‘De keuze over zondag’, Vriend, juli 2024, 4–5.
De keuze over zondag
‘Wat is het avondmaal?’ vroeg Anita.
Dit verhaal speelde zich af in IJsland.
‘Hoger!’ zei Evolett tegen haar vriendin Anita. Ze probeerden zo hoog mogelijk op de trampoline van Evolett te springen.
Anita sprong plots heel erg hoog. Toen ze op de trampoline neerkwam, schoot Evolett in de lucht! De twee meisjes lieten zich op de trampoline vallen en schaterden het uit.
‘Dit is superleuk’, zei Anita. ‘Zullen we morgen ook spelen?’
Evolett ging op haar rug liggen. ‘Ja! Doen we.’
‘We kunnen bij mijn oma gaan spelen.’ Anita’s oma woonde een paar huizen verder.
Toen besefte Evolett dat het morgen zondag was. Ze wilde naar het jeugdwerk gaan. Met Anita spelen zou ook leuk zijn, maar ze wilde een goede keuze maken.
‘Ik denk er net aan dat ik niet kan’, zei Evolett. ‘Sorry. Ik ga morgen met mijn familie naar de kerk.’
Anita begon weer te springen. ‘Waarom?’
Evolett begon ook te springen. ‘Ik probeer Jezus Christus te volgen. Mijn familie gaat elke zondag naar de kerk om meer over Hem te weten te komen en van het avondmaal te nemen.’
‘Wat is het avondmaal?’ vroeg Anita.
‘Tijdens het avondmaal eten we een stukje brood en drinken we een bekertje water, en denken we aan Jezus Christus’, zei Evolett. ‘Daarna vertellen mensen hoe Jezus ze helpt. En dan is er een speciale les voor kinderen!’
‘Dat klinkt leuk!’ zei Anita. ‘Mag ik mee?’
‘Tuurlijk!’ Evolett glimlachte.
Anita rende naar huis om haar oma te vragen of ze met Evolett naar de kerk mocht gaan. De volgende ochtend haalden Evolett en haar familie Anita op.
Toen ze in de kerk aankwamen, gaf Evolett Anita een rondleiding. Ze liet haar het jeugdwerk, de sportzaal en de kapel zien.
Het was al snel tijd voor de avondmaalsdienst. Evolett en Anita gingen samen zitten. Evolett probeerde tijdens het avondmaal aan Jezus te denken. Daarna luisterden ze naar de toespraken.
Eindelijk was het tijd voor het jeugdwerk! Evolett stelde Anita aan een paar vriendinnetjes voor.
‘Dit is mijn vriendin Anita’, zei Evolett.
‘Wij zijn blij dat je erbij bent. Ik ben zuster Magnusson’, zei de jeugdwerkleerkracht.
Toen Evolett en Anita naar de les over Jezus Christus luisterden, voelde Evolett zich blij. Ze vond het fijn om met Anita in de kerk te zijn. Ze keek naar Anita en glimlachte. Haar vriendin glimlachte terug.
‘Bedankt dat je me hebt uitgenodigd’, zei Anita onderweg naar huis.
Evolett was blij dat ze Jezus Christus kon volgen. En ze was blij dat Anita ook over Hem wilde leren.
Op een trampoline springen en in de lucht vliegen was leuk, maar het warme gevoel dat Evolett had, was nog beter.
Illustraties, Fiona Powers