آراسته و مُد ِ بریستول—شایستۀ معبد باشید—در اوقات خوب و اوقات بد

توسّط ارشد کوئنتین ال. کوک

از گروه دوازده رسولان

پایبندی به اصول مقدّس مژدۀ مسیح به ما اجازه می دهد شایستۀ معبد باشیم، شادی در این زندگی پیدا کرده، و ما را برای برگشت به خانۀ بهشتی مان هدایت می کند.

پیامبر لیحای اعلام کرد، ”اگر درستکاری وجود نداشته نباشد، شادی نخواهد بود.”^١

شیطان در کاشت یک افسانۀ بزرگ در ذهن بسیاری از مردم موفّق بوده است. او و فرستادگانش اعلام می کنند که انتخاب واقعی که ما داریم بین شادی و لذّت در حال حاضر در این زندگی و شادی در یک زندگی آینده است (که شیطان ادّعا میکند شاید وجود ندارد). این افسانه انتخاب غلطی است، امّا آن بسیارجذب کننده است.^٢

هدف برجستۀ نهائی طرح شادی ازطرف خدا این است که پیروان درستکار و خانوادهای پیماندار در عشق، هماهنگی، و آرامش در این زندگی متحد شوند^٣ و به شکوه والا در ابدیّت با خدای پدر، خالق ما و پسر عزیزش، عیسی مسیح، ناجی ما دست یابند.^۴

وقتی من یک مبلّغ جوان دینی در مأموریّت بریتانیا بودم، اوّلین ناحیۀ خدمتم در جائیکه آنموقع منطقۀ بریستول می بود، بود. یکی از رهبران محلّی کلیسا تاکید کرد که مبلّغانی که درآن ناحیه خدمت می کردند باید ”تر و تمیز و مُد ِبریستول با شند.

در ابتدا من منظور او را درک نکردم. من به زودی تاریخچه و معنای عبارت دریائی ”تر و تمیز و مُد بریستول” بودن را فهمیدم. آن زمان بریستول دوّمین شلوغ ترین بندر در انگلستان بود. آن دامنۀ جزر و مدّی بالا که ۴٣ فوت (١٣ متر) بود را داشت، دوّمین ارتفاع در دنیا. در پائین جزر و مدّ، هنگامی که آب فروکش می کرد، کشتی های کهنه به کف دریا خورده و روی کنارشان می افتادند، و اگر کشتی ها به خوبی ساخته نشده بودند، آنها صدمه می دیدند. به علاوه، هر چیزی که با دقّت انباشته یا بسته نشده بود بطورآشفته ای پرتاب شده شکسته یا خراب می شدند.^۵ بعد از آنکه من فهمیدم معنای آن عبارت چه بود، آن روشن بود که این رهبر به ما، به عنوان مبلّغان دینی، می گفت که ما باید درستکار بوده، قوانین را دنبال کرده، و برای شرایط دشوار آماده باشیم.

همین چالش برای هر کدام از ما قابل عمل است. من ”تر و تمیز و مُد بریستول” بودن را مانند شایستۀ معبد بودن در زمانهای خوب و بد توصیف میکنم.

حال آنکه نوسان جزر و مدّ در کانال بریستول تا حدودی قابل پیش بینی است و می توان برای آن آماده شد، طوفانها و وسوسه های این زندگی غیر قابل پیش بینی هستند. امّا ما این را می دانیم: آنها خواهند آمد! برای غلبه بر چالش ها و وسوسه هائی که هر یک از ما به ناچار روبرو می شویم، آن نیاز به آماده سازی درستکارانه و استفاده از حمایت های الهی فراهم شده دارد. ما باید مصمّم باشیم که علیرغم هر بلائی که سرمان می آید شایستۀ معبد باشیم. اگر ما آماده باشیم، ترسی نخواهیم داشت.^٦

شادی در این زندگی و شادی در آخرت با درستکاری به هم متّصل هستند. حتّی در دورۀ بین مرگ و رستاخیز، ”روح های کسانی که پرهیزکارند به حالت خوشبختی، که فردوس خوانده می شود، حالت آسایش، حالت آرامش پذیرفته می شوند.”^٧

در آغاز خدمت زمینی ناجی در اسرائیل و سپس در میان مردم نیفای، ناجی موضوع شادی را در این زندگی و هم در ابدیّت خطاب کرد. او بر احکام تأکید کرد، امّا او همچنین تأکید زیادی بر رفتار اخلاقی قرار داد. به عنوان مثال، پیروان برکت می یابند اگر آنها گرسنه و تشنه برای درستکاری، مهربانی، قلب صاف، صلح جو و دیگر اصول اخلاقی می بودند. واضحاَ، خداوند ما عیسی مسیح، هم بر طرز رفتار درستکار و طرز زندگی روزانه را بعنوان پیغام آئین اساسی تأکید کرد. تعلیمات او نه تنها عناصر قانون موسی را جایگزین و برتر کرد^۸ بلکه همچنین انکار گر فلسفه های نادرست انسانها بود.

برای قرن ها مژدۀ عیسی مسیح الهام گر ایمانها بوده و استاندارد هائی برای آنچه که درستکاری، خواستنی، و اخلاقی بوده و باعث شادی، سعادت، و لذّت شده برقرار کرده است. با این حال، اصول اخلاقی اساسی و قوانینی که ناجی تعلیم داد مورد حملۀ جّدی در جهان امروز است. مسیحیّت مورد حمله قرار گرفته است. بسیاری معتقند آنچه که اخلاقی است اساساً عوض شده است.^٩

ما در دوران دشواری زندگی می کنیم. تمایل زیادی وجود دارد که ”بد را خوب خوانده، و خوب را بد.”^١٠ دنیائی که بر خود بزرگ نمایی تأکید می کند و دنیا گرائی دلیلی برای نگرانی بزرگ است. یک نویسندۀ برجسته،که هم دین ما نیست، بدنیگونه آنرا توصیف می کند: ”متاسفانه من نشانۀ کمی می بینم که مردم در واقع در زمان تازه خوشحالتر هستند، یا فرزندان شان زندگی بهتری را دارند، یا عدالت اجتماعی به خوبی برقرار است، یا که کاهش در روند ازدواجها و کوچک شدن شجرنامۀ خانواده ها … چیزی بجز تنهائی بیشتر برای اکثریّت، و رکود کلّی را وعده نمی دهد.”^١١

به عنوان پیروان ناجی، انتظار می رود که ما برنامه ریزی کرده و آماده شویم. در برنامۀ شادی، آزادی اخلاقی یک اصل مرکزی برای سازمان دهی بوده و انتخاب های ما مهم هستند.^١٢ ناجی در سراسر خدمتش تأکید کرد، از جمله درضرب المثل دختران باکرۀ نادان و استعدادها^١٣ در هر یک از این مثلها، خداوند آمادگی و عمل را تحسین نمود و تعویق و تنبلی را محکوم کرد.

من تشخیص می دهم که، با وجود شادی بسیار زیاد در برنامۀ الهی خدا، گاهی می توان احساس دوری و ناپیوستگی از شرایط فعلی خود کرد. شاید به نظر برسد که از دسترس ما پیروان متقلاّ دور است. از دیدگاه محدود ما، وسوسه ها و پریشانی کنونی می توانند به نظر جذّاب بیایند. از سوی دیگر، پاداش ها برای مقاومت علیه آن وسوسه ها شاید دور و دست نیافتنی به نظر بیایند. امّا یک درک درست از برنامۀ پدر نشان می دهد که پاداش های درستکاری اکنون در دسترس هستند. شرارت، چون رفتار غیر اخلاقی، هرگز بخشی از پاسخ نیست. آلما واضحآً آنرا به پسرش کوریانتون گفت: ”ببین، من به شما می گویم، شرارت هرگز خوشحالی نبود.”^١۴

اصول ما بوضوح توسّط امیولک در آلما ٣۲:۲۴ ” بیان شده است: ”ببین، این زندگی زمانی است برای انسان ها تا برای دیدار با خدا آماده شوند؛ آری، ببین هر روز این زندگی روزی است برای انسان ها تا کارهای خود را انجام دهند.”

پس، چگونه، ما در چنین زمان دشوار آماده می شویم؟ علاوه بر شایستۀ معبد بودن، اصولهای بسیاری هستند که به نیکوکاری اضافه می کنند. من بر سه تا تأکید می کنم.

اول: خویشتنداری و رفتار نیکوکارانه

من معتقدم که گاهی پدر بهشتی عزیزمان ما را با همان چشمی می نگرد وقتی ما با تماشا کردنِ فرزندان خود احساس تفریح می کنیم همچنانکه یاد گرفته و رشد می کنند. همۀ ما در بدست آوردن تجربه لغزش می کنیم.

من از سخنرانی کنفرانس رئیس دیتر اف. اُکتدورف در سال ٢٠١٠^١٥ دربارۀ آزمایش مشهور شیرنی خمیر در دانشگاه استنفورد در سال ١٩٦٠ سپاسگزارم. شما به یاد خواهید آورد که به هریک از بچّه های چهار ساله یک شیرنی داده شد. اگر آنها می توانستند برای ١۵ یا ٢٠ دقیقه بدون خوردن آن صبر کنند، آنها شیرنی دوّم را دریافت می کرندد. ویدیوهائی تولید شده اند که حرکات بسیاری از کودکان برای جلوگیری از خوردن شیرنی خمیری را نشان می دهند. بعضی ها موفق نشدند.^١٦

سال گذشته دکتر والتر میشل استادی که آن آزمایش اصلی را انجام داد، کتابی نوشت که در آن گفت آن آزمایش از نگرانی های او در مورد خودش در کنترل کردن و اعتیاد خود به سیگار کشیدن سرچشمه گرفته بود. او مخصوصاً نگران شد وقتی گزارش جرّاح عمومی آمریکا در سال ١٩٦۴ به این نتیجه رسید که سیگار کشیدن باعث سرطان شش می شود^١٧. بر اساس سالهائی از مطالعه، یکی از همکاران حرفه ای او گزارش داد که ”خویشتنداری مانند یک ماهیچه است: هر چه بیشتر از آن استفاده کنید، قوی تر می شود. یک بار اجتناب از چیزی وسوسه انگیز به شما کمک خواهد کرد تا توانائی در مقاومت علیه وسوسه های دیگر آینده بیشر شود.^١۸

یک اصل پیشرفت ابدی آن است که تمرین خویشتنداری و زندگی نیکوکارانه توانائی ما را برای مقاومت در برابر وسوسه ها قوّت می دهد. این هم در عالم روحانی و هم نسبت به موارد دنیوی حقیقت دارد.

مبلغّان مذهبی ما یک نمونۀ عالی هستند. آنها صفتهای مسیحانه پرورش می دهند و بر اطاعت و معنویّت تأکید می کنند. از آنها انتظار می رود پایبند یک برنامه دقیق بوده و روز خود را در خدمت به دیگران صرف کنند. آنها ظاهری آبرومند و محافظه کار به جای پوشاک نامناسب یا نا درست که خیلی این روزها عادی است دارند. کردار و ظاهر آنها بیان گر یک پیام اخلاقی، و جدّی می باشد.^١٩

ما در حدود ٢٣٠٫٠٠٠ نفر از جوانانی داریم که در حال حاضر به عنوان مبلّغان مذهبی خدمت می کنند و یا اینکه از خدمت دینی در پنج سال گذشته بازگشته اند. آنها قدرت معنوی و انضباط شخصی چشمگیری پرورش داده اند که دائما باید تمرین داده شوند، وگر نه این کیفیتها مانند عضلاتی که از آنها استفاده نمی شوند ضعیف خواهند شد. همۀ ما نیاز به پرورش و نشان دادن رفتار و ظاهری داریم که اعلام میکند که ما پیروانِ واقعی مسیح هستیم. کسانی که کردار درست یا ظاهر تندرست و آبرومندانۀ شان را رها میکنند، خود را در معرض زندگی ای که نه خوشنودی و نه شادی بیار می آورد قرار می دهند.

مژدۀ باز آورده شده به ما راه برنامۀ شادی و یک انگیزه برای درک و خویشتنداری و پرهیز از وسوسه را می دهد. آن همچنین به ما تعلیم می دهد چگونه توبه کنیم وقتی که مرتکب گناه می شویم.

دوّم: احترام به روز سبت نیکوکاری را افزایش داده و محفاظتی برای خانواده خواهد بود.

کلیسای مسیحی اوّلیه سبت را از شنبه به یکشنبه تغییرداد تا مناسبت روز رستاخیز خداوند را گرامی بدارد. مقاصد اصلی دیگر سبت بدون تغییر باقی ماندند. برای یهودیان و مسیحیان، روز سبت نشانه ای از معجزات خدا است.^٢٠

همسرم و من، و دو نفر از همکارانم و همسران شان، اخیراَ در یک شبات یهودیان (سبت) به دعوت یک دوست عزیز، رابرت آبرامز و همسرش، دایان، در خانۀ شان در نیویورک شرکت کردیم.^٢١ آن در ابتدای سبت یهودیان در عصر جمعه آغاز شد. تمرکز آن افتخار نشان دادن به خدا به عنوان خالق بود. آن با برکت دادن به خانواده و یک سرود سبت آغاز شد.^٢٢ ما در مراسم شستن دست، برکت نان، نیایش ها، خوراک حلال، قرائت کتاب مقدّس، و خواندن سرودهای روز سبت به حالت جشن شرکت کردیم. ما به کلمات عبری گوش دادیم، با ترجمۀ انگلیسی آنها را دنبال کردیم. آیات خیلی تکان دهنده ای از عهد عتیق، که برای ما هم عزیز هستند، از اشعیا بودند، که سبت را لذّت بخش اعلام می کرد،^٢٣ و از کتا ب حزقیال، که روز سبت ” یک نشانه بین من و تو باشد، که شما بدانید من خداوند خدای شما هستم.”^٢۴

تـأثیر عیمق از این شب فوق العاده عبارت بود از عشق خانواده، از خود گذشتگی، و مسئول بودن به خدا. همانطور که در مورد این رویداد فکر کردم، من به آزار و اذیّت شدیدی که یهودیان در طول قرن ها تجربه کرده اند اندیشیدم. آشکاراً، احترام گذاشتن به سبت ”یک پیمان دائمی،” حفاظت و برکت دادن مردم یهودی در به واقعیّت پیوستن پیش بینی ها در کتاب مقدّس می باشد.^٢۵ آن همچنین به زندگی خانوادگی فوق العاده و شادی که در زندگی بسیاری از مردم یهودی آشکار است کمک کرده است.^٢٦

برای اعضای کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان، ارج نهادن به سبت یک شکل از نیکوکاری است که خانواده ها را برکت و تقویت می دهد، ما را به آفریندۀ مان پیوند می کند، و شادی را افزایش می دهد. روز سبت می تواند به ما کمک کند از آنچه که بیهوده، نامناسب، یا غیر اخلاقی است جدا شویم. آن به ما اجازه می دهد تا در دنیا باشیم امّا نه از دنیا.

در شش ماه گذشته، یک تغییر قابل توجّهی در کلیسا رخ داده است. این پاسخ به اعضا به تأکید مجدّد به روز سبت توسط ریاست اوّل و گروه دوازده رسولان و به خواستۀ رئیس راسل ام. نلسون در مورد لذّت بخش ساختن سبت است.^٢۷ بسیاری از اعضا به راستی درک می کنند که روز سبت را مقدّس نگه داشتن پناه گاهی از طوفان های این زندگی است. آن همچنین نشانه ای از ارادت ما به پدر بهشتی و افزایش درک نسبت به مقدّس بودن جلسۀ آئین شام خداوند است. هنوز ما یک راه طولانی در پیش داریم، امّا یک شروع فوق العاده داریم. من از همه ما دعوت می کنم که به پذیرفتن این پند ادامه داده و عبادت در روز سبت را بهبود دهیم.

سوّم: حفاظت الهی فراهم است وقتی که ما نیکوکار هستیم

به عنوان بخشی ازبرنامۀ الهی خدا، ما از برکت هدیۀ روح القدُس برخورداریم. هر گاه شخصی شایسته است، ”دارا بودن این هدیه یک حقّ است، وقتی کسی شایستۀ، همراه داشتن روح القدُس.”^٢۸ می باشد. این عضو الوهیت به عنوان یک عامل پاک کننده عمل می کند اگر مژدۀ مسیح بالا ترین ارجعیّت در زندگی ما باشد. او همچنین یک صدای هشدار علیه پلیدی و صدای حفاظت در برابر خطر است. همچنانکه ما در دریا های زندگی سیر می کنیم، پیروی از الهامات روح القدُس ضروری است. آن روح به ما کمک خواهد کرد تا از وسوسه ها و خطرات پرهیز کنیم، و به ما آرامش داده و در چالش ها ما را راهنمایی خواهد کرد. ”میوۀ روح القدُس عشق، لذّت، آرامش، شکیبائی، ملایمت، نیکی، ایمان است.”^٢٩

پایبندی به اصول مقدّس مژدۀ مسیح به ما اجازه خواهد داد شایستۀ معبد باشیم، ما را قادر خواهد ساخت که شادی در این زندگی پیدا کنیم، و ما را در بازگشت به خانۀ بهشتی مان راهنمائی خواهد کرد.

برادران و خواهران عزیزم، زندگی آسان نیست، و قرار نبود که آسان باشد. آن یک زمان برای امتحان و آزمایش است. مانند آن کشتی های قدیمی در بندر بریستول، زمانی وجود خواهد داشت که وقتی جزر و مد می شود و به نظر می رسد هر چیزی که ما را در این دنیا شناور نگه داشته است ناپدید می شود. ما ممکن است به ته برسیم و حتّی به کنارمان چپّه شویم. در میان این آزمایشات، من به شما قول می دهم که زندگی کردن و شایسته برای معبد بودن آنچه را که مهم است حفظ خواهد کرد. برکت های شیرین ِصلح، شادی، و لذّت، به همراهی برکات زندگی ابدی و شکوه آسمانی با پدر بهشتی و پسر او، عیسی مسیح، به وقوع خواهند پیوست. من چنین گواهی می دهم به نام عیسی مسیح، آمین.