O Beni İyileştirebilir!
Kurtarıcı’nın iyileştirici ve fidye ile kurtarıcı gücü, günahlarımız için olduğu kadar kazayla yapılan hatalar, kötü kararlar, zorluklar ve her tür denemeler için de geçerlidir.
Moroni, Mormon Kitabı’nı okursak ve sonra samimi bir yürekle, doğru bir amaçla, Mesih’e inanarak Ebedi Baba Tanrı’ya, bu şeyler doğru değil mi diye sorarsak, Tanrı onların doğruluğunu Kutsal Ruh’un gücüyle göstereceğini vaat eder.1 Milyonlarca insan bu vaadi uyguladı ve İsa Mesih’in sevindirici haberinin bütünlüğünün İade Edilişi’ne dair güven verici bir tanıklık elde etti.
Moroni, Mormon Kitabı’nı okurken, “Adem’in yaratıldığı zamandan bunları [alacağımız] zamana kadar, Rab’bin insançocuklarına ne kadar merhametli davrandığını [hatırlamamızı] ve bunu [yüreklerimizde] derinlemesine [düşünmemizi] teşvik eder.”2 Mormon Kitabı’ndaki öyküler ve öğretiler, bize Kurtarıcı’nın sevgisini, şefkatini ve merhametini hatırlatır ve buna tanıklık eder.
Babam, 2013 yılının nisan ayında vefat etti. Cenazesinde konuşmaya hazırlanırken, onun en sevdiği kutsal yazıları bildiğim ve sevdiğim için ne kadar kutsanmış olduğumu fark ettim. O, bunları aile toplantılarında paylaştı ve öğüt almaya, rehberliğe ya da inancımı güçlendirmeye ihtiyacım olduğu zaman bunları benimle birlikte okudu. Bunları konuşmalarda ve aldığı görevlerde paylaştığını duydum. Bunları sadece bilmekle kalmadım, aynı zamanda onun sesinin sedasını ve bunları paylaşırken sahip olduğum ruhsal duyguları hâlâ hatırlayabiliyorum. Babam, kutsal yazıları ve kendi duygularını paylaşarak, Rab İsa Mesih’e sağlam bir inanç temeli oluşturmama yardım etti.
Babam, özellikle Kurtarıcı’nın Nefi halkına yaptığı ziyaretin hikayesini severdi.3 Bu kutsal hikaye, dirilmiş ve yücelmiş Rab İsa Mesih hakkındadır. Eğer tövbe edersek acı çekmeyelim diye, O, acı kaseden içmiş ve her şeye katlanmıştı.4 O, ruhlar alemini ziyaret etmiş ve orada sevindirici haberin vaaz edilmesini organize etmişti.5 O, ölümden dirilmiş ve gelecek kuşakları kutsayacak kutsal yazıları Nefililer ile paylaşmak için, Baba’nın yanında bulunmuş ve O’ndan emirler almıştı.6 O, yücelmişti ve tüm sonsuz gücüne ve kudretine sahipti. O’nun öğretilerinin her detayından öğrenebiliriz.
3. Nefi 11’de, Kurtarıcı’nın, Kendisi’nin peygamberlerin dünyaya geleceğine tanıklık ettiği İsa Mesih olduğunu Nefililer’e öğretmek için nasıl gökten indiğini okuruz. O, Dünyanın Işığı olduğunu ve dünyanın günahlarını üzerine alarak Baba’yı yücelttiğini ilan etti. İnsanları, öne çıkıp ellerini böğrüne sokmaları ve ellerindeki ve ayaklarındaki çivi izlerini hissetmeleri için davet etti. Kendisinin dünyanın günahları için öldürülen, İsrail’in Tanrısı olduğunu bilmelerini istedi. Halk sevinçle karşılık verdi, O’nun peygamberler tarafından geleceği yazılan Kişi olduğunu gerçekten görene ve hissedene kadar birer birer ilerlediler.7
İsa, Nefililer’e tövbenin önemini, küçük bir çocuk gibi olmayı ve O’nun yetkisine sahip biri tarafından vaftiz olmaları gerektiğini öğretti. Daha sonra, bu yıl Yeni Antlaşma’da çalıştığımız öğretinin çoğunu öğretti.
3. Nefi 17’de, İsa’nın halka Baba’nın yanına gitme ve ayrıca Kendisini İsrail’in kayıp oymaklarına gösterme zamanının geldiğini söylediğini okuruz.8 Gözleriyle topluluğu baştan aşağı süzerken, onların gözyaşları içinde olduklarını ve sanki kendileriyle biraz daha kalmasını istiyorlarmış gibi gözlerini kırpmadan O’na baktıklarını fark etti.9
Kurtarıcı’nın Nefililer’e yanıtı hem dokunaklı hem de öğreticiydi. O şöyle dedi: “İşte, size karşı yüreğim merhametle dolu.”10
O’nun şefkatinin, insanların gözyaşlarına bir cevaptan çok daha fazlası olduğuna inanıyorum. Öyle görünüyor ki, onları kefaret amacıyla kurban olma gözleri ile görebiliyordu. Onların, her çeşit ağrılarını, sıkıntılarını ve ayartmalarını gördü. Onların hastalıklarını gördü. Onların zayıflıklarını gördü ve Getsemani ve Golgota’da çektiği acı verici ızdırabından dolayı, halkına zayıflıkları doğrultusunda nasıl yardım edeceğini biliyordu.11
Benzer şekilde, Kurtarıcımız İsa Mesih bize baktığında, günahlarımızın acısını ve yükünü görür ve anlar. Bağımlılıklarımızı ve zorluklarımızı görür. O bizim mücadelelerimizi ve her türlü sıkıntılarımızı görür ve bize karşı şefkatle doludur.
Nefililer’e yaptığı zarif davet şöyleydi: “Aranızda hasta biri var mı? Onları buraya getirin. Kötürüm veya kör veya topal veya sakat veya cüzamlı veya eli ayağı kurumuş veya sağır veya herhangi bir derdi olan birisi var mı? Onları buraya getirin ve ben onları iyileştireceğim, çünkü size acıyorum; yüreğim merhametle dolu.”12
Ve topluluk, “bütün sıkıntıda olanları ile birlikte ilerledi; ve O, kendisine getirilen herkesi iyileştirdi.”13
1990 yılında Avustralya’nın Victoria kentindeki küçük bir kasaba olan Sale’de yaşıyorduk. Aile, Kilise ve iş yükümlülükleriyle mutlu bir şekilde meşguldük. Noel’den hemen önce, yazın güzel bir cumartesi günü, bazı parkları ve sevdiğimiz bir plajı ziyaret etmeye karar verdik. Ailece oyun oynayarak harika bir günün tadını çıkardıktan sonra, herkesi arabaya bindirdik ve eve doğru yola çıktık. Araba sürerken bir an uyuyakaldım ve kafa kafaya bir araba kazasına neden oldum. Kendime geldikten bir süre sonra, aracın etrafına bakındım. Eşim Maxine’in bacağı kötü bir şekilde kırılmıştı ve nefes almakta zorlanıyordu. Göğüs kemiği kırılmıştı. Üç kızımız şoktaydı ama şükürler olsun ki iyi görünüyorlardı. Ufak tefek yaralarım vardı. Fakat beş aylık oğlumuz tepkisizdi.
11 yaşındaki en büyük kızımız Kate, o kaza ortamının yarattığı stres ve kafa karışıklığının ortasında aceleyle, “Baba, Jarom’a bir kutsama vermelisin” dedi. Biraz uğraştıktan sonra, kızlarımla arabadan çıkmayı başardık. Maxine hareket ettirilemedi. Jarom’u dikkatlice kaldırdım; sonra, sırt üstü yerde yatarken, onu nazikçe göğsümün üzerine yatırdım ve ona bir rahiplik kutsaması verdim. Yaklaşık 40 dakika sonra, ambulans geldiğinde Jarom’un bilinci yerindeydi.
O gece, üç aile üyemizi hastanede bıraktım ve iki kızımla birlikte eve sessiz bir taksi yolculuğu yaptım. Uzun gece boyunca, ailemin ve diğer araçta yaralananların iyileşmesi için Cennetteki Baba’ya yalvardım. Çok şükür, dualarım ve birçok kişinin hararetle ettiği dualar kabul oldu. Herkes zamanla iyileşti, bu Rab’den gelen büyük bir nimet ve şefkatli merhametti.
Yine de, böylesine korkunç bir kazaya neden olduğum için derin bir suçluluk ve vicdan azabı hissetmeye devam ettim. Geceleri uyanıp, korkunç olayları yeniden yaşadım. Kendimi affetmek ve huzur bulabilmek için yıllarca mücadele ettim. Daha sonra, başkalarının tövbe etmesine ve Kurtarıcı’nın şefkatini, merhametini ve sevgisini hissetmelerine yardım ederken, O’nun beni iyileştirebileceğini anladım.
Kurtarıcı’nın iyileştirici ve fidye ile kurtarıcı gücü, günahlarımız için olduğu kadar kazayla yapılan hatalar, kötü kararlar, zorluklar ve her tür denemeler için de geçerlidir. O’na döndüğümde, suçluluk ve pişmanlık duygularımın yerini yavaş yavaş huzur ve sükunet aldı.
Başkan Russell M. Nelson şöyle öğretti, “Kurtarıcı tüm insanlık için kefaret ettiğinde, O’nu takip edenlerin O’nun iyileştirici, güçlendirici ve fidye ile kurtarıcı gücüne erişebilmeleri için bir yol açtı. Bu ruhsal ayrıcalıklar, O’nu duymayı ve O’nu takip etmeyi isteyen herkes için mevcuttur.”14
Kardeşlerim, ister çözüme kavuşmamış bir günahın yükünü taşıyor olun, ister uzun bir zaman önce size karşı işlenen bir suçtan dolayı acı çekiyor olun, ister kazayla yapılan bir hata için kendinizi affetmek aşamasında mücadele ediyor olun, Kurtarıcı İsa Mesih’in iyileştirici ve fidye ile kurtarıcı gücüne erişebilirsiniz.
Tanıklık ederim ki, O yaşıyor. O bizim Kurtarıcımız ve Fidye ile Kurtaranımız’dır. O bizi seviyor. O bize karşı şefkat duyuyor, O merhametle doludur ve O sizi iyileştirebilir. İsa Mesih’in adıyla, amin.