Aanvaard worden door de Heer

Ouderling Erich W. Kopischke

van de Zeventig

Als we streven naar de aanvaarding van de Heer en die ook daadwerkelijk bereiken, weten we dat Hij ons verkiest en zegent.

Ik herinner me dat ik als kleine jongen soms met mijn vader mee mocht als hij ergens iets te doen had. We hadden een volkstuintje op enkele kilometers afstand van onze woning en er was elk seizoen veel te doen. We werkten aan het tuinhuisje of bouwden en repareerden schuttingen. Voor zover ik me kan herinneren, deden we dat altijd in de vrieskou, zware sneeuwbuien of hevige regenval. Maar ik genoot ervan. Mijn vader leerde me om iets geduldig te doen en te aanvaarden wat ervoor nodig was.

Op een dag liet hij me een schroef aandraaien en waarschuwde: ‘Denk eraan, als je de schroef te strak aandraait, breekt hij.’ Ik wilde trots laten zien wat ik kon, schroefde uit alle macht, en natuurlijk brak de schroef. Hij maakte een lollige opmerking en we begonnen overnieuw. Zelfs als ik het ‘verknoeide’, voelde ik altijd zijn liefde en vertrouwen. Hij is ruim tien jaar geleden overleden, maar ik kan nog steeds zijn stem horen, en zijn liefde, zijn bemoediging en zijn aanvaarding voelen.

Dat gevoel van aanvaard worden door iemand die we liefhebben, is een fundamentele menselijke behoefte. Aanvaard worden door goede mensen motiveert ons. Het vergroot ons gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen. Wie de gewenste aanvaarding niet krijgt, zoekt die vaak elders. Dan wendt iemand zich misschien tot mensen die geen belang stellen in zijn welzijn. Men gaat dan misschien met foute vrienden om en doet twijfelachtige dingen om de gewenste erkenning te krijgen. Men zoekt aanvaarding door een bepaald merk kleding te dragen dat hem het gevoel geeft ergens bij te horen of een bepaalde status te hebben. Streven naar een vooraanstaande positie is ook een manier om naar aanvaarding te zoeken. Iemand kan zijn eigenwaarde definiëren in termen van de positie die hij bekleedt of de status die hij verkrijgt.

Zelfs in de kerk zijn we niet altijd gevrijwaard van die denkwijze. Als we naar aanvaarding streven van de verkeerde personen of om de verkeerde redenen, betreden we een gevaarlijk pad — een dat ons waarschijnlijk doet afdwalen en zelfs tot onze vernietiging kan leiden. In plaats van ons geliefd te voelen en vol zelfvertrouwen, voelen we ons uiteindelijk verlaten en minderwaardig.

Alma gaf deze raad aan zijn zoon Helaman: ‘Zie toe dat gij zorg draagt voor deze heilige dingen, ja, zie toe dat gij vertrouwt op God en leeft.’¹ De ultieme bron van kracht en blijvende aanvaarding, zijn onze hemelse Vader, en zijn Zoon, Jezus Christus. Zij kennen ons. Zij hebben ons lief. Zij aanvaarden ons niet wegens onze titel of positie. Zij kijken niet naar onze status. Zij kijken in ons hart. Zij aanvaarden ons om wie wij zijn en wie wij proberen te worden. Een streven om door Hen aanvaard te worden, bouwt ons altijd op en bemoedigt ons.

Ik zal u een eenvoudige manier vertellen waarop ieder van ons de ultieme aanvaarding kan krijgen. De Heer heeft ons bij monde van de profeet Joseph Smith verteld hoe dat werkt: ‘Voorwaar, Ik zeg u: Allen onder hen die weten dat hun hart oprecht is en gebroken, en hun geest verslagen, en die gewillig zijn hun verbonden na te komen door opoffering — ja, iedere opoffering die Ik, de Heer, gebieden zal — zij worden door Mij aanvaard.’²

Deze methode bestaat uit drie eenvoudige stappen:

Weten dat ons hart oprecht en gebroken is;
weten dat onze geest verslagen oftewel berouwvol is; en
bereid zijn onze verbonden na te komen door opoffering, zoals de Heer heeft geboden.

Ten eerste moeten we weten dat ons hart oprecht en gebroken is. Hoe weten we dat? We beginnen met oprechte introspectie. Ons hart is de kern van onze gevoelens. Kijken we in ons hart, dan evalueren we onszelf. Wat niemand om ons heen weet, weten wij wél. Wij weten wat onze motieven en verlangens zijn. Als we aan oprechte introspectie doen, redeneren we niets weg en misleiden we onszelf niet.

Er is ook een manier om te beoordelen of ons hart gebroken is. Een gebroken hart is een verzacht hart dat openstaat. Als ik de Heiland hoor zeggen: ‘Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop’³, dan hoor ik Hem kloppen aan de deur van mijn hart. Als ik die deur voor Hem opendoe, dan sta ik beter open voor de uitnodigingen van de Geest en aanvaard ik Gods wil meer.

Overpeinzen wij ernstig en onder gebed de vraag in hoeverre ons hart oprecht en gebroken is, dan worden wij onderricht door de Geest. Dan ontvangen we een heerlijke bevestiging of een voorzichtige bijsturing, een uitnodiging om iets te doen.

Ten tweede moeten we weten dat onze geest verslagen oftewel berouwvol is. Het woord berouwvol betekent volgens het woordenboek: ‘droefheid, spijt over iets waaraan men verkeerd heeft gedaan.’⁴ Als we een verslagen of berouwvolle geest hebben, erkennen we onze zonden en tekortkomingen. We staan open om iets te leren aangaande alle ‘dingen die verband [houden] met de gerechtigheid.’⁵ We ondervinden goddelijke droefheid en zijn bereid om ons te bekeren. Een berouwvolle geest is bereid om te luisteren naar ‘de ingevingen des Heiligen Geestes.’⁶

Een berouwvolle geest komt tot uiting in onze bereidheid en vastberadenheid om iets te doen. We zijn bereid om ons te verootmoedigen voor God, ons te bekeren, te leren en te veranderen. We zijn bereid om te bidden: ‘Niet mijn wil, maar de uwe geschiede.’⁷

De derde stap om aanvaard te worden door de Heer, is de bewuste beslissing om onze verbonden na te komen door opoffering, ‘ja, iedere opoffering, die Ik, de Here zal eisen.’⁸ Al te vaak denken we dat opoffering iets groots of moeilijks betekent. In bepaalde situaties is dat misschien wel zo, maar meestal slaat het op ons dagelijks leven als discipel van Christus.

Een manier om onze verbonden na te komen door opoffering, is wekelijks waardig deel te nemen aan het avondmaal. We bereiden ons bewust voor op die heilige verordening. We hernieuwen en bevestigen onze heilige beloften aan de Heer. Op die manier voelen we zijn aanvaarding en krijgen we zijn bevestiging dat onze inzet erkend wordt en dat onze zonden vergeven zijn door de verzoening van Jezus Christus. Door die verordening belooft de Heer ons dat, als wij bereid zijn de naam van zijn Zoon op ons te nemen en Hem altijd indachtig te zijn en zijn geboden te onderhouden, we altijd zijn Geest bij ons zullen hebben. De Heilige Geest voortdurend bij ons hebben, is het uiterste bewijs van aanvaarding door God.

Andere manieren om onze verbonden door opoffering na te komen, zijn zo eenvoudig als een roeping in de kerk aannemen en die trouw uitvoeren, of gehoor geven aan de oproep van onze profeet, Thomas S. Monson, om hen die aan de kant van de weg staan en geestelijke redding nodig hebben de helpende hand toe te steken. We komen onze verbonden na door opoffering als we stilletjes andere mensen dienen in onze omgeving, of als we namen van voorouders opzoeken en tempelwerk voor ze doen. We komen onze verbonden na door opoffering als we eenvoudigweg streven naar rechtschapenheid, als we open staan voor de ingevingen van de Geest en ernaar luisteren in ons dagelijks leven. Soms betekent onze verbonden nakomen niets meer of minder dan standvastig en getrouw blijven als de stormen van het leven om ons heen woeden.

Nadat de Heer had uitgelegd hoe we door Hem aanvaard kunnen worden, liet Hij door een prachtig voorbeeld zien hoe we er individueel en als gezin baat bij kunnen hebben om naar zijn aanvaarding te streven. Hij zei: ‘Want Ik, de Heer, zal hen doen voortbrengen als een zeer vruchtbare boom, die in een voortreffelijk land is geplant, bij een reine beek, die veel kostbare vruchten draagt.’⁹

Zijn we goed afgestemd op de Geest van de Heer en voelen we zijn aanvaarding, dan ontvangen we zegeningen die ons begrip te boven gaan en die veel vruchten van rechtschapenheid opleveren. Dan bevinden we ons onder hen tegen wie Hij zei: ‘Wel gedaan, gij goede en getrouwe slaaf, over weinig zijt gij getrouw geweest, over veel zal ik u stellen; ga in tot het feest van uw heer.’¹⁰

Als we streven naar de aanvaarding van de Heer en die ook daadwerkelijk bereiken, weten we dat Hij ons verkiest en zegent. Dan krijgen we meer vertrouwen dat Hij ons ten goede zal leiden. Zijn tedere barmhartigheden uiten zich in ons hart, ons leven en ons gezin.

Ik nodig u met heel mijn hart uit om naar de aanvaarding van de Heer te streven en de zegeningen die Hij ons heeft beloofd te ontvangen. Volgen we de eenvoudige methode die de Heer uiteen heeft gezet, dan komen we te weten dat we door Hem aanvaard zijn, ongeacht onze positie, status of sterfelijke beperkingen. Zijn liefdevolle aanvaarding zal ons motiveren, ons geloof vergroten en ons helpen om te gaan met alles waar we in het leven mee geconfronteerd worden. Ondanks onze moeilijkheden zullen we slagen, voorspoedig¹¹ zijn, en gemoedsrust¹² hebben. Dan bevinden we ons onder hen tegen wie de Heer heeft gezegd:

‘Vreest niet, kinderkens, want u bent de mijnen, en Ik heb de wereld overwonnen; en u behoort tot hen die mijn Vader Mij gegeven heeft;

‘en niemand van hen die mijn Vader Mij gegeven heeft, zal verloren gaan.’¹³

In de naam van Jezus Christus. Amen.