“จิวเลียกับแผ่นดินไหว,” เพื่อนเด็ก, สิงหาคม 2024, 4–5.
จิวเลีย กับ แผ่นดินไหว
กลางดึกคืนนั้น ห้องของจิวเลียสั่นสะเทือน!
เรื่องนี้เกิดขึ้นที่อิตาลี
“จิวเลีย! มาร์โค! ลงมาร่วมกิจรรมยามค่ำที่บ้านเร็ว!” ม้า (คุณแม่) เรียกจากชั้นล่าง
“มาแล้วค่ะ!” จิวเลียขานรับ!
เธอลงมาชั้นล่าง หลังจากสวดอ้อนวอน จิวเลียเห็นว่าคุณพ่อคุณแม่นํากระเป๋าเป้ อาหาร น้ำ และของใช้อื่นๆ ออกมา
“นี่เพื่ออะไรคะ?” จิวเลียถาม
“เรากําลังทําสิ่งสําคัญบางอย่างสําหรับยามค่ำที่บ้าน” ป๊า (คุณพ่อ) ตอบ “เมื่อเร็วๆ นี้เกิดแผ่นดินไหวเล็กๆ น้อยๆ ขึ้นบ้าง เราต้องการเตรียมตัวให้พร้อมเผื่อเกิดแผ่นดินไหวที่ใหญ่ขึ้น เราจะทํากระเป๋าฉุกเฉิน”
จิวเลียมองที่มาร์โคน้องชายของเธอ เธอกังวล เธอเคยรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนเล็กน้อยมาก่อน แต่ความคิดเรื่องแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ทําให้เธอกลัว
ม้าจับมือจิวเลีย “ไม่เป็นไรลูก เราจะทําสุดความสามารถเพื่อเตรียมพร้อม และพระเจ้าจะทรงช่วยเรา ก่อนทํากระเป๋า เรามาอ่านพระคัมภีร์กัน”
คุณพ่อคุณแม่อ่านเรื่องราวจาก 3 นีไฟให้พวกเขาฟัง มีพายุใหญ่ที่มีไฟไหม้และแผ่นดินไหวด้วย ก่อนพระเยซูคริสต์จะเสด็จเยือนทวีปอเมริกา ผู้คนรู้สึกกลัวและเศร้า แต่พระเยซูตรัสว่าพระองค์จะทรงรักษาและปลอบโยนคนที่มาหาพระองค์
“พระเยซูคริสต์ทรงอวยพรเด็กเล็กๆ แต่ละคน” ป๊ากล่าว “พระองค์ทรงรู้จักและทรงรักหนูทั้งคู่เหมือนที่พระองค์ทรงรักพวกเขา”
พระคัมภีร์ทําให้จิวเลียรู้สึกสงบนิ่ง เธอมีศรัทธาว่าพระบิดาบนสวรรค์จะทรงปลอบโยนเธอและครอบครัว
ขณะพวกเขาทํากระเป๋า ม้าบอกพวกเขาว่าควรทําอย่างไรถ้าเกิดแผ่นดินไหว “หมอบลงในที่โล่งหรือใต้โต๊ะที่แข็งแรง จากนั้นให้เอามือปิดหัวและคอ อยู่ตรงนั้นจนกว่าการสั่นสะเทือนหยุด”
จิวเลียฝึกสิ่งที่ม้าพูด เธอดีใจที่พวกเขาพร้อม หากแผ่นดินไหวเกิดขึ้น พวกเขาจะมีสิ่งที่พวกเขาต้องการ
ไม่กี่สัปดาห์ต่อมา จิวเลียรู้สึกว่าห้องของเธอสั่นสะเทือนกลางดึก เธอลุกขึ้นนั่งบนเตียง ห้องยังคงสั่นสะเทือน นี่คือแผ่นดินไหว!
ตอนแรกเธอรู้สึกกลัว แต่จากนั้นเธอก็มองดูพระคัมภีร์มอรมอนของเธอบนโต๊ะข้างเตียง เธอนึกถึงพระเยซูคริสต์ พระองค์ทรงสัญญาจะปลอบโยนผู้คนในทวีปอเมริกาอย่างไร ความรู้สึกสงบเข้ามาสู่ใจเธอ
จิวเลียจําสิ่งที่ม้าบอกให้เธอทําได้ เธอขดตัวอยู่ใต้โต๊ะ ปิดหัวและคอด้วยมือ หลังจากการสั่นสะเทือนหยุดลง เธอวิ่งไปที่ห้องของคุณพ่อคุณแม่
“หนูโอเคไหม?” ม้าถาม คุณพ่อคุณแม่กอดจิวเลียกับมาร์โคแน่น มาร์โคก็กอดเธอด้วย
“ค่ะ หนูไม่เป็นไร! หนูรู้ว่าต้องทําอะไร” จิวเลียกล่าว แต่แล้วเธอก็เห็นน้ำตาบนใบหน้าของน้องชาย เขากลัวเหมือนที่เธอเคยเป็น
ฉันรู้ว่าอะไรจะช่วยเขาได้, เธอคิด จิวเลียหยิบพระคัมภีร์มอรมอนมาเปิดดูภาพพระผู้ช่วยให้รอด
“ดูนี่สิ มาร์โค พระเยซูทรงปลอบโยนเราได้ แม้เมื่อเรากลัว” จิวเลียกอดน้องชายของเธอ “ทุกอย่างจะดี”