Hebreohanon, Epistola Ngadto sa Mga

Usa ka basahon diha sa Bag-ong Tugon. Si Pablo misulat niini nga sulat ngadto sa mga sakop sa simbahan nga Judeo aron sa pag-awhag kanila sa tataw nga mga aspekto sa balaod ni Moises nga natuman diha kang Kristo ug nga ang labaw nga balaod sa ebanghelyo ni Kristo ang miilis niini. Sa diha nga si Pablo mibalik ngadto sa Jerusalem sa katapusan sa iyang ikatulo nga misyon (mga A.D. 60) siya nakakita nga daghan sa mga sakop sa simbahan nga Judeo misunod gihapon sa balaod ni Moises (Buh. 21:20). Kini nahinabo mga napulo ka tuig human ang usa ka komperensya sa simbahan sa Jerusalem nakapiho nga adunay mga ordinansa sa balaod ni Moises nga wala kinahanglana alang sa kaluwasan sa mga Kristyanos nga hentil. Tataw, sa wala madugay si Pablo misulat ngadto sa mga Hebreohanon sa pagpakita kanila pinaagi sa ilang kaugalingon nga kasulatan ug sa tataw nga katarungan ngano nga sila dili na kinahanglan mosunod sa balaod ni Moises.

Mga kapitulo 1 ug 2 nagsaysay nga si Jesus labaw pa kay sa mga anghel. Mga kapitulo 3–7 nagtandi ni Jesus ngadto kang Moises ug ngadto sa balaod ni Moises ug nagpamatuod nga siya labaw pa kay sa duha. Sila usab nagtudlo nga ang Melchizedek nga Pagkapari labaw pa kay sa Aaronic. Mga kapitulo 8–9 naghulagway sa unsa nga paagi ang mga ordinansa ni Moises nag-andam sa mga katawhan alang sa pangalagad ni Kristo ug sa unsa nga paagi si Kristo mao ang tigpataliwala sa bag-o nga pakigsaad (Alma 37:38–45; D&P 84:21–24). Kapitulo 10 mao ang usa ka pagdasig sa kakugi ug pagkamatinud-anon. Kapitulo 11 mao ang usa ka pakigpulong sa hugot nga pagtuo. Kapitulo 12 naghatag og mga pahimangno ug mga panghimamat. Kapitulo 13 nagbatbat sa halangdon nga kinaiya sa kaminyoon ug ang pagkamahinungdanon sa pagkamasulundon.