ลินด์ซีย์ บี.

อายุ 15 ปี, เคนทักกี สหรัฐอเมริกา

ฉันอายุ 15 ปี เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ฉันเล่นกีฬา 3 ประเภท ได้แก่ บาสเก็ตบอล วอลเลย์บอล และซอฟท์บอล ชีวิตของฉันมีแต่กีฬาและครอบครัว

เนื่องจากเกิดความไม่แน่นอนของปีการศึกษาในช่วงการระบาดของโควิด ฉันจึงต้องวางใจว่าพระเจ้าทรงรู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับทุกคน โรงเรียนของฉันกำหนดให้นักเรียนกลับไปเรียนที่โรงเรียน ซึ่งสำหรับฉันเป็นเรื่องที่ดีที่สุด เพราะฉันเรียนจากทางไกลได้ไม่ดีนัก

ในโรงเรียนของฉันมีสมาชิกศาสนจักรเพียงสามคน เป็นเรื่องยากลำบากนิดหน่อยเพราะพวกเขาไม่ได้อยู่ในชั้นเรียนหรือปีเดียวกับฉัน แต่ถึงแม้เพื่อนของฉันส่วนใหญ่จะไม่ใช่วิสุทธิชนยุคสุดท้าย ฉันก็พบคนอื่นๆ ที่มีมาตรฐานที่ดี ซึ่งช่วยให้ฉันได้อยู่ใกล้คนที่จะไม่ทำให้ฉันแย่ลง

ฉันชอบใช้เวลาอยู่คนเดียวและสวดอ้อนวอน รวมถึงค้นหาข้อพระคัมภีร์เกี่ยวกับปัญหาของฉันเพื่อที่จะ “ฟังพระองค์” การทำเช่นนี้ช่วยให้ฉันรู้ว่าพระเจ้าทรงต้องการให้ฉันทำอะไรในสถานการณ์นั้นๆ และคิดว่าพระองค์จะทรงตอบสนองอย่างไร