Evangelieparels
Thuis rechtschapenheid leren
Delbert L. Stapley is op 11 december 1896 in Arizona (VS) geboren. Hij is op 5 oktober 1950 aangesteld als lid van het Quorum der Twaalf Apostelen en was daarin tot zijn dood op 19 augustus 1978 werkzaam. Deze toespraak is gehouden tijdens een devotional aan de Brigham Young University op 1 februari 1977. Voor de volledige Engelstalige tekst van de toespraak, zie speeches.byu.edu.
Het is voor ouders zowel een plicht als een zegen dat zij hun kinderen kunnen en moeten onderwijzen en oefenen in een rechtschapen levenswijze.
Ouders zijn in de gelegenheid om het karakter van hun kleine kinderen te vormen, voordat Satan ze kan verleiden en voordat ze acht worden, op welke leeftijd ze verantwoordelijk voor God worden. […] De Heer heeft deze waardevolle jaren aan ouders toegestaan, de eerste jaren van het leven van het kind, waarin de kinderen niet verantwoordelijk zijn voor wat ze zeggen en doen. Het is voor ouders zowel een plicht als een zegen dat zij hun kinderen kunnen en moeten onderwijzen en oefenen in een rechtschapen levenswijze.
De beste manier om thuis in rechtschapenheid en godsdienst te onderwijzen is door het goede voorbeeld te geven. Hopelijk houden ouders hun eigen leven op orde en rein om zo het meeste profijt te hebben van het voorbeeld dat zij aan hun kinderen stellen. [President David O. McKay (1873–1970) heeft verklaard:] ‘Als u geloof in God onderwijst, toon dan zelf geloof in God; als u in gebed wilt onderwijzen, bid dan zelf; […] als u wilt dat ze matig zijn, zorg dan dat u zelf niet onmatig bent; als u wilt dat uw kind een deugdzaam leven leidt, een gedisciplineerd leven, een eerzaam leven, geef dan het goede voorbeeld in al deze zaken.’1 Dan zullen uw leringen veel meer indruk maken op uw kinderen; en met die aanwijzingen van hun ouders kunnen ze zichzelf verdedigen tegen de verleidingen van Satan, die zich tot doel gesteld heeft hen te vernietigen zodra ze de jaren van verantwoordelijkheid bereiken. Ouders hebben de plicht te zijn wat ze willen dat hun kinderen worden met betrekking tot hoffelijkheid, oprechtheid, matigheid en de moed om te allen tijde het goede te doen. Voorbeeld is veel krachtiger dan voorschrift.
Het gezinsleven dient zich te voegen naar de beginselen en de normen van de kerk. Onze manier van zakendoen dient te stroken met onze godsdienst. Kinderen voelen heel goed aan wanneer iemand niet oprecht is. John Milton heeft gezegd dat schijnheiligheid de enige zonde is die alleen door God wordt waargenomen. Maar kinderen zijn gevoelig voor zaken die niet kloppen en ze storen zich aan onoprechtheid en uiterlijke schijn. We weten dat kinderen veel meer beïnvloed worden door wat we doen dan door wat we zeggen. Ouders behoren altijd eerlijk met hun kinderen te zijn, zich aan gedane beloften te houden en altijd de waarheid te spreken. Het is de consequente ouder die het vertrouwen van zijn kind wint. Als een kind voelt dat u zijn vertrouwen waard bent, zal het u niet beschamen of uw naam onrecht aandoen. […]
Ouders behoren nooit in het bijzijn van hun kinderen ruzie te maken. Soms ontstaat er een meningsverschil over het straffen van een kind. De ene ouder uit kritiek, de ander is het daar niet mee eens. En daarmee is de saamhorigheid in het gezin, in de ogen van het kind, tot het nulpunt gedaald. Ouders behoren één lijn te trekken in wat ze met een kind willen bereiken; anders zal het verward zijn en verkeerde paden betreden. Richard L. Evans heeft gezegd: ‘Verdeeldheid tussen ouders is oneerlijk en verwarrend. Zij verzwakt het fundament van het gezin. Diegenen tot wie een kind zich voor raad wendt, moeten verenigd zijn in de raad die zij geven.’2 We weten dat kinderen gevoelig zijn voor de sfeer en gevoelens in het gezin; ze voelen spanningen en meningsverschillen haarfijn aan, die ze niet altijd begrijpen of kunnen uitleggen. […]
Een kind heeft recht op het gevoel dat het gezin een toevluchtsoord is, een plaats waar het beschermd wordt tegen de gevaren en het kwaad in de wereld. Eensgezindheid en integriteit zijn noodzakelijk om in die behoefte te kunnen voorzien. Er is geen enkele plek waar echt en blijvend geluk beter verwezenlijkt wordt dan in ons huisgezin. Je kunt het gezinsleven tot een stukje hemel maken. Ik stel me de hemel zelfs voor als de voortzetting van het ideale gezinsleven.3 […]
Het evangelie dat wij prediken is waar. Christus leeft, God leeft, en er worden boven glorierijke woningen bereid voor al zijn getrouwe en toegewijde kinderen. Plan nu het gezin en het thuis dat u wilt hebben en hoe u in de behoeften van uw kinderen wilt voorzien om ze op het pad van rechtschapenheid te houden dat ze naar het eeuwige leven in een celestiaal thuis leidt. God zegene u, broeders en zusters. Ik denk dat u wel begrijpt dat veel van wat er gezegd is op u slaat. En uw thuis op orde hebben en uw gezin op een heilige manier leiden is heel belangrijk voor de kinderen die uw leven komen verrijken.
Foto-illustratie Craig Dimond © IRI