Małżeństwo: Patrzcie i uczcie się
Obietnice Pana są przygotowane dla tych wszystkich, którzy budują szczęśliwe i święte związki małżeńskie.
Pewnego popołudnia kilka lat temu byłem wraz z żoną na obiedzie u naszego syna i jego rodziny. To był zwyczajny wieczór w rodzinie z małymi dziećmi — było dość hałaśliwie, ale za to jak zabawnie. Po obiedzie siedziałem przy stole z moją 4–letnią wnuczką Anną. Spostrzegłszy, że skupiłem na niej całą swoją uwagę, wstała i popatrzyła mi prosto w oczy. Kiedy była pewna, że się na nią patrzę, poważnie rozkazała: „Patrz i ucz się”. Następnie zatańczyła i zaśpiewała dla mnie piosenkę.
Polecenie Anny, abym „patrzył i się uczył”, było mądrością pochodzącą z ust dziecka. Możemy się wiele nauczyć, kiedy obserwujemy, a następnie rozmyślamy nad tym, co widzieliśmy i co czuliśmy. Kontynuując tę myśl, pozwólcie, że podzielę się z wami kilkoma zasadami, które poznałem poprzez obserwowanie i uczenie się od wspaniałych, wiernych małżeństw. Te zasady budują silne i przynoszące spełnienie małżeństwa; małżeństwa, które są zgodne z niebiańskimi zasadami. Zachęcam was, abyście patrzyli i uczyli się razem ze mną.
Po pierwsze, zaobserwowałem, że w najszczęśliwszych małżeństwach zarówno mąż, jak i żona traktują łączący ich związek jak perłę o wielkiej wartości, jak bezcenny skarb. Oboje opuszczają swoich rodziców, aby razem zbudować małżeństwo, które będzie kwitnąć przez całą wieczność. Rozumieją, że kroczą ścieżką wyświęconą przez Boga. Wiedzą, że żaden inny związek nie może przynieść tak wiele radości i dobra oraz skutkować tak znacznym osobistym wzrostem. Patrzcie i uczcie się — partnerzy tworzący najlepsze małżeństwa uznają swój związek za bezcenny.
Po drugie, wiara. Szczęśliwe wieczne małżeństwa są zbudowane na fundamencie wiary w Pana Jezusa Chrystusa i posłuszeństwie Jego naukom1. Zaobserwowałem, że pary, które odnajdują spełnienie w swoich małżeństwach i traktują je jako święte, żyją zgodnie z następującym wzorcem wiary: co tydzień uczęszczają na spotkania sakramentalne i inne spotkania kościelne, przeprowadzają domowe wieczory rodzinne, modlą się i studiują pisma święte zarówno razem, jak i osobno oraz płacą uczciwą dziesięcinę. Ich wspólnym celem jest bycie posłusznym i dobrym. Nie traktują przykazań jak bufetu, z którego mogą wybierać te, które im najbardziej odpowiadają w danym momencie.
Wiara jest fundamentem każdej cnoty, która wzmacnia małżeństwo. Zatem wzmacnianie wiary wzmocni małżeństwo. Wiara wzrasta dzięki przestrzeganiu przykazań, podobnie jak wzrasta harmonia i radość w małżeństwie. Dlatego przestrzeganie przykazań jest podstawą dla ustanowienia silnego wiecznego małżeństwa. Patrzcie i uczcie się — wiara w Pana Jezusa Chrystusa jest podstawą szczęśliwych i wiecznych małżeństw.
Po trzecie, pokuta. Szczęśliwe małżeństwa opierają się na darze pokuty. Pokuta jest niezbędnym elementem każdego dobrego związku małżeńskiego. Małżonkowie, którzy regularnie weryfikują swoje zachowanie i niezwłocznie podejmują kroki prowadzące do pokuty i poprawy, doświadczają uzdrawiającego uczucia w ich małżeństwie. Pokuta pomaga przywrócić i zachować harmonię oraz pokój.
Pokora jest istotą pokuty. Jest ona bezinteresowna, nie jest egoistyczna. Nie stawia na swoim i się nie wywyższa. Wręcz przeciwnie, pokora odpowiada cicho2 i uprzejmie słucha w oczekiwaniu na zrozumienie, nie dochodzi swoich praw. Pokora rozumie, że nikt nie może zmienić kogoś w innego człowieka, ale że z wiarą, wysiłkiem i przy Bożej pomocy możemy doświadczyć naszej własnej wielkiej przemiany serca3. Doświadczenie tej wielkiej przemiany powoduje, że traktujemy innych, szczególnie naszych małżonków, z łagodnością4. Pokora oznacza, że zarówno mąż, jak i żona starają się błogosławić, pomagać i podnosić na duchu siebie nawzajem, zawsze stawiając drugą osobę na pierwszym miejscu, kiedykolwiek trzeba podjąć decyzję. Patrzcie i uczcie się — pokuta i pokora budują szczęśliwe małżeństwa.
Po czwarte, szacunek. Zaobserwowałem, że we wspaniałych i szczęśliwych małżeństwach zarówno mąż, jak i żona traktują się jako równorzędnych partnerów. Praktyki pochodzące z jakiegokolwiek miejsca lub okresu, w ramach których mężowie górowali nad żonami lub traktowali je jak partnerów drugiej kategorii, nie są zgodne z boskim prawem i powinny zostać zastąpione odpowiednimi zasadami i wzorcami.
Mężowie i żony we wspaniałych małżeństwach podejmują decyzje jednomyślnie. Każdy z małżonków jest pełnoprawnym uczestnikiem i ma jednakowe prawo głosu5. Skupiają się oni najpierw na domu i pomaganiu sobie nawzajem, dzieląc obowiązki6. Ich małżeństwa są oparte na współpracy, a nie na negocjacjach. Czas przeznaczony na posiłek oraz czas spędzony razem jako rodzina stanowią centrum ich codziennych zajęć i są przedmiotem ich największego wysiłku. Wyłączają urządzenia elektroniczne i odkładają na bok osobiste rozrywki, aby pomóc w obowiązkach domowych. Jeśli to tylko możliwe, razem czytają ze swoimi dziećmi każdego wieczora i wspólnie kładą najmniejsze z nich do łóżek. Razem idą spać. Jeżeli ich obowiązki i okoliczności na to pozwalają, mężowie i żony pracują ramię w ramię, wykonując najważniejsze zadanie — tworząc dom.
Tam, gdzie jest szacunek, jest również przejrzystość, która jest kluczowym elementem szczęśliwych małżeństw. Zauważyłem, że w małżeństwach opartych na wzajemnym szacunku i przejrzystości nie istnieją tajemnice. Mężowie i żony razem podejmują wszystkie decyzje dotyczące finansów i mają dostęp do wszystkich informacji.
Lojalność jest formą szacunku. Partnerzy w szczęśliwych małżeństwach są „bezwzględnie lojalni” wobec siebie7. Korzystają z portali społecznych w odpowiedni sposób. Nie pozwalają sobie na żadne sekretne doświadczenia internetowe. Swobodnie dzielą się ze sobą hasłami do portali społecznych. Nie oglądają wirtualnych profili użytkowników w sposób, który mógłby naruszyć święte zaufanie ich małżonka. Zarówno w świecie realnym, jak i wirtualnym nie robią ani mówią czegoś, co jest niewłaściwe. Patrzcie i uczcie się — wspaniałe małżeństwa są pełne szacunku, są całkowicie przejrzyste i lojalne.
Po piąte, miłość. Najszczęśliwsze małżeństwa, jakie widziałem, promienieją posłuszeństwem względem jednego z najbardziej radosnych przykazań — aby „żyć […] w miłości”8. Zwracając się do mężów, Pan powiedział: „Kochaj żonę swoją całym swym sercem i łącz się z nią i z nikim innym”9. W kościelnym podręczniku czytamy: „Wyrażenie łączyć się oznacza całkowitą wierność i oddanie drugiej osobie. Małżonkowie łączą się z Bogiem i sobą nawzajem, służąc sobie i kochając się oraz dochowując przymierzy całkowitej wierności sobie nawzajem i Bogu”. Zarówno mąż, jak i żona „zostawiają za sobą życie w stanie wolnym i nadają małżeństwu najwyższy priorytet […]. Nie pozwalają na to, aby jakakolwiek inna osoba czy zainteresowanie stały się w ich życiu ważniejsze niż dochowywanie przymierzy, które zawarli z Bogiem i ze sobą nawzajem”10. Patrzcie i uczcie się — szczęśliwe pary kochają się i są sobie całkowicie oddane.
Są także osoby, których małżeństwa nie są tak szczęśliwe, jakby tego chcieli; są i ci, którzy nie zawarli związków małżeńskich, rozwiedli się, samotnie wychowują dzieci albo z różnych powodów nie mogą zawrzeć związku małżeńskiego. Te okoliczności mogą być pełne wyzwań i cierpienia, ale nie muszą trwać wiecznie. Zwracam się do tych z was, którzy znajdują się w takich sytuacjach, a mimo to „[czynią] radośnie wszystko, co leży w [ich] mocy”11 i dążą uporczywie do celu — niech Pan was szczodrze pobłogosławi. Poszukujcie możliwości, aby stworzyć wieczne małżeństwo, także poprzez staranie i przygotowywanie się, aby być godnym małżonkiem. Przestrzegajcie przykazań i ufajcie Panu i Jego doskonałej miłości, którą ma dla was. Pewnego dnia wszystkie obiecane błogosławieństwa, które są związane z małżeństwem, będą wasze12.
Jeden z najsłodszych wersetów w Księdze Mormona brzmi: „Zawierali małżeństwa i byli błogosławieni zgodnie z wieloma obietnicami Pana”13. Obietnice Pana są przygotowane dla tych wszystkich, którzy budują szczęśliwe i święte związki małżeńskie. Te błogosławieństwa przychodzą jako zachwycające, przewidywalne konsekwencje wiernego życia zgodnie z ewangelią Jezusa Chrystusa.
Jestem wdzięczny za moją wspaniałą żonę, Kathy, która jest miłością mojego życia.
Małżeństwo jest darem Boga dla nas; jakość naszych małżeństw jest tym, co możemy Mu ofiarować. Składam świadectwo o cudownym planie naszego kochającego Ojca Niebieskiego, dzięki któremu mamy możliwość, aby zawrzeć wieczne i cudowne małżeństwa. W imię Jezusa Chrystusa, amen.