«H καρδιά του Πάσχα: Ο ζωντανός Ιησούς Χριστός», Για την ενδυνάμωση των νέων, Μαρ 2021, 2-5.
H καρδιά του Πάσχα: Ο ζωντανός Ιησούς Χριστός
Γιορτάζοντας το Πάσχα, χαιρόμαστε που ο Ιησούς Χριστός ζει τώρα και για όλους μας.
Αυτή την εποχή του Πάσχα, εορτάζουμε τον ζώντα Ιησού Χριστό. Με τέλεια αγάπη, ο Σωτήρας μας μάς διαβεβαιώνει: «Ενωμένοι μαζί μου, να έχετε ειρήνη. Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά, να έχετε θάρρος· εγώ νίκησα τον κόσμο» (Κατά Ιωάννην 16:33).
Εορτάζοντας το Πάσχα, χαιρόμαστε που ο Ιησούς Χριστός ζει – όχι μόνον τότε αλλά και τώρα· όχι μόνον για κάποιους, αλλά για όλους. Ήρθε κι έρχεται για να θεραπεύσει τους συντετριμμένους στην καρδιά, για να ελευθερώσει τους αιχμαλώτους και να αποκαταστήσει την όραση στους τυφλούς και να ελευθερώσει τους τσακισμένους ψυχικά (βλέπε Κατά Λουκάν 4:18). Αυτοί είναι ο καθένας μας. Οι λυτρωτικές υποσχέσεις Του ισχύουν, ανεξάρτητα από το παρελθόν μας, το παρόν μας ή τις ανησυχίες για το μέλλον μας.
Ωσαννά και Αλληλούια
Την Κυριακή των Βαΐων ο Ιησούς μπήκε στην Ιερουσαλήμ καθισμένος πάνω σε ένα γαϊδουράκι και ένα μεγάλο «πλήθος… πήραν τα κλαδιά από τις φοινικιές, και βγήκαν σε προϋπάντησή του» (Κατά Ιωάννην 12:12-13. Βλέπε, επίσης, Κατά Ματθαίον 21:8-9, Κατά Μάρκον 11:8-10). Παραδοσιακά, τα βάγια είναι ένα ιερό σύμβολο που εκφράζει χαρά για τον Κύριό μας. Οι πιστοί το αναγνώρισαν ως εκπλήρωση της προφητείας και όλο νόημα αναφώνησαν: «Ωσαννά εν τοις υψίστοις» (Κατά Ματθαίον 21:9). Ωσαννά σημαίνει «σώσε τώρα» (βλέπε Bible Dictionary, “Hosanna”).
Μία εβδομάδα μετά την Κυριακή των Βαΐων είναι η Κυριακή του Πάσχα. Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον διδάσκει πως ο Ιησούς Χριστός «ήλθε να πληρώσει ένα χρέος που δεν ήταν δικό του, επειδή εμείς είχαμε ένα χρέος που δεν μπορούσαμε να πληρώσουμε»1. Πράγματι, μέσω της Εξιλέωσης του Χριστού, όλα τα παιδιά του Θεού «μπορ[ούν] να σωθ[ούν], με την υπακοή στους νόμους και τις διατάξεις του Ευαγγελίου» (Άρθρα της Πίστης 1:3). Το Πάσχα, τραγουδάμε αλληλούια. Αλληλούια σημαίνει «ας είσαι δοξασμένος Κύριε Ιεχωβά» (βλέπε Bible Dictionary, “Halleluja”).
Τα ιερά γεγονότα μεταξύ της Κυριακής των Βαΐων και της Κυριακής του Πάσχα είναι η ιστορία του ωσαννά και του αλληλούια. Το ωσαννά είναι η παράκλησή μας προς τον Θεό για να μας σώσει. Το αλληλούια εκφράζει τον αίνο μας προς τον Κύριο για την ελπίδα της σωτηρίας και της υπερύψωσης. Με το ωσαννά και το αλληλούια αναγνωρίζουμε τον ζώντα Ιησού Χριστό ως το επίκεντρο του Πάσχα.
Αποκατάσταση και Ανάσταση
Την Κυριακή του Πάσχα, στις 3 Απριλίου 1836, κατά τις πρώτες ημέρες της Αποκατάστασης, ο ζωντανός Ιησούς Χριστός εμφανίστηκε μετά την αφιέρωση του Ναού στο Κίρτλαντ. Όσοι τον είδαν εκεί έδωσαν μαρτυρία για Αυτόν με συμπληρωματικές αντιθέσεις φωτιάς και νερού: «Τα μάτια του ήταν σαν φλόγα φωτιάς. Τα μαλλιά της κεφαλής του ήταν άσπρα σαν το καθαρό χιόνι. Η όψη του έλαμπε υπεράνω της λαμπρότητας του ήλιου. Και η φωνή του ήταν σαν τον ήχο άφθονου νερού που ρέει, δηλαδή η φωνή του Ιεχωβά» (Διδαχή και Διαθήκες 110:3. Η πλάγια γραφή προστέθηκε).
Σε αυτή την περίσταση, ο Σωτήρας διακήρυξε: «Εγώ είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος. Εγώ είμαι αυτός που ζει, εγώ είμαι αυτός που θανατώθηκε. Εγώ είμαι ο συνήγορός σας προς τον Πατέρα» (Διδαχή και Διαθήκες 110:4). Πάλι, με συμπληρωματικές αντιθέσεις – πρώτος και τελευταίος, ο ζωντανός και Εκείνος που θανατώθηκε. Είναι το Άλφα και το Ωμέγα, η αρχή και το τέλος (βλέπε Αποκάλυψη 1:8, Νεφί Γ΄ 9:18, Διδαχή και Διαθήκες 19:1, 38:1, 45:7), ο αρχηγός και τελειωτής τής πίστης (βλέπε Προς Εβραίους 12:2, Μορόνι 6:4).
Μετά την εμφάνιση του Ιησού Χριστού, ήρθαν επίσης ο Μωυσής, ο Ηλίας και ο Ηλίας ο Θεσβίτης. Μέσω ουράνιας καθοδήγησης, αυτοί οι σπουδαίοι παλαιοί προφήτες αποκατέστησαν τα κλειδιά και την εξουσία της ιεροσύνης. Έτσι, «τα κλειδιά ετούτης της θεϊκής νομής παραδίνονται» (Διδαχή και Διαθήκες 110:16) μέσα στην αποκατεστημένη Εκκλησία Του για να ευλογούν όλα τα παιδιά του Θεού.
Εξαιρετικά, το Βιβλίο του Μόρμον περιγράφει τη «δύναμη και την ανάσταση του Χριστού» (Άλμα 41:2) –την ουσία του Πάσχα– με δύο ειδών αποκαταστάσεις.
Πρώτον, η ανάσταση περιλαμβάνει την υλική αποκατάστασή μας στο «κανονικό και τέλειο πλαίσιο», «κάθε μέλος και άρθρωση», «ακόμη και μία τρίχα του κεφαλιού δεν θα χαθεί» (Άλμα 40:23). Αυτή η υπόσχεση δίνει ελπίδα σε όσους έχουν χάσει άκρα, σε όσους έχουν χάσει την ικανότητα να βλέπουν, να ακούν ή να περπατούν ή σε όσους θεωρούνται χαμένοι από μία ανηλέητη ασθένεια, διανοητική ασθένεια ή άλλη μειωμένη ικανότητα. Μας βρίσκει. Μας γιατρεύει.
Μία δεύτερη υπόσχεση του Πάσχα και της Εξιλέωσης του Κυρίου μας είναι ότι, πνευματικώς, «τα πάντα θα αποκατασταθούν στην αρχική τους τάξη» (Άλμα 41:4). Αυτή η πνευματική αποκατάσταση αντικατοπτρίζει τα έργα και τις επιθυμίες μας. Αποκαθιστά «αυτό που είναι αγαθό», «ενάρετο», «δίκαιο» και «ευσπλαχνικό» (Άλμα 41:13). Δεν είναι τυχαίο που ο προφήτης Άλμα χρησιμοποιεί τη λέξη αποκατάσταση 22 φορές2 καθώς μας παροτρύνει να «φ[ερθούμε] δίκαια, [να] κρίν[ουμε] ενάρετα και [να] κάν[ουμε] το καλό διαρκώς» (Άλμα 41:14).
Επειδή «ο Θεός εξιλεώνεται για τις αμαρτίες του κόσμου» (Άλμα 42:15), η Εξιλέωση του Κυρίου μπορεί να γιατρέψει όχι μόνο αυτά που ήταν, αλλά επίσης αυτά που μπορούν να είναι. Επειδή Αυτός γνωρίζει τους πόνους, τα βάσανα, τις ασθένειες, τους «πειρασμούς [μας] κάθε είδους» (Άλμα 7:11), Αυτός μπορεί, με έλεος, να μας συμπαρασταθεί ανάλογα με τις αδυναμίες μας (Άλμα 7:12). Επειδή ο Θεός είναι «τέλειος, δίκαιος Θεός, και επίσης πολυεύσπλαχνος Θεός» το σχέδιο ευσπλαχνίας μπορεί να «κατευνάσει τις απαιτήσεις της δικαιοσύνης» (Άλμα 42:15). Μετανοούμε και κάνουμε ό,τι μπορούμε. Μας περιβάλλει αιώνια «στην αγκαλιά της αγάπης του» (Νεφί Β΄ 1:15).
Τραγουδώντας τραγούδια αιώνιας αγαλλίασης
Μαζί σας, αυτήν την εποχή του Πάσχα, καταθέτω μαρτυρία για τον Θεό, τον Αιώνιο Πατέρα μας και για τον Αγαπητό Του Υιό, τον ζώντα Ιησού Χριστό. Θνητοί άνθρωποι σταυρώθηκαν με βάναυσο τρόπο και αργότερα αναστήθηκαν. Αλλά μόνον ο ζωντανός Ιησούς Χριστός, στην τέλεια ανεστημένη Του μορφή, εξακολουθεί να φέρει τα σημάδια της σταύρωσης στα χέρια, στα πόδια και στο πλευρό Του. Μόνον Εκείνος μπορεί να πει «σε έχω ζωγραφίσει επάνω στις παλάμες μου» (Ησαΐας 49:16, Νεφί Α΄ 21:16). Μόνον Εκείνος μπορεί να πει: «Εγώ είμαι αυτός που υψώθηκε. Εγώ είμαι ο Ιησούς που σταυρώθηκε. Είμαι ο Υιός του Θεού» (Διδαχή και Διαθήκες 45:52).
Σε αυτές τις στιγμές, μπορούμε να μάθουμε πολλά για την καλοσύνη του Θεού και για τη θεία μας δυνατότητα να μεγαλώσει μέσα μας η αγάπη του Θεού καθώς Τον επιζητούμε και προσεγγίζουμε αλλήλους. « Και θα γίνει ώστε οι δίκαιοι θα συναθροιστούν μακριά από όλα τα έθνη, και θα έλθουν στη Σιών, τραγουδώντας τραγούδια αιώνιας αγαλλίασης» (Διδαχή και Διαθήκες 45:71). Σε αυτή την εποχή του ωσαννά και του αλληλούια, τραγουδήστε αλληλούια – γιατί Εκείνος θα βασιλεύσει στον αιώνα των αιώνων! Φωνάξτε ωσαννά στον Θεό και Αμνό!