خدا سکان را در دست دارد
توسّط ارشد ام. راسل بلرد
از گروه دوازده رسولان
فرامین و پیمان ها اصول و حقایق پُر ارزشی هستند که در کشتی قدیمی صهیون، که خدا سکان آنرا در دست دارد یافت می شوند.
در کنفرانس عمومی اُُکتبر گذشته، من از شنوندگان دعوت کردم که به پند بریگام یانگ گوش کرده و در کشتی قدیمی صهیون، که کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان است مانده، و با دو تا دست محکم به آن بچسبند.١ از آن موقع، من خوشحالم که بدانم که بعضی از اعضای خانوادۀ من و دیگران گوش داده و از من این سؤال را کرده اند: ”چه چیزی در آن کشتی قدیمی صهیون است که ما بایستی به آن بچسبیم؟” من به آنها یاد آوری کردم که رئیس بریگام یانگ چه گفت: ”ما در کشتی قدیمی صهیون هستیم … [خدا] سکان را در دست داشته و آنجا خواهد ماند. … او فرمان می دهد، راهنمائی کرده و رهبری می کند. اگر مردم اعتماد مطلق به خدای خود داشته باشند، هر گز پیمان ها و خدای خود را فراموش نکنند، او ما را براستی هدایت خواهد کرد.”٢
بوضوح، پدر بهشتی و خداوند عیسی مسیح آن کشتی قدیمی صهیون را با حقایق ابدی ساده و واضح مجهّز کرده است که ما را در سراسر مسیر آبهای پُر از تلاطم زندگی فانی کمک کند. برای مثال.
کلیسای عیسی مسیح همواره توسّط پیامبران و رسولان زنده رهبری شده است. هر چند فانی و با نقایس انسانی، خدمتگزاران خداوند الهام می گیرند که بما کمک کنند که از موانعی که از نظر معنوی موجب خطر هستند دوری جسته و به ایمنی از این دنیای فانی گذر کرده و به مقصد بهشتی، آخر، نهائی برسیم.
در طول تقریباً ۴٠ سال معاشرت نزدیکم، من شخصاً شاهد الهام آرام و وحی عمیق بوده ام که پیامبران و رسولان، اولیای عمومی، و رهبران امدادی را به عمل تحریک کرده است. هر چند که انسان های کامل و مصون از خطا نیستند، این مردان و زنان با وفا داری کامل کار خداوند را همانطور که او دستور داده پیش برده اند.
و هیچ تردیدی در آن نداشته باشید: که خداوند کلیسایش را از طریق پیامبران و رسولانش رهبری می کند. این طریقی است که او همیشه کارش را انجام داده است. در واقع، خداوند تعلیم داد، ”همانا، همانا، من به شما می گویم، هر کسی که فرستادۀ مرا قبول کند مرا قبول می کند.”٣ ما نمی توانیم مسیح را از خدمتگزارانش جدا کنیم. بدون رسولان اوّلیه اش، هیچ شاهد عینی برای شرح بسیاری از تعلیمات، خدمت، رنجش در باغ جتسیمنی، و مرگش در روی صلیب نمی توانستیم داشته باشیم. بدون گواهی های آنها، نمی توانستیم شهادت نبوی از قبر خالی و رستاخیز داشته باشیم.
او به رسولان اوّلیه فرمان داد:
”بنابراین بروید، به همۀ ملّت ها تعلیم دهید، آنها را بنام پدر، و پسر، و روح القدُس تعمید دهید:
”به آنها تعلیم دهید آنچه را که من به شما فرمان داده ام.”۴
این مأموریّت دوباره در دوران ما تجدید شد وقتی که خداوند یوسف اسمیت را فرا خواند که کلیسایش را اعاده کرده، با رسولان مقدّر شده برای آخرین بار قبل از بازگشتش مژده اش را اعلام نماید.
پذیرفتن پیامبران و رسولان زنده همیشه برای مردم دنیا سخت بوده است، امّا پذیرفتن آن برای فهمیدن توبه و تعلیمات عیسی مسیح و دریافت برکت های کامل کشیشی برای آنهائی که او فرا خوانده است ضروری است.
بسیاری از مردم فکر می کنند که رهبران و اعضای کلیسا باید بدون نقس و یا تقریباً بدون نقس باشند. آنها فراموش می کنند که فضل او برای انجام کارش از طریق انسان ها کافی است. رهبران ما بهترین نیّت ها را دارند، امّا گاهاً ما اشتباه می کنیم. این تنها در روابط کلیسائی اتّفاق نمی افتد، چنانکه همین اشتباهات در روابط ما با دوستان، همسایگان، و همکاران و حتّی بین همسران و خانواده ها هم روی می دهد.
یافتن عیب انسانی در دیگران نسبتاً آسان است. ولیکن، ما اشتباه بزرگی می کنیم وقتی فقط طبیعت انسانی یک دیگر را متوجّه شده و کار خدا را از طریق منتخبینش نادیده می گیریم.
تمرکز در روی اینکه چگونه خداوند رهبران بر گزیده اش را الهام می بخشد و چگونه مقدّسین را علیرغم طبیعت انسانی شان برای انجام کار های فوق العاده به حرکت در میاورد یک راهی برای چسبیدن به مژدۀ عیسی مسیح و ماندن در روی کشتی قدیمی صهیون است.
دوّمین حقیقت اصل برنامۀ رستگاری است. از طریق پیامبر یوسف اسمیت، خدا کتاب مورمون، اصول و پیمانها، و بسیاری تعلیمات دیگر را به کلیسا داد. از جمله دانش برنامۀ رستگاری، که نقشۀ از کجا آمده ایم، هدف ما از زندگی چیست، و بعد از مرگ به کجا خواهیم رفت. آن برنامه همچنین ما را با یک، دور نمای بی نظیر ابدی که ما فرزندان روحی خدا می باشیم مجهّز می کند. با دانستن هویّت پدر بهشتی و رابطۀ ما با او و پسر محبوبش، عیسی مسیح، فرامین آنها را پذیرفته و با آنها پیمان می بندیم که ما را برای برگشت به حضور ابدی آنها هدایت می کند.
هر وقت من یک کودک نوزادی را در آغوش می گیرم، در شگفت می مانم: ”کوچولو، تو کیستی؟ از طریق کفّارۀ مسیح چه خواهی شد؟”
ما همین سؤال را می کنیم وقتی عزیزی را از دست می دهیم: ”آنها کجا هستند؟ چه می بینند و چه تجربه می کنند؟ آیا زندگی ادامه می یابد؟ طبیعت روابط محبوبانۀ ما در دنیای ارواح مرده چه خواهد بود؟”
در آن دنیا، خانوادۀ ما دو تا نوۀ دختر دارد، سارا و امیلی، و یک نوۀ پسر، نیتان. با درگذشت هر کدام از نوه ها، ما با دو دست به حقایق مژده پناه میاوریم. سؤالات ما از طریق کفّارۀ ناجی با آرامش و اطمینان جواب داده شدند. هر چند که جای نوه هایمان خالی است، میدانیم که زندگی می کنند، و میدانیم که دوباره آنها را خواهیم دید. چقدر از این درک معنوی در این دوران تلاطم شخصی و خانوادگی سپاسگزاریم.
یک حقیقت مهم در کلیسا اینست که پدر بهشتی آدم و حوّا را برای هدف بزرگی آفرید. وظیفۀ آنها—و، نتیجتاً، وظیفۀ اولاد آنها—این بود که بدن هائی برای فرزندان روحی خدا بسازند که آنها بتوانند زندگی فانی را تجربه کنند. با این روند، پدر بهشتی فرزندان روحی خود را به زمین فرستاد که از طریق تجربیّات زمینی یاد گرفته و رشد کنند. چونکه او فرزندانش را دوست دارد، خدا فرشتگان و رسولان بهشتی می فرستد که در بارۀ نقش مرکزی عیسی مسیح بعنوان ناجی ما تعلیم دهند.
در طی قرنها، پیامبران وظیفۀ خود را با هشدار دادن مردم در بارۀ خطرات آینده انجام داده اند. رسولان خداوند موظّف هستند که نظارت کرده، هشدار دهند، و به آنهائی که در مورد زندگی سؤال دارند کمک کنند.
بیست سال پیش، ریاست اوّل و گروه دوازده رسولان ”خانواده: یک اعلامیه به دنیا” را صادر کردند. در آن مدرک الهام بخش، ما ابراز داشتیم: ”ما به افرادی که پیمان های عفّت را نقض می کنند، آنهائی که با همسر یا فرزندان بد رفتاری می کنند، یا آنهائی که از انجام وظایف خانوادگی امتناع میورزند هشدار می دهیم که روزی در مقابل بارگاه خدا جوابگو خواهند شد. بعلاوه، ما هشدار می دهیم که از هم پاشیدن خانواده بر افراد، اجتماعات، و کشور ها فجایعی را که توسّط پیامبران قدیم و جدید پیشگوئی شده خواهد آورد.”۵
بعنوان رسولان، ما این هشدار جدّی را دوباره تأکید می کنیم. لطفاً بیاد داشته باشید که فرامین و پیمان ها اصول و حقایق پُر ارزشی هستند که در کشتی قدیمی صهیون، که خدا سکان آنرا در دست دارد یافت می شوند.
یک اصل مهم دیگر که ما باید به آن بچسبیم مشاهدۀ روز سبت است. این بما کمک می کند که بدون لکّه در دنیا باشیم، استراحت بدنی فراهم می سازد، و برای هر کدام از ما نیروی تازه ای برای ستایش پدر و پسر در هر یکشنبه ای مهیّا می کند.٦ وقتی روز سبت را محترم می شماریم، آن نشانۀ عشق ما برای آنها است.۷
در بخشی از کوشش ما برای محترم شمردن سبت، از رهبران محلّی و اعضای کلیسا در خواست کرده ایم که بیاد داشته باشند که آئین شام از آن خداوند است و باید در تعلیمات او ریشه داشته باشد. در ارائۀ آئین شام ما پیمان های خود را تجدید کرده و مجدّداً عشق خود را به ناجی ابراز نموده و اهداء و کفّارۀ او را بیاد میاوریم.
همین احساس ستایش باید در جلسات روزه و گواهی های ماهانۀ نشت کند. این جلسۀ آئین شام برای اعضای کلیسا است که بطور خلاصه قدردانی، عشق، و سپاسگزاری خود را برای پدر بهشتی، عیسی مسیح، و مژدۀ باز آورده شده ابراز داشته و از اینها شخصاً گواهی بدهند. جلسۀ روزه و گواهی زمانیست برای در میان گذاشتن افکار الهام بخش و ابراز گواهی جدّی. آن برای سخنرانی نیست.
نوجوانان باید این گواهی دادن ها را در کودکستان و با پدر و مادران در گرد همائی خانوادگی تمرین کنند تا معنای مهم گواهی دادن را یاد بگیرند.
این تأکید محترم شمردن روز سبت نتیجۀ مستقیم الهام خداوند از طریق رهبران کلیسا است. اعضای شورای بخش باید چند هفته پیش در مرور انتخاب موسیقی و موضوع برای هر جلسۀ آئین شام به اُسقف و مشاورانش کمک کنند.
همۀ ما برکت میابیم وقتی روز سبت از عشق به خداوند در خانه و کلیسا پُر می شود. وقتی فرزندان ما در بارۀ خداوند تعلیم می یابند، یاد می گیرند که پاسخگوی روح او باشند. همۀ ما خواستار حضور در یکشنبه برای شرکت در آئین شام خواهیم بود وقتی روح خداوند را احساس کنیم. و همه، جوان و پیر، که بار های سنگین بدوش داریم کمک روحی و آرامش سبت را که مملو از تعمّق به پدر بهشتی و خداوند عیسی مسیح است احساس خواهیم کرد.
خدا را شُکر، مسیح همیشه نزدیک است، منتظر و مشتاق کمک برای ما وقتی که ما برای کمک دعا کرده و مشتاق توبه و آمدن بسوی او هستیم.
حالا، وقتی ما فقط در بارۀ چند تا از این حقایق که در کشتی قدیمی صهیون وجود دارند تعمّق می کنیم، بیائید که روی عرشۀ کشتی مانده و بیاد داشته باشیم که، تعرّفاً، کشتی یک وسیلۀ نقلیّه است، و هدف وسیلۀ نقلیّه اینست که ما را به مقصد برساند.
مقصد کشتی ما برکات کامل مژده، ملکوت بهشت، جلال الهی، و حضور خدا است.
برنامۀ خدا بجا است. او سکان را در دست دارد، و کشتی بزرگ و قدرتمندش بسوی رستگاری و تجلیل پیش میرود. بیاد داشته باشید که با پریدن از قایق و شنا کردن نمی توانیم به مقصد برسیم.
تجلیل هدف این سفر فانی است، و هیچ کسی بدون مژدۀ عیسی مسیح: کفّارۀ او، آئین ها، و راهنمائی اصول و قواعدی که در کلیسا پیدا می شوند بدانجا نمیرسد.
در این کلیسا است که ما دستورات خدا را میاموزیم و فضل خداوند عیسی مسیح که ما را نجات می دهد قبول می کنیم. در این کلیسا است که ما عهد و پیمان خانواده های ابدی می بندیم که گذرنامۀ ما برای تجلیل است. این کلیسا است که با قدرت کشیشی ما را از میان آبهای غیر قابل پیش بینی فانی بجلو میبرد.
بیائید که برای این کشتی زیبای قدیمی صهیون سپاسگزار باشیم، زیرا بدون آن ما سرگردان هستیم، تنها و بدون قدرت، بدون سکان یا پارو شناوریم، با جریان های قدرتمند باد و امواج دشمن در چرخش هستیم.
محکم بچسبید، برادران و خواهران، و در درون این کشتی با شکوه، کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان سفر کنید، و ما به مقصد ابدی خواهیم رسید. این گواهی و دعای من است برای همۀ ما بنام کسی که کشتی قدیمی صهیون نامیده شده است، حتّی خداوند و ناجی ما، عیسی مسیح، آمین.