Tinuod nga Tukuranan
Ni Bishop Dean M. Davies
Ikaduhang Magtatambag sa Presiding Bishopric
Atong dawaton ang pagdapit sa Manluluwas sa pagduol Kaniya. Atong itukod ang atong kinabuhi sa luwas ug tinuod nga tukuranan.
Niadtong Oktubre 17, 1989, samtang nagdrayb pauli sa balay human sa trabaho, nagkaduol ko sa stoplight sa interseksyon sa Market ug Beale Street sa San Francisco, California. Nianang higayona gibati nako nga ang sakyanan miuyog ug naghunahuna, “Na-flat tingali akong ligid.” Sa padayon nga pag-uyog sa akong sakyanan, nabantayan nako nga ang bus morag duol ra kaayo ug naghunahuna, “Nabanggaan ko sa bus!” Dayon mas misamot pag-uyog ang sakyanan, ug naghunahuna, “Na-flat tingali ang upat nako ka ligid!” Apan dili diay flat ang ligid o tungod sa bus—kusog diay kaayo ang linog! Samtang naghunong ko sa may red light, dunay milihok sa dalan sama sa balod sa dagat paingon sa Market Street. Sa akong atubangan mao ang taas nga building nga mipaling-paling, ug ang mga brick nangahulog gikan sa karaang building sa akong wala samtang nagpadayon ang linog.
Ang linog nga Loma Prieta miigo sa San Francisco Bay alas 5:04 sa hapon nianang adlawa ug mibilin og mga 12,000 ka tawo nga walay panimalay.
Ang linog nakamugna og grabe nga kadaut sa San Francisco Bay Area, labing makita sa humok nga mga yuta sa San Francisco ug Oakland. Sa San Francisco, ang Marina District “natukod sa giabunohang yuta nga sinagulan og balas, lapok, mga dinahili, … ug ubang materyal nga dunay taas nga porsyento sa tubig. Ang ubang giabuno mga dinahili gikan sa San Francisco Bay human sa 1906 nga linog sa San Francisco.”1
Pagka-1915, ang mga apartment gitukod diha sa yuta nga giabunohan. Sa linog pagka-1989, ang tubigon nga mga lapok, balas, ug mga dinahili morag nahimong tubig, nga maoy hinungdan sa pagkahun-og sa mga building. Ang mga building wala matukod sa tinuod nga tukuranan.
Ang linog nga Loma Prieta nakaapekto sa daghang kinabuhi, lakip nako. Namalandong sa panghitabo nianang adlawa nasilsil sa akong hunahuna ug kasingkasing nga aron malampusong makasugakod sa mga bagyo, linog, ug kalamidad sa kinabuhi, kinahanglang natukod kita sa tinuod nga tukuranan.
Ang Nephite nga propeta nga si Helaman wala masayop sa pagklaro sa kaimportante sa pagtukod sa atong kinabuhi diha sa tinuod nga tukuranan, gani ang tukuranan ni Jesukristo: “Ug karon, akong mga anak, hinumdumi, hinumdumi nga kini diha sa lig-on nga sukaranan sa atong Manunubos, kinsa mao si Kristo, ang Anak sa Dios, nga kamo kinahanglan gayud motukod sa inyong tukuranan; nga sa panahon nga ang yawa mopadala sa iyang mapintas nga mga hangin, oo, ang iyang mga pana diha sa alimpulos, oo, sa diha nga ang tanan niya nga ulan nga yelo ug ang iyang mapintas nga unos mohampak diha kaninyo, kini walay gahum ibabaw kaninyo sa pagbitad kaninyo ngadto sa bung-aw sa pagkauyamot ug walay katapusan nga pagkaalaot, tungod sa lig-on nga sukaranan diin kamo natukod nga mao ang tinuod nga tukuranan, usa ka tukuranan diin kon ang mga tawo magtukod dili sila mapukan” (Helaman 5:12).
Sa pagtukod sa mga templo karon, mainampingong pagtagad gihatag sa pagdesinyo, konstruksyon, ug paggamit sa mga materyales sa building. Ang mabinantayong pagtesting sa mga yuta ug geology himoon sa dapit diin ang templo tukuron. Ang pagtuon sa hangin, ulan, ug kausaban sa panahon sa dapit gikonsiderar aron ang nahuman nga templo makasugakod dili lang sa unos ug klima nga komon sa dapit, apan ang templo gidesinyo ug gipahimutang nga makasugakod sa wala damha nga mga linog, bagyo, baha, ug ubang kalamidad nga mahitabo. Kadaghanan sa mga templo, ang konkreto o gitumpi nga puthaw gilubong sa ilawom sa yuta aron mokupot sa tukuranan sa templo.
Sama sa tigdesinyo ug tigtukod sa atong panahon, ang atong mahigugmaon ug mabinationg Amahan sa Langit ug Iyang Anak dunay giandam nga mga plano, mga himan, ug uban pa nga kapanguhaan aron atong magamit sa pagtukod sa atong kaugalingon nga lig-on ug dili matarug. Ang plano mao ang plano sa kaluwasan, ang mahinungdanong plano sa kalipay. Ang plano usa ka klarong paghulagway ug pagsabut sa sinugdanan ug sa katapusan ug sa mahinungdanong mga lakang, lakip ang mga ordinansa, nga gikinahanglan sa tanang anak sa Amahan aron makabalik sa Iyang presensya ug mopuyo uban Kaniya sa kahangturan.
Ang hugot nga pagtuo, paghinulsol, bunyag, gasa sa Espiritu Santo, ug paglahutay sa katapusan kabahin sa “mga blueprint” sa kinabuhi. Makatabang kini sa pagporma sa mahinungdanong baruganan nga moangkla sa atong kinabuhi ngadto sa Pag-ula ni Kristo. Kini moporma ug mohulma sa suporta nga istraktura sa kinabuhi sa tawo. Dayon, sama nga ang mga plano sa templo dunay mga kinahanglanon [specification] nga modetalye sa instruksyon kon unsaon pagporma ug pagdugang sa mahinungdanong bahin, ang pag-ampo, pagbasa sa kasulatan, pag-ambit sa sakrament, ug pagdawat sa mga ordinansa sa priesthood nahimong “mga kinahanglanon” nga motabang sa pagdugang ug paghiusa sa istraktura sa kinabuhi.
Ang balanse nga paggamit niining kinahanglanon mahinungdanon kaayo. Pananglitan, sa pagmasa og semento, saktong gidaghanon sa balas, graba, semento, ug tubig ang gamiton aron makab-ot ang hilabihan ka lig-on. Ang sayop nga gidaghanon o dili pag-apil sa porsyon niining mga elemento makapahuyang sa semento ug dili makahimo sa importanting tumong niini.
Sa samang paagi, kon dili kita mohatag og tukmang balanse sa atong kinabuhi sa inadlaw nga pag-ampo ug pagbasa sa kasulatan, sinemanang pagpalig-on gikan sa pag-ambit sa sakrament, ug kanunayng pag-apil sa mga ordinansa sa priesthood sama sa mga ordinansa sa templo, kita anaa usab sa kakuyaw nga mohuyang ang espiritwal nga kalig-on.
Si Pablo, sa sulat ngadto sa mga taga-Efeso, miingon niining paagiha, diin atong magamit sa panginahanglan sa pagbalanse ug paghiusa sa pagpalambo sa atong kinaiya ug kalag: “Diha kaniya ang tibuok nga tinukod nausa ug nagatubo ngadto sa pagka-templo nga balaan diha sa Ginoo” (Mga Taga-Efeso 2:21).
Ang pag-ampo usa sa labing nag-una ug importanting tukuranan sa mahinungdanong baruganan sa atong pagtuo ug kinaiya. Pinaagi sa pag-ampo makapahayag kita sa atong pasalamat, gugma, ug debosyon sa Dios. Pinaagi sa pag-ampo makatugyan kita sa atong kabubut-on ngadto Kaniya ug makadawat og kalig-on aron mahisubay sa Iyang pagtulun-an. Ang pag-ampo mao ang paagi sa atong pagtinguha sa Iyang impluwensya sa atong kinabuhi, gani pagpadayag.
Si Alma mitudlo, “Pakigtambag uban sa Ginoo sa tanan nimo nga buhaton, ug siya moagak kanimo alang sa kaayohan; oo, kon ikaw mohigda sa gabii higda ngadto sa Ginoo, nga siya mobantay diha kanimo sa imong pagkatulog; ug kon ikaw mobangon sa buntag himoa nga ang imong kasingkasing puno sa mga pasalamat ngadto sa Dios; ug kon ikaw mobuhat niini nga mga butang, ikaw pagabayawon sa katapusan nga adlaw” (Alma 37:37).
Ang pagpakigbahin sa atong hunahuna, pagbati, ug tinguha ngadto sa Dios pinaagi sa sinserong pag-ampo kinahanglang mahimong sama kaimportante sa pagginhawa ug pagkaon.
Ang pagsiksik sa kasulatan kada adlaw molig-on usab sa atong pagtuo ug kinaiya. Ingon nga kita nagkinahanglan og pagkaon sa atong lawas, ang atong espiritu ug kalag mabusog ug malig-on pinaagi sa pagbusog sa mga pulong ni Kristo nga anaa sa sinulat sa mga propeta. Si Nephi mitudlo, “Pagbusog sa mga pulong ni Kristo; kay tan-awa, ang mga pulong ni Kristo magtug-an kaninyo sa tanan nga mga butang nga inyong buhaton” (2 Nephi 32:3).
Ang pagbasa sa kasulatan maayo, ang pagbasa lang niini dili igo nga makuha ang tanang mga pagtulun-an sa Manluluwas. Ang pagsiksik, pagpamalandong, ug paggamit sa pulong ni Kristo sama sa gitudlo sa kasulatan makahatag og kaalam ug kahibalo lapas pa sa mortal nga panabut. Kini molig-on sa atong pasalig ug mosangkap sa espiritwalidad sa pagbuhat kutob sa atong mahimo diha sa tanang sitwasyon.
Usa sa labing importante nga lakang aron malig-on atong kinabuhi ug magpabiling lig-on nga maanaa sa tukuranan sa Manluluwas mao ang takus nga pag-ambit sa sakrament kada semana. Ang ordinansa sa sakrament makapahimo sa tanang miyembro sa Simbahan nga mamalandong nang daan sa iyang kinabuhi, sa paghunahuna sa mga gibuhat o wala mabuhat nga angayng hinulsulan, ug dayon moambit sa pan ug tubig agig paghinumdom sa lawas ug dugo ni Jesukristo, usa ka pagsaksi sa Iyang Pag-ula. Kon kita moambit uban sa sinseridad ug pagpaubos, atong mabag-o ang mahangturong pakigsaad, malimpyohan ug mabalaan, ug madawat ang saad nga kita makabaton sa Iyang Espiritu uban kanato kanunay. Ang Espiritu mahimong matang sa usa ka mortar, usa ka sumpay nga dili lang mobalaan apan mopahinumdom nato sa tanang butang ug balik-balik nga mopamatuod kang Jesukristo. Ang takus nga pag-ambit sa sakrament molig-on sa atong personal nga koneksyon sa tukuranan nga bato, gani si Jesukristo.
Atol sa Iyang pangalagad ang Manluluwas nagtudlo uban sa gugma ug kaklaro sa mga doktrina, baruganan, ug mga buhat nga mopreserbar sa atong kinabuhi ug molig-on sa atong kinaiya. Sa panapos sa Wali sa Bukid, Siya miingon:
“Busa, kinsa kadto nga nakadungog niining akong mga pulong ug nagbuhat kanila, Ako motandi kaniya sa usa ka maalamon nga tawo, [kinsa] nagtukod sa iyang balay diha ibabaw sa usa ka bato—
“Ug mibundak ang ulan, ug miabut ang mga lunop, ug mihuros ang mga hangin, ug mihampak niana nga balay; apan kini wala matumba, tungod kay kini gitukod diha ibabaw sa bato.
“Ug ang tanan nga nakadungog sa akong gipamulong ug dili mobuhat niini ikatandi siya ngadto sa usa ka tawo nga buang, [kinsa] nagtukod sa iyang balay diha ibabaw sa balas—
“Ug mibundak ang ulan, ug miabut ang mga lunop, ug mihuros ang mga hangin, ug mihampak niana nga balay; ug kini natumba, ug hilabihan ang pagkahugno niini” (3 Nephi 14:24–27; tan-awa usab sa Mateo 7:24–27).
Mga kaigsoonan, walay usa nato nga motuyo og tukod sa atong panimalay, dapit nga trabahoan, o sagradong mga balay alampoanan diha sa balas o dinahili o walay saktong plano o materyales. Atong dawaton ang pagdapit sa Manluluwas sa pagduol Kaniya. Atong itukod ang atong kinabuhi sa luwas ug tinuod nga tukuranan.
Ako mopamatuod nga sa pag-angkla sa atong kinabuhi ngadto ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula ug pagsunod gayud sa Iyang plano alang sa atong kalipay, lakip ang kada adlaw nga pag-ampo, pagtuon sa kasulatan, ug sinemana nga pag-ambit sa sakrament, kita malig-on; kita makasinati og personal nga kalamboan ug mahangturong pagkakabig, kita mas maandam nga makasugakod sa mga unos ug kalamidad sa kinabuhi; kita makasinati sa kalipay nga gisaad; ug kita magmasaligon nga ang atong kinabuhi natukod sa tinuod nga tukuranan—usa ka tukuranan nga dili gayud mapukan. Sa sagradong pangalan ni Jesukristo, amen.