Τραγούδι και αφήγηση ιστοριών
Όταν η σύζυγός μου, Σάντρα, κι εγώ κληθήκαμε να υπηρετήσουμε στην Ιεραποστολή Ντούρμπαν της Νοτίου Αφρικής, αρχίσαμε να αναζητούμε ένα σχέδιο υπηρετήσεως της κοινότητος. Ήμουν μέλος της Μορμονικής Χορωδίας του Ταμπερνάκλ άνω των 20 ετών και η σύζυγός μου, βοηθός βιβλιοθήκης, είχε διευθύνει την ώρα για αφήγηση ιστοριών σε ένα δημοτικό σχολείο. Όταν ο πρόεδρος της ιεραποστολής μας απεφάσισε να ανοίξει το ιεραποστολικό έργο σε μία κοντινή κωμόπολη, ξέραμε ότι αυτή ήταν η ευκαιρία μας.
Επισκεφθήκαμε την κωμόπολη και ανακαλύψαμε ότι δεν υπήρχαν βιβλιοθήκες στα σχολεία, απλώς μία μικρή βιβλιοθήκη της κοινότητος στην κωμόπολη. Οι νεαροί πρεσβύτεροι μας παρουσίασαν στην διευθύντρια της βιβλιοθήκης. Της εξηγήσαμε ότι θα θέλαμε να έχουμε εβδομαδιαίως την ώρα για αφήγηση ιστοριών για παιδιά. Ήταν δύσπιστη, αλλά ύστερα από κάποια σκέψη συνεφώνησε να διαφημίσει το γεγονός και εμείς θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε.
Την πρώτη ημέρα παρευρέθησαν πέντε παιδιά. Σταδιακώς ήλθαν περισσότερα. Ύστερα από αρκετούς μήνες επιστρατεύσαμε μία νεαρά για βοήθεια, μία πρόσφατη νεοφώτιστη, η οποία ομιλούσε όμορφα Αγγλικά και Ζουλού. Η προσέλευση κατά την ώρα αφηγήσεως ιστοριών μεγάλωσε και η διευθύντρια μαζί με τους γονείς ήταν ενθουσιασμένοι σχετικώς με όσα συνέβαιναν.
Στους Ζουλού αρέσει να τραγουδούν, και για τούτον τον λόγο προσθέσαμε απλά τραγούδια και ρυθμούς στην ώρα αφηγήσεως ιστοριών. Μέχρι το τέλος της ιεραποστολής μας είχαμε δύο ή τρεις συγκεντρώσεις την εβδομάδα με τραγούδι και αφηγήσεις ιστοριών, προκειμένου να φιλοξενήσουμε τα πάνω από 100 παιδιά που παρευρίσκοντο. Τι ευλογία που ήταν όταν βλέπαμε τα παιδιά αλλού και άρχιζαν να τραγουδούν τα τραγούδια μας και να μας απαγγέλλουν τους ρυθμούς.
Μία άλλη ευλογία προήλθε από την υπηρέτησή μας σε αυτήν την περιοχή. Καθώς τα τοπικά μέλη αυξάνονταν και χρειαζόμασταν ένα μέρος, για να αρχίσουμε να έχουμε συγκεντρώσεις την Κυριακή, η διευθύντρια της βιβλιοθήκης επέμενε να χρησιμοποιήσουμε τη βιβλιοθήκη χωρίς χρέωση.
Είμαστε τόσο ευγνώμονες που μας βοήθησε ο Κύριος να βρούμε έναν τρόπο, για να χρησιμοποιήσουμε τα ταλέντα μας, να υπηρετήσουμε την κοινότητα και να βοηθήσουμε στο άνοιγμα μίας περιοχής της ιεραποστολής.