Nakabig ngadto sa Ginoo

Ni Elder David A. Bednar

Sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles

Ang pagkasayud nga ang ebanghelyo tinuod mao ang kahulugan sa pagpamatuod. Ang padayon nga magmatinuoron sa ebanghelyo mao ang kahulugan sa pagkakabig.

Ang akong mensahe nag-focus sa relasyon sa pagdawat og pagpamatuod nga si Jesus mao ang Kristo ug ang makabig ngadto Kaniya ug sa Iyang ebanghelyo. Kasagaran, kon mamulong kita atong lainon ang pagpamatuod ug pagkakabig. Hinoon, makabaton kita og bililhong panglantaw ug mas dakong espiritwal nga konbiksyon kon dungan natong ikonsiderar kining duha ka importanteng hilisgutan.

Mag-ampo nga ang Espiritu Santo motudlo ug mobalaan kada usa nato.

Unsa May Inyong Sulti, Kinsa Man Ako?

Makakat-on kita og daghan bahin sa pagpamatuod ug pagkakabig gikan sa pangalagad ni Apostol Pedro.

Pag-abut ni Jesus sa kayutaan sa Cesarea ni Filipo, Iyang mahinuklugong gipangutana ang Iyang mga disipulo: “Unsa may inyong sulti, kinsa man ako?”

Si Pedro direktang mitubag:

“Ikaw mao ang Kristo, ang Anak sa Dios nga buhi.

“Kaniya mitubag si Jesus nga nag-ingon, Dalaygon ikaw, Simon Barjona: kay wala kini ipadayag kanimog tawo, kondili gipadayag kini kanimo sa akong Amahan nga anaa sa langit” (Mateo 16:15–17).

Sa gipakita sa tubag ni Pedro ug sa panudlo sa Manluluwas, ang pagpamatuod usa ka personal nga kahibalo sa espiritwal nga kamatuoran nga maangkon pinaagi sa pagpadayag. Ang pagpamatuod gasa sa Dios ug maangkon sa tanan Niyang mga anak. Ang matinuorong nangita sa kamatuoran makaangkon og pagpamatuod pinaagi sa pagpakita og “tipik sa hugot nga pagtuo” kang Jesukristo sa “pagsulay” (Alma 32:27) ug “mosulay sa hiyas sa pulong” (Alma 31:5), motugyan “ngadto sa mga pagdani sa Balaang Espiritu” (Mosiah 3:19), ug mahigmata ngadto sa Dios (tan-awa sa Alma 5:7). Ang pagpamatuod magdala og naglambo nga personal nga pagkamay-tulubagon ug tinubdan sa katuyoan, kasiguroan, ug kalipay.

Ang pagtinguha ug pag-angkon og pagpamatuod sa espiritwal nga kamatuoran nagkinahanglan og pagpangayo, pagpangita, ug pagpanuktok (tan-awa sa Mateo 7:7; 3 Nephi 14:7) sa kinasingkasing, tinuod nga katuyoan, ug hugot nga pagtuo sa Manluluwas (tan-awa sa Moroni 10:4). Mahinungdanong mga bahin sa pagpamatuod ang pagkasayud nga ang Langitnong Amahan buhi ug nahigugma nato, nga si Jesukristo atong Manluluwas, ug ang kahingpitan sa ebanghelyo gipahiuli sa yuta niining ulahing mga adlaw.

Ug sa Mahibalik na Ikaw Kanako

Sa pagtudlo sa Manluluwas sa Iyang mga disipulo sa Katapusang Panihapon, Siya miingon kang Pedro:

“Simon, Simon, tan-awa, gipangayo kamo ni Satanas … aron iya kamong alig-igon ingon sa trigo:

“Apan nangamuyo ako alang kanimo, nga unta dili makabsan ang imong pagsalig: ug sa mahibalik na ikaw kanako, lig-ona ang imong mga igsoon” (Lucas 22:31–32).

Kining bantugan nga Apostol nakig-istorya ug nakauban og lakaw sa Manluluwas, nakasaksi og daghang milagro, ug may lig-ong pagpamatuod sa kabalaan sa Manluluwas. Bisan si Pedro kinahanglan og dugang panudlo ni Jesus bahin sa makakabig ug makabalaan nga gahum sa Espiritu Santo ug sa iyang obligasyon nga matinud-anong moserbisyo.

Ang kahulugan sa ebanghelyo ni Jesukristo naglangkob og importante ug permanenting kausaban sa atong kinaiya nga nahimong posible pinaagi sa Pag-ula sa Manluluwas. Tinuod nga pagkakabig nagdala og kausaban sa gituohan, kasingkasing, ug kinabuhi sa tawo, sa pagdawat ug pagsunod sa kabubut-on sa Dios (tan-awa sa Mga Buhat 3:19; 3 Nephi 9:20) ug naglakip sa pasalig nga mahimong disipulo ni Kristo.

Ang pagkakabig makapalambo, makapahinuklog, ug makapalapad sa pundasyon sa pagpamatuod. Resulta kini sa pagpadayag gikan sa Dios, uban sa indibidwal nga paghinulsol, pagsunod, ug kakugi. Ang matinuorong nagtinguha sa kamatuoran makabig pinaagi sa pagsinati sa dako nga kausaban sa kasingkasing ug sa espirituhanon natawo sa Dios (tan-awa sa Alma 5:12–14). Sa pagtahud nato sa mga ordinansa ug mga pakigsaad sa kaluwasan ug kahimayaan (tan-awa sa D&P 20:25), “mopadayon sa unahan uban ang pagkamakanunayon kang Kristo” (2 Nephi 31:20), ug molahutay sa katapusan diha sa pagtuo (tan-awa sa D&P 14:7), mahimo kitang bag-ong binuhat diha kang Kristo (tan-awa sa 2 Mga Taga-Corinto 5:17). Ang pagkakabig usa ka halad sa kaugalingon nga atong gihatag sa Dios agig pasalamat sa gasa sa pagpamatuod.

Mga Ehemplo sa Pagkakabig diha sa Basahon ni Mormon

Ang Basahon ni Mormon napuno sa makadasig nga mga asoy sa pagkakabig. Si Amaleki, kaliwat ni Jacob, namahayag: “Ako manghinaut nga kamo kinahanglan moduol ngadto kang Kristo, kinsa mao ang Usa nga Balaan sa Israel, ug moambit sa iyang kaluwasan, ug ang gahum sa iyang katubsanan. Oo, duol ngadto kaniya, ug ihalad ang inyong tibuok nga mga kalag ingon nga usa ka paghalad ngadto kaniya” (Omni 1:26).

Ang masayud pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo nga si Jesus mao ang Kristo importante ug kinahanglan. Apan ang tinud-anay nga pagduol ngadto Kaniya ug paghatag sa atong tibuok kalag isip halad nagkinahanglan og dugang pa kay sa masayud lang. Ang pagkakabig nagkinahanglan sa tibuok natong kasingkasing, gahum, hunahuna ug kusog (tan-awa sa D&P 4:2).

Ang katawhan ni Haring Benjamin mitubag sa iyang pagtudlo pinaagi sa pagsinggit, “Oo, kami mituo sa tanan nga mga pulong diin ikaw namulong ngari kanamo; ug usab, kami nasayud sa ilang pagkatinuod ug kamatuoran, tungod kay ang Espiritu sa Ginoong Makagagahum, nakahimo og dako nga kausaban dinhi kanamo, o dinhi sa among mga kasingkasing, nga kami wala nay hilig sa pagbuhat og dautan, apan sa pagbuhat og maayo sa kanunay” (Mosiah 5:2). Ang pagdawat sa mga pulong nga gisulti, pagbaton og pagpamatuod sa katinuod niini, ug pagpakita og pagtuo kang Kristo nakahimo og dakong kausaban sa kasingkasing ug lig-ong determinasyon sa paglambo ug mahimong mas maayo.

Ang nakabig nga mga Lamanite sa basahon ni Helaman gihulagway nga “anaa sa dalan sa ilang katungdanan, ug sila naglakaw nga nagmatngon sa atubangan sa Dios, ug sila naninguha sa paghupot sa iyang mga sugo ug sa iyang mga balaod ug sa iyang mga paghukom. …

“Ug sila naningkamot uban sa walay kaluya nga kakugi nga sila makadala sa nahibilin sa ilang mga kaigsoonan ngadto sa kasayuran sa kamatuoran” (Helaman 15:5–6).

Sama sa gipakita niining mga ehemplo, ang importanteng mga timailhan kalabut sa pagkakabig mao ang pagsinati og dakong kausaban sa atong kasingkasing, wala nay hilig sa pagbuhat og dautan, apan sa pagbuhat og maayo sa kanunay, padayon nga anaa sa dalan sa katungdanan, maglakaw nga nagmatngon sa atubangan sa Dios, naghupot sa mga sugo, ug nagserbisyo nga walay pagkaluya. Klaro, kining matinud-anong mga kalag nahimong mapahinunguron sa Ginoo ug sa Iyang mga pagtulun-an.

Pagkakabig

Kasagaran ang pagkakabig padayon nga proseso ug dili usa lang ka hitabo nga moresulta gikan sa gamhanan o dramatikong kasinatian. Pagtulun-an human sa usa ka pagtulun-an ug lagda human sa usa ka lagda, hinay-hinay ug hapit dili gani mabantayan, ang atong mga motibo, mga hunahuna, mga pulong, ug mga binuhatan mahiangay sa kabubut-on sa Dios. Ang pagkakabig ngadto sa Ginoo nagkinahanglan og kamakanunayon ug pailub.

Si Samuel ang Lamanite miila og lima ka sukaranang mga elemento nga mahimong makabig ngadto sa Ginoo: (1) motuo sa mga pagtulun-an ug mga panagna sa balaang mga propeta ingon sa girekord sa kasulatan, (2) pagpakita og pagtuo kang Ginoong Jesukristo, (3) paghinulsol, (4) pagsinati og dakong kausaban sa kasingkasing, ug (5) mahimong “lig-on ug makanunayon sa hugot nga pagtuo” (tan-awa sa Helaman 15:7–8). Kini ang sumbanan paingon sa pagkakabig.

Pagpamatuod ug Pagkakabig

Ang pagpamatuod ang sinugdanan ug kinahanglanon sa padayon nga pagkakabig. Ang pagpamatuod usa ka punto sa pagbiya; dili katapusang destinasyon. Lig-ong pagpamatuod mao ang pundasyon diin naestablisar ang pagkakabig.

Ang pagpamatuod dili ug dili gayud igo sa pagpanalipod nato sa unos sa kangitngit ug kadautan sa ulahing adlaw diin kita nagpuyo. Ang pagpamatuod importante ug kinahanglan apan dili igo nga makahatag og espiritwal nga kalig-on ug proteksyon nga atong gikinahanglan. Pipila sa mga miyembro sa Simbahan nga may mga pagpamatuod naluya ug mibiya sa Simbahan. Ang ilang espiritwal nga kahibalo ug pasalig dili paigo sa mga hagit nga ilang giatubang.

Importanteng leksyon bahin sa koneksyon sa pagpamatuod ug pagkakabig makita sa misyonaryo nga paningkamot sa mga anak ni Mosiah.

“Kutob sa nadala ngadto sa kahibalo sa kamatuoran, pinaagi sa pagsangyaw ni Ammon ug sa iyang mga kaigsoonan, sumala sa espiritu sa pagpadayag ug sa pagpanagna, ug sa gahum sa Dios nga nagbuhat og mga milagro diha kanila—oo, … ingon nga ang Ginoo buhi, kutob sa mga Lamanite nga mituo sa ilang pagsangyaw, ug makabig ngadto sa Ginoo, wala gayud mobiya.

“Kay sila nahimo nga usa ka matarung nga mga katawhan; sila mihunong sa paggamit sa mga hinagiban sa ilang pagsukol, nga sila wala na makig-away batok sa Dios. …

“Karon, mao kini sila kinsa nakabig ngadto sa Ginoo” (Alma 23:6–8).

Duha ka dagkong mga elemento ang gihulagway niining mga bersikulo: (1)  ang kahibalo sa kamatuoran, nga mahubad nga pagpamatuod, ug (2) nakabig ngadto sa Ginoo, nga akong nasabtan nga pagkakabig ngadto sa Manluluwas ug sa Iyang ebanghelyo. Sa ingon, ang gamhanang kombinasyon sa pagpamatuod ug pagkakabig ngadto sa Ginoo nakahimo og kalig-on ug kamakanunayon ug nakahatag og espiritwal nga proteksyon.

Wala gayud sila mobiya ug mihunong sa paggamit “sa mga hinagiban sa ilang pagsukol, nga sila wala na makig-away batok sa Dios.” Ang pagpadaplin sa gihambin nga “mga hinagiban sa pagsukol” sama sa kahakog, garbo, ug kamasinupakon nagkinahanglan og labaw pa kay sa motuo ug masayud. Ang kombiksyon, pagpaubos, paghinulsol, ug pagnunot mag-una sa pagsalikway sa atong mga hinagiban sa pagsukol. Kamo ug ako nagtinir ba gihapon og mga hinagiban sa pagsukol nga nagpalayo nato nga makabig ngadto sa Ginoo? Kon mao, nan kinahanglan kitang maghinulsol karon.

Hinumdumi nga ang mga Lamanite wala makabig sa mga misyonaryo nga nagtudlo nila o sa maayo kaayong mga programa sa Simbahan. Wala sila makabig sa kinaiya sa ilang mga lider o pagpreserbar sa kultural nga kabilin o mga tradisyon sa ilang mga amahan. Nakabig sila ngadto sa Ginoo—ngadto Kaniya isip Manluluwas ug sa Iyang kabalaan ug doktrina—ug wala gayud sila mobiya.

Ang pagpamatuod espiritwal nga kahibalo sa kamatuoran nga naangkon pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo. Ang padayon nga pagkakabig kanunay nga debosyon sa gipadayag nga kamatuoran nga atong nadawat—may kasingkasing nga andam ug alang sa matarung nga mga rason. Ang pagkasayud nga ang ebanghelyo tinuod mao ang kahulugan sa pagpamatuod. Ang padayon nga magmatinuoron sa ebanghelyo mao ang kahulugan sa pagkakabig. Kinahanglan kitang masayud nga ang ebanghelyo tinuod ug magmatinuoron sa ebanghelyo.

Pagpamatuod, Pagkakabig, ug ang Sambingay sa Napulo ka mga Birhen

Gusto kong mogamit karon sa usa sa daghang posible nga mga hubad sa sambingay sa napulo ka mga birhen aron mapasabut og maayo ang relasyon sa pagpamatuod ug pagkakabig. Napulo ka mga birhen, ang lima but-an ug ang lima boangboang, nanagdala sa ilang mga lamparahan ug miadto sa pagsugat sa pamanhonon. Palihug hunahunaa ang mga lamparahan nga gigamit sa mga birhen isip lamparahan sa pagpamatuod. Ang boangboang nga mga birhen midala sa ilang mga lamparahan sa pagpamatuod apan wala magdala og lana. Ikonsiderar ang lana nga gihulagway nga mao ang lana sa pagkakabig.

“Apan ang mga but-an nanagdalag mga prasko nga sinudlan og lana [sa pagkakabig] uban sa ilang mga lamparahan [sa pagpamatuod].

“Ug kay ang pamanhonon nadugay man sa pag-abut, silang tanan nanagpirat ug nahikatulog.

“Apan sa tungang gabii dihay singgit nga nag-ingon, Tan-awa, ang pamanhonon; panggula kamo ug sugata ninyo siya.

“Ug namangon silang tanan nga mga dalaga, ug gihikay nila ang ilang mga lamparahan [sa pagpamatuod].

“Ug ang mga boangboang miingon sa mga but-an, Hatagi kamig lana [nga mao ang lana sa pagkakabig]; kay nagakapalong kining among mga lamparahan [sa pagpamatuod nga huyang].

“Apan kanila mitubag ang mga but-an nga nanag-ingon, Tingalig dili kini paigo alang kanamo ug kaninyo: pangadto hinoon kamo sa mga magbabaligya, ug pamalit kamog alang kaninyo” (Mateo 25:4–9)

Ang lima ba ka but-an nga mga birhen hakog ug dili ganahang mopaambit, o nagpasabut sila og sakto nga ang lana sa pagkakabig dili mahulaman? Ang espiritwal nga kalig-on ba nga miresulta sa padayon nga pagsunod sa mga sugo mahatag sa laing tawo? Ang kahibalo ba nga naangkon pinaagi sa makugihong pagtuon ug pamalandong sa kasulatan mahatag sa tawo nga nanginahanglan? Ang kalinaw ba nga mahatag sa ebanghelyo sa matinud-anong Santos sa Ulahing mga Adlaw mapasa sa indibidwal nga nakasinati og kalisdanan o dakong hagit? Ang klaro nga tubag sa kada usa niining mga pangutana mao ang dili.

Sama sa gipasabut og maayo sa but-an nga mga birhen, kada usa nato kinahanglang “mamalit alang kanato.” Kining dinasig nga mga babaye wala maghulagway og transaksyon sa negosyo; hinoon, gipasabut nila og maayo ang atong indibidwal nga responsibilidad sa pagpabilin sa atong lamparahan sa pagpamatuod nga magsiga ug magbaton og igong suplay sa lana sa pagkakabig. Kining bililhong lana makuha usa ka tulo kada higayon—“pagtulun-an human sa usa ka pagtulun-an [ug] lagda human sa usa ka lagda” (2 Nephi 28:30), nga mapailubon ug makanunayon. Walay shortcut; walay kinalit nga pagpangandam nga posible.

“Busa, pagmatinud-anon, mag-ampo kanunay, nga ang inyong mga lampara maandam ug magsiga, ug ang lana anaa kaninyo, nga kamo andam sa pag-anhi sa Pamanhonon” (D&P 33:17).

Pagpamatuod

Ako mosaad nga sa atong pagkasayud sa kamatuoran ug makabig ngadto sa Ginoo, magpabilin kitang lig-on ug makanunayon ug dili mobiya. Matinguhaon kitang mopadaplin sa atong mga hinagiban sa pagsukol. Mapanalanginan kita og klaro nga kahayag sa atong mga lamparahan sa pagpamatuod ug igong suplay sa lana sa pagkakabig. Ug samtang kada usa nato mas makabig sa hingpit, malig-on nato ang atong mga pamilya, ug atong mga higala ug atong kaubanan. Niining mga kamatuoran ako mopamatuod sa sagradong pangalan ni Ginoong Jesukristo, amen.