การทดสอบอุปนิสัย

ภาพ

เยาวชนชายทาสีรั้ว

ภาพประกอบโดย เคธี เพย์น

นี่ไม่ใช่งานที่ผมคาดไว้เลย ผมเต็มใจช่วยทาน้ำมันลินสีดที่รั้วของคุณยายเพื่อช่วยป้องกันรั้ว แต่เมื่อเวลาผ่านไป เหงื่อก็ไหลอาบหน้า ความเต็มใจจึงเปลี่ยนเป็นความเหนื่อยล้าจากความร้อน

คุณแม่ของผมแนะนำให้หยุดพักและดื่มเครื่องดื่มก่อนกลับไปทำงานต่อ แต่ผมทำหน้ามุ่ย ตัดใจแล้วว่าจะทรมาน

“ดัลลิน ไม่มีรางวัลที่แท้จริงสำหรับการมีเจตคติที่ดีในเมื่อทุกอย่างในชีวิตเป็นไปด้วยดีอยู่แล้วหรอกนะ” เธอพูด “บททดสอบอุปนิสัยที่แท้จริงและรางวัลที่แท้จริงนั้นจะเกิดขึ้นเมื่อลูกสามารถมีเจตคติที่ดีได้ แม้ว่าทุกอย่างจะดูทรมานก็ตาม”

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา คุณตาของผมถามว่าผมจะทาน้ำมันลินสีดที่รั้ว ของท่าน ด้วยได้ไหม รั้วของท่านยาวกว่า และเราก็ต้องดูแลทั้งรั้วของคุณตาและคุณยาย

ครั้งนี้ ผมตั้งใจปรับเจตคติของตัวเอง แม้ว่างานจะยากก็ตาม เราเริ่มต้นแต่เช้าตรู่ แต่แน่นอนว่าไม่นานแสงแดดก็แผดเผาเรา งานดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อเราต้องแบกถังน้ำมันที่ทั้งเหนียวและเหม็น พุ่มไม้หนามตามรั้วทิ่มแทงไปที่ขาของเรา เมื่อผมนึกถึงสิ่งที่คุณแม่พูด ผมก็ไม่บ่นอะไร ผมไม่ได้เลิกทำงาน ผมทำงานอย่างระมัดระวังและพยายามรักษาเจตคติที่ดี

เมื่อเราทำเสร็จแล้ว ผมมองดูรั้วที่ปรับปรุงใหม่แล้วรู้สึกภูมิใจกับสิ่งที่เราทำ ผมทั้งเหนื่อยและเหนียวตัว แต่ผมรู้ว่าผมผ่านการทดสอบอุปนิสัยที่สำคัญมาแล้วเช่นกัน ผมเรียนรู้ว่าผมสามารถมีเจตคติที่ดีได้แม้ว่าทุกอย่างจะดูน่าทรมานก็ตาม

ดัลลิน เอช., โอคลาโฮมา สหรัฐอเมริกา