Σισεκέλο Κ.

15, Νότιος Αφρική

Εικόνα

νέα γυναίκα

Φωτογραφία υπό Ntebaleng Twala

Προσεύχομαι συνεχώς για την επιτυχία και την ευημερία της οικογένειάς μου. Όμως κάποια πράγματα δεν πήγαν καλά όπως ήλπιζα. Άρχισα να αναρωτιέμαι αν ο Θεός άκουγε τις προσευχές μου. Καθώς η αβεβαιότητά μου χειροτέρευε, προσευχόμουν λιγότερο συχνά. Σκέφτηκα: «Γιατί θα πρέπει να προσεύχομαι, όταν δεν αισθάνομαι τίποτα;»

Αλλά τότε, μία ημέρα, συνειδητοποίησα ότι αμφισβητούσα τον Θεό. Πάντοτε ήταν ο Πατέρας μου στους Ουρανούς, η μεγαλύτερη υποστήριξη και η δύναμή μου. Άρχισα να κλαίω. Όταν γύρισα σπίτι εκείνη την ημέρα, γονάτισα και προσευχήθηκα, επειδή αισθανόμουν πνευματικά και συναισθηματικά χαμένος.

Αφού προσευχήθηκα, αισθάνθηκα παρηγοριά, ζεστασιά και αγάπη. Ήξερα ότι Εκείνος ήταν μαζί μου. Ξέρω ότι ο Επουράνιος Πατέρας βλέπει τους αγώνες μας και ακούει το κλάμα μας. Από εκείνη την ημέρα, κατάλαβα ότι έχει μεγάλα σχέδια για την οικογένειά μου – σχέδια που απαιτούν τον χρονισμό Του και την υπομονή μου.