Pielęgnowanie i składanie świadectwa
Proszę was, abyście szukali okazji do składania świadectwa słowem i czynem.
Wstęp
Decydujące chwile w życiu nadchodzą często i nieoczekiwanie — nawet kiedy jesteście jeszcze młodzi. Pozwólcie, że opowiem historię o licealiście o imieniu Kevin, który został wybrany do udziału w odbywającym się w innym stanie szkoleniu dla liderów społeczności uczniowskich. Oto jego własne słowa:
„Przyszła moja kolej i oficjalnie wyglądająca rejestratorka zapytała mnie o imię i nazwisko. Spojrzała na swoją listę i powiedziała: ‘Więc jesteś tym młodym mężczyzną z Utah’.
‘Czy to znaczy, że jestem jedyną osobą z Utah?’, zapytałem.
‘Tak, jedyną’. Wręczyła mi plakietkę z moim imieniem i nazwiskiem oraz nazwą ‘Utah’ wydrukowaną poniżej. Kiedy ją przypiąłem, poczułem się zaszufladkowany.
Razem z pięcioma innymi licealistami stałem ściśnięty w windzie hotelowej. Mieli podobne plakietki. ‘Hej, jesteś z Utah. Jesteś mormonem?’, zapytał jeden z nich.
Czułem się nieswojo z tymi wszystkimi liderami społeczności uczniowskich z całego kraju. ‘Tak’, przyznałem z wahaniem.
‘To wy wierzycie w Józefa Smitha, który mówił, że widział anioły. Nie wierzysz w to tak naprawdę, co nie?’.
Nie wiedziałem, co powiedzieć. Wszyscy uczniowie w windzie wpatrywali się we mnie. Dopiero co przyjechałem, a już każdy myślał, że jestem inny. Najpierw przyjąłem postawę obronną, ale potem powiedziałem: ‘Wiem, że Józef Smith był prorokiem Boga’.
‘Skąd mi to przyszło do głowy?’, zdumiałem się. Nie myślałem, że się na to zdobędę. Jednak czułem, że to prawda.
‘Tak, słyszałem, że wszyscy jesteście zafiksowani na religię’, powiedział jeden z nich.
Po tych słowach zapanowała niezręczna cisza. Drzwi windy otworzyły się. Kiedy podnosiliśmy nasze bagaże, tamten chłopak odchodził korytarzem, śmiejąc się.
Wtedy ktoś za mną zapytał: ‘Hej, czy mormoni nie mają jakiejś innej Biblii?’.
O, nie. Niech to się skończy. Odwróciłem się i zobaczyłem innego ucznia, który też był w windzie. Miał na imię Christopher.
‘Nazywa się Księga Mormona’, powiedziałem, chcąc zakończyć temat. Zabrałem moje torby i ruszyłem korytarzem.
‘Czy to ta księga, którą przetłumaczył Józef Smith?’, zapytał.
‘Tak, właśnie ta’, odparłem. Szedłem dalej, mając nadzieję, że uniknę kłopotliwej sytuacji.
‘A wiesz, jak mógłbym ją dostać?’.
Nagle przypomniał mi się fragment pism świętych, który poznałem na seminarium: ‘Nie wstydzę się ewangelii Chrystusowej’1. Gdy o tym pomyślałem, zawstydziłem się z powodu swojego wcześniejszego zakłopotania.
Przez resztę tygodnia ten fragment pisma świętego mi towarzyszył. Odpowiedziałem na tyle pytań na temat Kościoła, na ile tylko mogłem, i zaprzyjaźniłem się z wieloma ludźmi.
Odkryłem, że jestem dumny z mojej religii.
Dałem Christopherowi Księgę Mormona. Później napisał mi, że zaprosił misjonarzy do domu.
Nauczyłem się nie czuć zakłopotania, gdy dzielę się swoim świadectwem”2.
Inspiruje mnie odwaga Kevina, gdy składał swoje świadectwo. Jest to odwaga, którą wielokrotnie wykazują się każdego dnia wierni członkowie Kościoła na całym świecie. Kiedy teraz będę dzielił się moimi przemyśleniami, proszę, abyście zastanowili się nad tymi czterema pytaniami:
-
Czy wiem i rozumiem, czym jest świadectwo?
-
Czy wiem, jak składać swoje świadectwo?
-
Jakie napotykam przeszkody w składaniu swojego świadectwa?
-
Jak zachować swoje świadectwo?
Czy wiem i rozumiem, czym jest świadectwo?
Wasze świadectwo jest najcenniejszą własnością, często związaną z głębokimi duchowymi uczuciami. Te uczucia zazwyczaj przekazywane są w ciszy i opisywane jako cichy i spokojny głos”3. To wasza wiara lub wiedza o prawdzie, dana dzięki wpływowi Ducha Świętego jako duchowe świadectwo. Zdobywanie tego świadectwa zmienia to, co mówicie, i to, jak się zachowujecie. Oto kluczowe elementy waszego świadectwa, potwierdzone przez Ducha Świętego:
-
Bóg jest waszym Ojcem Niebieskim. Wy jesteście Jego dziećmi. On was kocha.
-
Jezus Chrystus żyje. Jest Synem żyjącego Boga i jest waszym Zbawicielem i Odkupicielem.
-
Józef Smith jest prorokiem Boga, powołanym, by przywrócić Kościół Jezusa Chrystusa.
-
Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest przywróconym Kościołem Boga na ziemi.
-
Kościół Jezusa Chrystusa jest prowadzony dziś przez żyjącego proroka.
Czy wiem, jak składać swoje świadectwo?
Składacie świadectwo, kiedy dzielicie się duchowymi odczuciami z innymi ludźmi. Jako członkowie Kościoła macie sposobność składać swoje świadectwo podczas formalnych spotkań kościelnych lub mniej formalnych rozmów z rodziną, przyjaciółmi i innymi ludźmi.
Innym sposobem dzielenia się świadectwem jest prawe postępowanie. Wasze świadectwo o Jezusie Chrystusie to nie tylko to, co mówicie — to również to, kim jesteście.
Za każdym razem, gdy składacie na głos świadectwo lub demonstrujecie poprzez uczynki zobowiązanie do podążania za Jezusem Chrystusem, zapraszacie innych, aby „przyszli do Chrystusa”4.
Członkowie Kościoła stoją jako świadkowie Boga o każdej porze, we wszystkim i gdziekolwiek się znajdują5. Możliwości, aby to robić w cyfrowym wszechświecie są nieskończone — można korzystać z własnych natchnionych przemyśleń lub przekazywać podnoszące na duchu treści przygotowane przez innych ludzi. Składamy świadectwo, kiedy kochamy, dzielimy się i zapraszamy, także przez Internet. Wasze tweety, wiadomości i posty przybierają wyższy, świętszy cel, gdy korzystacie z mediów społecznościowych, aby pokazać, w jaki sposób ewangelia Jezusa Chrystusa kształtuje wasze życie.
Jakie napotykam przeszkody w składaniu swojego świadectwa?
Przeszkodą w dzieleniu się świadectwem może być na przykład niepewność tego, co powiedzieć. Matthew Cowley, Apostoł z wczesnych czasów Kościoła, opowiedział o następującym doświadczeniu związanym z wyjazdem na pięcioletnią misję do Nowej Zelandii, gdy miał 17 lat:
„Nigdy nie zapomnę modlitw mojego ojca w dniu, w którym wyjeżdżałem. Nigdy nie słyszałem piękniejszych błogosławieństw w całym swoim życiu. Jego ostatnie słowa do mnie, wypowiedziane na stacji kolejowej, brzmiały: ‘Mój chłopcze, wyjedziesz na tę misję; będziesz studiował, próbował przygotowywać kazania i czasami, kiedy zostaniesz wezwany do zabrania głosu, pomyślisz, że jesteś wspaniale przygotowany, a kiedy wstaniesz, w głowie będziesz miał całkowitą pustkę’. Przeżyłem coś takiego więcej niż raz.
Zapytałem: ‘Co robić, gdy będę miał pustkę w głowie?’.
Powiedział: ‘Wstaniesz i z całym zapałem swej duszy złożysz świadectwo o tym, że Józef Smith był prorokiem Boga żywego. Wtedy myśli zaleją twój umysł, a słowa — twe usta […]. I dotrą do serca każdego, kto będzie słuchał’. I tak, mając zazwyczaj w głowie pustkę w czasie […] misji […], umożliwił mi składanie świadectwa o najwspanialszym wydarzeniu w historii świata od czasów ukrzyżowania Mistrza. Wypróbujcie to od czasu do czasu, młodzi mężczyźni i młode kobiety. Jeśli nie macie nic do powiedzenia, złóżcie świadectwo, że Józef Smith był prorokiem Boga, a cała historia Kościoła wypełni wasze umysły”6.
Podobnie Prezydent Dallin H. Oaks powiedział: „Czasami świadectwo lepiej się zdobywa, idąc i się nim dzieląc, niż klęcząc i się o nie modląc”7. Duch składa świadectwo zarówno mówcy, jak i słuchaczowi.
Kolejną przeszkodą, którą widać na przykładzie Kevina, jest strach. Paweł napisał do Tymoteusza:
„Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości […].
Nie wstydź się więc świadectwa o Panu naszym”8.
Uczucie strachu nie pochodzi od Pana, lecz częściej od przeciwnika. Wiara, tak jak u Kevina, pozwoli wam przezwyciężyć to uczucie i swobodnie dzielić się tym, co jest w waszym sercu.
Jak zachować swoje świadectwo?
Wierzę, że świadectwo jest częścią nas, jednak, aby je zachować i w pełni rozwinąć, musimy, jak nauczał Alma, pielęgnować je z wielką troską9. Kiedy to uczynimy, „zakorzeni się i urośnie, i wyda […] owoc”10. Bez tego „uschnie”11.
Każdy umiłowany członek Pierwszego Prezydium dawał nam wskazówki dotyczące tego, jak zachować świadectwo.
Prezydent Henry B. Eyring w pełen miłości sposób nauczał, że „napawanie się Słowem Bożym, płynąca z serca modlitwa i posłuszeństwo przykazaniom Pana — to wszystko musi mieć miejsce równomiernie i ciągle, aby nasze świadectwo wzrastało i kwitło”12.
Prezydent Dallin H. Oaks przypomniał nam, że aby zachować nasze świadectwo, „musimy co tydzień przyjmować sakrament (zob. DiP 59:9), by móc podlegać owej cennej obietnicy, że ‘zawsze [będziemy] mogli mieć z sobą Jego Ducha’ (DiP 20:77)”13.
Prezydent Russell M. Nelson niedawno życzliwie nam radził:
„Karmcie [swoje świadectwo] prawdą […].
Odżywiajcie się słowami starożytnych i współczesnych proroków. Proście Pana, aby nauczył was, jak lepiej Go słuchać. Spędzajcie więcej czasu w świątyni i na badaniu historii rodziny.
[…] Sprawicie, że wasze świadectwo będzie waszym najwyższym priorytetem”14.
Podsumowanie
Moi umiłowani bracia i siostry, obiecuję wam, że kiedy pełniej zrozumiecie, czym jest świadectwo i kiedy będziecie się nim dzielić, pokonacie przeszkody niepewności i strachu, co umożliwi wam pielęgnowanie i utrzymanie tej najcenniejszej własności — waszego świadectwa.
Jesteśmy błogosławieni, bo mamy niezliczone przykłady starożytnych i współczesnych proroków, którzy odważnie składali swoje świadectwo.
Po śmierci Chrystusa Piotr powstał i świadczył:
„To niech wam wszystkim […] wiadome będzie […] w imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, którego wy ukrzyżowaliście, którego Bóg wzbudził z martwych […], ten oto stoi zdrów przed wami […].
Albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni”15.
Amulek, po kazaniu Almy poświęconemu wierze, oświadczył z mocą: „Ja sam będę świadczył, że to prawda. Oto mówię wam, że wiem, iż Chrystus przyjdzie pomiędzy dzieci ludzkie […], i zadośćuczyni za grzechy świata; albowiem Pan Bóg tak powiedział”16.
Józef Smith i Sidney Rigdon, ujrzawszy w chwalebnej wizji zmartwychwstałego Zbawiciela, świadczyli:
„A teraz, po licznych świadectwach, jakie o Nim dano, oto świadectwo najnowsze, ze wszystkich, które o Nim składamy: że On żyje!
Bowiem ujrzeliśmy Go po samej prawicy Boga; i słyszeliśmy głos dający świadectwo, że jest Jednorodzonym Ojca”17.
Bracia i siostry, proszę was, abyście szukali okazji do składania świadectwa słowem i czynem. Niedawno sam miałem po temu okazję pod koniec spotkania z pewnym burmistrzem i innymi lokalnymi liderami w stolicy jednego z państw Ameryki Południowej. Kiedy w serdecznej atmosferze kończyliśmy spotkanie, pomyślałem niepewnie, że powinienem podzielić się swoim świadectwem. Kierując się tym podszeptem, zaświadczyłem, że Jezus Chrystus jest Synem żyjącego Boga i Zbawicielem świata. W jednym momencie atmosfera uległa zmianie. Duch był bezsprzecznie obecny w sali. Wydawało się, że wszyscy byli poruszeni. „Pocieszyciel […] daje świadectwo o Ojcu i Synu”18. Jestem bardzo wdzięczny za to, że zebrałem się na odwagę, aby złożyć moje świadectwo.
Kiedy przychodzi taka chwila, chwytajcie ją i róbcie z niej użytek. Gdy to zrobicie, odczujecie w sobie ciepło Pocieszyciela.
To jest moje świadectwo i potwierdzenie dla was: Bóg jest naszym Ojcem Niebieskim, Jezus Chrystus żyje, a Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest dziś Kościołem Boga na ziemi prowadzonym przez naszego drogiego proroka, Prezydenta Russella M. Nelsona. W imię Jezusa Chrystusa, amen.