Bu Bir Mucizedir
Yaşlı Neil L. Andersen
Oniki Havariler Kurulu
Eğer ceketinde görevli rozeti takılı tam zamanlı bir görevli değilseniz, şimdi bu rozeti kalbinize yazmanın zamanıdır, Pavlus’un bahsettiği yazmak kelimesi budur, “mürekkeple değil, yaşayan Tanrı’nın Ruhu’yla.”
İsa Mesih’in ölümlü hayatı mucizelerle doluydu: Bakire bir anne, yeni bir yıldız, çobanlara görünen melekler, kör olanların görmesi, topalların yürümesi, Getsemani ve mezardaki melekler ve mucizelerin en büyüğü O’nun görkemli Dirilişi.
Dirilmiş Rab’bin Celile yakınındaki dağda bulunan onbir Havari’nin yanına gelip şöyle dediği anı hayal edebilir misiniz, “Bu nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’un adıyla vaftiz edin”?1 “Dünyanın her yanına gidin, Müjde’yi bütün yaratılışa duyurun.”2
“Her ulusa mı”? “Dünyanın her yanına mı”? “Her yaratılışa mı”? Bu mümkün müydü? İsa onlara güvence vermesine rağmen, sevindirici haberi yayarken mucizelerin onlara eşlik edip etmeyeceğini merak etmiş olmaları gerekir.3
İman kuşkunun üstesinden geldi ve Petrus yüksek sesle şöyle seslendi:
“Yeruşalim’de bulunan herkes, … sözlerime kulak verin: …
“...Nasıralı İsa’yı, … elinize teslim edilen bu adamı, yasa tanımaz kişilerin eliyle çarmıha çivileyip öldürdünüz: …
“Tanrı... ... İsa’yı ölümden diriltti ve biz hepimiz bunun tanıklarıyız.”4
O gün inkar edilemez bir ruhsal bereket vardı ve 3.000 kişi vaftiz oldu. İsa’nın söz verdiği gibi, işaretler ve mucizeler inananların inançlarını doğruluyordu.
İsa Mesih’in Kilisesi 183 yıl önce dünyaya geri getirildiğinde, Rab’bin küçük bir öğrenci topluluğunu görevlendirmesi O’nun yüzyıllar önce söylediği sözlerinin tekrarıydı: “Uyarının sesi bütün insanlara ulaşacaktır.”5 “Bu ses bütün dünyaya ve yeryüzünün en uzak bölgelerine...gitmelidir.”6
“Her insana mı”? “Bütün dünyaya mı”? “Yeryüzünün en uzak bölgelerine mi”? Bu mümkün müydü?
Kurtarıcı, O’nun Son Zaman Azizlerine7 güvence verdi ancak onların bu olağanüstü işin kaderini ve uzanacağı yerleri önceden görebilirler miydi? Sevindirici haberi yayarken mucizelerin onlara eşlik edip etmeyeceğini merak etmiş olmaları gerekir.
İman yeniden kuşkunun üstesinden geldi ve binlerce insan vaftiz oldu. Yaşlı Wilford Woodruff İngiltere’de onun gelişini bekleyen bir topluluk buldu. Rab’bin Ruhu onların üzerine indi ve Yaşlı Woodruff, Benbow çiftliğindeki ilk ayında 45 kilise öğretmenini ve yüzlerce üyeyi vaftiz etti.8
Bu bizim günümüzde de aynıdır. Yaklaşık 40 yıl önce Yaşlı David A. Bednar ve ben görevliyken (ve sizi temin ederim ki biz kırmızı koltuklarda oturan görevini tamamlamış görevliler arasında en yaşlı olanlardan değiliz), 16.000 görevli vardı. Dün Başkan Thomas S. Monson’ın bildirdiği gibi şu anda her zamankinden daha çok sayıda 65.000 görevlimiz var. O zamanlar 562 tane çadır kazığı vardı. Bugün 3.000’den fazlası var. O zamanlar mahallelerimiz ve dallarımız 59 ülkedeydi. Bugün, dünyanın 224 ayrı ulus ve özerk bölgelerin 189’unda cemaatlerimiz var. Nefi’nin aynen önceden gördüğü gibi sayıca azız.9 Ama aynı zamanda, siz ve ben Daniel’in peygamberlik sözlerine şahit oluyoruz: “İnsan eli değmeden kesilen taş tüm dünyayı dolduruyor.”10
Günümüz olağanüstü mucizeler dönemidir. Altı ay önce Başkan Monson görevlilik yapmayı arzulayan genç beylerin ve hanımların yaş değişikliklerini açıkladığında, ruhun etkisi inkar edilemez derecedeydi. İman kuşkunun üstesinden geldi ve genç beyler ve hanımlar ilerlediler. Konferanstan sonraki Perşembe günü, Birinci Başkanlık için görevli çağrıları tavsiye etmek üzere görevlendirilmiştim. Sadece beş gün içerisinde planlarını çoktan ayarlamış, doktorlarını ziyaret etmiş, gözetmenleri ve çadır kazığı başkanlarıyla görüşmüş ve görevlilik başvurularını göndermiş 18 yaşındaki erkek ve 19 yaşındaki kızların başvurularını görmekten dolayı hayrete düşmüştüm. Şimdi onlara binlercesi daha katıldı. Bu bir mucizedir.
Kız kardeşlerimizin enerji veren inancı, dünyanın dört bir yanından görevlilerin çoğalan sayısı ve hizmet etmeye hazır olan evli çiftlerin artan sayısı için minnettarız. 58 tane yeni görev bölgesi anons edildi ve tamamen dolu olan Provo’daki görevli eğitim merkezine ilaveten yeni bir görevli eğitim merkezi Mexico City’de açılacak.
Başkan Thomas S. Monson şöyle dedi: “Kurtarıcı’nın emrini çok ciddiye alıyoruz… ‘Bu nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’un adıyla vaftiz edin’”11 “Bu… amaç… hayatları değiştirerek ve kutsayarak ilerlemeye devam edecektir. …Dünyadaki hiç bir güç Tanrı’nın işini durduramaz.”12
Bizler, Rab’bin sevindirici haberi dünyaya yayıldıkça O’nun mucizelerine tanık oluyoruz.
Erkek ve kız kardeşlerim, Rab daha fazla görevlinin hizmet etmesi için ilham verdiği kadar, aynı zamanda O’nun görevlilerini kabul edecek iyi ve dürüst insanların zihinlerini açıyor ve kalplerini yumuşatıyor. Onların bazılarını zaten tanıyorsunuz ya da onlarla tanışacaksınız. Onlar, ailenizdeki insanlar ve mahallenizde oturanlardır. Sokakta yanınızdan geçen, okulda yanınızda oturan ve internette görüştüğünüz kişilerdir. Sizler de bu yayılan mucizenin bir parçasısınız.
Eğer ceketinde görevli rozeti takılı tam zamanlı bir görevli değilseniz, şimdi bu rozeti kalbinize yazmanın zamanıdır, Pavlus’un bahsettiği yazmak kelimesi budur, “mürekkeple değil, yaşayan Tanrı’nın Ruhu’yla”13 Ve görevini tamamlamış görevliler, eski görevli rozetinizi bulun. Yakanıza takmayın ama onu görebileceğiniz bir yere koyun. Rab’bin O’nun elinde bir araç olmanıza her zamankinden daha da ihtiyacı var. Bu mucizeye bizim de katkıda bulunma fırsatımız var.
Kilisenin her dürüst üyesi, sevindirici haberi nasıl paylaşabileceği hakkında düşünmüştür. Bazıları sevindirici haberi doğal olarak paylaşır ve bizler de onlardan çok şey öğrenebiliriz.14 Bazıları zorluk çeker ve bazen hissettikleri suçluluk duygusunun onları bırakmasını umarak “nasıl daha iyi olabilirim” diye düşünür.
Sevindirici haberi paylaşma arzumuz hepimizi diz çöküp dua etmeye zorlar ve de öyle olmalıdır çünkü Rab’bin yardımına ihtiyacımız vardır.
Başkan Monson “etkimizin kısıtlı olduğu ve sevindirici haberi özgürce paylaşmaya iznimiz olmayan yerler” için dua etmemizi istedi.15 Cennetteki Babamız’a içten ve birlik olarak dua ettiğimizde, Rab bizim için önemli kapılar açmaya devam edecektir.
Biz aynı zamanda sevindirici haberi paylaşma fırsatlarımızın olması için de dua ederiz. Havari Petrus şöyle dedi: “İçinizdeki umudun nedenini ...soran herkese uygun bir yanıt vermeye her zaman hazır olun.”16
Günümüz dünyasındaki kafa karışıklığı17 ve kargaşadan18 dolayı her geçen gün daha da az insanın ibadet yerlerine gitmesi sürpriz değil. Çoğu insan, Tanrı’ya daha da yakınlaşmayı ve hayatın anlamını daha iyi anlamayı istemesine rağmen onların cevapsız kalan soruları vardır. Çoğu insanın hakikate açık olan kalpleri vardır, ancak peygamber Amos’un tanımladığı gibi “Rab’bin sözünü bulmak için insanlar oraya buraya koşacak, ama bulamayacaklar.”19 Siz onların sorularını cevaplayabilirsiniz. Günlük sohbetlerinizde onların Mesih’e olan inançlarını arttırabilirsiniz.20
Kurtarıcı şöyle dedi: “Işığınızı havaya kaldırın ki dünyayı aydınlatsın. İşte, sizin havaya kaldıracağınız ışık benim.”21
Size söz veriyorum ki kiminle konuşmanız gerektiğini bilmek için dua ettiğinizde, isimler ve yüzler aklınıza gelecektir; konuşmanız gereken sözler size ihtiyaç duyduğunuz anda verilecektir.22 Size fırsatlar verilecektir. İman kuşkunun üstesinden gelecek ve Rab sizi size özgü mucizelerle kutsayacaktır.
Kurtarıcı bize sevindirici haberi nasıl paylaşacağımızı öğretti. Andreas’ın hikayesini severim, o şöyle sordu: “Rabbi, nerede oturuyorsun?”23 İsa oturduğu yerin konumunu söyleyerek cevap verebilirdi. Ama onun yerine Andreas’a şöyle dedi: “Gelin görün.”24 Bana göre Kurtarıcı “Sadece nerede yaşadığımı değil, nasıl yaşadığımı gelin görün. Gelin ve kim olduğumu görün. Gelin ve Ruh’u hissedin” demek istedi. O günle ilgili her şeyi bilmiyoruz ama Andreas, kardeşi Simun’u bulduğunda şöyle beyan etti, “Biz Mesih’i bulduk.”25
Bizim sohbetlerimize ilgi gösterenlere, Kurtarıcı’nın örneğini takip ederek onları “gelip görmeleri” için davet edebiliriz. Bazıları davetimizi kabul edecek, bazıları ise etmeyecektir. Hepimizin ancak birkaç kere davet edildikten sonra “gelin görün” davetini kabul eden tanıdığı insanlar vardır. Aynı zamanda, bizimle daha önce beraber olan ama şimdi az gördüğümüz kişilerin geri gelmeleri ve yeniden görebilmeleri için onları davet etmeyi düşünelim.
Herkesin tercihlerine ve zamanlamasına saygı duyarız. Rab şöyle dedi, “Herkes kendisi için seçim yapsın.”26 Bir kişinin ilgisiz olması o kişiye karşı olan arkadaşlığımızı ve sevgimizi azaltmamalıdır. “Gelin görün” daveti başkaları tarafından kabul edilsin ya da edilmesin, siz Rab’bin onayını hissedeceksiniz ve bu onayla, imanınız bir ölçü daha artmış olarak inandıklarınızı tekrar tekrar paylaşacaksınız.
İnternet ve cep telefonu kullananlar için başkalarına “gelin görün” davetini göndermenin yeni yolları vardır. İnancımızı çevrimiçi paylaşmayı günlük hayatımızın bir parçası haline getirelim. LDS.org, Mormon.org, Facebook, Twitter’in hepsi olanaklar sağlar.
Sevindirici haberi paylaşmak için Boston’daki genç üyeler, birkaç blog başlattılar.27 Kiliseye katılanlar, öğrenmeye çevrim içi başladılar ve ardından görevlilerle görüşmeler takip etti. Bu tecrübeler genç üyelerimize sevindirici haber hakkında bire bir konuşmalarda daha çok güven verdi. Onlardan biri şöyle dedi: “Bu görevlilik işi değil. Bu görevlilik eğlencesidir.”28
Hepimiz bu işin içindeyiz. Kilise mahallemizdeki üye arkadaşlarımız ve görevliler ile plan yapıp dua ederek birbirimize yardım ediyoruz. Lütfen tam zamanlı görevlileri devamlı düşünün ve onlar için dua edin. Aileniz ve arkadaşlarınız hakkında onlara güvenin. Rab onlara güveniyor ve Kendisini arayanlara öğretmeleri ve onları kutsamaları için görevlileri hizmete çağırdı.
Mozambik Maputo Görev Bölgesi Başkanı Paulo Kretly şu tecrübesini paylaştı: “Mozambik’te çiftlerin evlenmeden beraber yaşamaları normaldir çünkü Afrika gelenekleri evlenmek için, çoğu çiftin maddi durumunun el vermediği pahalı bir çeyizi gerektiriyor.”29
Üyeler ve görevliler nasıl yardım edebilecekleri hakkında düşünüp dua ettiler.
Dualarına cevap, onların iffet yasası ve evlilik ve sonsuz ailelerin önemini vurgulamalarıydı. Ve çiftlere tövbe etmelerine ve hukuken evlenmelerine yardım ederken, sadece İsa Mesih’i takip etmekten gelen mutluluğu öğreteceklerdi.
Bu Mozambik’teki iki farklı şehirden olan çiftlerin resimleridir. Cuma günü evlenip, yetişkin çocuklarıyla Cumartesi günü vaftiz oldular.30 Arkadaşları ve aileleri “gelin görün” davetini almışlardı ve yüzlercesi “geldi ve gördü.”
Vaftizden sonra bir kız kardeş söyle dedi, “Ya atalarımızın geleneklerini ya da İsa Mesih’i takip etmeyi seçmemiz lazımdı. Biz Mesih’i takip etmeyi seçtik.”31
Mozambik’te yaşamıyor olabilirsiniz ama kendi yönteminizle, kendi kültürünüzde İsa Mesih’in iade edilmiş sevindirici haberini paylaşabilirsiniz.
Cennetteki Babanız’a dua edin. Bu O’nun kutsal işidir. O size ne yapmanız gerektiği konusunda rehberlik edecektir. Size kapılar açacak ve yoldaki barikatları kaldıracaktır ve engelleri aşmanıza yardım edecektir. Rab beyan etti: “Uyarının sesi öğrencilerimin ağzından bütün insanlara ulaşacaktır... ve hiç kimse onları durduramayacaktır.”32
Rab’bin sesinin yeryüzünün uçlarına gideceğine, böylece işitmek isteyen herkesin sesi duyabileceğine dair tanıklık ederim.”33 Bu bir mucizedir. Bu bir mucizedir. İsa Mesih’in adıyla, amin.