Salig sa Ginoo ug Ayaw Pagsalig sa Kaugalingong Salabutan?
Atong masentro ang atong kinabuhi diha sa Manluluwas pinaagi sa pagkaila Kaniya, ug Iya kitang tultulan sa atong mga dalan.
Samtang nagbiyahe ko sa Asia, usa ka sister ang miduol nako. Gigakos ko niya, ug nangutana, “Ikaw ba mituo gayud nga tinuod ang ebanghelyo?” Mahal ko nga sister, nasayud kong tinuod kini. Misalig ko sa Ginoo.
Sa Proverbio 3:5–6, atong mabasa kini nga tambag:
“Sumalig ka sa Ginoo sa bug-os mong kasingkasing; Ug ayaw pagsalig sa imong kaugalingong salabutan.
“Sa tanan nimong mga dalan ilha siya, Ug siya magamando sa imong mga alagianan.”
Kini nga kasulatan giubanan og duha ka pahimangno, usa ka pasidaan, ug usa ka mahimayaong saad. Ang duha ka pahimangno mao: “Sumalig ka sa Ginoo sa bug-os mong kasingkasing” ug “sa tanan nimong dalan ilha siya.” Ang pasidaan mao: “Ayaw pagsalig sa imong kaugalingong salabutan.” Ug ang mahimayaong saad mao: “Siya magamando sa imong mga alagianan.”
Una hisgutan nato ang pasidaan. Ang imahe naghatag kanato og daghang mapamalandungan. Ang pasidaan miabut pinaagi sa mga pulong nga “ayaw pagsalig”—“ ayaw pagsalig sa imong kaugalingong salabutan.” Sa Iningles ang pulong nga ayaw pagsalig nagpasabut sa pisikal nga pagbalhin o pagharag sa pikas kilid. Kon pisikal kitang mobalhin o moharag ngadto sa pikas, mawala kita sa sentro, mawala sa balanse, ug madakin-as kita. Kon sa espiritwal nga paagi mosalig ra sa atong kaugalingong salabutan, mipalayo kita sa Manluluwas. Kon moharag kita, mawala na ta sa sentro; mawala sa balanse; wala kita makatutok Kristo.
Mga sister, sa premortal natong kinabuhi, mibarug kita uban sa Manluluwas. Misalig kita Kaniya. Atong gipadungog ang atong suporta, kadasig, ug kalipay para sa plano sa kalipay nga gitakda sa atong Langitnong Amahan. Wala kita moharag. Nakig-away kita uban sa atong mga pagpamatuod ug “miapil sa kasundalohan sa Dios, ug kadto nga mga kasundalohan nagmadaugon.” Kini nga away tali sa maayo ug sa dautan mibalhin dinhi sa yuta. Sa makausa pa anaa kanato ang sagradong responsibilidad sa pagbarug isip mga saksi ug pagbutang sa atong pagsalig sa Ginoo.
Ang matag usa kanato kinahanglang mangutana: Unsaon nako nga kanunayng masentro ug dili mosalig sa akong kaugalingong salabutan. Unsaon nako sa pag-ila ug pagsunod sa tingog sa Manluluwas kon ang mga tingog sa kalibutan maagnihon kaayo? Unsaon nako sa pag-ugmad og pagsalig sa Manluluwas?
Mosugyot ko og tulo ka paagi nga mapalambo ang atong kahibalo ug pagsalig sa Manluluwas. Inyong makita nga dili bag-o kining mga baruganan, apan mahinungdanon. Gikanta kini sa matag Primary, gibalik-balik sa mga leksyon sa Young Women, ug gihimong tubag sa mga pangutana sa daghang Relief Society. Nagpasentro kini—ug kini mga baruganang—dili makapaharag.
Una, makaila kita sa Ginoo ug makasalig Kaniya kon kita “[magbusog] sa mga pulong ni Kristo; kay tan-awa, ang mga pulong ni Kristo magtug-an kaninyo sa tanan nga mga butang nga inyong buhaton.”
Daghang bulan nang milabay, ang akong pamilya nagtuon sa kasulatan. Ang dos anyos nakong apo akong gisabak samtang nagbasa kami. Lingaw kaayo ko sa pagkalola, nalipay nga gibisitahan sa pamilya sa akong anak.
Pagkahuman sa among pagtuon sa kasulatan, gisarado nako ang libro. Nasayud ang akong apo nga tingkatulog na. Gitan-aw ko niya nga mahinamon ug gilitok ang mahangturong kamatuoran: “Lola, dugangi pa ang mga kasulatan.”
Ang akong anak, nga buotan ug makanunayong ginikanan, mipasidaan nako, “Ma, pasagdi lang na siya. Gusto lang nang magdugay og katulog.”
Apan dihang mihangyo ang akong apo og dugang pang mga kasulatan, nagbasa pa mi og mga kasulatan! Ang dugang nga kasulatan molamdag sa atong hunahuna, moalima sa atong espiritu, modugang sa atong pagsalig sa Ginoo, ug motabang nga masentro ang atong kinabuhi ngadto Kaniya. “Hinumdumi ang pagsiksik niini nga makugihon, nga kamo makaangkon og kaayohan pinaagi niana.”
Ikaduha, makaila kita sa Ginoo ug makasalig Kaniya pinaagi sa pag-ampo. Kadako sa panalangin nga makahimo sa pag-ampo sa atong Dios. “Pag-ampo ngadto sa Amahan uban sa tibuok kusog sa kasingkasing.”
May nindot kong panumduman sa pag-ampo nga akong gibahandi. Bakasyon kadto sa college, midawat ko og trabaho sa Texas. Gatusan ka milyas ang akong biyahion gikan sa Idaho ngadto sa Texas sa karaan nakong sakyanan, pinanggang sakyanan nga ginganlan nako’g Vern. Si Vern kargado hangtud sa atop, ug andam na ko sa bag-ong panimpalad.
Sa dayon nakong gawas sa pultahan, gigakos nako ang mahal nakong mama ug miingon siya, “Mag-ampo ta sa di ka pa mobiya.”
Nangluhod kami ug nagsugod si Mama sa pag-ampo. Nangamuyo siya sa Langitnong Amahan nga luwas ra ko. Nag-ampo siya alang ang dili air-condition nakong sakyanan, nag-ampo nga maayo ang dagan niini sigun sa akong gikinahanglan. Nangamuyo siya sa mga anghel nga mouban kanako sa tibuok bakasyon. Nag-ampo siya ug nag-ampo ug nag-ampo.
Ang kalinaw nga miabut tungod nianang pag-ampo naghatag nako’g kaisug nga mosalig sa Ginoo ug dili mosalig sa kaugalingon nakong salabutan. Gigiyahan sa Ginoo ang akong dalan sa daghang desisyon nga akong gihimo niana nga bakasyon.
Kon buhaton nato ang sa pagduol sa Langitnong Amahan pinaagi sa pag-ampo, makaila kita sa Manluluwas. Mosangput nga mosalig kita Kaniya. Ang atong mga tinguha mas mahimong sama sa Iyaha. Mahimo nato ang pagsiguro sa atong kaugalingon ug sa uban sa mga panalangin nga andam nga ihatag sa Langitnong Amahan kon kita mangayo uban sa hugot nga pagtuo.
Ikatulo, makaila kita sa Ginoo ug makasalig Kaniya kon moserbisyo kita sa uban. Akong ipaambit ang mosunod nga istorya uban sa pagtugot ni Amy Wright, kinsa nakasabut sa baruganan sa pagserbisyo bisan sa makalilisang ug makahulga sa kinabuhi nga sakit. Misulat si Amy:
“Niadtong Oktubre 29, 2015, akong nahibaloan nga duna koy kanser. 17 porsyento ra ang purohan nga maka-survive ko. Ang pagkaayo dili positibo. Ania ko sa lisud kaayong pakigbugno sa kinabuhi. Determinado kong mohatag sa tanan nga nia kanako dili lang para sa akong kaugalingon, labaw sa tanan, sa akong pamilya. Pagka-Disyembre, nagsugod ko og chemo. Pamilyar ko sa daghang epekto sa pagpatambal og kanser, apan wala ko kahibalo nga pposible alang sa usa ka tawo nga grabe ka masakiton ug sa gihapon mabuhi.
“Sa usa ka punto, miingon ko nga ang chemotherapy supak sa tawhanong katungod. Giingnan nako ang akong bana nga humana. Moundang ko.” Dili na ko mobalik sa ospital. Sa iyang kaalam, mapailubong naminaw ang akong pinangga ug dayon mitubag, ‘Nan, mangita ta og tawo nga kaserbisyuhan.’”
Unsa? Nakalimot ba siya nga ang iyang asawa dunay kanser ug dili na makaagwanta sa pagsuka o higayon nga moataki ang grabing sakit?
Gipadayon ni Amy sa pagpasabut: “Nagkagrabe ang akong sakit kay sa kaniadto nga may “OK” pay kausa o kaduha ka adlaw nga makalihok ko, nagginhawang binuhat. Mga adlaw kadto nga ang among pamilya mangita og mga paagi nga makaserbisyo.”
Usa niadtong mga adlawa, ang pamilya ni Amy nang-apud-apod ngadto sa ubang pasyente og mga chemo comfort kit nga puno sa mga butang nga makalipay ug makahupay sa mga sakit Dihang dili makatulog si Amy, naghunahuna siya og mga paagi nga makanindot sa kinabuhi sa uban. Ang ubang pamaagi dinagko, apan ang uban mugbong sulat lang o text message sa pagdasig ug gugma. Sa mga gabii nga grabe ang iyang kasakit nga dili siya makatulog, mohigda ra siya gunit ang iyang iPad ug mangita og mga ordinansa nga kinahanglang kompletuhon para sa patay na niyang mga katigulangan. Milagrong nawala ang kasakit, ug nakalahutay siya.
“Serbisyo,” mipamatuod si Amy, miluwas sa akong kinabuhi. Nakaplagan nako ang kalig-on sa pagpadayon, sa kalipay nga akong nadiskubrihan sa tinguhang mahupay ang mga pag-antus niadtong anaa sa akong palibut. Akong gilantaw ang among mga proyekto sa pagserbisyo uban sa dakong kalipay ug pagpaabut. Hangtud niining adlawa ingon og katingalahan gihapon ang hitabo. Siguro maghunahuna mo nga ang tawo nga naupaw, gihiloan, ug nakigbugno sa [iyang] kinabuhi makiangayong maghunahuna nga ‘kinahanglang hunahunaon ra nako ang akong kaugalingon.’ Apan, dihang gihunahuna ra nako ang akong kaugalingon, ang akong sitwasyon, akong pag-antus ug kasakit, mongit-ngit pag-ayo ang kalibutan ug makasagmuyo. Dihang akong gitutukan ang uban, dihay kahayag, paglaum, kalig-on, kaisug, ug kalipay. Nasayud kong posible kini tungod sa makasuporta, makaayo, ug sa gahum sa Pag-ula ni Jesukristo.”
Misalig si Amy sa Ginoo sa dihang nakaila siya Kaniya. Kon bisan gamay misalig lang siya sa kaugalingon niyang salabutan, gisalikway unta niya ang ideya nga moserbisyo. Ang pagserbisyo nakapalahutay niya sa kasakit ug mga balatian ug pagsunod niini nga kasulatan: “Kon kamo anaa sa pag-alagad sa inyong mga isigkatawo kamo anaa lamang sa pag-alagad sa inyong Dios”
Nabuntog ni Jesukristo ang kalibutan. Ug tungod Kaniya, tungod sa Iyang walay kinutubang Pag-ula, tanan kita adunay rason nga mosalig, nahibalo nga sa katapusan ang tanan mamaayo ra.
Mga sisters, tanan kita makasalig sa Ginoo ug dili sa atong kaugalingong salabutan. Atong masentro ang atong kinabuhi diha sa Manluluwas pinaagi sa pagkaila Kaniya, ug Iya kitang tultulan sa atong mga dalan.
Ania kita sa yuta aron ikapakita ang samang pagsalig Kaniya nga nagtugot nga makabarug kita uban ni Jesukristo dihang miingon Siya, “Ania Ako, ipadala ako.”
Minahal kong mga igsoon, mipamatuod si Presidente Thomas S. Monson nga “ang atong mga panalangin nga gisaad walay sukod. Bisan og ang mga panganud sa unos magpundok, bisan og ang ulan mobundak kanato, ang atong kahibalo sa ebanghelyo ug ang atong gugma sa atong Langitnong Amahan ug sa atong Manluluwas mohupay ug molig-on kanato … samtang kita magpakabuhi nga matarung ug mosunod sa mga sugo. … Walay butang niining kalibutana nga makapildi kanato.”
Akong idugang ang akong pagpamatuod nianang mensahe sa atong pinalanggang propeta. Kon kita mosalig sa atong Langitnong Amahan ug sa atong Manluluwas ug dili mosalig sa atong kaugalingong salabutan, Sila motultol kanato sa atong mga dalan ug motunol sa mga bukton sa kalooy ngari kanato. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.
Pahibalo: Niadtong Abril 2, 2016, si Sister Cordon na-released isip Ikaduhang Magtatambag sa Kinatibuk-ang Kapangulohan sa Primary ug gitawag isip Unang Magtatambag.