«Γερά Θεμέλια», Για την ενδυνάμωση των νέων, Μαρ 2021, 14-15.
Γερά Θεμέλια
Ένας τοίχος για αναρρίχηση
Εικονογράφηση υπό Alyssa Petersen
Είκοσι νέες γυναίκες στάθηκαν δίπλα μου, κοιτάζοντας επίμονα έναν ξύλινο τοίχο ύψους σχεδόν 5 μέτρων. Η δοκιμασία ήταν να βοηθήσουμε κάθε κορίτσι να περάσει πάνω από τον τοίχο. Για πολλά από τα κορίτσια, αυτή ήταν η πρώτη τους χρονιά στην κατασκήνωση Νέων Γυναικών. Τα μεγαλύτερα κορίτσια κι εγώ ήμασταν ηγέτιδες νέων, αλλά δεν είχαμε λάβει ποτέ μέρος σε μία τέτοια δραστηριότητα. Όλες ακούσαμε τους κανόνες με ανυπομονησία.
Κάθε νεαρή γυναίκα έπρεπε να καταφέρει να περάσει πάνω από τον τοίχο. Μόλις κάποια τα κατάφερνε, μπορούσε να σταθεί σε μία εξέδρα και να βοηθήσει τραβώντας τις άλλες. Ωστόσο, αν άγγιζε το έδαφος, δεν επιτρεπόταν να τραβήξει τα υπόλοιπα κορίτσια.
Στην αρχή μας φάνηκε δύσκολο, αλλά σύντομα καταφέραμε να συνεργαστούμε και να αρχίσουμε να τραβούμε τα κορίτσια. Μερικά φοβόνταν να ανεβούν τόσο ψηλά παρά τα προστατευτικά μέτρα. Άλλα αγχώθηκαν που θα χρησιμοποιούσαν τη δική τους δύναμη για να φτάσουν στην κορυφή. Απαιτούσε από όλες μας να αυξήσουμε την εμπιστοσύνη και την βοήθεια μεταξύ μας. Στο τέλος, ολοκληρώσαμε με επιτυχία τη δοκιμασία.
Όταν και οι τελευταίες νέες γυναίκες κατέβηκαν, συγκεντρωθήκαμε για να συζητήσουμε τι μάθαμε από τη δραστηριότητα αυτή.
Όλοι αντιμετωπίζουμε πράγματα που φαίνονται αδύνατον να ξεπεραστούν. Ωστόσο, δεν είμαστε μόνοι. Άνθρωποι είναι γύρω μας που βοηθούν να ανεβούμε και παρέχουν υποστήριξη. Ο Επουράνιος Πατέρας και ο Ιησούς Χριστός είναι εκεί για να δώσουν βοήθεια και δύναμη, όταν στρεφόμαστε προς Αυτούς.
Mέγκαν Μπ., Oχάιο, Η.Π.Α.
«Υποσχέθηκα ότι θα ερχόμουν»
Πάντα ήθελα να διαδώσω το Ευαγγέλιο, αλλά για πολλά χρόνια δεν είχα επιτυχία. Μέχρι να γίνουμε φίλοι με ένα αγόρι ονόματι Τιάγκο. Μέναμε κοντά, οπότε καθημερινά περπατούσαμε μαζί έως το σπίτι μετά το σχολείο.
Μία ημέρα πήραμε έναν άλλον δρόμο για το σπίτι και περάσαμε έξω από το κτήριο όπου πήγαινα εκκλησία. Του είπα ότι ήμουν μέλος της Εκκλησίας εδώ και πολύ καιρό. Του είπα για αυτά που πιστεύουμε και πόσο πολύ η οικογένειά μου είχε ευλογηθεί από αυτά. Προσκάλεσα τον Τιάγκο στην εκκλησία εκείνη την Κυριακή κι αυτός είπε ότι θα ερχόταν.
Έφτασε η Κυριακή και με ανυπομονησία τον περίμενα στην εκκλησία, αλλά δεν ήρθε. Αργότερα εκείνη την εβδομάδα, τον προσκάλεσα ξανά. Αυτό γινόταν για δύο ή τρεις μήνες, αλλά πάντοτε είχε μία δικαιολογία για να μην έρχεται. Όμως δεν σταμάτησα να τον προσκαλώ.
Ένα πρωινό Κυριακής, ήμουν στη συγκέντρωση μετάληψης, σήκωσα το κεφάλι μου και είδα τον Τιάγκο να στέκεται εκεί. Ήταν μεγάλη η έκπληξή μου, αλλά εκείνος ήρθε και κάθισε δίπλα μου και είπε: «Υποσχέθηκα ότι θα ερχόμουν!»
Τον σύστησα στους ιεραποστόλους και άρχισαν να τον διδάσκουν. Αργότερα βαπτίσθηκε. Τώρα προετοιμαζόμαστε κι οι δύο για να πάμε σε ιεραποστολή. Χαίρομαι τόσο που δεν τα παράτησα!
Μέιρυ Ρ., Βραζιλία
Εμπιστευτείτε τη χρονική στιγμή που επιλέγει ο Θεός
Η θεία μου πήρε διαζύγιο, όταν είχε βαπτιστεί μόνον ο μεγαλύτερος γιος της. Για να διατηρήσει μία ήρεμη σχέση με τον βιολογικό πατέρα των παιδιών της, ήθελε να πάρει την άδειά του για να βαπτισθούν τα άλλα τους παιδιά. Δυστυχώς, αυτός δεν έδινε άδεια για πολλά χρόνια.
Η θεία μου τελικά αποφάσισε ότι ήθελε να βαπτισθούν τα παιδιά, παρόλο που ο πατέρας τους δεν το ενέκρινε. Όμως αφού η θεία και τα ξαδέρφια μου νήστεψαν και προσευχήθηκαν για την απόφαση, όλοι αισθάνθηκαν ότι θα έπρεπε να συνεχίσουν να περιμένουν.
Εκείνη την ίδια εβδομάδα, ο βιολογικός πατέρας των εξαδέλφων μου είπε στη θεία μου ότι ήθελε τα παιδιά να συναντηθούν με τους ιεραποστόλους και να βαπτισθούν. Ακόμα θυμάμαι τη χαρά που ένιωσα, όταν η μητέρα μου μού είπε τα νέα. Ήξερα ότι ο Επουράνιος Πατέρας είχε ευλογήσει τα εξαδέλφια μου μετά από πολλά χρόνια αναμονής.
Μπορεί να μην γνωρίζουμε πάντα πότε ο Κύριος θα απαντήσει στις προσευχές μας, αλλά ξέρω ότι πάντα το κάνει. Δεν ξέρω γιατί ο Επουράνιος Πατέρας ήθελε τα εξαδέλφια μου να περιμένουν για να βαπτισθούν, αλλά ξέρω ότι τα ευλόγησε χάριν της πίστης τους.
Μπρε Τζ., Φλόριντα, Η.Π.Α.