Zadośćuczynienie może zapewnić wam spokój i szczęście
Prawdziwe, trwałe szczęście oraz towarzyszące mu siła, odwaga i zdolność do pokonywania nawet największych trudności, staną się waszym udziałem, kiedy skoncentrujecie swe życie na Jezusie Chrystusie.
Ojciec w Niebie pragnie, aby każdy z nas cieszył się spokojem i szczęściem w tym życiu. Nasz Pan, Jezus Chrystus i Jego prorocy nauczają, jak osiągnąć ten spokój i szczęście, mimo że ten świat stawia nam coraz więcej wyzwań, jest coraz więcej konfliktów, a sieć wabiących pokus błyskawicznie się zagęszcza.
Wykorzystam analogię do wspinaczki górskiej, aby zilustrować najpierw zły, a następnie właściwy sposób na znalezienie spokoju i szczęścia. Są ludzie, którzy starają wspinać się na trudne do zdobycia skały, stosując metodę wspinaczki „solowej”. Wspinają się samotnie, bez sprzętu, towarzystwa ani żadnych zabezpieczeń. Polegają jedynie na własnych zdolnościach i umiejętnościach. Robią to, żeby poczuć dreszcz życia na krawędzi, dreszcz ryzyka. Robią tak mimo tego, że prawdopodobnie wcześniej czy później spadną i odniosą poważne obrażenia lub zginą. Przypominają tych, którzy zmagają się z wyzwaniami i pokusami, jakie stawia przed nami życie, bez zabezpieczeń, które daje przestrzeganie przykazań Boga pod przewodnictwem Ducha Świętego. W dzisiejszych, trudnych czasach jest niemal pewne, że pogwałcą podstawowe prawa, co będzie miało bolesne i niszczące konsekwencje. W życiu nie róbcie niczego „solo”, bo niemal pewne jest, że popadniecie w grzech.
Istnieje bezpieczniejsza metoda wspinania. Kiedy para wspinaczy przymierza się do trudnego podejścia, prowadzący wspina się na ścianę i co kawałek wbija w nią zaczep asekuracyjny. Jego lina jest przymocowana do zaczepu przy pomocy karabinka. Nad bezpieczeństwem czuwa osoba nazywana drugim na linie, która bardzo pewnie zapiera się o podłoże. Ubezpiecza ona prowadzącego, uważnie kontrolując, ile liny wypuszcza. To zapewnia prowadzącemu bezpieczeństwo podczas wspinaczki. Jeśli zdarzy się jakiś fałszywy krok, zaczep bezpiecznie ograniczy upadek. Drugi nie tylko ubezpiecza prowadzącego, ale także dodaje mu otuchy swoimi uwagami i sygnałami, kiedy komunikują się pomiędzy sobą. Ich celem jest bezpieczne przeżycie czegoś emocjonującego i sprostanie sporemu wyzwaniu. Korzystają przy tym z wypróbowanych i sprawdzonych technik i sprzętu. Niezbędny sprzęt to pewna uprząż, dobra lina, różnorodne zaczepy asekuracyjne do przytwierdzania do powierzchni skały, woreczek z kredą dla lepszego uchwytu oraz specjalne buty, które służą prowadzącemu, by uchwycić się stromej ściany.
Taki zespół studiuje razem zasady i techniki wspinaczki górskiej. Otrzymuje wskazówki od doświadczonych wspinaczy i ćwiczy je, aby przyzwyczaić się do właściwych ruchów i pewnie korzystać ze sprzętu. Planuje trasę i wspólnie decyduje o tym, jak będą współpracować. Kiedy prowadzący wespnie się już dość wysoko, znajduje wygodne, a zarazem bardzo bezpieczne miejsce i teraz to on asekuruje drugiego, który pokonuje odcinek, na którym rozciągnięta jest lina. Kiedy dotrze do prowadzącego, powtarzają całą procedurę. Jeden asekuruje, a drugi wspina się, wbijając co kawałek zaczepy jako zabezpieczenie, na wypadek, gdyby przez nieuwagę doszło do wypadku. Chociaż od strony technicznej wspinaczka może się wydawać czymś ryzykownym i niebezpiecznym, te środki ostrożności umożliwiają bezpieczne przeżycie zapierających dech w piersi doświadczeń, o ile zastosujemy właściwe zasady.
W prawdziwym życiu zaczepy to Boskie prawa, które stanowią ochronę przed wszystkimi wyzwaniami, z jakimi przyjdzie wam się zmierzyć. Lina i karabinki, które łączą linę z zaczepami, to posłuszeństwo tym przykazaniom. Kiedy nauczycie się tych przykazań, będziecie ćwiczyć się w ich stosowaniu i będziecie planować, w jaki sposób unikać niebezpieczeństw, wówczas posiądziecie bezpieczne sposoby na zdobycie ochrony przeciw pokusom Szatana. Rozwiniecie siłę charakteru, która osłoni was przed grzechem. Jeżeli popełnicie jakiś błąd, nie będzie to trwałym problemem, dzięki asekuracji czy też pomocy, jaką daje nam pokuta.
Niech Zbawiciel będzie „prowadzącym” w waszym życiu. Powiedział On: „Jam jest […] Opoka Niebieska, […] ktokolwiek wchodzi przez bramę i wznosi się przeze mnie, nigdy nie upadnie”1. Odkupiciel bezpiecznie poprowadzi was przez najtrudniejsze życiowe przeszkody. Jego prawa to całkowicie bezpieczne zaczepy asekuracyjne, które rozwiewają obawy i zapewniają powodzenie w tym niebezpiecznym świecie. Takie życie z pewnością przyniesie wam spokój i szczęście.
Prawdziwe, trwałe szczęście oraz towarzyszące mu siła, odwaga i zdolność do pokonywania nawet największych trudności, staną się waszym udziałem, kiedy skoncentrujecie swe życie na Jezusie Chrystusie. Posłuszeństwo Jego naukom zapewnia bezpieczną wspinaczkę podczas życiowej podróży. To wymaga wysiłku. Nie ma gwarancji na błyskawiczne rezultaty, ale pewne jest, że w czasie, który Pan uzna za właściwy, znajdą się rozwiązania, pokój zwycięży i zdobędziecie szczęście.
Wyzwania, przed jakimi stajecie, doświadczenia, dzięki którym wzrastacie, mają być tylko krótkimi scenkami, które rozgrywają się na scenie życia pełnego spokoju i szczęścia. Smutki, ból i zawody to część życia. Nie powinny jednak stać się jego istotą. Nie minimalizuję tego, jak mogą być one trudne. Kiedy lekcja, którą macie opanować, jest ważna, próby mogą trwać przez długi czas, ale nie powinniście pozwolić na to, by stały się ośrodkiem uwagi, ograniczającym wszystko, co robicie. Wasze życie może i powinno przynosić wam cudowną satysfakcję. To wasze zrozumienie i stosowanie praw Boga nada waszemu życiu wspaniały cel, kiedy będziecie się wspinać i pokonywać życiowe trudności. Taka perspektywa utrzymuje wyzwania na właściwym miejscu — są kamieniami milowymi na drodze do dalszego rozwoju i osiągnięć.
Pan koncentruje się na waszym osobistym wzroście i rozwoju. Ten proces nabiera prędkości, kiedy chętnie pozwalacie Mu, aby kierował wami poprzez każde doświadczenie, jakie napotykacie, bez względu na to, czy na początku będzie wam się to doświadczenie podobało, czy nie. Zaufajcie Panu. Proście, aby Duch prowadził was do poznania Jego woli. Bądźcie gotowi ją zaakceptować. Będziecie wówczas godni, by otrzymać największe szczęście i wspiąć się na wyżyny największych osiągnięć tego doczesnego doświadczenia.
Pokój i szczęście to najcenniejsze owoce prawego życia. Są dostępne tylko dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa. Wyjaśnię to.
Każdy z nas popełnia w życiu błędy. Łamiemy wówczas wieczne prawa. Sprawiedliwość jest tą częścią planu szczęścia Ojca w Niebie, która zachowuje porządek. To coś takiego, jak grawitacja dla kogoś, kto się wspina, element, który zawsze jest obecny. Jest przyjacielem, kiedy zachowujemy prawa. Przynosi szkody, kiedy prawa są lekceważone. Sprawiedliwość gwarantuje, że otrzymacie błogosławieństwa, na które zasłużyliście, przestrzegając Boskich praw. Sprawiedliwość też wymaga, aby za każde złamane prawo ponieść karę. Kiedy zachowujecie prawa Boga, jesteście błogosławieni, ale nie można zdobyć dodatkowych punktów, które można by zaoszczędzić, aby zaspokoić wymogi sprawiedliwości co do prawa, które złamiecie. Jeśli się z nimi nie uporacie, te złamane prawa sprawią, że wasze życie będzie pełne cierpienia, i uniemożliwią wam powrót do Boga. Od tego skądinąd trudnego losu mogą was uwolnić tylko życie, nauki, a w szczególności Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa.
Wymogi sprawiedliwości, dotyczące złamanego prawa, może zaspokoić miłosierdzie, na które zasłużycie nieustanną pokutą i posłuszeństwem prawom Boga. Ta pokuta i posłuszeństwo są niezbędne, aby Zadośćuczynienie mogło w pełni sprawić swój cud w waszym życiu. Odkupiciel może spłacić wasz dług wobec sprawiedliwości i udzielić wam wybaczenia, dzięki miłosierdziu waszej pokuty. Dzięki Zadośćuczynieniu możecie żyć w świecie, gdzie sprawiedliwość zapewnia, że zachowacie to, co zyskaliście poprzez swoje posłuszeństwo. Jego miłosierdzie umożliwia wam uniknięcie skutków złamania praw.
Zadośćuczynienie było bezinteresownym aktem, na którego nieskończone, wieczne konsekwencje żmudnie zapracował sam Boży Syn2. Zbawiciel zerwał poprzez nie więzy śmierci. To dlatego na koniec Zbawiciel będzie naszym sędzią. Dzięki Zadośćuczynieniu możemy uniknąć wieczności we władzy Szatana. Ono otwiera bramy do wyniesienia wszystkim, którzy poprzez pokutę i posłuszeństwo zasłużą na przebaczenie.
Rozważanie wspaniałości Zadośćuczynienia wywołuje najgłębsze doznanie cudownego zadziwienia, niezmiernej wdzięczności i głębokiej pokory. Te wrażenia mogą być dla was wielką motywacją, aby zachowywać Jego przykazania i nieustannie pokutować za błędy, w imię większego spokoju i szczęścia.
Wierzę, że niezależnie od tego, jak gorliwie byście się starali, nie uda wam się ludzkim umysłem w pełni pojąć wiecznego znaczenia Zadośćuczynienia ani w pełni zrozumieć, jak go dokonano. Zaledwie w maleńkim stopniu możemy docenić, ile bólu, rozpaczy i cierpienia kosztowało ono Zbawiciela lub jak ciężko było Ojcu w Niebie patrzeć na to, jak Jego Syn przeżywa, nie dające się z niczym porównać, wyzwanie Swego Zadośćuczynienia. Mimo to powinniście sumiennie studiować Zadośćuczynienie, aby zrozumieć je na tyle, na ile zdołacie. Możecie nauczyć się tego, co jest potrzebne, abyście żyli zgodnie z Jego przykazaniami, abyście cieszyli się spokojem i szczęściem w życiu doczesnym. Razem z posłusznymi członkami rodziny możecie być godni, aby na zawsze zamieszkać z Nim i waszym Ojcem w Niebie.
Lehi nauczał swojego syna Jakuba: „Człowiek będzie mógł przebywać w obecności Boga tylko dzięki zasługom, miłosierdziu i łasce Świętego Mesjasza”3.
Jezus Chrystus dokonał zasług, których nie mógł dokonać nikt inny. Zanim narodził się w Betlejem, był Bogiem, Jehową. Jego umiłowany Ojciec nie tylko dał Mu Jego ciało duchowe, Jezus był też Jego Jednorodzonym Synem w ciele. Nasz Pan prowadził doskonałe i bezgrzeszne życie, dlatego był wolny od wymogów sprawiedliwości. Wszystkie cechy są w Nim doskonałe: miłość, współczucie, cierpliwość, posłuszeństwo, wybaczenie i pokora. Jego miłosierdzie spłaca nasz dług wobec sprawiedliwości, kiedy odpokutowujemy i jesteśmy Mu posłuszni. Ponieważ, pomimo naszych najszczerszych wysiłków, by posłusznie postępować według Jego nauk, grzeszymy, dzięki Jego łasce zostaniemy „zbawieni, gdy dokonamy wszystkiego, co jest w naszej mocy”4.
Składam świadectwo, że Swoim niewyobrażalnym cierpieniem i bólem, Swą bezcenną ofiarą Zbawiciel zasłużył na prawo, by być naszym Odkupicielem, naszym Orędownikiem i naszym Ostatecznym Sędzią. Ja wiem, że On żyje i że was kocha. Niech On zawsze będzie „prowadzącym” w waszym życiu. Zaczepy asekuracyjne Jego praw zapewnią wam bezpieczeństwo i powodzenie w pokonywaniu waszych wyzwań. Nie popadniecie w poważne grzechy. Wasze życie będzie spokojne i szczęśliwe, a jego ukoronowaniem będzie wyniesienie w królestwie celestialnym. W imię Jezusa Chrystusa, amen.