Starszy Edward Dube

Siedemdziesiąty

Starszy Edward Dube po raz pierwszy usłyszał o ewangelii w 1981 r. od swojego pracodawcy, w domu którego pracował. Mężczyzna podarował mu egzemplarz Księgi Mormona. Starszy Dube nie przeczytał jej aż do 1983 roku, kiedy to świadectwo Józefa Smitha o wizycie Moroniego wywarło na nim tak wielkie wrażenie, że przyjął zaproszenie, aby wziąć udział w pierwszym spotkaniu postnym i świadectw w domu spotkań w Kwekwe w Zimbabwe.

Na początku czuł się dość nieswojo — myślał, że jest kimś podrzędnym wobec zebranych tam osób.

„Ale kiedy składali świadectwa o Księdze Mormona, poczułem związek z nimi związek — wspomniał — i mogłem sam podzielić się swoimi uczuciami na temat tej księgi”.

Następnie uczęszczał na lekcje z misjonarzami, został ochrzczony i w końcu wyjechał na misję do Harare w Zimbabwe.

Kiedy tam był, nauczał rodzinę 16-letniej Naume Keresiya Salazani. Po zakończeniu misji nadal kontynuował z nią znajomość, a 9 grudnia 1989 roku zostali sobie poślubieni w Kwekwe. W maju 1992 roku zostali zapieczętowani w Świątyni Johannesburg w Południowej Afryce. Są rodzicami trzech córek i syna.

Starszy Dube urodził się w maju 1962 roku w wiosce Chirumanzu w Zimbabwe w rodzinie Clementa i Rosemary Dube. W 1992 roku ukończył studia pedagogiczne na Zimbabwe D. E. College, a następnie rozpoczął pracę w Kościelnym Systemie Edukacji, zakładając seminaria i instytuty religii w Zimbabwe, Zambii i Malawi. Został pobłogosławiony możliwością ujrzenia, jak wielu jego studentów, którym wręczył certyfikaty potwierdzające ukończenie kursu, służy w powołaniach przywódczych w krajach, w których Kościół się rozwijał.

Służył jako prezydent kworum starszych, prezydent gminy, dystryktu oraz palika, doradca w prezydium misji oraz w latach 2009–2012 jako prezydent misji w Harare w Zimbabwe. Nim został powołany do Pierwszego Kworum Siedemdziesiątych służył jako Siedemdziesiąty Obszaru.