2012
Als de beste plannen niet uitkomen
juli 2012


Als de beste plannen niet uitkomen

Toekomstplannen maken is belangrijk, vooral voor jongvolwassenen. Maar wat gebeurt er als de beste plannen niet uitkomen?

Joeng Soeng Eoen uit Korea haalde het toegangsexamen voor de lerarenopleiding niet. Tina Roper uit Utah (VS) raakte een baan kwijt waarmee ze haar loopbaan had willen beginnen. Todd Schlensker uit Ohio (VS) kreeg een geestelijke bevestiging dat hij moest trouwen, maar toen kwam er een eind aan zijn verloving. Alessia Mazzolari (echte naam bekend bij de redactie) uit Italië maakte een eind aan wat de volmaakte relatie had geleken.

Niemand wil graag overgaan op een alternatief plan. Maar zelfs als onze plannen in duigen vallen, laat onze hemelse Vader zijn kinderen niet in de steek. Er zijn meerdere goede oplossingen in het leven. Na een tijdje kunnen we erachter komen dat de wegversperringen die onze plannen veranderden ons inzicht en ervaring hebben gegeven (zie LV 122:7) en tot iets beters hebben geleid.

Werken aan je karakter in plaats van je cv

Soeng Eoen had heel hard gewerkt om haar levenslange droom waar te maken en lerares te worden. Ze legt uit: ‘Omdat ik altijd geprobeerd heb in alles mijn best te doen, heb ik bijna alles gekregen waarop ik heb gehoopt en waarvoor ik heb gebeden.’ Maar dat gebeurde niet toen ze het toelatingsexamen voor de lerarenopleiding deed. ‘Toen ik daarvoor zakte, had ik het gevoel dat al mijn dromen in duigen vielen’, zegt ze.

Tina maakte zich aanvankelijk geen zorgen toen het bedrijf waarvoor ze werkte door een ander bedrijf werd overgenomen. De nieuwe organisatie beloofde haar een langdurig contract, dus met grote hoop op een spannende nieuwe baan verhuisde ze om dichterbij haar werk te wonen. Toen het bedrijf haar enkele maanden later af liet vloeien, voelde ze zich ‘verloren, verward, bedroefd en erg bang’.

In plaats van zich volledig te concentreren op hun cv beseften Soeng Eoen en Tina dat ze zich ook konden concentreren op het ontwikkelen van hun karakter. Beide vrouwen vonden troost in evangeliestudie en gebed.

‘De apostel Paulus was een geweldige vriend en heeft me geholpen om geduldig te zijn en voortdurend moeilijkheden tegemoet te treden’, zegt Soeng Eoen. ‘Hij had altijd een positieve houding en wachtte bereidwillig af wat God voor hem in petto had, in plaats van te hopen op zijn eigen timing.

‘Ik leerde iets van zijn voorbeeld: de wachttijd is niet alleen het proces dat we moeten doormaken om te krijgen wat we willen. Het is een proces waardoor we worden wie onze hemelse Vader wil dat we worden, door de veranderingen die we aanbrengen.’

Tina ondervond dat de verandering waar zij de meeste behoefte aan had, een verandering van perspectief was. ‘Ik ontdekte tot mijn verbazing dat ik mijn eigenwaarde in wereldse normen had gemeten’, herinnert ze zich. ‘Ik voelde me waardevol vanwege mijn baan en functie, die me echter werden afgenomen. Nu heb ik een gevoel van eigenwaarde door de eeuwige waarheden dat ik een dochter van mijn hemelse Vader ben en goddelijk potentieel heb. Die waarheden kunnen me nooit worden afgenomen.’

Tina en Soeng Eoen geven toe dat het niet altijd leuk is om aan je karakter te werken, maar dat de vruchten van persoonlijke groei zoet zijn. Soeng Eoen zegt: ‘Het jaar nadat ik voor mijn toelatingsexamen voor de lerarenopleiding was gezakt was niet alleen de pijnlijkste en deprimerendste periode, maar ook de waardevolste. Ik werd beter in staat om de moeilijkheden van andere mensen echt te begrijpen en wilde ze met oprechte bedoeling en zorg helpen.’

Door de voorbeelden van Ammon en zijn broers in het Boek van Mormon zag Tina in hoe de Heer haar geloof uitbreidde om haar te helpen haar volledige potentieel te verwezenlijken. ‘Het plan van de Heer voor de Nephieten was om hun Lamanitische broeders te redden in plaats van ze met het zwaard te lijf te gaan om het probleem op te lossen’, legt ze uit. ‘De zoons van Mosiah kregen een taak waar nog groter geloof voor nodig was, maar ze kregen ook de belofte dat ze, als ze hun kwellingen geduldig verdroegen, succes zouden hebben (zie Alma 26:27). Geduldig zijn is een van mijn zwaarste beproevingen, want ik wil mijn hele plan begrijpen — maar ik heb geleerd dat het plan en de timing van onze hemelse Vader voor ons altijd het beste zijn.’

De geboden onderhouden, wat er ook gebeurt

Todd ging na zijn zending een zonnige toekomst tegemoet. Op school was hij een geweldige jonge vrouw tegengekomen. Toen ze enkele maanden verkering hadden en hij een geestelijke bevestiging van zijn voornemen had gekregen, vroeg Todd haar ten huwelijk. Ze zei ja. Ze planden hun bruiloft voor het eind van de zomer en gingen allebei van school naar huis om zich erop voor te bereiden.

‘Drie weken nadat we op school afscheid hadden genomen, maakte ze een eind aan onze verloving’, herinnert Todd zich. “Als ik zeg dat mijn hart brak, zou ik mijn gevoelens nog niet sterk genoeg uitdrukken. Ik zat met zoveel onbeantwoorde vragen; ik kon het niet rijmen. Ik had in het huis des Heren een bevestiging van mijn besluit gekregen, en nu was onze relatie voorbij. Mijn getuigenis was nog nooit zo op de proef gesteld.

‘Helaas kon ik er jarenlang niet overheen komen. Ik wist niet hoe ik ooit nog op een gevoel van bevestiging kon vertrouwen. Ik had altijd op de Heer vertrouwd en mijn best gedaan om de geboden te onderhouden’, zegt hij. ‘Het leek allemaal voor niets.’

Alessia dacht ook dat een jonge man voor haar de ware was. ‘Ons verhaal was zo mooi dat we ondanks de gebruikelijke moeilijkheden die ieder paartje meemaakt dachten dat de relatie nooit ten einde zou komen’, herinnert ze zich.

Toen Alessia’s vriend op zending ging, was de scheiding moeilijk, maar om een andere reden dan Alessia had verwacht. ‘Terwijl hij weg was, leerde ik mezelf beter kennen. Ik besefte dat veel dingen in mijn leven nog niet in orde waren en dat ik me vaak verschuild had achter dwaze denkbeelden in plaats van me te verootmoedigen en de realiteit onder ogen te zien’, vertelt ze. ‘Ik had in een soort sprookje geleefd, alsof verliefd zijn volstond om alles in orde te maken, en daardoor zag ik vaak de belangrijkste dingen over het hoofd.’

Maar toch verwachtte Alessia een blijde hereniging en voortzetting van de relatie als haar vriend van zending terugkwam. Maar na zijn terugkeer gingen ze al na korte tijd uit elkaar. ‘Het was een van de pijnlijkste momenten die ik me kan herinneren’, zegt Alessia.

Todd en Alessia zagen allebei uiteindelijk in dat er weliswaar een belangrijke relatie in hun leven veranderd was, maar dat ze hun gehoorzaamheid en trouw aan de Heer er niet voor opzij konden zetten. Hij werd hun anker toen al het andere veranderde en onzeker was.

‘Ik wist niet waarom ik de bevestiging had gekregen dat ik met iemand moest trouwen en dat het niet gebeurde’, herinnert Todd zich. ‘Maar ik besefte dat het er niet toe deed. Wat er wél toe deed, was dat ik nog steeds geloof in Christus had, en dat ik dat geloof gebruikte om te vertrouwen op wat de Heer voor me in petto had.’

Alessia wist dat volledige toewijding aan de Heer haar de kracht zou geven die ze nodig had. ‘Ik begreep dat het moment gekomen was waarop ik moest beslissen wat voor iemand ik wilde zijn’, zegt ze. ‘Wilde ik maar halfslachtig blijven leven, of wilde ik op weg gaan om een waar discipel van Christus te worden? Ik wilde Hem goed kennen, Hem echt liefhebben, en proberen een beter mens te zijn door al zijn geboden te gehoorzamen — niet alleen uitwendig, maar met een oprecht hart.’

Hoop op de toekomst en geloof in Christus ontwikkelen

Deze jongvolwassenen hadden na onverwachte tegenvallers alle vier moeite met het vinden van de moed om in het heden te leven en hun toekomst te plannen. Maar ze merkten dat hun geloof in de Heer toenam.

Soeng Eoen herinnert zich dat het moeilijk was om nieuwe dingen te proberen toen ze voor haar toelatingsexamen was gezakt. Maar daarna deed ze een cruciale ontdekking: ‘Ik besefte dat het pas echt een mislukking is als je in het verleden blijft hangen en weinig moeite doet om een oplossing te vinden. Ik besloot dat ik in plaats van verdrietig te zijn deze moeilijke tijd moest gebruiken als een kans om iets te leren. Ik begreep het leven in het algemeen beter en leerde dat het einde van het één altijd het begin van iets anders met zich meebrengt.’ Ze heeft herexamen gedaan en is nu ‘een blije lerares die elke dag met plezier tijd doorbrengt met haar leerlingen.’

Tina besloot erop te vertrouwen dat er iets voor haar in het verschiet lag, ook al vond ze het moeilijk om een onzekere toekomst tegemoet te gaan. ‘Ik besloot terug naar school te gaan, waar ik kunst en techniek studeerde, een terrein waarop ik eerder wat had willen doen, maar waar ik de benodigde vaardigheden niet voor had’, legt ze uit. ‘Dankzij de wijsheid van mijn hemelse Vader ben ik klaar voor een nieuw avontuur, een veel beter avontuur.’

Todd probeerde de daaropvolgende zes jaar te daten, en hij werkte aan zijn vertrouwen in de Heer. Hoewel hij vrouwen tegenkwam die hij erg bewonderde, was het moeilijk om te voorkomen dat zijn twijfels uit het verleden zijn hoop op de toekomst de grond insloegen. ‘De vastberadenheid vinden om niet toe te geven aan zes jaar twijfelen, was niet makkelijk’, zegt hij. ‘Maar ik was vastbesloten om mijzelf te bewijzen dat ik echt op de Heer en zijn ingevingen vertrouwde, ook al was ik eerder boos op Hem geweest.’ Een nieuwe relatie leidde uiteindelijk tot een tempelhuwelijk.

‘Ik vraag me vaak af waarom de Heer me met zo’n fijne vrouw heeft gezegend terwijl ik moeite had om volledig op de gevoelens van de Geest te vertrouwen’, peinst Todd. ‘Het is voor mij een getuigenis dat de Heer ons graag wil zegenen, maar altijd op zijn tijd.’

Alessia kreeg een sterk persoonlijk getuigenis door zich opnieuw aan de Heer te wijden. ‘Het heilsplan werd heel werkelijk voor me, en mijn verbonden werden bindender en sterker. Christus’ verzoening was geen theorie meer, of iets waar ik, misschien iets te oppervlakkig, over had gelezen. Er vond een verandering van hart plaats en ik had een vast getuigenis.’ Nu voelt ze zich een nieuw mens.

Ongeacht de onverwachte wendingen op onze levensreis, wil onze hemelse Vader dat zijn kinderen hun uiteindelijke bestemming van het eeuwige leven bereiken (zie Mozes 1:39). Sommigen komen er misschien zelfs achter dat het ‘alternatieve plan’ gewoon een manier was om zijn ‘oorspronkelijke plan’ waar te maken.

Illustraties Neil Webb

Afdrukken