Daniel
Ang nag-una nga tawo diha sa basahon ni Daniel sa Daang Tugon; usa ka propeta sa Dios ug usa ka tawo nga hilabihan ang hugot nga pagtuo.
Walay nasayran mahitungod sa iyang mga ginikanan, bisan kon siya nagpakita nga gikan sa usa ka harianon nga kaliwat (Dan. 1:3). Siya gidala nga bihag ngadto sa Babelon, diin siya nakadawat sa ngalan nga Beltsasar (Dan. 1:6–7). Si Daniel ug tulo ka lain nga mga bihag midumili sa pagdawat sa pagkaon sa hari tungod sa relihiyoso nga mga katarungan (Dan. 1:8–16).
Si Daniel nakaangkon sa pagtagad ni Nabucodonosor ug ni Dario pinaagi sa iyang gahum sa paghubad sa mga damgo (Dan. 2;4). Siya usab mibasa ug mihubad sa mga sinulat diha sa bongbong (Dan. 5). Ang iyang mga kaaway naglaraw batok kaniya, ug siya gihulog ngadto sa dugmonan sa mga leon, apan ang Ginoo mipanalipod sa iyang kinabuhi (Dan. 6).
Ang basahon ni Daniel
Ang basahon adunay duha ka mga bahin: mga kapitulo 1–6 mao ang mga sugilanon mahitungod ni Daniel ug sa iyang tulo ka mga kauban; mga kapitulo 7–12 mao ang mga mapanagnaon nga panan-awon nga nakita ni Daniel. Ang basahon nagtudlo sa kamahinungdanon sa pagkamatinud-anon ngadto sa Dios ug naghulagway nga ang Ginoo mopanalangin sa mga matinud-anon.
Usa ka mahinungdanon nga tampo sa basahon mao ang paghubad sa damgo ni Hari Nabucodonosor. Diha sa damgo, ang gingharian sa Dios sa katapusan nga mga adlaw gihulagway ingon sa usa ka bato nga gipikas gikan sa usa ka bukid. Ang bato moligid hangtud kini mopuno sa tibuok yuta (Dan. 2; Tan-awa usab D&P 65:2).