Serca dzieci się zwrócą

David A. Bednar

Kworum Dwunastu Apostołów

Zachęcam młodych ludzi Kościoła, aby poznawali i doświadczali Ducha Eliasza.

Kolejność wydarzeń jest często pouczająca, kiedy studiujemy, poznajemy i żyjemy w zgodzie z ewangelią Jezusa Chrystusa. Pomyślcie na przykład, czego uczymy się na temat duchowych priorytetów dzięki porządkowi, w jakim następowały główne wydarzenia podczas przywracania na ziemię pełni ewangelii Zbawiciela w tych ostatnich dniach.

W Świętym Lasku Józef Smith ujrzał Wiecznego Ojca i Jezusa Chrystusa i rozmawiał z Nimi. Poznał między innymi prawdziwą naturę Boskiej Trójcy i dowiedział się o kontynuacji objawień. Ta podniosła wizja zapoczątkowała dyspensację „[pełni] czasów” (List do Efezjan 1:10) i jest jednym z najdonioślejszych wydarzeń w dziejach świata.

Mniej więcej trzy lata później, wieczorem 21 września 1823 roku, w odpowiedzi na szczerą modlitwę światło wypełniło sypialnię Józefa, „aż stało się jaśniej niż w południe” (Józef Smith — Historia 1:30). Przy jego łóżku pojawiła się istota, która nazwała chłopca po imieniu i oświadczyła, że „jest wysłannikiem posłanym […] sprzed oblicza Boga, a zwie się Moroni” (werset 33). Ów wysłannik powiedział Józefowi o ujawnieniu Księgi Mormona. Następnie Moroni zacytował fragment Księgi Malachiasza ze Starego Testamentu, który różnił się nieco pod względem językowym od wersji z Biblii Króla Jakuba: „Oto ujawnię ci Kapłaństwo z ręki proroka Elijasza, zanim nadejdzie wielki i straszny dzień Pana.

[…] [I zasadzi on w sercach dzieci obietnice uczynione ojcom, i serca dzieci zwrócą się ku ojcom]. A gdyby się tak nie stało, cała Ziemia byłaby całkowicie zmarnowana w momencie Jego przyjścia” (wersety 38, 39).

Nauki, jakie Moroni przekazał młodemu prorokowi, dotyczyły głównie dwóch spraw: (1) Księgi Mormona i (2) słów Malachiasza przepowiadających rolę Eliasza w Przywróceniu „wszechrzeczy, o czym od wieków mówił Bóg przez usta świętych proroków swoich” (Dzieje Apostolskie 3:21). W ten oto sposób wydarzenia zapoczątkowujące Przywrócenie objawiły właściwe pojmowanie Boskiej Trójcy, podkreśliły wagę Księgi Mormona i poprzedziły pracę zbawienia i wyniesienia tak żywych, jak i umarłych. Ta natchniona kolejność zdarzeń wskazuje, które z duchowych kwestii mają dla Boga najwyższy priorytet.

Moje przesłanie koncentruje się na służbie i Duchu Eliasza, które Moroni zapowiedział w swych wstępnych naukach dla Józefa Smitha. Gorąco modlę się o wsparcie Ducha Świętego.

Służba Eliasza

Eliasz był prorokiem Starego Testamentu, który dokonywał wielkich cudów. Zapieczętował on niebo i przez trzy i pół roku w starożytnym Izraelu nie padał deszcz. Pomnożył jedzenie i oliwę wdowy. Podniósł z martwych młodego chłopca i sprowadził z nieba ogień w pojedynku z prorokami Baala. (Zob. I Ks. Królewska 17–18). Na zakończenie swej doczesnej służby Eliasz „wśród burzy wstąpił do nieba” (II Ks. Królewska 2:11) i został przemieniony.

„Z objawień w dniach ostatnich dowiadujemy się, że Eliasz dzierżył moc pieczętowania Kapłaństwa Melchizedeka i był ostatnim prorokiem, który ją posiadał przez przyjściem Jezusa Chrystusa” (Bible Dictionary, „Elijah”). Prorok Józef Smith wyjaśnił: „Duch, moc i powołanie Eliasza oznaczają, że można posiadać moc, by dzierżyć klucz […] pełni Kapłaństwa Melchizedeka oraz […] uzyskać […] wszystkie obrzędy przynależące do królestwa Boga” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Fielding [2007], str. 311; kursywa dodana). To święte upoważnienie do pieczętowania jest niezbędne, aby obrzędy kapłańskie były ważne i wiążące zarówno na ziemi, jak i w niebie.

Eliasz ukazał się z Mojżeszem na Górze Przemienienia (zob. Ew. Mateusza 17:3) i nadał to upoważnienie Piotrowi, Jakubowi i Janowi. Po raz drugi Eliasz ukazał się wraz z Mojżeszem i innymi osobami 3 kwietnia 1836 roku w Świątyni Kirtland i przekazał te same klucze Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery.

Pisma święte mówią, że stojąc przed Józefem i Oliverem, prorok Eliasz powiedział:

„Oto przyszła pełnia czasu, o której mówiono ustami Malachiasza — świadcząc, że on, [Eliasz] będzie posłany zanim nadejdzie wielki i straszny dzień Pana —

aby zwrócił serca ojców do dzieci, a dzieci do ojców, bo inaczej cała ziemia zostanie dotknięta klątwą —

Dlatego klucze tej dyspensacji są przekazane w wasze ręce; i przez to możecie poznać, że wielki i straszny dzień Pana jest blisko i nawet już u drzwi” (NiP 110:14–16).

Przywrócenie przez Eliasza w 1836 roku mocy pieczętowania było konieczne, aby przygotować świat na Drugie Przyjście Zbawiciela i zainicjowało niebywały wzrost zainteresowania badaniem historii rodziny na całym świecie.

Duch i dzieło Eliasza

Prorok Józef Smith oświadczył: „Największym obowiązkiem w tym świecie, jaki nałożył na nas Bóg, jest szukanie informacji o naszych zmarłych. […] Konieczne bowiem jest, aby moc pieczętowania była w naszych rękach, by pieczętować nasze dzieci i naszych zmarłych w pełni dyspensacji czasów — dyspensacji spełnienia obietnic Jezusa Chrystusa złożonych przed powstaniem świata dla zbawienia człowieka. […] Przeto Bóg powiedział: ‘Poślę wam proroka Eliasza’” (Teachings: Joseph Smith, str. 475).

Józef wyjaśniał dalej:

„Jakiż jest jednak cel [przyjścia Eliasza]? I jak ma się to wypełnić? Przekazane zostaną klucze, przyjdzie duch Eliasza, zostanie ustanowiona Ewangelia, Święci zostaną zgromadzeni, zbudowany będzie Syjon, a Święci przyjdą jako zbawiciele na Górę Syjon [zob. Ks. Abdiasza 1:21].

W jaki sposób mają oni stać się zbawcami na Górze Syjon? Budując świątynie […] oraz chodząc tam i przyjmując wszystkie obrzędy […] w zastępstwie wszystkich swoich przodków, którzy zmarli […]; i tak oto powstaje łańcuch, który spaja serca ojców z dziećmi i serca dzieci z ojcami, co stanowi wypełnienie misji Eliasza” (Teachings: Joseph Smith, str. 472–473).

Starszy Russell M. Nelson nauczał, że Duch Eliasza „uwidacznia się poprzez Ducha Świętego, który składa świadectwo o boskiej naturze rodziny” („A New Harvest Time”, Ensign, maj 1998, str. 34). Ten swoisty wpływ Ducha Świętego skłania ludzi, by odnajdywali i doceniali swych przodków i krewnych, tak z przeszłości, jak i teraźniejszości, oraz dokumentowali wydarzenia z ich życia.

Duch Eliasza wywiera wpływ na ludzi w Kościele i poza nim. Jednakże jako członkowie przywróconego Kościoła Chrystusa mamy nałożony przymierzem obowiązek odszukiwać naszych przodków i udostępniać im obrzędy ewangelii niezbędne do zbawienia. „Oni [nie mogą osiągnąć] celu [doskonałości] bez nas” (List do Hebrajczyków 11:40; zob. Teachings: Joseph Smith, str. 475). „Ani my nie możemy być udoskonaleni bez naszych umarłych” (NiP 128:15).

Dlatego właśnie badamy historię rodziny, budujemy świątynie i dokonujemy obrzędów za zmarłych. Dlatego właśnie Eliasz został przysłany, by przywrócić moc pieczętowania, która wiąże na ziemi i w niebie. Reprezentujemy Pana w dziele zbawienia i wyniesienia, które uchroni ziemię i sprawi, że „cała ziemia [nie] zostanie dotknięta klątwą” (NiP 110:15), kiedy On ponownie powróci. To nasz obowiązek i wielkie błogosławieństwo.

Zaproszenie dla dorastającego pokolenia

Proszę teraz o uwagę młode kobiety i mężczyzn oraz dzieci z dorastającego pokolenia, gdy będę mówił o tym, jak ważny jest Duch Eliasza w naszym dzisiejszym życiu. Moje przesłanie jest skierowane do ogółu Kościoła — lecz do was w szczególności.

Wielu z was może myśleć, że praca nad historią rodziny ma być wykonywana głównie przez osoby starsze. Ja jednak nie wiem nic o tym, żeby z pism świętych lub wytycznych ogłaszanych przez przywódców Kościoła wynikało, by ta ważna służba pozostawiona była osobom w wieku dojrzałym. Jesteście synami i córkami Boga, dziećmi przymierza i budowniczymi królestwa. Nie możecie czekać, aż osiągniecie jakiś określony próg wiekowy, aby wypełniać swój obowiązek wspierania pracy zbawienia ludzkiej rodziny.

W naszych czasach Pan udostępnił niezwykłe środki, które pozwalają wam poznawać to dzieło i kochać pracę, jaką zapoczątkował Duch Eliasza. Na przykład FamilySearch to zbiór rejestrów, materiałów źródłowych i usług, łatwo dostępny przy pomocy osobistego komputera i całej gamy podręcznych urządzeń, służący do tego, by pomagać ludziom w odkrywaniu i dokumentowaniu ich rodzinnych historii. Pomoce te są również dostępne w centrach historii rodziny mieszczących się w wielu budynkach naszego Kościoła na całym świecie.

To nie przypadek, że FamilySearch i inne narzędzia pojawiły się w czasach, kiedy młodzi ludzie są tak zaznajomieni z różnorakimi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi. Wasze palce są przeszkolone, by wysyłać wiadomości tekstowe i komunikaty internetowe po to, by przyspieszyć i posuwać do przodu dzieło Pana — a nie tylko po to, by szybko komunikować się z przyjaciółmi. Umiejętności i talent widoczne u wielu młodych ludzi są przygotowaniem na to, aby przyłączyli się do dzieła zbawienia.

Zachęcam młodych ludzi Kościoła, aby poznawali i doświadczali Ducha Eliasza. Zachęcam was, abyście wyszukiwali i poznawali swoich przodków oraz przygotowywali się do wykonywania chrztów w zastępstwie za waszych zmarłych krewnych w domu Pana (zob. NiP 124:28–36). Namawiam was, abyście pomagali innym ludziom poznawać historie ich rodzin.

Jeśli z wiarą odpowiecie na to zaproszenie, wasze serca zwrócą się ku ojcom. Obietnice złożone Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi zakorzenią się w waszych sercach. Wasze błogosławieństwo patriarchalne określające wasz rodowód połączy was z tymi przodkami i będzie miało dla was większe znaczenie. Wzrośnie wasza miłość i wdzięczność do przodków. Wasze świadectwo i nawrócenie do Zbawiciela staną się głębokie i trwałe. Obiecuję wam, że będziecie chronieni przed nasilającym się wpływem przeciwnika. Uczestnicząc w tej świętej pracy, będziecie chronieni tak za młodu, jak i przez resztę swojego życia.

Rodzice i przywódcy, proszę, pomagajcie swym dzieciom i młodzieży poznawać i doświadczać Ducha Eliasza. Nie układajcie jednak zbyt obciążających programów i nie udzielajcie zbyt wielu szczegółowych informacji ani szkoleń. Zachęcajcie młodych ludzi, aby odkrywali, eksperymentowali i sami dochodzili do poznania (zob. Józef Smith — Historia 1:20). Tego, o czym mówię, może dokonać każdy młody człowiek, korzystając z modułów dostępnych na stronie lds.org/familyhistoryyouth. Prezydia kworów Kapłaństwa Aarona i organizacji Młodych Kobiet mogą odgrywać ważną rolę w pomaganiu wszystkim młodym ludziom zapoznawać się z tymi podstawowymi pomocami. Coraz bardziej potrzeba, aby młodzi ludzie byli aktywnymi uczniami, którzy działają i dzięki temu zyskują dodatkowe światło i wiedzę poprzez moc Ducha Świętego — nie zaś biernymi uczniakami, którzy głównie poddają się wpływowi innych (zob. 2 Nefi 2:26).

Rodzice i przywódcy, zadziwi was, jak szybko wasze dzieci i młodzież w Kościele będą potrafiły biegle posługiwać się tymi narzędziami. W istocie, to wy dostaniecie od tych młodych ludzi cenne lekcje na temat efektywnego korzystania z tych źródeł. Młodzi mają wiele do zaoferowania starszym osobom, które nowoczesna technika napełnia obawami i przytłacza lub które nie opanowały jeszcze posługiwania się FamilySearch. Wiele błogosławieństw przyniesie też to, że młodzi ludzie będą poświęcać więcej czasu na pracę nad historią rodziny i służbę w świątyni, a mniej na gry wideo, surfowanie po Internecie i Facebook.

Troy Jackson, Jaren Hope i Andrew Allan są posiadaczami Kapłaństwa Aarona, których natchniony biskup powołał, aby wspólnie prowadzili zajęcia z historii rodziny w swoim okręgu. Ci młodzi mężczyźni przypominają tak wielu spośród was swą chęcią nauki i pragnieniem służby.

Troy powiedział: „Kiedyś przychodziłem do kościoła i tylko tam siedziałem, teraz wiem, że po powrocie do domu muszę coś zrobić. Wszyscy możemy pracować nad historią rodziny”.

Jaren stwierdził, że poznając lepiej historię rodziny, zdał sobie sprawę, że „to nie tylko nazwiska, ale prawdziwi ludzie. Coraz bardziej zależało mi na tym, żeby zanosić nazwiska do świątyni”.

Zaś Andrew oświadczył: „Historia rodziny wzbudziła we mnie taką miłość i zapał, o jakie siebie nawet nie podejrzewałem. Przygotowując się co tydzień do nauczania, często czułem natchnienie Ducha Świętego, by działać i wypróbowywać metody omawiane na lekcji. Wcześniej historia rodziny była czymś strasznym. Jednak przy pomocy Ducha mogłem wypełnić swe powołanie i pomóc wielu ludziom w naszym okręgu”.

Moi drodzy, młodzi bracia i siostry, historia rodziny to nie tylko interesujący program czy działalność firmowana przez Kościół — to niezbędna część dzieła zbawienia i wyniesienia. Zostaliście przygotowani na te czasy, aby budować królestwo Boże. Jesteście teraz tu na ziemi, by pomagać w tej wspaniałej pracy.

Świadczę, że Eliasz powrócił na ziemię i przywrócił świętą moc pieczętowania. Składam świadectwo, że co jest związane na ziemi, może być związane i w niebie. Wiem, że młodzież z dorastającego pokolenia ma do odegrania kluczową rolę w tym wielkim przedsięwzięciu. O tym świadczę w święte imię Pana Jezusa Chrystusa, amen.