Ang Simbahan ba o ang Akong Hinigugma?
Ni Diego Ortiz Segura, Costa Rica
Ang akong lola nga inahan sa akong mama nagpasakop sa Simbahan niadtong 1962. Ang iyang mga anak nabunyagan usab, apan sa nanglabay nga mga panahon silang tanan nahimong dili kaayo aktibo. Pipila ka tuig ang milabay, ang usa kanila, akong iyaan, mibalhin gikan sa Costa Rica ngadto sa Estados Unidos ug nahimong aktibo sa Simbahan didto.
Isip usa ka tin-edyer mibisita ko sa akong iyaan pagka 1991. Atol sa akong pag-istar gipaila-ila ko niya sa full-time nga mga misyonaryo, ug nakighimamat ko nila sa pipila ka mga higayon sa balay sa akong iyaan. Sila nangutana kanako kon gusto ba ko nga makakat-on pa og dugang mahitungod sa ebanghelyo, apan gisultihan ko sila nga dili ko interesado.
Mipauli ko sa Costa Rica, apan bisan pa niana ang mga misyonaryo nagbisita na usab nako didto. (Gihatagan sila sa akong iyaan sa akong address.) Sa gihapon ako wala gayuy interes sa ilang mensahe, mao nga gipalakaw nako sila.
Upat ka tuig ang milabay. Nakig-date ko sa usa ka babaye nga nahimo nakong higala sulod sa daghang katuigan, ug ang among relasyon milambo ngadto sa engagement. Samtang naghunahuna ko mahitungod sa umaabut namong duha, ang akong kasingkasing nabaling ngadto sa mga butang nga espirituhanon, ug akong gisultihan ang akong pangasaw-onon nga gusto ko nga makaila sa Dios. Nakahukom kami nga ako mokuyog kaniya sa simbahan aron makakat-on mahitungod Kaniya. Nianang panahona ako nag-ampo sa tago ngadto sa Dios alang sa mga oportunidad nga moabut aron makaila Kaniya.
Atol niining panahon sa pagpangita, ang mga misyonaryo gikan sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nanuktok na usab sa akong pultahan. Nasagmuyo nga sila mibalik na usab, gisultihan ko sila sa pagpahawa, ug dayon akong gisira ang pultahan. Apan niana gayung higayona, adunay misantup sa akong hunahuna: “Nag-ampo ka nga makaila sa Dios. Unsa na man lang kon kining mga tawhana adunay pipila ka mga tubag alang kanimo?”
Giablihan nako og balik ang pultahan ug gitawag ang mga elder. Gidapit ko sila nga mosulod ug motudlo kanako.
Dali nakong nadiskubrihan ang gahum sa mga kamatuoran nga ilang gitudlo, ug akong gihangop ang gipahiuli nga ebanghelyo. Paglabay sa tulo ka mga semana, pagka Marso 12, 1995, nabunyagan ako sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.
Ang akong hinigugma wala malipay sa akong desisyon. Usa ka gabii paglabay sa mga tulo ka bulan, giingnan ko niya nga kinahanglan ko nga mopili tali kaniya ug sa Simbahan. Pagkasakit nga desisyon! Human sa daghang pamalandong ug pagpasabut, akong gipili ang Simbahan.
Akong gibati nga ako nakahimo og saktong desisyon, apan ang mga bulan human sa among panagbulag maoy usa ka magul-anon nga panahon sa akong kinabuhi. Bisan pa niana, akong nakit-an ang paglaum sa pagsunod sa akong bag-ong nakaplagan nga tinuohan, ilabi na sa pagkaila sa akong Langitnong Amahan, ingon sa akong giampo nga maingon.
Usa ka tuig human sa akong bunyag, mibiya ko alang sa usa ka full-time nga misyon didto sa Nicaragua. Ang akong pagserbisyo didto naghatag kanako og dakong kalipay, ug ang akong kahibalo ug paghigugma alang sa akong Langitnong Amahan milambo. Pipila ka bulan human nga ako nahibalik gikan sa Nicaragua, akong nahimamat si Lili, ang babaye kinsa sa kaulahian nahimo nakong asawa.
Ang paghimo sa ebanghelyo nga maoy prayoridad sa atong mga kinabuhi dili gayud sayon kanunay. Ang mga desisyon nga akong gihimo mga lisud gayud. Apan akong nakat-unan nianang higayona—ug padayon nga nakakat-on sukad niana—nga sa higayon nga kita mohimo og mga sakripisyo aron makaila sa atong Langitnong Amahan, Iyang ipadayag ang Iyang kabubut-on alang kanato ug sa atong mga kinabuhi. Ang kalipay nga moabut gikan sa pagsunod sa Iyang plano ug sa Iyang mga sugo kanunay nga angayan ra gayud sa paningkamot.
Ang akong pangasaw-onon wala malipay sa akong desisyon nga magpabunyag. Giingnan ko niya nga kinahanglan ko nga mopili tali kaniya ug sa Simbahan.