Epistola ni Pablo, Mga

Si Pablo misulat sa mga epistola ngadto sa Mga Taga-Tesalonica gikan sa Corinto sa panahon sa iyang ikaduha nga misyonaryo nga panaw. Ang iyang buhat sa Tesalonica gihulagway sa Mga Buhat 17. Siya buot mobalik ngadto sa Tesalonica, apan siya wala makahimo sa pagbuhat sa mao (1 Tes. 2:18). Busa siya mipadala ni Timoteo sa pagdasig sa mga kinabig ug nagpadala kaniya og pulong mahitungod sa unsay ilang mga buhat. Ang unang epistola mao ang sangputanan sa iyang pagpasalamat sa pagbalik ni Timoteo. Ang ikaduha nga epistola gisulat sa mubong panahon sa kaulahian.

Si Pablo misulat sa mga epistola ngadto sa Taga-Corinto sa panahon sa iyang ikatulo nga misyonaryo nga panaw sa pagtubag sa mga pangutana ug sa paghusay sa kasamok taliwala sa mga Santos sa Mga Taga-Corinto.

Ang epistola ngadto sa Mga Taga-Galacia mahimo nga gisulat ngadto sa daghan nga Simbahan sa tibuok Galacia. Uban sa mga sakop sa Simbahan mibiya sa ebanghelyo dapig ngadto sa balaod sa Judeo. Dinhi niini nga sulat, si Pablo mipasabut sa katuyoan sa balaod ni Moises ug ang bili sa usa ka espirituhanon nga relihiyon.

Si Pablo misulat sa mga epistola ngadto sa Mga Taga-Roma gikan sa Corinto, sa usa ka bahin aron sa pag-andam sa mga Santos sa Roma alang sa pagduaw nga siya naglaum sa pagbuhat ngadto kanila. Kini nga sulat usab nagpamatuod sa mga doktrina nga gilantugian sa pipila ka mga Judeo kinsa nakabig ngadto sa pagka-kristyanos.

Si Pablo misulat niini nga mga epistola samtang siya didto sa bilanggoan sa unang higayon sa Roma.

Si Pablo misulat og usa ka epistola ngadto sa mga taga-Filipos aron sa pagpahayag sa iyang pagpasalamat ug paghigugma alang sa mga Santos sa Filipos ug sa pagdasig kanila gikan sa ilang kapakyasan sa iyang dugay nga pagkabilanggo.

Si Pablo misulat sa iyang epistola ngadto sa mga taga-Colosas ingon nga sangputanan sa usa ka taho nga ang mga Santos sa Colosas nahulog ngadto sa mabug-at nga kasaypanan. Sila mituo nga ang kahingpitan moabut pinaagi sa mabinantayon nga pagsunod sa dayag nga mga ordinansa lamang kay sa pagpalambo sa Kristohanon nga kinaiya.

Ang epistola ngadto sa mga taga-Efeso labing mahinungdanon, kay kini naglangkob sa mga pagtulun-an ni Pablo mahitungod sa Simbahan ni Kristo.

Ang epistola ngadto ni Filemon usa ka kinaugalingon nga sulat mahitungod ni Onesimo, usa ka ulipon kinsa nangawat sa iyang agalon, si Filemon, ug milayas ngadto sa Roma. Gipadala ni Pablo pagbalik si Onesimo ngadto sa iyang agalon uban sa sulat nga nangalyupo nga si Onesimo pasayloon.

Si Pablo misulat sa iyang epistola sa mga Hebreohanon ngadto sa mga Judeo nga mga sakop sa Simbahan aron sa pag-awhag kanila nga ang balaod ni Moises natuman diha kang Kristo ug sa ingon ang balaod sa ebanghelyo ni Kristo mao ang gipuli niini.

Si Pablo misulat niini nga mga epistola human siya buhii gikan sa bilanggoan sa Roma sa unang higayon.

Si Pablo mipanaw ngadto sa Efeso, diin siya mibiya ni Timoteo sa paghunong sa kalamboan sa pipila ka mga matang sa pangagpas, naglaraw sa pagbalik pagkahuman. Siya misulat sa iyang unang epistola ngadto ni Timoteo, tingali gikan sa Macedonia, sa pagtambag ug pagdasig kaniya sa katumanan sa iyang buluhaton.

Si Pablo misulat sa usa ka epistola ngadto ni Tito sa panahon nga siya migawas na gikan sa bilanggoan. Siya tingali miduaw sa Creta, diin si Tito nag-alagad. Ang sulat naghisgot sa matarung nga pagpuyo ug sa disiplina diha sa Simbahan.

Si Pablo misulat sa ikaduha nga epistola ngadto ni Timoteo samtang siya nabilanggo sa ikaduha nga higayon, sa wala pa ang pagmartir ni Pablo. Kini nga epistola naglangkob sa katapusan nga mga pulong ni Pablo ug nagpakita sa katingalahan nga kaisug ug pagsalig uban diin siya miatubang sa kamatayon.