«Σαν ένα παράθυρο στην ψυχή σου», Για την ενδυνάμωση των νέων, Mαρ 2021, 6-8.
Σαν ένα παράθυρο στην ψυχή σου
Όταν τραγούδησαν με τη χορωδία του τομέως τους σε ένα διαθρησκευτικό φεστιβάλ, αυτοί οι έφηβοι έμαθαν πολλά για τον τρόπο που η μουσική μπορεί να φέρει κοντά όλους τους πιστούς.
Η Μέγκαν Κ., ο Ήθαν Μ. και η Ρόμυ Κ. έχουν κάτι κοινό: τους αρέσει η θρησκευτική μουσική. Τους αρέσει ο τρόπος με τον οποίο τους εμψυχώνει και τους εμπνέει, ο τρόπος που τους κάνει να νιώθουν. Και τους αρέσει να βλέπουν πώς εμψυχώνει και εμπνέει κι άλλους.
Η Μέγκαν, 18 ετών, ο Ήθαν, 19 ετών κι η Ρόμυ, 17 ετών, έχουν επίσης και κάτι άλλο κοινό: Όλοι τραγουδούν στη χορωδία του τομέως τους στην Φλόριντα των Η.Π.Α. Και πρόσφατα η χορωδία τούς έδωσε μία ακόμα μεγαλύτερη ευκαιρία να εκφράσουν την αγάπη τους για τη μουσική συμμετέχοντας σε ένα Διαθρησκευτικό Φεστιβάλ Μουσικής.
«Η κοινότητά μας ανήκει σε έναν διαθρησκευτικό συνασπισμό που κάνει πολλά για να φέρει κοντά ανθρώπους διαφορετικών θρησκειών» εξηγεί ο Ήθαν. Για παράδειγμα, η ομάδα φιλοξένησε μία συζήτηση κατά τη διάρκεια ενός δείπνου ιφτάρ (το βραδινό γεύμα των μουσουλμάνων όταν τελειώνουν την καθημερινή τους νηστεία κατά τη διάρκεια του ιερού μήνα του Ραμαζανιού), διοργάνωσε μία σειρά από προγράμματα παροχής υπηρεσιών όπως η προετοιμασία σχολικών σακιδίων για άπορα παιδιά, και πραγματοποίησε πολλά δείπνα ρεφενέ, όπου άτομα που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους κάθονταν δίπλα-δίπλα στο ίδιο τραπέζι και μιλούσαν για εδέσματα, έθιμα και πεποιθήσεις των πολιτισμών τους.
Τα μέλη της χορωδίας απολαμβάνουν να τρώνε και να υπηρετούν μαζί με εκείνους από άλλες θρησκείες.
Ας γίνουμε φίλοι
Ο στόχος του συνασπισμού είναι, φυσικά, να βοηθήσει άτομα από διαφορετικό υπόβαθρο να γίνουν φίλοι.
«Υπάρχει μία οικογένεια Τούρκων που πάντα βλέπω στα διαθρησκευτικά δείπνα, που έρχονται τρέχοντας προς εμένα και λένε: “Είμαστε πολύ χαρούμενοι που σε ξαναβλέπουμε!”» λέει η Ρόμυ. «Σε έναν κόσμο όπου διώκονται τόσο πολύ η θρησκεία και η πίστη, είναι ωραίο που μπορούμε να βρεθούμε όλοι μαζί και απλώς να μιλήσουμε μεταξύ μας». Κατά τη διάρκεια ενός από τα προγράμματα παροχής υπηρεσιών, «οι κυρίες μίας άλλης εκκλησίας ήταν τόσο γλυκές» λέει. «Δεν ενδιαφέρονταν για τη θρησκεία κανενός. Ήταν ακριβώς εκεί για να προσφέρουν τη βοήθειά τους. Ήταν αναζωογονητικό».
«Μπορεί να πιστεύουμε διαφορετικά πράγματα» λέει η Μέγκαν «αλλά πάντα σεβόμουν τις πεποιθήσεις των άλλων ανθρώπων και ήταν ωραίο να συνδεθούμε μαζί τους σε αυτό το περιβάλλον όπου όλοι θέλαμε να μάθουμε ο ένας για τον άλλον».
«Η εκκλησία μας είναι από τα νεότερα μέλη του συνασπισμού» λέει ο Ήθαν. «Έτσι, εκτίμησα πολύ που ήταν τόσο ευγενικοί και τόσο καταδεχτικοί προς εμάς. Γνωρίζω ότι σε ορισμένα μέρη, οι άνθρωποι παρεξηγούν την Εκκλησία. Επομένως, είμαι πάντα ευγνώμων όταν οι άνθρωποι μπορούν να αποδεχτούν τις μεταξύ τους διαφορές και να αναζητήσουν αυτά που έχουν κοινά».
Με μία ψυχή
Και ένα από τα κοινά που έχουν όλες οι ομάδες πίστης είναι η μουσική. Το Διαθρησκευτικό Φεστιβάλ Μουσικής ήταν μία σπουδαία ευκαιρία για τους πιστούς να ενωθούν για να δοξάσουν τον Θεό. Η χορωδία τομέως ήταν μία από περίπου μισή δωδεκάδα ομάδες που αντιπροσωπεύουν εκκλησιάσματα από όλη την πόλη.
«Υπήρχαν μουσικές καμπάνες, ένα φωνητικό ντουέτο, μία μεγάλη χορωδία, μία μικρή χορωδία, ένα ντουέτο για φλάουτο και πιάνο και ούτω καθεξής» εξηγεί η Μέγκαν. «Από κάθε ομάδα ζητήθηκε να παρουσιάσει δύο κομμάτια».
Η Μέγκαν συνεχίζει: «Θέλαμε να διασφαλίσουμε ότι αυτό που τραγουδήσαμε θα έκανε τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό και επίσης ότι πιστεύουμε στον Επουράνιο Πατέρα. Θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα αίσθημα λατρείας».
Η χορωδία διάλεξε δύο κομμάτια που είχαν εκτελέσει παλαιότερα, το «Great Things and Small Things [Μεγάλα και μικρά πράγματα]», του Στήβεν Καπ Πέρρυ και το «Sacraments and Symbols [Μετάληψη και Σύμβολα]» των Τζάνις Καπ Πέρρυ, Στήβεν Καπ Πέρρυ και Λυν Πέρρυ Κριστόφερσον.
«Το πρώτο τραγούδι είναι αισιόδοξο. Προσφέρει τη διαβεβαίωση ότι μέσω του Θεού μπορείτε να κάνετε οτιδήποτε, είτε είναι σχετικά μικρό είτε πολύ σημαντικό» λέει ο Ήθαν. «Το δεύτερο τραγούδι έχει βαθιά ευλάβεια. Είναι σχεδόν σαν ψαλμός και δημιουργεί ένα πραγματικό αίσθημα λατρείας».
Εξάσκηση, Εξάσκηση, Εξάσκηση
Όσο προετοιμάζονταν για να τραγουδήσουν, ο Ήθαν χρησιμοποίησε μία μέθοδο που είχε χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν. «Προσπαθώ να μπω μέσα στο τραγούδι» λέει. «Βρίσκω ότι όταν μπορώ να δώσω προσοχή στο νόημα του τραγουδιού, μπορώ να το απολαύσω καλύτερα. Φυσικά βεβαιώνομαι ότι μπορώ να το τραγουδήσω σωστά, αλλά θεωρώ ότι είναι ευκολότερο για εμένα να το κάνω αυτό όταν είμαι συντονισμένος με το μήνυμα που προσπαθεί να μεταφέρει. Θέλω να δώσω έμφαση στην πνευματική προετοιμασία».
«Έπρεπε ακόμη να τραγουδήσουμε σε συγκέντρωση μετάληψης και να εξασκηθούμε και για άλλα» λέει η Μέγκαν. «Αλλά ξέραμε τη σημασία της διαθρησκευτικής εκδήλωσης, οπότε βεβαιωθήκαμε ότι τα κομμάτια ήταν έτοιμα. Εργαστήκαμε σκληρά πάνω σε αυτά».
Για το δεύτερο κομμάτι η 14μελής χορωδία συρρικνώθηκε σε ένα διπλό κουαρτέτο. «Κάναμε πρόβα κάθε Τρίτη, πριν από τους Νέους Άνδρες και τις Νέες Γυναίκες» λέει η Μέγκαν. «Πραγματικά, αυτό με έκανε να σκέφτομαι το τραγούδι για μία ολόκληρη εβδομάδα, για έναν ολόκληρο μήνα. Συνήθως δεν το κάνω αυτό, αλλά βρήκα το τραγούδι στο YouTube και συνέχισα να το παίζω ξανά και ξανά. Ήθελα να βελτιωθώ. Ήθελα να τραγουδήσουμε τόσο καλά, ώστε να αγγίξουμε άλλους ανθρώπους».
Ο Ήθαν, η Μέγκαν και η Ρόμυ συμφωνούν ότι όλες οι πρόβες είχαν ένα επιπλέον πλεονέκτημα. «Όταν επαναλαμβάνεις τραγούδια ξανά και ξανά» λέει η Ρόμυ «τα μηνύματα των τραγουδιών μένουν μέσα στο μυαλό και στην καρδιά σου».
Η χορωδία εμφανίζεται στο Διαθρησκευτικό Φεστιβάλ Μουσικής.
Μέσα στην ψυχή, μέσα στην καρδιά
Αυτή η παρουσία στο μυαλό και την καρδιά τους ήταν ξεκάθαρα εμφανής όσο τραγουδούσαν τα μέλη της χορωδίας. «Και τα δύο τραγούδια ήταν πολύ όμορφα» λέει η Ρόμυ. «Το κοινό παρέμεινε πολύ σιωπηλό κι όλοι αισθάνθηκαν το Πνεύμα όσο τραγουδούσαμε εκείνα τα τραγούδια. Όλοι νιώσαμε ενωμένοι».
«Το πρώτο τραγούδι ήταν πάντοτε ένα χαρούμενο τραγούδι για εμένα» λέει η Μέγκαν. «Νιώθω ότι είχε τον ίδιο αντίκτυπο και στους ανθρώπους στο φεστιβάλ. Διασκέδασα πολύ τραγουδώντας το κι ελπίζω ότι όλοι το απόλαυσαν επίσης. Και στο δεύτερο τραγούδι, οι φωνές εναρμονίσθηκαν τόσο καλά. Νομίζω ότι όποιος το άκουσε ένιωσε ένα αίσθημα σεβασμού και δέους για τον Θεό».
Στο τέλος της βραδιάς, η Μέγκαν συνεχίζει: «Ήμασταν σε θέση να μιλήσουμε με συμμετέχοντες και μέλη από το κοινό. Γνωρίζω ότι οι άνθρωποι ρωτούσαν τον διευθυντή της χορωδίας μας για τα τραγούδια που τραγουδήσαμε – “Τι είδους μουσική ήταν αυτή;” ή “Πού βρήκατε αυτή την ενορχήστρωση;” Όλοι είχαμε τη δυνατότητα να συναναστραφούμε και να μιλήσουμε για τη μουσική που παίξαμε. Ένιωσα ότι μπόρεσα να τους καταλάβω καλύτερα μέσω των τραγουδιών τους και ότι αυτοί μας κατάλαβαν καλύτερα μέσω των δικών μας. Η μουσική είναι σαν ένα παράθυρο στην ψυχή σου».