Sprawy dotyczące prawości
Jako rodzice i przywódcy musimy baczyć na naszych członków oraz rodziny i pomagać im stać z dala od spraw, które mogą doprowadzić ich do duchowej śmierci.
Z kart Nauk i Przymierzy dowiadujemy się, że po świadectwie sług Bożych przyjdzie świadectwo trzęsienia ziemi i innych wydarzeń. „I wszystko będzie w zamieszaniu; i serca ludzi upadną na pewno; bowiem strach ogarnie wszystkich ludzi” (NiP 88:91, zob. także 88–90).
Jako członek Prezydium Obszaru Karaibów osobiście spotykałem wiernych Świętych, którzy strach zastąpili wiarą. Lekcje z Haiti mogą być ilustrowane obrazami z Księgi Mormona.
Owo straszliwe zniszczenie przypomniało mi słowa z dwudziestego ósmego rozdziału Almy: „I był to czas wielkiej żałoby i lamentowania w całym kraju” (Alma 28:4).
Czterdziestu dwóch członków straciło życie. Ich rodziny i przyjaciele „opłakując utratę swych bliskich [radują] się i [podnoszą] na duchu wiedząc, że zgodnie z przyrzeczeniem Pana ich bliscy zostali wyniesieni, by żyć po prawicy Boga, w stanie nigdy nie kończącego się szczęścia” (Alma 28:12).
Kościół przesłał natychmiastową pomoc członkom i osobom spoza Kościoła, która to pomoc została rozdzielona zgodnie z decyzją lokalnych przywódców kapłaństwa i Stowarzyszenia Pomocy. Otrzymali nie tylko pomoc medyczną, jedzenie, wodę i inne podstawowe rzeczy, lecz także cenne rady, wskazówki i pocieszenie od miejscowych przywódców. Mieli wsparcie ze strony członków Kościoła z całego świata, którzy „[płaczą] z tymi, którzy płaczą, pocieszają tych, którzy potrzebują pocieszenia” (Mosjasz 18:9).
Prorocy w różnych czasach ostrzegali nas przed inną katastrofą, która jest trudno zauważalna, ale nie mniej istotna, a jest nią „straszliwa śmierć [która] przyjdzie na niegodziwych, bo są nieczuli na to, co sprawiedliwe, […] są nieczyści i nikt nieczysty nie może odziedziczyć królestwa Bożego” (Alma 40:26).
Nefi nauczał tej zasady swoich braci, mówiąc, że ludzie, którzy „umarli w niegodziwości, musieliby zostać wykluczeni od tego, co duchowe i odnosi się do prawości” (1 Nefi 15:33).
Prorok Lamanita Samuel nauczał, że „kto się nawróci, nie jest wycięty i wrzucony w ogień, ale kto się nie nawróci, jest niczym drzewo wycięty i wrzucony w ogień, gdzie po raz drugi umiera duchowo, albowiem po raz drugi są oni odcięci od tego, co sprawiedliwe” (Helaman 14:18).
Dramat śmierci dla świata spraw duchowych jest gorszy dla tych, którzy „raz zostaną oświeceni przez Ducha Boga i wiedzą wiele o prawości, a potem popadną w grzech i występki, ich serca stają się bardziej nieczułe i ich stan jest gorszy, niż jeśliby nigdy nie mieli tej wiedzy” (Alma 24:30).
Jako rodzice i przywódcy musimy baczyć na naszych członków oraz rodziny i pomagać im stać z dala od spraw, które mogą doprowadzić ich do duchowej śmierci. Pragniemy również ocalić tych, którzy teraz znajdują się w stanie śmierci dla świata rzeczy duchowych i pomóc im „ponownie [się] narodzić, to jest narodzić się z Boga, przechodząc z przyziemnego i upadłego stanu w stan prawości, dostępując odkupienia przez Boga i stając się Jego synami i córkami” (Mosjasz 27:25).
Duchowe uzdrowienie osób, które umarły dla świata prawości, przychodzi poprzez moc Zadośćuczynienia, nawrócenie ku prawdzie i przestrzeganie zasad prawości.
Nauczanie naszych członków i rodzin o rzeczach związanych z prawością jest niezbędne w procesie osiągania trwałego nawrócenia, gdyż może pomóc im posiąść właściwą wiedzę o przykazaniach Pana, zasadach i doktrynach ewangelii oraz wymaganiach i obrzędach, których musimy dokonać, by uzyskać zbawienie w królestwie Pana.
W pismach świętych istnieje wiele przykładów potwierdzających wagę nauczania spraw, które „wzmacniają w prawości”, by pomóc w trwałym nawróceniu. Z zapisów na temat Ammona i jego braci, głoszących ewangelię wśród Lamanitów, dowiadujemy się: „I Ammon nauczał lud króla Lamoniego o wszystkim, co odnosi się do prawości” (Alma 21:23).
Widzimy rezultaty gorliwego nauczania spraw odnoszących się do prawości, gdy czytamy relację z rozdziału 23., w którym „ci, którzy uwierzyli, to jest poznali prawdę […] nawrócili się do Pana [i] nigdy już od Niego nie odstąpili” (Alma 23:6)
Kiedy Alma Starszy ustanowił Kościół, wyświęcił godnych mężczyzn na kapłanów i nauczycieli, którzy „czuwali […] nad swym ludem i wzmacniali go w prawości” (Mosjasz 23:18).
Rodzicom przypada istotna rola wspierania swoich dzieci w rozumieniu spraw odnoszących się do prawości. W Księdze Mormona czytamy, że Alma, zasmucony niegodziwością, walkami i kłótniami, przygnębiony zatwardziałością serc swego ludu „zwołał swych synów, aby każdemu z nich wyznaczyć pewną odpowiedzialność w sprawach dotyczących prawości” (Alma 35:16; kursywa dodana).
Warto zwrócić uwagę na to, że Alma nauczał każdego z synów osobno, dobierając wskazówki specjalnie dla nich i wyznaczył im obowiązki zależnie od ich potrzeb. Świadczył i nauczał ich doktryny i zasad, aby przygotować ich do głoszenia tych samych zasad innym.
W czasach gdy instytucja rodziny jest atakowana przez moce złego, gdy warunki życia nie różnią się zbytnio od tych za dni Almy, Rada Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów ogłosiły dokument „Rodzina: Proklamacja dla świata”, gdzie czytamy, że „rodzice mają święty obowiązek wychowywać swoje dzieci w miłości i prawości” (Liahona, paź. 2004, str. 49).
Oznacza to wychowywanie i wspieranie dzieci, nauczanie ich wszystkich spraw prawości, tak by mogły być silne, „[opasane] prawdą, mając na sobie napierśnik prawości i obuwszy się w ewangelię pokoju” (NiP 27:16).
Podobnie jak w czasach Almy nasi przywódcy czuwają nad członkami Kościoła i wzmacniają ich w sprawach dotyczących prawości. To pomoże nam dostąpić trwałego nawrócenia. W dokumencie „Istotna rola szkoleń dla przywódców”, wydanym ponownie 10 grudnia 2009 roku, Rada Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów zwraca uwagę na to, by przywódcy kapłaństwa i organizacji pomocniczych „zachęcali każdego członka rodziny, rodziców i dzieci, do studiowania pism świętych, regularnej modlitwy i życia według ewangelii Jezusa Chrystusa” (List od Rady Prezydenta Kościoła, 15 grudnia 2009).
Studiowanie pism świętych, regularna modlitwa i życie w zgodzie z ewangelią Jezusa Chrystusa to dzieła prawości, a Pan objawił tę cudowną obietnicę: „Ten, co czyni dzieła prawości, otrzyma swoją nagrodę, nagrodę pokoju w tym świecie i życia wiecznego w świecie przyszłym” (NiP 59:23).
Aby jak najskuteczniej nauczać o sprawach dotyczących prawości, trzeba rozumieć, że poza przekazywaniem informacji musimy przygotować miejsce objawieniu. Dzięki temu osoba nauczana może poczuć pragnienie, by poznać owe zasady własnym sercem.
Hyrum Smith otrzymał objawienie od Pana poprzez swego brata, Proroka Józefa Smitha:
„Udzielę ci mojego Ducha, co oświeci twój umysł i napełni radością duszę twoją;
i wtedy poznasz […] wszystko to, o co mnie prosiłeś, jeśli prosić mnie będziesz o rzeczy prawe, z wiarą i ufając we mnie, że otrzymasz” (NiP 11:13–14).
Podsumowując, pisma święte ostrzegają nas przed niebezpieczeństwem śmierci względem tego, co prawe i przed poważnymi konsekwencjami grzechu i wykroczeń w przypadku tych, którzy wcześniej cieszyli się światłem Ducha Boga.
Nauczanie spraw prawości jest ważnym elementem, by pomóc ludziom dowiedzieć się o prawdzie, nawrócić się i do końca pozostać silnymi w wierze w Chrystusa.
Rodzice mają święty obowiązek nauczać swoje dzieci na temat spraw dotyczących prawości. Przywódcy i nauczyciele mogą baczyć na członków i wspierać ich gorliwie, pilnie nauczając ich spraw dotyczących prawości.
Będzie to łatwiejsze do osiągnięcia, jeśli w czasie nauczania będziemy otwarci na objawienie i przez to w innych powstanie pragnienie, by zostali oświeceni przez Ducha Pana. Wówczas, jeśli będą ćwiczyć swoją wiarę, Duch może objawić im sprawy dotyczące prawości. Świadczę o tym w imię Jezusa Chrystusa, amen.