„To dzieło moje i chwała moja”
Bóg bez ograniczeń udziela Swojej mocy tym, którzy przyjmują i szanują Jego kapłaństwo. Dzięki temu mogą otrzymać obiecane błogosławieństwa nieśmiertelności i życia wiecznego.
Prezydencie Packer, z niecierpliwością czekamy na kolejne zwrotki tego wspaniałego wiersza, szczególnie te, które napiszesz mając 98 lat. Jakże wspaniałą radę usłyszeliśmy od niego dzisiejszego poranka.
Kilka tygodni temu w mroźną i ciemną zimową noc wraz z moją żoną Barbarą popatrzyliśmy z zachwytem w niebo. Miliony gwiazd wydawały się wyjątkowo jasne i piękne. Wtedy otworzyłem Perłę Wielkiej Wartości i ponownie z podziwem przeczytałem słowa, które Pan Bóg wypowiedział do Mojżesza: „I stworzyłem niezliczone światy; a stworzyłem je także dla mojego własnego celu; i stworzyłem je przez Syna, który jest moim Jednorodzonym” (Mojżesz 1:33).
W dzisiejszych czasach kosmiczny teleskop Hubble’a potwierdził ogrom tego, co ujrzał Mojżesz. Naukowcy prowadzący badania z jego użyciem twierdzą, że Droga Mleczna, której nasza Ziemia i Słońce są maleńką częścią, stanowi jedną z ponad 200 miliardów podobnych galaktyk. Jest mi trudno zrozumieć — wręcz niemożliwe do pojęcia jest to, jak wielkie i rozległe są stworzone przez Boga cuda.
Bracia i siostry, mocą, dzięki której zostało stworzone niebo i ziemia, jest kapłaństwo. Ci z nas, którzy są członkami Kościoła, wiedzą, że jej źródłem jest Wszechmogący Bóg i Jego Syn, Jezus Chrystus. Kapłaństwo to nie tylko moc, za pomocą której niebo i ziemia zostały stworzone. Jest to także moc, dzięki której Zbawiciel — podczas Swojej ziemskiej posługi — czynił cuda, uzdrawiał chorych i przywracał do życia zmarłych. To dzięki niej, jako Jednorodzony Syn Ojca, wytrwał w niemożliwym do zniesienia bólu w Getsemane i na Kalwarii, wypełniając wszelką sprawiedliwość i czyniąc zadość prawu miłosierdzia — dokonując nieskończonego Zadośćuczynienia i przezwyciężając fizyczną śmierć poprzez Zmartwychwstanie.
To dzięki kluczom tego kapłańskiego upoważnienia i mocy, które Jezus przekazał Piotrowi, Jakubowi i Janowi oraz Swoim pozostałym Apostołom — mogli oni błogosławić innych i wiązać w niebie to, co zostało związane na ziemi.
Moc kapłaństwa jest świętym i niezbędnym darem od Boga. Różni się ona od upoważnienia kapłańskiego, które uprawnia do działania w imieniu Boga. Upoważnienie czy też ustanowienie następuje przez nałożenie rąk. Moc kapłaństwa przychodzi jedynie wtedy, kiedy ci, którzy ją wykorzystują, są godni i działają zgodnie z wolą Boga. Prezydent Spencer W. Kimball oświadczył: „Pan dał każdemu z nas, posiadaczom kapłaństwa, pewną część Swego upoważnienia. Jedynie kiedy jesteśmy prawi, możemy skorzystać z mocy niebios” („Boys Need Heroes Close By”, Ensign, maj 1976, str. 45).
Podczas wspaniałego okresu Przywrócenia, kiedy to Kościół Jezusa Chrystusa został ponownie ustanowiony w dzisiejszym świecie, Jan Chrzciciel, Piotr, Jakub, Jan, Mojżesz oraz dwaj Eliasze przyszli na ziemię i przez Proroka Józefa Smitha przywrócili wszystkie klucze i upoważnienie kapłańskie, niezbędne do wypełnienia boskiej pracy w dniach ostatnich.
To dzięki kluczom, upoważnieniu i mocy kapłaństwa Kościół Jezusa Chrystusa został zorganizowany w obecnych czasach, a Chrystus — stojący na jego czele — prowadzi go poprzez Swojego żyjącego proroka Thomasa S. Monsona oraz odpowiednio powołanych i ustanowionych Apostołów.
We wspaniałym wyświęconym przez Ojca Niebieskiego planie mężczyźni mają wyjątkowy obowiązek — mogą korzystać z kapłaństwa, lecz kapłaństwem nie są. Mężczyźni i kobiety odgrywają różne, ale równorzędne role. Tak jak kobieta nie może stworzyć dziecka bez mężczyzny, tak mężczyzna nie może wykorzystać mocy kapłaństwa do ustanowienia wiecznej rodziny bez kobiety. Innymi słowy, patrząc z wiecznej perspektywy, zarówno moc prokreacji, jak i moc kapłaństwa, są dzielone między męża i żonę. Mężczyzna i kobieta — zjednoczeni w małżeństwie — powinni starać się podążać za naszym Ojcem Niebieskim. Chrześcijańskie cnoty: miłość, pokora i cierpliwość powinny znajdować się w centrum ich życia, kiedy poszukują błogosławieństw kapłaństwa zarówno dla siebie osobiście, jak i dla swojej rodziny.
Najważniejsze jest, abyśmy zrozumieli, że Ojciec Niebieski umożliwił wszystkim Swoim synom i córkom dostęp do mocy kapłaństwa, dzięki której mogą zostać błogosławieni i wzmocnieni. Centralne miejsce w planie Boga dla Jego duchowych dzieci zajmuje Jego własne oświadczenie: „Albowiem to dzieło moje i chwała moja — aby przynieść nieśmiertelność i wieczny żywot człowiekowi” (Mojżesz 1:39).
W objawieniu danym Prorokowi Józefowi Smithowi w 81. rozdziale Nauk i Przymierzy Pan wyjaśnił, że moc kapłaństwa jest przeznaczona do „[wspomagania] słabych, [podnoszenia rąk], co zwisają, i [wzmacniania słabych kolan]” (werset 5.).
„A robiąc te rzeczy, [uczynicie] największe dobro bliźnim [swoim], i [rozpowszechnicie] chwałę tego, kto jest [waszym] Panem” (NiP 81:4).
Wyobrażając sobie wspomaganie słabych, podnoszenie rąk, które zwisają i wzmacnianie słabych kolan, wspominam słodką siedmiolatkę, która pokazała swojemu dziadkowi zasadzoną przez siebie — w ramach szkolnego projektu dla drugoklasistów — małą sadzonkę pomidorów.
Wyjaśniła, że z jednego małego nasionka wyrosła roślinka. I jeśli będzie dalej o nią dbać, to obrodzi ona w pomidory, a każdy z nich będzie miał wiele nasion.
Powiedziała: „Jeśli te wszystkie nasionka zostałyby zasadzone i wyrosłoby z nich więcej pomidorów, i jeśli zasiałbyś wszystkie te nasionka, to za kilka sezonów miałbyś miliony pomidorów”.
„Wszystkie” — powiedziała w zachwycie — „z jednego małego nasionka”.
Następnie dodała: „O mały włos moja roślinka by umarła. Zostawiłam ją w ciemnym pomieszczeniu i zapomniałam o podlewaniu. Kiedy sobie o niej przypomniałam, była zwiędła i wyglądała na martwą. Rozpłakałam się, myśląc o tych wszystkich milionach pomidorów, które by nigdy nie urosły”.
Następnie, będąc bardzo tym podekscytowana, opowiedziała swojemu dziadkowi o pewnym „cudzie”.
Wyjaśniła: „Mama powiedziała, że być może ta roślinka jeszcze żyje. Może jedyne, czego potrzebowała, to trochę wody i światła.
I miała rację. Dałam jej trochę wody i postawiłam na parapecie, gdzie docierały promienie słońca. I zgadnij, co się stało? — zapytała. „Ta roślinka odżyła i zaowocuje milionem pomidorów!”
Jej mała sadzonka pomidorów, posiadająca wielki potencjał, mimo że osłabiona i zwiędła z powodu niezamierzonego zaniedbania, została wzmocniona i ożywiona poprzez kochające i pełne troski dłonie małej dziewczynki, które udzieliły jej trochę wody i światła.
Bracia i siostry, jako dosłowne duchowe dzieci naszego kochającego Ojca Niebieskiego, mamy nieograniczony boski potencjał. Ale jeśli nie jesteśmy ostrożni, może stać się z nami to, co stało się z tą zwiędłą sadzonką pomidorów. Możemy oddalić się od prawdziwej doktryny i ewangelii Chrystusa, i stać się niedokarmieni duchowo i zwiędli, a to wszystko poprzez oddalenie się od boskiego światła oraz żywej wody miłości i mocy kapłaństwa Zbawiciela.
Ci, którzy są posiadaczami kapłaństwa, a zapominają o stałym służeniu rodzinom i innym osobom, są jak ci, którzy nie przyjęli błogosławieństw związanych z mocą kapłaństwa i z pewnością zwiędną duchowo, gdyż pozbawili się niezbędnych duchowych substancji odżywczych, światła i mocy Boga w swym życiu — podobnie jak ta mała sadzonka pomidorów z wielkim potencjałem, ale zaniedbana i zwiędła.
Ta sama moc kapłaństwa, która stworzyła światy, galaktyki i wszechświat, może i powinna być częścią naszego życia. Dzięki niej powinniśmy nieść ulgę, wzmacniać i błogosławić rodziny, naszych przyjaciół i sąsiadów — innymi słowy, robić to, co uczyniłby Zbawiciel, gdyby służył pośród nas dzisiaj.
Podstawową rolą kapłaństwa jest błogosławienie, uświęcanie i oczyszczanie nas samych, dzięki czemu będziemy mogli żyć z naszymi rodzinami w obecności naszych Niebiańskich Rodziców, związani kapłańskimi zapieczętowaniami, biorąc udział w tym cudownym dziele Boga i Jezusa Chrystusa, na wieki dzieląc się Ich światłem i chwałą.
W tym celu kilka miesięcy temu miałem okazję wziąć udział w tworzeniu prezentacji wideo na światowe szkolenie przywódców, zatytułowanej: Wzmacnianie rodziny i Kościoła poprzez kapłaństwo.
To nowatorskie i pouczające DVD zostało przetłumaczone na 66 języków. Naucza nas, w jaki sposób moc kapłaństwa może pobłogosławić, ożywić i odżywić nasze życie, życie naszych rodzin i wszystkich członków Kościoła.
Pokazuje każdemu z nas — mężczyznom, kobietom, żonatym, zamężnym, owdowiałym lub stanu walnego, bez względu na okoliczności, w których się znajdujemy — w jaki sposób możemy korzystać z błogosławieństw kapłaństwa. Płyta DVD zawiera kilka segmentów trwających od 8 do 12 minut, które wyjaśniają, czym są klucze, upoważnienie i moc kapłaństwa oraz w jaki sposób wzmacnia ono poszczególne osoby, rodziny i Kościół.
Jedna wyjątkowa scena została sfilmowana w bardzo małym domku pionierskim, który należał do Mary Fielding Smith — mojej praprababci ze strony matki. Była ona wdową po Hyrumie, starszym bracie Proroka Józefa. Będąc samotną matką, dzięki swojej silnej wierze w kapłaństwo, skorzystała i oparła się na tej mocy w procesie wychowania i błogosławienia swoich dzieci miłością i światłem ewangelii. Dzisiaj jej potomstwo liczy tysiące wiernych przywódców i członków w Kościele, i może być jej wdzięczne za jej wiarę, odwagę i przykład.
To nowe szkolenie dla przywódców jest już dostępne w Internecie na stronie LDS.org dla każdego, kto jest nim zainteresowany (wwlt.lds.org). Możecie obejrzeć je bezpośrednio na stronie LDS.org lub pobrać na swój komputer, smartfona lub tablet.
Prezydium Kościoła poprosiło prezydia palików i rady biskupie, aby „co najmniej jedno spotkanie rady okręgu lub palika zostało przeznaczone na obejrzenie [całej] zawartości płyty DVD. Rady palików i okręgów powinny omówić, w jaki sposób wprowadzić przedstawione nauki” (List od Rady Prezydenta Kościoła, 1 lutego 2013 r.).
Ten materiał zainspiruje i zmotywuje członków w kworach kapłańskich, Stowarzyszeniu Pomocy, Szkole Niedzielnej, Organizacji Młodych Kobiet, Młodych Mężczyzn (szczególnie tych, którzy przygotowują się do wyjazdu na misję) oraz podczas spotkań w Organizacji Podstawowej, a także w czasie łączonych lekcji w piątą niedzielę miesiąca. Członkowie poszczególnych rad będą mieli możliwość, aby zachęcić pojedyncze osoby, a także rodziców, by wykorzystywali te prezentacje w swoich rodzinach. Bracia i siostry, szkolenie dla przywódców jest dla każdego członka Kościoła. Rodzice — obejrzyjcie, podzielcie się i przedyskutujcie to, czego się nauczyliście z tej prezentacji ze swoimi dziećmi i pozwólcie im je także obejrzeć, aby mogły się z wami podzielić tym, co zrozumiały. W ten sposób wasze rodziny zostaną wzmocnione przez kapłaństwo.
Jezus powiedział:
„Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije” (Ew. Jana 7:37).
„Kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu” (Ew. Jana 4:14).
„Ja jestem światłością świata, Kto idzie za mną […], będzie miał światłość żywota” (Ew. Jana 8:12).
Jeśli ktokolwiek z was czuje, że jego świadectwo o planie Ojca Niebieskiego jest słabsze, niż być powinno, niech zwróci się pełniej do Zbawiciela. Niech pozwoli, aby Jego światło i Jego żywa woda uczyniły dla niego i jego rodziny to, co mała ilość wody i światła uczyniły dla osłabionej sadzonki pomidorów — przywróciły ją do życia.
Jestem pełen podziwu i zachwytu dla tego, co Bóg stworzył mocą kapłaństwa. Stoję i, jak być może większość z was, zastanawiam się, czy boska moc, która nas uczy i błogosławi, może być w pełni zrozumiana. Jest znakomita, majestatyczna i potężna.
Józef Smith powiedział: „Kapłaństwo jest wieczną zasadą i istniało z Bogiem od wieczności, i będzie trwało po wieczność, bez początku dni i bez końca lat” (Teachings of Priesthood of the Church: Joseph Smith [2007], str. 104).
Bóg bez ograniczeń udziela Swojej mocy tym, którzy przyjmują i szanują Jego kapłaństwo. Dzięki temu mogą otrzymać obiecane błogosławieństwa nieśmiertelności i życia wiecznego.
Świadczę o tym, że praca Jezusa Chrystusa jest wypełniana poprzez kapłaństwo. To jest moc, przez którą Ojciec Niebieski i Jego Umiłowany Syn stworzyli tę ziemię i wprowadzili w czyn wielki plan szczęścia dla naszego dobra. Modlę się, abyśmy dzięki mocy kapłaństwa Boga byli mądrzy i starali się wzmacniać zarówno swoje własne życie, życie naszych rodzin, jak i Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, w imię Jezusa Chrystusa, amen.