«Πότε θα σταματήσω να αισθάνομαι ενοχή και ντροπή;» Για την ενδυνάμωση των νέων, Μάρ 2024.
Δύναμη να υπερνικήσουμε την αμαρτία
Πότε θα σταματήσω να αισθάνομαι ενοχή και ντροπή;
Μερικές φορές μπορεί να φαίνεται ευκολότερο να αισθάνεσθε απελπισμένοι για τον εαυτό σας από το να αισθάνεσθε την αγάπη που έχει ο Σωτήρας για εσάς – αλλά όπως ήξερε ο Νεφί, δεν χρειάζεται να είναι έτσι.
Όταν κάνετε κάποιο λάθος, μπορεί να περάσουν από το μυαλό σας σκέψεις ότι είστε αποτυχημένοι. Ότι θα έπρεπε να γνωρίζετε καλύτερα. Ότι δεν αξίζετε να σας αγαπούν.
Βαθιά μέσα σας, ξέρετε ότι τίποτε από αυτά δεν είναι αληθινό. Έχετε μάθει για την αξία σας ως υιού ή θυγατέρας του Θεού και ξέρετε ότι η μετάνοια είναι αληθινή και δυνατή. Όμως ακόμα, αφού αμαρτήσετε ή κάνετε κάποιο λάθος, θα μπορούσατε να μπείτε σε πειρασμό να τιμωρήσετε τον εαυτό σας, περισσότερο από ό,τι θα μπορούσε οποιοσδήποτε άλλος, με σκέψεις ενοχής και ντροπής.
Ακόμη και μερικοί από τους αγαπημένους μας χαρακτήρες των γραφών ένιωθαν έτσι κατά καιρούς.
Ακόμα και ο Νεφί;
Αφού έγραψε για τον θάνατο του πατέρα του, ο Νεφί έγραψε: «Όμως, παρά τη μεγάλη καλοσύνη του Κυρίου που μου δείχνει τα μεγάλα και θαυμαστά έργα Του, η καρδιά μου αναφωνεί: Ω, τι ταλαίπωρος άνθρωπος που είμαι! Μάλιστα, η καρδιά μου λυπάται εξαιτίας της σάρκας μου. Η ψυχή μου θλίβεται εξαιτίας των ανομιών μου. Είμαι περικυκλωμένος ολόγυρα, εξαιτίας των πειρασμών και των αμαρτιών που τόσο εύκολα με περιστοιχίζουν. Και όταν επιθυμώ να αγαλλιάσω, η καρδιά μου στενάζει εξαιτίας των αμαρτιών μου» (Νεφί Β΄ 4:17-19).
Αυτός είναι ο Νεφί για τον οποίο μιλάμε – το ίδιο άτομο που έσωσε τις ορειχάλκινες πλάκες από τον Λάβαν, έφτιαξε ένα τόξο από το μηδέν στην έρημο και ναυπήγησε ένα πλοίο χωρίς ποτέ να έχει ναυπηγήσει ένα άλλο. Είχε μαρτυρία για την καλοσύνη του Κυρίου. Ακόμα και έτσι, αισθάνθηκε ανεπαρκής εξαιτίας των αμαρτιών και των αδυναμιών του.
Επομένως τι πρέπει να κάνουμε εμείς; Εάν ο ήρωάς μας από το Βιβλίο του Μόρμον αγωνιζόταν με συναισθήματα ενοχής και ανεπάρκειας, τι μπορούμε να κάνουμε όταν αισθανόμαστε το ίδιο;
Το κλειδί είναι να εστιάζουμε στον Ιησού Χριστό
Η ιστορία του Νεφί δεν τελείωσε εκεί. Το κλειδί για τον Νεφί ήταν να μετατοπίσει την εστίασή του από τον ίδιο στον Ιησού Χριστό.
Καθώς ο Νεφί θρηνεί, λέει: «Όμως, ξέρω σε ποιον βασίσθηκα. Ο Θεός μου υπήρξε το στήριγμά μου» (Νεφί Β΄ 4:19-20).
Μετά από αυτή τη μετατόπιση της νοοτροπίας, ο ήρωας των γραφών μας δεν είναι πλέον επικεντρωμένος στην αγωνία που αισθάνεται από τα λάθη του. Αντιθέτως, αγαλλιεί με τον Σωτήρα του! Ο Νεφί λέει: «Αγαλλίασε, καρδιά μου, και φώναξε προς τον Κύριο, και πες: Ω Κύριε, θα σε δοξολογώ για πάντα. Μάλιστα, η ψυχή μου θα αγαλλιάζει με εσένα, τον Θεό μου, και τον βράχο της σωτηρίας μου» (Νεφί Β΄ 4:30).
Όπως ο Νεφί, μπορείτε να βρείτε έλεος, συγχώρηση και γαλήνη μέσω του Ιησού Χριστού. Μπορεί να μην αισθάνεστε ότι μπορείτε να δώσετε στον εαυτό σας χάρη, αλλά υπάρχει Ένας που θα το κάνει. Ο Πρεσβύτερος Τζέφρυ Ρ. Χόλλαντ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων είπε: «Η χάρη του Χριστού προσφέρει όχι μόνον σωτηρία από λύπη και αμαρτία και θάνατο αλλά επίσης σωτηρία από τη δική μας επίμονη αυτοκριτική»1.
Επομένως, όταν αισθάνεστε τόσο ταπεινοί, που δεν βλέπετε έναν τρόπο να υπερνικήσετε τις αμαρτίες και τα λάθη σας, να γνωρίζετε ότι ο Επουράνιος Πατέρας και ο Ιησούς Χριστός δεν έχουν ποτέ σταματήσει να σας αγαπούν. Επικεντρωθείτε στον Σωτήρα σας και Εκείνος μπορεί να σας βοηθήσει να υπερνικήσετε τόσο τις αμαρτίες σας όσο και την ενοχή σας.