تسلیم قلب هایمان به خدا

توسّط نیل اف. ماریوت

مشاور دوّم در ریاست عمومی زنان جوان

وقتی ما خود را تسلیم روح القدُس می کنیم، راه خدا را یاد گرفته و خواست او را احساس می کنیم.

ارشد دالان اچ. اوکس، در کنفرانس عمومی آوریل، در مورد لزومیّت” اصلاح کردن زندگی هایمان” صحبت نمود.”^١من.پیشنهاد می کنم که اصلاح شخصی با یک تغییر قلبی آغاز می شود—علیرغم تجربۀ زندگی یا محل تولّد شما.

من از عمق جنوب ایالت متّحده می آیم، و در دورۀ نوسالی کلمات سرودهای مذهبی قدیمی پروتستان ها به من ازقلب یک مرید راستین تعلیم داد—کسی که عوض شده است. متن این سه سرود را در نظر بگیرید، که خیلی برایم عزیزند:

بر طبق میل خود انجام بده، سرور!
بر طبق میل خود انجام بده!
تو کوزه گری؛
من خاک رُسم.
مرا قالب بزن و بساز
بر طبق میلِ خود،
در حالی که منتظرم،
تسلیم و آرام ٢

چگونه ما، مردمان مدرن، مشغول، رقّاب، تسلیم و آرام می شویم؟ چگونه ما راه های سرور را راه خود می کنیم؟ من معتقدم که ما این کار را با یاد گیری از او و دعا برای درک کردن آغاز می کنیم. چنانکه اعتماد ما به او رشد می کند، قلب های خود را باز کرده، در جستجوی انجام خواستۀ او می شویم، و منتظر می مانیم برای جواب هائی که ما را در درکش کمک خواهند کرد.

تغییر قلب خود من وقتی آغاز شد، که من ١٢ ساله بودم، و شروع به جستجویِ خدا کردم. بجز گفتن دعای سرور،.^٣ من واقعأ نمی دانستم چگونه دعا کنم. بخاطر می آورم که زانو زده، امیدوار بودم که بتوانم عشقش را احساس کنم، و سؤال می کردم، “ توکجائی، پدر بهشتی؟ من می دانم که تو باید در یک جائی باشی، اما کجا؟” در تمام سالهای نو جوانیم، من سؤال کردم. من نظرات اجمالی از واقعیّت عیسی مسیح داشتم، امّا پدر بهشتی، به حکمت خودش، برای ١٠ سال اجازۀ جستجو و انتظار به من داد.

در سال ١٩۷٠، وقتی مأموران دینی برنامۀ رستگاری پدر و کفّارۀ ناجی را به من تعلیم دادند، انتظار من تمام شد. من این حقیایق را قبول کرده و تعمید گرفتم.

بر اساس این دانش از مرحمت و قدرت سرور، شوهرم، فرزندانم، و من این شعار خانوادگی را انتخاب کردیم: “همه چیزدرست خواهد شد.” ولیکن ما چگونه می توانیم این سخنان را به همدیگر بگوئیم در حالیکه با مشکلات عمیق روبرو شده و جواب هائی برای آنها در اختیار نداریم؟

وقتی که دختر شاد، شایسته، ٢١–سالۀ–ما جورجیا، در بدّترین وضعیّتی بعد از تصادف دو چرخه در بیمارستان بستری بود، خانوادۀ ما گفتند، “همه چیز درست خواهد شد.” وقتی فوراً از مرکز مأموریّت دینی مان در بریزیل به ایندیاناپولیس، ایندیانا، پرواز می کردم، که با او باشم، من محکم به شعار خانوادگی مان چسبیدم. با این وصف، دختر دوست داشتنی مان چند ساعتی قبل از نشستن هواپیمای من به دنیای ارواح پیوست. با اندوه و شوکه ای که در بین خانواده مانند موج جریان داشت، چگونه می توانستیم بهم نگاه کرده و هنوز به گوئیم، “همه چیز درست خواهد شد”؟

بعد از مرگ زندگی فانی جورجیا، احساسات ما جریه دار بودند، ما در کشمش بودیم، و هنوز هم لحظاتی از غمی بزرگ داریم، امّا ما متّکی به درک آنیم که هیچ کس هرگز براستی نمی میرد. با وجود غصّۀ مان وقتی بدن جسمی جورجیا از فعّالیت ایستاد، ما این ایمان را داشتیم که او بلافاصله به زندگی روحی ادامه داد، و ما معتقدیم که با او تا ابد زندگی خواهیم کرد اگر به پیمانهای معبدی خود وفادار بمانیم. ایمان در باز خریدار مان و رستاخیزش، ایمان در قدرت کشیشی اش، و ایمان در پیوند های ابدی به ما اجازه می دهد که به شعارمان وفادار بمانیم.

رئیس گوردون بی. هینکلی فرمود: “اگر شما بهترین تلاش خود را بکنید، همه چیز درست خواهد شد. به خدا اعتماد کنید… سرور ما را ترک نخواهد کرد.”^۴

شعار خانوادگی ما نمی گوید، “همه چیز درست خواهد شد همین الان. “آن از امید ما در نتیجۀ ابدی سخن می گوید—نه لزومأ از نتایج الان. کتاب مقدّس می گوید، “ با دقّت جستجو کنید، همیشه دعا کنید، و معتقد باشید، و همۀ چیزها به نفع شما کار خواهند کرد.” ^۵ آن به این معنی نیست که همۀ چیزها خوب هستند، امّا برای کسانی که متواضع و با ایمان هستند، چیز های—مثبت و منفی—باهمبرای خوبی کار می کنند، و بر طبق زمان سرور. ما منتظر او می شویم، بعضی وقتها مانند ایّوب در زجر هایش، با علم به اینکه خداوند “زخم زده، و پانسمان می کند، و با دستهایش شفا می بخشد.”^٦ یک قلب متواضع آن آزمایش را قبول کرده و برای آمدن زمان بهبودی و کامل شدن صبر می کند.

وقتی ما خودرا به روح القدُس تسلیم می کنیم، ما راه او را یاد گرفته و خواسته او را احساس می کنیم. در جلسۀ آئین شام، که من آنرا قلب سبِت می خوانم، من متوّجه شده ام که بعد از دعا کردن برای بخشش از گناهان، خیلی آموزنده است که از پدر بهشتی بپرسیم، “پدر، آیا بیش از آن چیز دیگری هم وجود دارد؟” وقتی ما تسلیم می شویم و آرام هستیم، فکر ما می تواند راهنمائی بشود بطرف چیزی بیشتر که ما شاید احتیاج داریم عوض کنیم —چیزی که ظرفیّت ما را برای دریافت راهنمائی روحانی یا حتّی شفا و کمک محدود می کند.

برای مثال، شاید من تنفّرم را نسبت به شخصی با دقّت خاصّی محفوظ ساخته ام. وقتی می پرسم اگر چیز دیگری وجود دارد که اعتراف بکنم، آن “راز” بطور روشن به ذهن من می آید. در واقع روح القدُس زمزمه می کند، “تو واقعأ پرسیدی اگر چیز بیشتری وجود دارد، و جواب اینجاست. تنفّر شما به پیشرفت شما و به توانائی شما در داشتن روابط سالم زیان می زند. شما می توانید از آن بگذرید.”آه، آن کار سختی است—ما ممکن است در دشمنی خو د را کاملاً با حق بدانیم— امّا تسلیم شدن به خواست سرور تنها راه شادیِ جاویدان است.

با گذشت زمان و کم کم، ما قدرت مرحمت و راهنمائیش را دریافت می کنیم—شاید ما را هدایت کند به رفتن بیشتربه معبد یا مطالعۀ عمیق تر در بارۀ کفّارۀ ناجی یا مشورت با یکی از دوستان، یک اُسقف، یک مشاور حرفه ای، یا حتّی یک دکتر. بهبودیِ قلب ما شروع می شود وقتی ما خود را تسلیم کرده و خدا را پرستش کنیم.

پرستش واقعی وقتی شروع می شود که قلب هایمان در پیش پدر و پسر راست باشند. قلب ما امروز در چه وضعی است؟ برعکس عقاید عمومی، برای داشتن قلبی شفا یافته و با ایمان، ما اوّل باید اجازه دهیم که در برابر خداوند بشکند. “شما باید یک قلب شکسته و روحی متواضع بمن پیشکش کنید،”^۷ سرور اعلام می کند. نتیجۀ فدا کردن قلب مان، یا خواستۀ مان، به سرور دریافت راهنمائی روحانی است که ما احتیاج داریم.

همراه با رشد درک مان از مرحمت و بخشش سرور، ما درخواهیم یافت که قلب های خود خواه مان شروع به ترک خوردن و شکسته شدن در سپاسگزاری می کنند. بعدأ برای رسیدن به او تلاش می کنیم، با آرزوی اینکه با تنها پسر خدا هم یوغ شویم. در قلب های شکستۀ مان با رسیدن و یوغ کردن، ما یک امید جدید و راهنمائی تازه توسّط روح القدُس دریافت می کنیم.

من برای از بین بردن تمایلات دنیائی خود برای داشتن چیزهابراه خودکشمکش داشته ام، بالاخره تشخیص داده ام که راه من آه چقدر کمبود، محدود، و نا مرغوب تر از راه عیسی مسیح است. “راه او مسیری است که به شادی در این زندگی و زندگی جاویدان در دنیای بعدی هدایت می کند.”^۸ آیا ما می توانیم عیسی مسیح و راهش را بیش از عشق به خودمان و دستور جلسۀ خود دوست داشته باشیم؟

بعضی ممکن است فکر کنند که بار ها شکست خورده اند و احساس ضعفی شدید برای تعویض اعمالِ پر گناه خود یا تمایلات دنیائی قلبشان می کنند. امّا، مانند قوم متعهّد اسرائیل، ما فقط سعی و تلاش نمی کنیم که به تنهائی خودمان را عوض کنیم. اگر ما با خلوص نیّت به خداوند متوّسل شویم، او ما را همانطور که هستیم می پذیرد—و ما را بیش از آنکه هرگز تصوّرش را می کردیم می سازد. رابرت ال. میلت دانشمند مشهور الهیّات در بارۀ “یک تمایل سالم بهتر شدن،” می نویسد، متعادل با “اطمینان روحانی که با و از طریق عیسی مسیح ما به مقصد خواهیم رسید. “^٩ با چنین درکی، ما صادقانه می توانیم به پدر بهشتی بگوئیم:

بنابراین همه چیزم را در مراقبت دلسوزانۀ تو قرار می دهم،
با دانش اینکه تو مرا دوست داری،
من خواسته هایت را با قلبی صادق انجام خواهم داد:
من آنی خواهم بود که تو می خواهی١٠

وقتی ما قلب شکستۀ خود را به عیسی مسیح ارائه می دهیم، او پیشکش مارا قبول می کند. او مارا پس می گیرد. علیرغم چیزهای از دست داده، زخمها، و طرد شدن ها که ما تحمّل کرده ایم، رحمت و شفای او از همه بالا تر است. واقعأ وقتی با ناجی هم یوغ می شویم، با اطمینان می توانیم بگوئیم، “همه چیز درست خواهد شد.” بنام عیسی مسیح، آمین