Magmata Kita sa Atong mga Katungdanan

Ni Carole M. Stephens

Unang Magtatambag sa Kinatibuk-ang Kapangulohan sa Relief Society

Kinahanglang magmata kita sa atong katungdanan ug magpadayon uban sa pagtuo nga mohatag nato og kahupayan, kalig-on, kahimoan, ug makaayo nga gahum sa Pag-ula.

Human sa akong tawag sa kinatibuk-ang kapangulohan sa Relief Society, nagtinguha ko nga mas makaila pa sa mga babaye nga nag-una nako sa pagserbisyo. Nadani ako sa mga pagtulun-an ni Sister Zina D. Young, unang magtatambag sa ikaduhang kinatibuk-ang kapangulohan sa Relief Society. Miingon siya, “Mga sister, kinahanglang magmata gyud ta sa atong mga katungdanan.”¹ Gihunahuna ko ang mga pulong pagmata ug katungdanan ug nagsiksik pa sa mga kasulatan.

Sa Bag-ong Tugon, gitudloan ni Pablo ang mga Santos sa iyang panahon:

“Nga takna na karon nga kinahanglan managmata kamo gikan sa pagkatulog: kay ang atong kaluwasan labaw pa ka haduol kanato karon. …

“Ang kagabhion talitapus na, ug ang adlaw nagsingabut na: … isul-ob ang ta ang mga hinagiban sa kahayag.”²

Sa Basahon ni Mormon, gitudloan ni Alma ang iyang katawhan sa sagradong mga katungdanan niadtong mosulod og pakigsaad uban sa Dios:

“Ingon nga kamo mga matinguhaon sa pag-ipon ngadto sa panon sa Dios, ug pagatawgon nga iyang mga katawhan, ug andam sa pagtambayayong sa usag usa nga mga alantuson, nga sila mahimo nga magaan;

“Oo, ug andam sa pagbangutan uban niadto nga nagbangutan; oo, sa paghupay niadto nga nagkinahanglan sa kahupayan, ug mobarug ingon nga mga saksi sa Dios sa tanan nga mga panahon ug diha sa tanan nga mga butang, ug diha sa tanan nga mga dapit. …

“Karon Ako moingon nganha kaninyo, kon mao kini ang tinguha sa inyong kasingkasing, unsay anaa kaninyo batok sa pagpabunyag diha sa ngalan sa Ginoo, ingon og usa ka saksi sa iyang atubangan nga kamo makasulod ngadto sa usa ka pakigsaad uban kaniya, nga kamo mag-alagad kaniya ug maghupot sa iyang mga sugo, nga siya unta mobu-bu sa kabuhong sa iyang Espiritu diha kaninyo?

“Ug karon sa diha nga ang mga katawhan nakadungog niini nga mga pulong, sila namakpak sa ilang mga kamot tungod sa hingpit nga kalipay, ug misinggit: Kini mao ang tinguha sa among mga kasingkasing.”³

Ang pamahayag ni Sister Young ug niini nga mga kasulatan mipahinumdom nako sa “mga katungdanan” sa atong panahon nga kinahanglan kitang magmata.

Sa dihang gibunyagan kita, misulod kita sa usa ka pakigsaad. Elder Robert D. Hales mitudlo, “Kon kita mohimo ug motuman sa mga pakigsaad, mibiya kita sa kalibutanon ug mipaingon sa gingharian sa Dios.”⁴

Nausab kita. Lahi na kitang tan-awon, ug ang atong lihok lahi na. Lahi ang mga butang nga atong paminawon ug basahon ug isulti, ug lahi na ang atong sinul-uban tungod kay kita anak nga mga babaye sa Dios, nabugkos ngadto Niya pinaagi sa pakigsaad.

Sa dihang gikumpirmahan kita, nadawat nato ang gasa sa Espiritu Santo, ang katungod nga makabaton sa kanunay nga impluwensya sa sakop sa Dios nga Kapangulohan sa paggiya, sa paghupay, ug pagpanalipod nato. Mipasidaan Siya nato nga kon kita matintal sa pagbaliwala sa atong pakigsaad ug balik ngadto sa kalibutanon. Si Presidente Boyd K. Packer nagtudlo nga walay usa nato “ang makahimo og grabe nga sayop nga wala mapasidan-i daan sa mga aghat sa Espiritu Santo.”⁵

Sa pagdawat niini nga gasa ug sa pagbaton kanunay sa Espiritu, kinahanglan magpakatakus kita ug magbinantayon sa pagsusi sa kahimtang sa atong kasingkasing. Mobati ba ang atong kasingkasing? Mapainubsanon, matudloan, malumo ba ang atong kasingkasing? O nagkatig-a ba ang atong kasingkasing samtang atong gitugutan ang pagkakalibutan nga makalingla nato gikan sa malumong aghat nga nagagikan gayud sa Espiritu?

Sa dihang gibunyagan kita, ang atong kasingkasing nausab ug napukaw sa Dios Samtang sa atong mortal nga panaw, kinahanglang mangutana ta kanunay, “Kon [ako] nakasinati ba og kausaban sa kasingkasing, … [ako] mibati ba karon sa mao?”⁶ Ug, kon wala, nan nganong wala?

Kadaghanan sa unang mga santos “nakasinati niining dako nga kausaban sa [ilang] mga kasingkasing.”⁷ Nakapamata nila kini sa pagdawat sa mga panalangin sa templo sa paglig-on sa ilang mga katungdanan. Ang unang mga Santos sa Nauvoo miadto “sa templo sa tibuok adlaw ug sa gabii”⁸ sa pagdawat sa mga ordinansa ug paghimo og mga pakigsaad sa wala pa nila sugdi ang ilang panaw paingon sa kasadpan.

Si Sarah Rich, usa ka Relief Society sister sa Nauvoo, miingon niini: “Daghan ang mga panalangin nga among nadawat sa balay sa Ginoo, diin nakahatag kanamo og kalipay ug kahupayan taliwala sa among mga kaguol ug nakapabaton namo og hugot nga pagtuo diha sa Dios, nasayud nga Siya mogiya namo ug mosuporta namo sa wala mahibaloi nga panaw nga sa dili madugay mahitabo.”⁹

Mga kasingkasing nga nausab tungod sa hugot nga pagtuo sa Manluluwas, ug pagsalig sa gahum sa Iyang Pag-ula. Nahigmata sila sa pagbuhat. Nasayud sila sa ilang mga kasingkasing nga anaa—ang Manluluwas—nga nakasabut sa ilang personal nga kalisdanan tungod kay Siya nag-antus niini alang nila sa Tanaman sa Gethsemani ug sa krus. Gibati Niya ang ilang kahadlok, pagduha-duha, kasakit, ug kamingaw. Nag-antus Siya sa ilang kasubo, pagpanggukod, kagutom, kakapoy, ug kapakyasan. Ug tungod kay nag-antus Siya niining tanan, makaingon Siya ngadto nila, “Umari kamo, kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo.”¹⁰

Ug sila miduol. Misalig sila ug misunod sa propeta. Nasayud sila nga taas ang panaw, lisud ang ilang katungdanan. Nasayud sila nga gikinahanglan ang sakripisyo, apan nalig-on sa ilang pagtuo ug nagtuman sa ilang mga pakigsaad, andam sila sa espirituhanon.

Sa wala pa mobiya sa Nauvoo, usa ka grupo sa mga Santos misulat sa mensahe sa assembly hall sa gibiyaan nila nga templo. Mabasa, “Ang Ginoo nakakita sa atong pagsakripisyo: nga moabut nato.”¹¹

Bag-ohay lang miapil ko sa pagbaktas sa pioneer uban sa mga batan-on sa among ward. Kada buntag mangutana ko sa akong kaugalingon, “Unsa ang akong sakripisyo? Unsaon ko kini sa pagbuhat?”

Sa ikaduhang adlaw sa pagbaktas nagguyod mi sa among mga kariton og walo ka milya (13 km) sa dihang miabut mi sa lugar nga gitawag og “ang women’s pull.” Ang mga lalaki ug babaye gibulag, ug ang mga lalaki gipauna saka sa bungtod. Sa among pagsugod sa pagguyod sa among kariton, akong nakita ang mga lalaki, batan-on ug tigulang, naglinya sa matag daplin sa agianan, agig pagtahud sa mga babaye mitangtang sa mga kalo.

Ang dalan sayon sa sinugdanan, apan sa wala madugay diha na kami sa lawom nga balas, ug ang bungtod nagkatangason. Giduko nako ang akong ulo ug mitulod kutob sa akong mahimo sa dihang akong gibati nga dunay mibira sa kariton ug akong nakita si Lexi, usa sa among batan-ong babaye ug akong silingan. Iyang nabira ang iyang kariton ngadto sa ibabaw ug, nakakita nga kinahanglan mi og tabang, mibalik. Sa among pag-abut sa ibabaw, gusto unta kaayo ko nga mobalik aron sa pagtabang sa misunod nako, pero naglisud ko sa pagginhawa, ug kusog kaayo ang pitik sa akong kasingkasing nga ang pulong ataki sa kasingkasing misulod sa ako hunahuna kadaghan! Nagtan-aw ko nga mapasalamaton sa ubang batan-ong mga babaye nga mipadaplin sa ilang mga kariton ug mitabang.

Sa dihang ang tanan miabut sa ibabaw, migahin mi og panahon sa pagrekord sa among mga pagbati diha sa journal. Misulat ko: “Wala kaayo ko makaandam sa pisikal mao nga wala koy kusog sa pagtabang niadtong nagsunod nako. Dili na tingali ko moguyod og kariton pag-usab, apan dili gyud nako itugot nga ang akong mga sister maluya sa espirituhanon!”

Sagrado kadto nga kasinatian nga nakapahigmata nako sa espirituhanon sa akong mga katungdanan sa akong pamilya ug sa uban. Sa tibuok namong panaw, naghunahuna ko unsay akong nakat-unan.

Una naghunahuna ko sa akong mga sister, kadtong nagguyod ug kadtong nagpadayon karon sa pagguyod sa ilang mga kariton nga nag-inusara. Dul-an sa 20 ka porsyento sa mga babaye niadtong pundok sa kariton nag-inusara sa pipila ka bahin. Kining mga babaye wala maminyo, diborsyado, o mga biyuda. Daghan mga single mother.¹² Sila nagtinabangay—anak nga mga babaye sa pakigsaad, batan-on ug tigulang, sa lain-laing kahimtang sa kinabuhi, sa samang dalan, sa samang tumong.

Kadtong mitabang sa ilang mga sister nga nanginahanglan nakapahinumdom nako sa mga tigluwas, makita o dili makita, daling makabantay, nakakita sa panginahanglan, ug mobuhat.

Naghunahuna ko sa mga pulong sa Ginoo: “Ako molakaw diha sa inyong atubangan. Ako anaa sa inyong tuo nga kamot ug sa inyong walà, ug ang akong Espiritu mahimo nga anaa sa inyong mga kasingkasing, ug ang akong mga anghel anaa libut kaninyo, aron sa pagtabang kaninyo.”¹³

Ang naglinya sa duha sa bahin sa agianan mao ang matinud-anon, masulundon, nakigsaad nga mga lalaki. Ang gahum sa ilang priesthood—ang gahum sa Dios gigamit sa pagpanalangin sa Iyang mga anak—nag-agak, naglig-on, nagsuporta kanato. Sila ang tigpahinumdom nga wala kita mag-inusara. Makabaton kita kanunay niini nga gahum kon tumanon nato ang atong mga pakigsaad.

Naghunahuna ko sa mga lalaki nga nahibulag sa panaw gikan sa ilang mga pamilya, nagbiya nila nga mag-inusara sa pagguyod sa kariton. Daghang mga lalaki namatay sa ilang panaw. Pipila ka mga lalaki nagpabilin aron mag-misyon sa ilang yutang natawhan. Ang uban milalin nga mas sayo sa pag-andam sa pag-abut sa ilang pamilya sa Walog sa Salt Lake. Ang uban nawala tungod sa ilang pagpili, mipili nga dili motuman sa ilang mga pakigsaad.

Sama sa uban kaniadto, daghan karon ang nagpuyo sa mga sirkumstansya nga dili maayo. Magpadayon kita sa pagtudlo ug pagpaningkamot alang sa maayo tungod kay nasayud kita nga ang kanunay nga pagpaningkamot makapalambo nato ug makapaandam nato sa mga oportunidad sa pagdawat sa tanang gisaad nga mga panalangin samtang kita “maghulat sa Ginoo.”¹⁴

Kada usa nato adunay kalisdanan ug magpadayon nga aduna niini sa atong mga kinabuhi. Kining mortal nga kinabuhi mao ang panahon sa pagsulay, ug magpadayon nga dunay mga oportunidad aron magamit ang atong kabubut-on sa pagpili unsay atong nakat-unan gikan sa kalisdanan nga siguradong moabut.

Isip anak nga mga babaye sa Dios, magpadayon kita sa dalan sa pagtuo, tungod kay kita nakahibalo sumala sa gitudlo ni Presidente Thomas S. Monson, “Ang makaluwas nga mga ordinansa nga nadawat sa templo nga magtugot nato nga makabalik ngadto sa atong Langitnong Amahan usa ka mahangturong relasyon sa pamilya ug aron matugahan sa mga panalangin ug gahum gikan sa kahitas-an bililhon sa tanang sakripsiyo ug tanang paningkamot.”¹⁵

Dili igo nga moapil sa panaw; kinahanglang magmata kita sa atong katungdanan ug magpadayon uban sa pagtuo nga mohatag nato og kahupayan, kalig-on, kahimoan, ug makaayo nga gahum sa Pag-ula.

Mga sister, gihigugma ko kamo. Wala ko makaila kadaghanan kaninyo, pero, nakaila ko kinsa kamo! Kita ang mga anak nga babaye nga nagtuman og pakigsaad sa Iyang gingharian, ug natugahan sa gahum pinaagi sa mga pakigsaad, andam kita sa pagbuhat sa atong katungdanan.

Ang Relief Society nag-andam sa mga babaye alang sa mga panalangin sa kinabuhing dayon pinaagi sa pagpukaw nato sa espirituhanon sa pagpalambo sa pagtuo ug personal nga pagkamatarung. Sugdan nato sa atong mga kaugalingon. Sugdan nato kon asa man kita. Sugdan nato karon. Kon espirituhanong kitang nagmata, mas makalig-on kita sa mga pamilya ug mga panimalay ug makatabang sa uban.

Buhat kini sa kaluwasan, ug ang makapalig-on ug makapahimo nga gahum sa Pag-ula maoy nakahimong posible. Pagmata kon kinsa kita. Pagmata sa atong katungdanan. Kita mga anak nga babaye sa atong Langitnong Amahan, kinsa nahigugma kanato. Niini ako mopamatuod sa ngalan ni Jesukristo, amen.