Usa ka matinahuron nga pagpakigsulti sa Dios sa panahon diin ang usa ka tawo naghatag og mga pasalamat ug nangayo og mga panalangin. Ang mga pag-ampo gitumong ngadto sa Langitnon nga Amahan diha sa ngalan ni Jesukristo. Mga pag-ampo mahimo nga ipamulong nga kusog o sa hilum. Ang mga hunahuna sa usa ka tawo mahimo usab nga usa ka pag-ampo kon sila gitumong ngadto sa Ginoo. Ang awit sa mga matarung mahimo nga usa ka pag-ampo ngadto sa Dios (D&P 25:12).
Ang katuyoan sa pag-ampo dili sa pag-usab sa kabubut-on sa Dios, apan sa pagsiguro sa atong mga kaugalingon ug alang sa uban sa mga panalangin nga ang Dios andam sa paghatag, apan nga kita kinahanglan mangayo sa ingon aron makabaton.
Kita mag-ampo sa atong Amahan diha sa ngalan ni Kristo (Juan 14:13–14; 16:23–24). Kita sa pagkatinuod makahimo sa pag-ampo diha sa ngalan ni Kristo kon ang atong mga tinguha mao ang mga tinguha ni Kristo (Juan 15:7; D&P 46:30). Kita dayon mangayo og mga butang nga mga matarung ug niadto nga mahimo alang sa Dios nga itugyan (3 Ne. 18:20). Pipila sa mga pag-ampo nagpabilin nga wala matubag tungod kay sila sa bisan unsa nga paagi wala magpaila sa tinguha ni Kristo apan nagagikan hinoon gikan sa pagkahakog sa tawo (San. 4:3; D&P 46:9). Sa pagkatinuod, kon kita mangayo sa Dios sa mga butang nga dili matarung kini mosumbalik ngadto sa atong panghimaraut (D&P 88:65).