Tanrı ile Antlaşmalar Bizi Güçlendirir, Korur ve Sonsuz Yüceliğe Hazırlar
Antlaşmalar yapmayı ve onları yerine getirmeyi seçtiğimiz zaman, bu hayatta daha fazla mutlulukla ve gelecekte muhteşem bir sonsuz hayatla kutsanacağız.
Kızkardeşlerim, dünya çapında kızkardeşlik bünyesinde bir araya gelmek ne büyük bir sevinç! Tanrı ile antlaşmalar yapıp bunları yerine getiren kadınlar olarak, günümüz zorluklarını göğüslememize yardımcı olan ve bizi İsa Mesih’in İkinci Gelişi’ne hazırlayan ruhsal bağları paylaşıyoruz. Ve bu antlaşmaları yerine getirmek, başkalarını Kurtarıcı’ya çekebilecek etkili kadınlar olmamızı sağlıyor.
Vaftiz olanlar, o asla unutulmayacak günde, İsa Mesih’in adını üzerlerine almak, O’nu her zaman hatırlamak, O’nun emirlerini yerine getirmek ve O’na sonuna kadar hizmet etmek için antlaşma yapmışlardır. Bunları yaptığımız zaman, Cennetteki Baba, günahlarımızı bağışlayacağını ve bize Kutsal Ruh’un yoldaşlığını vereceğini vaat eder. Bu kutsamalar bizi, ilerlersek ve sonuna kadar dayanırsak, göksel krallıkta O’nunla ve Oğlu ile birlikte yaşamamıza izin verecek olan yolda harekete geçirir. Eğer vaftiz olan her kişi, o özel günde yaptıkları antlaşmayı tutarsa, bu ayrıcalıkların vaadine sahip olur.
Tapınakta daha ileri antlaşmalar yapan kişiler, kişisel sadakatlerine bağlı olarak güçlü vaatler alırlar. Biz, Tanrı’nın emirlerine itaat edeceğimize, İsa Mesih’in sevindirici haberini yaşayacağımıza, ahlaki açıdan temiz olacağımıza ve zamanımızı ve yeteneklerimizi Rab’be adayacağımıza dair ciddi bir şekilde söz veririz. Karşılığında, Tanrı bu hayatta kutsamalar ve O’na geri dönme fırsatı vaat eder.1 Bu süreçte, bizi bombardımana tutan kafa karıştırıcı ve olumsuz sesler içinde, bize hakikat ile yanılgı arasında, doğru ile yanlış arasında ayırt etme gücü verilir veya bağışlanır. Ne güçlü bir armağan!
Tapınağa ilk yolculuğuma hazırlanırken, annem ve deneyimli Yardımlaşma Cemiyeti kızkardeşlerim güzel tören kıyafetleri de dahil olmak üzere, ihtiyacım olan şeyleri seçmeme yardım ettiler. Fakat en önemli hazırlık, ne giyeceğimi bilmeden önce geldi. Gözetmenim, layık olup olmadığımı anlamak için benimle görüştükten sonra, yapacağım antlaşmaları açıkladı. Onun dikkatli açıklaması, bana bu antlaşmaları yapmak için düşünme ve hazırlıklı olma şansı verdi.
Günü geldiğinde, şükran ve huzur duygusuyla katıldım. Yaptığım antlaşmaların tam anlamını anlamamış olsam da, bu antlaşmalar aracılığıyla Tanrı’ya bağlandığımı ve bunları yerine getirirsem kavrayabileceğimin çok ötesinde kutsamaların bana vaat edildiğini biliyordum. O ilk tecrübemden beri, Tanrı ile yaptığımız antlaşmaları yerine getirmenin, kaçınılmaz imtihanlarımızda bizi güçlendiren, düşmanın etkisine karşı koruma sağlayan ve bizi sonsuz görkeme hazırlayan Kurtarıcı’nın gücünden yararlanmamıza izin verdiği konusunda sürekli olarak emin oldum.
Hayatın tecrübeleri, neşelendirici olanlardan yürek parçalayanlara, çirkin olanlardan ihtişamlı olanlara kadar değişebilir. Her tecrübe, Babamız’ın herkesi kapsayan sevgisini ve Kurtarıcı’nın lütuf armağanı aracılığıyla değişme kapasitemizi daha fazla anlamamıza yardımcı olur. Antlaşmalarımızı yerine getirmek, gerek küçük bir hatalı karar, gerekse büyük bir başarısızlık olsun, tecrübe yoluyla öğrenirken Kurtarıcı’nın gücünün bizi arındırmasına izin verir. Fidye ile Kurtaranımız, düştüğümüzde eğer O’na dönersek bizi tutmak için orada olur.
Hiç yüksek bir uçurumun üzerinde, ayak parmaklarınız uçurumun kenarında ve sırtınız aşağıdaki uçuruma dönük olarak durdunuz mu? Halattan kayarak inerken, sizi güvenli bir yere ulaştırabilecek güçlü halatlar ve ekipmanlardan oluşan bir sisteme güvenli bir şekilde bağlı olsanız bile, orada, kenarda durmak hâlâ yürekleri hoplatan bir tecrübedir. Uçurumdan geriye doğru adım atıp boşluğa salınmak, kımıldamayan bir nesneye sabitlenmiş dağcılık demirine güvenmeyi gerektirir. Aşağı inerken ipe gerginlik uygulayacak olan kişiye güvenmeniz gerekir. Ve ekipman size inişinizi biraz kontrol etme yeteneği sağlasa da, arkadaşınızın sizin düşmenize izin vermeyeceğine güvenmelisiniz.
Bir grup genç hanımla kayalıktan aşağı halatla inişimi çok iyi hatırlıyorum. Grupta ilk inecek kişi bendim. Uçurumdan geriye doğru adım atarken, kontrolsüz bir şekilde düşmeye başladım. Şükürler olsun ki halat aniden çekildi ve çok hızlı inişim durdu. Pürüzlü kaya tarafının ortasında sallanırken, beni kayalara düşmekten alıkoyan her kimse ya da her neyse, bunun için gayretli bir şekilde dua ettim.
Daha sonra demir cıvatasının güvenli bir şekilde takılmadığını öğrendim ve uçurumun kenarından indiğimde, beni tutan kişi arkaya doğru çekilerek uçurumun kenarına doğru sürüklendi. Bir şekilde, bu kişi ayaklarını bazı kayaların arasına sıkıştırdı. Bu pozisyonda sabitlendi, halatı güç bela tutarak beni yavaş yavaş indirmeyi başardı. Her ne kadar onu göremesem de, bütün gücüyle beni kurtarmak için emek sarf ettiğini biliyordum. Başka bir arkadaş uçurumun dibindeydi, halat koparsa beni yakalamaya hazırdı. Yaklaşır yaklaşmaz, arkadaşım emniyet kemerimi yakaladı ve beni zemine indirdi.
Bizim demirimiz ve mükemmel arkadaşımız olan İsa Mesih’in sayesinde, denenmelerde O’nun sevgi dolu gücünden emin olabilir ve O’nun aracılığıyla nihai kurtuluşa ulaşırız. Başkan M. Russell Ballard’ın öğrettiği gibi: “Tanrı’ya ve O’nun Oğlu Rab İsa Mesih’e olan inanç, …toplumsal çalkantı ve kötülük zamanlarında, bizi sımsıkı tutmak için hayatlarımızda sahip olmamız gereken demirdir. … İnancımız … İsa Mesih’e, O’nun hayatına, O’nun kefaretine ve sevindirici haberinin iade edilişine merkezlenmelidir.”2
Bizi sıkıntıların kayalarında parçalanmaktan koruyan ruhsal donanım, İsa Mesih’e olan tanıklığımız ve yaptığımız antlaşmalardır. Bize rehberlik etmesi ve güvenli bir yere götürmesi için bu desteklere güvenebiliriz. Gönüllü arkadaşımız olarak Kurtarıcı, O’nun ulaşamayacağı bir yere düşmemize izin vermeyecektir. Dertli ve kederli zamanlarımızda bile, O ayağa kaldırmak ve cesaretlendirmek için oradadır. O’nun gücü bize başkalarının seçimlerinin genellikle yıkıcı etkisinden kurtulmamıza da yardımcı olur. Fakat, her birimiz emniyet kemerini takmalı ve düğümlerin güvenli bir şekilde atıldığından emin olmalıyız. Kurtarıcı’ya demirlenmeyi, antlaşmalarımız aracılığıyla O’na bağlı olmayı seçmeliyiz.3
Bu demiri nasıl güçlendiririz? Alçakgönüllü bir yürekle dua ederiz, kutsal yazıları çalışır ve üzerinde derinlemesine düşünürüz, tövbe ve saygı ruhuyla Rab’bin sofrasına katılırız, emirleri yerine getirmeye çalışır ve peygamberin öğütlerine uyarız. Ve günlük görevlerimizi, “daha yüksek ve daha kutsal”4 yollarda yerine getirirken, Kurtarıcı’ya daha fazla bağlanır ve aynı zamanda başkalarının O’na gelmesine yardım ederiz.
Bu “daha yüksek ve daha kutsal” yol neye benzer? Bütün etkileşimlerimizde sevindirici haberi yaşamaya çalışırız. Samimiyetle koruyup kollayarak, sevgiyi basit hizmet yoluyla ifade ederek ihtiyaç sahiplerini gözetiriz. Sevindirici haberin müjdesini, huzura ve güce ihtiyaç duyan ve bunu “nerede bulacaklarını bilme[yen]” kişilerle paylaşırız.5 Perdenin her iki tarafında aileleri sonsuza kadar birleştirmek için çalışırız. Ve Rab’bin evinde antlaşmalar yapmış olanlar için, Başkan Russell M. Nelson’ın açıkladığı gibi, “Her yetişkin tapınak ziyaretçisi, rahipliğin kutsal giysisini giyecektir, [ki bu] bize … her gün daha yüksek ve daha kutsal bir şekilde antlaşma yolunda yürümemiz gerektiğini hatırlatır.”6 Bu eylemler, sadece ara sıra ortaya çıkan bir gösteriş değil, aynı zamanda günlük mutluluğumuz ve sonsuz sevincimiz için gerekli olandır.
Sonsuz gelişimimiz için Tanrı ile olan antlaşmalarımızı yerine getirmekten daha önemli bir şey yoktur. Tapınak antlaşmalarımızı yerine getirdiğimizde, perdenin diğer tarafında sevdiklerimize sevinç dolu bir şekilde kavuşacağımıza güvenebiliriz. Ölümlü hayatı terk etmiş olan çocuğunuz, anneniz babanız ya da eşiniz, tüm yüreğiyle sizleri birbirinize bağlayan antlaşmalara sadık kalacağınızı umuyor. Eğer Tanrı ile olan antlaşmalarımızı hiçe sayar veya hafife alırsak, bu sonsuz bağları tehlikeye atmış oluruz. Şimdi tövbe etme, onarma ve tekrar deneme zamanıdır.
Eğer sonsuz sevincin kutsamalarını anlık rahatlık ile değiştirirsek, mutluluğun içi boşalır. Yaşımız kaç olursa olsun, mutlak hakikat şudur: Kalıcı mutluluğun anahtarı, İsa Mesih’in sevindirici haberini yaşamak ve antlaşmalarımızı yerine getirmektir. Peygamberimiz Başkan Nelson, bunu şöyle teyit etmiştir, “nihai güvenliğimiz ve kalıcı tek mutluluğumuz, antlaşmalar ve kutsal törenleriyle tamamlanan, İsa Mesih’in iade edilmiş sevindirici haberinin demir çubuğuna sarılmakta yatmaktadır. Bunu yaptığımızda, Tanrı’nın gücüne erişimimiz olduğu için, fırtınalı denizlerden güvenle geçebiliriz.”7
Birçoğumuz fırtınalı denizlerde zor anlar yaşamaktayız. Felaket dalgaları tarafından savrulduğumuz ve bazen bu zorluklarla gelen gözyaşı selleriyle kör olduğumuz zaman, hayat teknemizde hangi yöne doğru kürek çekeceğimizi bilemeyebiliriz. Kıyıya çıkacak gücümüz olduğunu bile düşünmeyebiliriz. Kim olduğunuzu, Tanrı’nın sevgili bir çocuğu olduğunuzu, neden dünyada olduğunuzu ve Tanrı ve sevdiklerinizle birlikte yaşama hedefinizi hatırlamak, sizin vizyonunuzu netleştirebilir ve sizi doğru yöne yönlendirebilir. Fırtınanın ortasında, doğru yolu gösterecek parlak bir ışık vardır. “Ben, karanlıkta parlayan ışığım,” diye bildirdi İsa.8 O’nun ışığına baktığımızda ve antlaşmalarımızın bütünlüğünü koruduğumuzda, güvende olacağımızdan emin oluruz.
Çok farklı koşullarda yaşayan ve antlaşmalarını yerine getiren her yaştan kadınla tanışmak bir ayrıcalıktır. Onlar her gün, rehberlik için popüler medyaya güvenmektense, Rab’be ve O’nun peygamberine güvenirler. Kendi kişisel zorluklarına ve onları antlaşmalarını yerine getirmekten caydırmaya çalışan zararlı dünya felsefelerine rağmen, onlar antlaşma yolunda kalmaya kararlıdırlar. Onlar, “Baba’nın sahip olduğu her şey” vaadine güvenirler. 9 Ve yaşınız kaç olursa olsun, her biriniz, Tanrı ile antlaşma yapmış olan kadınlar olarak, Rab’bin ışığını havaya kaldırma ve sergilediğiniz davranışlarla başkalarını O’na yönlendirme yeteneğine sahipsiniz.10 Antlaşmalarınızı yerine getirerek, O, sizi Kendi rahiplik gücüyle kutsayacak ve etkileşimde bulunduğunuz herkes üzerinde derin bir etkiye sahip olmanızı sağlayacaktır. Başkan Nelson’ın bildirdiği gibi, siz, önceden bildirilen peygamberlikleri yerine getirecek olan kadınlarsınız!11
Sevgili kızkardeşlerim, her şeyden önce, İsa Mesih’e giden antlaşma yolunda kalın! Tapınaklar yeryüzünü nokta nokta kapladığında dünyaya gelmekle kutsandık. Tapınak antlaşmaları yapmak ve bunları yerine getirmek, Kilise’nin her layık üyesi için mümkündür. Genç yetişkinler, bu kutsal antlaşmaları yapmak için evliliğe ya da bir görevde hizmet edene kadar beklemeyin. 18 yaşından hemen sonra hazır olduğunuzda ve bu tapınak antlaşmalarını onurlandırma arzusunu hissettiğinizde, genç bir hanım olarak tapınak antlaşmalarının sağladığı korumayı ve gücü almaya hazırlanabilirsiniz. 12 Siz, tapınak kutsamalarını önceden almış olanlar, küçük düşürücü kimselerin veya dikkat dağıtıcı şeylerin sizi sonsuz hakikatlerden uzaklaştırmasına izin vermeyin. Yaptığınız antlaşmaların kutsal önemini daha iyi anlamak için güvenilir kaynakları okuyup çalışın ve sorular sorun. Mümkün olduğunca sık sık tapınağa gidin ve Ruh’u dinleyin. Rab’bin yolunda olduğunuza dair tatlı bir güvence hissedeceksiniz. Devam etme ve başkalarını da yanınızda getirme cesareti bulacaksınız.
Cennetteki Baba ile antlaşmalar yapmayı ve onları yerine getirmek için Kurtarıcı’nın gücüne erişmeyi seçtiğimizde, bu hayatta şu an hayal edebileceğimizden daha fazla mutluluk ve gelecekte görkemli bir sonsuz hayat ile kutsanacağımıza tanıklık ederim.13 İsa Mesih’in adıyla, amin.