Żywe świadectwo o Żyjącym Chrystusie
Głównym przesłaniem Księgi Mormona jest przywrócenie prawdziwej wiedzy o kluczowej roli Jezusa Chrystusa w zbawieniu i wywyższeniu ludzkości.
W słoneczny wiosenny dzień w 2017 roku podczas dni otwartych Świątyni Paryż we Francji jeden z przewodników podszedł do mężczyzny, na którego twarzy malował się smutek. Powiedział on, że mieszka niedaleko świątyni i przyznał, że aktywnie sprzeciwiał się jej budowie. Opowiedział o tym, jak pewnego dnia wyglądał przez okno swojego mieszkania i zobaczył, jak ogromny dźwig opuścił z nieba rzeźbę przedstawiającą Jezusa i delikatnie umieścił ją na terenie przyświątynnym. Stwierdził, że to doświadczenie całkowicie odmieniło jego uczucia względem naszego Kościoła. Uświadomił sobie, że jesteśmy naśladowcami Jezusa Chrystusa i błagał o wybaczenie wcześniejszych krzywd, które mógł spowodować.
Rzeźba Chrystusa, która przyozdabia tereny Świątyni Paryż oraz inne kościelne nieruchomości, świadczy o naszej miłości do Zbawiciela. Oryginalna marmurowa rzeźba jest dziełem duńskiego artysty, Bertela Thorvaldsena, który wyrzeźbił ją w roku 1820, kiedy to miała miejsce Pierwsza Wizja. Wyraźnie kontrastuje ona z większością artystycznych dzieł tego okresu, które w znacznej większości przedstawiają cierpienie Chrystusa na krzyżu. Dzieło Thorvaldsena przedstawia żyjącego Chrystusa, który odniósł zwycięstwo nad śmiercią i z otwartymi ramionami zaprasza wszystkich, aby przyszli do Niego. Jedynie ślady gwoździ na Jego dłoniach i stopach oraz rana w boku świadczą o nieopisanym cierpieniu, jakie zniósł, by zbawić całą ludzkość.
Być może jednym z powodów, dla których my, członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, uwielbiamy tę rzeźbę, jest znajdujący się w Księdze Mormona opis pojawienia się Zbawiciela na kontynencie amerykańskim:
„I ujrzeli Człowieka w białej szacie zstępującego z niebios; i zstąpił, i stanął pośród nich […].
I stało się, że wyciągnął rękę i przemówił do ludu:
Jestem Jezusem Chrystusem […].
I wypiłem kielich goryczy, dany mi przez Ojca; i przyniosłem chwałę Ojcu biorąc na siebie grzechy świata”1.
Następnie poprosił On każdego mężczyznę, kobietę i dziecko, aby podeszli i włożyli ręce w Jego bok i dotknęli śladów gwoździ w Jego dłoniach i stopach, zdobywając w ten sposób świadectwo, że był On rzeczywiście długo oczekiwanym Mesjaszem2.
Ta wysublimowana scena jest punktem kulminacyjnym Księgi Mormona. Cała dobra nowina ewangelii jest zawarta w tym obrazie Zbawiciela, który delikatnie wyciąga Swoje ramiona3, aby zaprosić każdą osobę, by przyszła do Niego i otrzymała błogosławieństwa Jego Zadośćuczynienia.
Głównym przesłaniem Księgi Mormona jest przywrócenie prawdziwej wiedzy o kluczowej roli Jezusa Chrystusa w zbawieniu i wywyższeniu ludzkości. Ten temat przewija się w niej od wprowadzenia po ostatnie słowa w ostatnim rozdziale. Przez wieki odstępstwa i duchowego zamieszania zagubiono lub przekłamano głębokie znaczenie tego, czego Chrystus dokonał w Getsemane i na Golgocie. Jakże podekscytowany musiał być Józef Smith, gdy tłumacząc Pierwszą Księgę Nefiego, odkrył następującą cudowną obietnicę: „Te ostatnie kroniki [Księga Mormona] […], wykażą prawdziwość pierwszych kronik [Biblia] […], wyjawią proste i cenne prawdy, które zostały z nich usunięte, i uczynią wiadomym ludziom wszystkich plemion i języków, że Baranek Boży jest Synem Wiecznego Ojca i Zbawicielem świata i że wszyscy ludzie potrzebują do Niego przystąpić, aby mogli zostać zbawieni”4.
W całej Księdze Mormona rozbrzmiewają proste i cenne prawdy na temat Zadośćuczynienia Zbawiciela. Gdy będę wymieniał część z tych prawd, proszę was, abyście zastanowili się, jak zmieniły one wasze życie lub jak mogą je zmienić.
-
Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa jest bezpłatnym darem, ofiarowanym dla wszystkich, którzy już żyli, którzy obecnie żyją i którzy będą żyć na ziemi5.
-
Oprócz dźwigania ciężaru naszych grzechów Chrystus wziął na siebie nasze smutki, słabości, boleści, choroby i wszelkie cierpienia, związane z doczesnym stanem człowieka. Nie ma boleści, cierpienia lub smutku, których by nie wycierpiał za nas6.
-
Zadość czyniąca ofiara Zbawiciela pozwala nam pokonać negatywne skutki Upadku Adama, w tym śmierć fizyczną. Ze względu na Chrystusa, wszystkie dzieci Boga, urodzone na tej ziemi, niezależnie od ich prawości, doświadczą połączenia duchów i ciał poprzez moc Zmartwychwstania7 i powrócą do Niego, aby zostać „[osądzone] według swoich czynów”8.
-
Natomiast otrzymanie pełni błogosławieństw Zadośćuczynienia Zbawiciela jest uzależnione od naszej pilności9 w prowadzeniu życia według „nauki Chrystusa”10. W swoim śnie Lehi widział „wąską ścieżkę”11, która prowadziła do drzewa życia. Jego owoc, który przedstawia miłość Boga, wyrażoną przez wspaniałe błogosławieństwa Zadośćuczynienia Chrystusa, „jest cenniejszy ponad wszystko […] i jest […] największym ze wszystkich darów Boga”12. Aby uzyskać dostęp do tego owocu, musimy wykazać się wiarą w Jezusa Chrystusa, być „posłuszni słowu Boga”13, otrzymać niezbędne obrzędy i dochowywać świętych przymierzy do końca naszego życia14.
-
Dzięki Swojemu Zadośćuczynieniu Jezus Chrystus nie tylko zmywa nasze grzechy, ale również zapewnia umożliwiającą działanie moc, dzięki której Jego uczniowie mogą odsunąć naturalnego człowieka15, czynić postępy „słowo po słowie”16 i uświęcać się17, aby pewnego dnia mogli stać się doskonałymi istotami na obraz Chrystusa18, kwalifikującymi się do ponownego życia z Bogiem19 i odziedziczenia wszelkich błogosławieństw królestwa niebios20.
Kolejna niosąca pocieszenie prawda zawarta w Księdze Mormona mówi o tym, że choć Zadośćuczynienie Pana jest nieskończone i uniwersalne w zasięgu, jest to niezwykle osobisty i bliski sercu dar dla każdego z nas osobiście21. Tak jak Jezus poprosił po kolei każdego z nefickich uczniów, aby dotknął Jego ran, zmarł On za każdego z nas, jakby każdy był jedyną osobą na ziemi. Kieruje do nas osobiste zaproszenie, byśmy przyszli do Niego i czerpali z cudownych błogosławieństw Jego Zadośćuczynienia22.
Osobisty charakter Zadośćuczynienia Chrystusa staje się jeszcze bardziej realny, gdy rozważamy przykłady niezwykłych mężczyzn i kobiet z Księgi Mormona. Mamy wśród nich Enosa, Almę, Zeezroma, króla Lamoniego i jego żonę oraz lud króla Beniamina. Historie ich nawrócenia i pełnego mocy przekonania stanowią żywe świadectwo, jak możemy zmienić nasze serca i przekształcić nasze życie dzięki nieskończonej dobroci i miłosierdziu Pana23.
Prorok Alma zadał swojemu ludowi palące pytanie. Brzmiało ono tak: „Jeśli kiedyś doznaliście przemiany serca i pragnęliście śpiewać pieśń o miłości Odkupiciela, czy macie teraz to pragnienie?”24. To pytanie jest ważne dziś, ponieważ Jego odkupieńcza moc powinna towarzyszyć nam, jako uczniom Pana, motywować nas i zmieniać każdego dnia.
Pytanie Almy można również przeformułować następująco: Kiedy ostatnio czuliście słodki wpływ Zadośćuczynienia Zbawiciela w waszym życiu? Ma to miejsce, gdy „cudowna i słodka” radość25 spływa na was i składa świadectwo, że wasze grzechy są odpuszczone, gdy bolesne ciężary nagle stają się lżejsze do niesienia lub gdy wasze serce mięknie i jesteście w stanie wybaczyć komuś, kto was skrzywdził. Możecie też czuć ten wpływ za każdym razem, gdy pogłębia się wasza zdolność do kochania bliźnich i służenia im lub gdy proces uświęcenia czyni z was inną osobę, na wzór Zbawiciela26.
Składam świadectwo o tym, że wszystkie te doświadczenia są prawdziwe i że życie może ulec zmianie dzięki wierze w Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie. Księga Mormona wyjaśnia charakter tego boskiego daru i pogłębia naszą wiedzę o nim. Gdy będziecie studiować tę księgę, usłyszycie głos żyjącego Chrystusa, zapraszający was, byście przyszli do Niego. Obiecuję, że jeśli przyjmiecie to zaproszenie i będziecie wzorować swoje życie na Jego przykładzie, Jego niosący odkupienie wpływ pojawi się w waszym życiu. Poprzez moc Ducha Świętego Zbawiciel będzie kształtował was dzień po dniu, „aż do dnia doskonałego”27, gdy zgodnie z Jego obietnicą „[zobaczycie] oblicze [Jego] i [poznacie, że] jest”28. W imię Jezusa Chrystusa, amen.