Atubanga ang Umaabut uban sa Hugot nga Pagtuo ug Paglaum
Gikan sa pakigpulong sa gradwasyon nga gihatag didto sa Brigham Young University–Idaho niadtong Abril 6, 2012. Alang sa kompleto nga teksto sa Iningles, adtoa ang web.byui.edu/devotionalsandspeeches/speeches.aspx.
Hinumdumi kanunay nga si Jesukristo—ang Tiglalang sa uniberso, ang arkitekto sa atong kaluwasan, ug ang pangulo niini nga simbahan—mao ang nagkontrolar.
Ang kahimtang sa kalibutan walay kasiguroan ug makuyaw, ug ang ekonomiya sa mga nasud dili makanunayon ug dili matag-an. Ang gimanggad nga mga bili sa kinabuhi, kalingkawasan, ug sa pagpangita sa kalipay giatake niadtong gusto nga mopugong sa kabubut-on ug himoon kitang magsalig kay sa pag-awhag nato sa paggamit sa atong mga kahanas ug mga talento sa pagmugna og bag-o ug makapahinam nga mga paagi sa pagbuhat sa mga butang.
Ang mga sumbanan sa moralidad nagkaubos. Ang pamilya giatake ug nagkabungkag. Ang gugma sa mga tawo nahimong bugnaw ug dili na natural (tan-awa sa Mateo 24:12; Mga Taga-Roma 1:31). Adunay padayon nga pagkakunhod sa integridad, kamatinuoron, ug pagkamatarung sa politika, negosyo, ug sa ubang mga lider. Mga gubat ug hungihong sa mga gubat taliwala sa mga nasud ug tinuohan migrabe. Ug gani ang mas makadaot kay sa bisan unsang armado nga kagubot mao ang gubat tali sa maayo ug dautan—tali sa Manluluwas uban sa Iyang kasundaluhan sa kahayag ug ni Satanas uban sa iyang dautan nga mga sakop sa kangitngit—para sa mga kalag sa mga anak sa Dios.
Si President Gordon B. Hinckley (1910–2008) mihulagway sa kalibutan nga puy-an sa mga batan-on karon sa dihang siya miingon: “Kita nagpuyo sa panahon diin ang mapintas nga mga tawo mobuhat og terible ug salawayon nga mga butang. Kita nagpuyo sa panahon sa gubat. Kita nagpuyo sa panahon sa kaarogante. Kita nagpuyo sa panahon sa kadautan, pornograpiya, imoralidad. Ang tanang mga sala sa Sodoma ug Gomorra misamok sa atong katilingban. Ang atong kabatan-onan moatubang gyud og dako nga hagit. Klaro kaayo natong makita ang grabeng kahigal sa panagway sa dautan.”1
Dili kita angay nga matingala niining mga sirkumstansya sa atong panahon kay ang mga kasulatan ug panagna sa atong panahon nagpamatuod unsay mahitabo sa kalibutan kon ang katawhan mopalayo sa Dios. Ato pang masinati ang mas dili maayo nga mga butang, kay ang yawa nagpadayon sa iyang paningkamot sa pagtuman sa iyang dautang mga plano. Sa samang higayon, ang mga propeta sa karaan kinsa nakakita sa atong panahon, kinsa nakakita sa batan-ong henerasyon karon, nasayud nga kining panahona mao ang panahon sa kahayag ug katingala nga wala pa sukad mahitabo sa kalibutan.
Samtang nangandam ko niini nga mensahe, naghangyo ko og giya aron masayud unsa ang mensahe nga gusto sa Langitnong Amahan nga akong ipakigbahin. Ang makahupay ug makapasalig nga pulong sa Ginoo ngadto ni Propeta Joseph Smith akong nahunahunaan: “Paglipay, kay Ako mogiya kaninyo. Ang gingharian mainyo … , ug ang mga katigayunan sa kahangturan mainyo” (D&P 78:18).
Pulihi ang Kahadlok og Hugot nga Pagtuo
Nagtuo ko nga gusto sa Ginoo akong isulti nga kinahanglan natong pulihan ang kahadlok og hugot nga pagtuo—hugot nga pagtuo diha sa Dios ug sa gahum sa Pag-ula ni Ginoong Jesukristo.
Akong nahinumduman isip 13 anyos nga batan-ong lalaki nga miuli gikan sa priesthood meeting niadtong Dominggo, Disyembre 7, 1941, sa pagkahibalo gikan sa akong ginikanan nga bag-o lang gibombahan sa Japan ang Pearl Harbor. Kini nakapugos sa Estados Unidos nga malambigit sa gubat sa kalibutan nga miulbo sa Uropa sulod sa duha na ka tuig. Abi namo nga mao na kini ang katapusan sa kinabuhi. Grabe ang kawalay kasiguroan kay daghang mga batan-ong lalaki ang gipaserbisyo sa militar. Apan, sama karon, taliwala sa tanang mga panagsumpaki, panlimbasug, ug dautan nga mga impluwensya sa kalibutan, adunay daghan gihapon nga kaayohan.
Kon kita maghunahuna sa umaabut, kinahanglang puno ta sa hugot nga pagtuo ug paglaum. Hinumdumi kanunay nga si Jesukristo—ang Tiglalang sa uniberso, ang arkitekto sa atong kaluwasan, ug ang pangulo niini nga Simbahan—mao ang nagkontrolar. Dili siya motugot nga ang Iyang buhat mapakyas. Siya ang magmadaugon sa tanang kangitngit ug kadautan. Ug gidapit ta Niyang tanan, mga miyembro sa Iyang Simbahan ug sa uban nga matinuoron og kasingkasing, nga moapil sa gubat para sa kalag sa mga anak sa Dios. Lakip sa tanan natong buhaton sa kinabuhi, kinahanglang atong ipahinungod atong kasingkasing, gahum, hunahuna, ug kusog sa Iyang kawsa, maglakaw uban sa hugot nga pagtuo ug magtrabaho nga may konbiksyon.
Atubanga ang umaabut nga positibo. Ako nagtuo nga anaa kita sa sinugdanan sa bag-ong panahon sa paglambo, pag-uswag ug pagkaabunda. Kon wala lay katalagman o wala damha nga krisis sa tibuok kalibutan, tingali sa sunod nga katuigan makabawi ang ekonomiya sa kalibutan samtang adunay bag-ong mga nadiskobrehan sa komunikasyon, medisina, enerhiya, transportasyon, physics, teknolohiya sa computer, ug uban pang mga natad sa paningkamot.
Daghan niining mga nadiskobrehan, sama sa nangagi, resulta sa mga paghunghong sa Espiritu nga nahimong mga ideya ug paglamdag sa mga hunahuna sa indibidwal nga nangita sa kamatuoran. Tungod niining mga nadiskobrehan ug kalamboan sa teknolohiya mamugna ang bag-ong mga oportunidad sa pangempleyo ug kauswagan niadtong kugihan ug ilabi na niadtong naningkamot sa pagsunod sa mga sugo sa Dios. Kini mao ang nahitabo usab sa ubang mahinungdanong panahon sa nasyonal ug internasyonal nga kalamboan sa ekonomiya.
Dugang pa, daghan niining mga nadiskobrehan makatabang sa pagpahinabo sa mga katuyoan ug buhat sa Dios ug aron sa pagpadali, lakip ang misyonaryo nga buhat, sa pagtukod sa Iyang gingharian dinhi sa kalibutan karon.
Buhata ang Inyong Bahin
Sa wala pa ang Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas—ug sumala sa Iyang balaang panahon—ang ebanghelyo kinahanglan gayud nga masangyaw sa matag nasud, kaliwatan, pinulongan, ug mga katawhan hangtud kini mopuno sa tibuok kalibutan. Sama sa gideklarar ni Propeta Joseph: “Walay dili balaan nga kamot ang makapugong sa buhat sa paglambo; mga pagpanggukod mahimong magkakusog, ang mga manggugubot mahimong maghiusa, mga kasundalohan magpundok, mga pasangil mahimong modaut sa kadungganan, apan ang kamatuoran sa Dios magpadayon nga maisugon, halangdon, ug gawasnon, hangtud kini makasulod sa matag yuta, makabisita sa matag dapit, molukop sa matag nasud, ug makasulti sa matag dunggan, hangtud ang mga katuyoan sa Dios matuman, ug ang Halangdong Jehova moingon nga ang buhat nahuman na.”2
Samtang ang ebanghelyo gisangyaw ngadto sa binilyon nga mga kalag nga gigutom sa espirituhanong paagi, ang mga milagro mahitabo pinaagi sa Ginoo. Ang mga misyonaryo sa daghang mga nasud moserbisyo sa Ginoo sa tibuok kalibutan. Bag-ong mga chapel ug daghan pa nga mga templo itukod sa pagpanalangin sa mga Santos, sama sa gipanagna sa pagtubo sa Simbahan sa wala pay milenyum.
Tingali mangutana mo, “Asa gikan ang pinansyal nga mga kapanguhaan aron sa pagsangkap niining kalamboan?” Ang mga kapanguhaan magagikan sa matinud-anong mga miyembro pinaagi sa ilang ikapulo ug mga halad. Samtang atong buhaton ang atong bahin, ang Ginoo mopanalangin kanato og kauswagan ug kaalam sa pag-focus sa mga butang nga mahinungdanon sa kinabuhi: “Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian, ug ang pagkamatarung gikan sa Dios; ug unya kining tanang mga butanga igadugang ra kaninyo” (Mateo 6:33).
Busa sa pagkakaron, posible sa mubo nga panahon, maingon nga abli ang mga bintana sa langit nga “wala na unyay dapit nga igong kabutangan sa pagdawat niini” (Malaquias 3:10).
Nagtuo ko nga daghan sa mga young adult karon mahimong makadawat gayud niining temporal nga mga panalangin kon sila mosunod sa mga sugo sa Ginoo. Uban sa kauswagan moabut ang usa ka dakong hagit—usa ka hagit nga mosulay sa pundasyon sa ilang pagka-espirituhanon. Sa inyong pagsulod niining bag-ong kalibutan sa kauswagan ug sa paggamit sa inyong edukasyon ug mga kahanas aron magmalampuson sa pinansyal nga paagi, kanunay ninyong ilhon ang kalainan tali sa gusto lang ug sa mga panginahanglan.
Pangitaa Una ang Gingharian sa Dios
Kamo adunay duha ka pilian. Ang inyo bang tinguha sa pagtukod ug pag-angkon sa mga panalangin sa Ginoo alang lang sa personal nga katagbawan, aron maila sa katawhan, ug alang sa gahum, impluwensya, ug sa pagkamahitas-on sa kaugalingon? O ang inyo bang tinguha mao ang paghimaya sa Dios, sa pagtabang sa pagpalambo ug pagpalapad sa Iyang Simbahan?
Kadtong nagtinguha og mga katigayunan aron sa paglambo sa ilang kaugalingong garbo makakaplag nga ang ilang bahandi danlog ug dali nga mawala sa dili maalamong paagi (tan-awa sa Helaman 13:31). Ang kaayohan sa ilang mga kalag maanaa sa dakong kakuyaw. Si Jacob, usa ka masulundong manghud ni Nephi, nagpasidaan kanato:
“Ug ang kamot sa magbalantay mipahiyom diha kaninyo sa hilabihan nga kahimuot, nga kamo nakabaton og daghan nga mga katigayunan; ug tungod kay ang uban kaninyo nakabaton og labaw pa ka daghan kay sa inyong mga kaigsoonan kamo gibayaw sa garbo sa inyong mga kasingkasing, ug nagpakita og tikig nga mga liog ug taas nga mga ulo tungod sa kamahal sa inyong saput, ug midaug-daug sa inyong mga kaigsoonan tungod kay kamo nagtuo nga kamo labaw nga maayo kay kanila.
“… Nagtuo ba kamo nga ang Dios mohatag og kaangayan kaninyo niini nga mga butang? Tan-awa, ako moingon nganha kaninyo, Dili. Apan siya manghimaraut kaninyo, ug kon kamo magpadayon niini nga mga butang ang iyang mga paghukom kinahanglan gayud nga diha-diha moabut kaninyo.
“… Ayaw himoa kini nga ang garbo sa inyong mga kasingkasing molaglag sa inyong mga kalag!” (Jacob 2:13, 14, 16).
Dayon gibutang ni Jacob sa tukmang panglantaw ang atong tinguha sa pag-angkon og katigayunan uban sa saad:
“Apan sa dili pa kamo mangita sa mga katigayunan, pangita kamo sa gingharian sa Dios.
“Ug human kamo makadawat og usa ka paglaum diha ni Kristo kamo makadawat og mga katigayunan, kon kamo mangita kanila; ug kamo mangita kanila sa katuyoan sa pagbuhat og maayo—sa pagsaput sa hubo, ug sa pagpakaon sa gigutom, ug sa paghatag og kagawasan sa mga bihag, ug sa paghatag og kahupayan sa masakiton ug sa may mga kasakit” (Jacob 2:18–19).
Ang Ginoo wala magsulti nato nga kita dili angay mouswag o ang kauswagan usa ka sala. Hinoon, kanunay Niyang panalanginan ang Iyang masulundon nga mga anak. Apan Siya nagsulti nato nga magtinguha lang kita og kauswagan human kita motinguha, makakaplag, ug moserbisyo Kaniya. Dayon, tungod ang atong mga kasingkasing matarung, tungod kay gihigugma nato Siya og una ug labaw sa tanan, kita mopili sa paggamit sa atong mga katigayunan nga atong nakaangkon sa pagtukod sa Iyang gingharian.
Kon kamo mopili sa pagtinguha og mga bahandi para madatu, mapakyas mo. Dili mo makontento. Mobati mo og kahaw-ang, dili makakaplag sa tinuod ug mahangturong kalipay.
Ang pagsulay sa inyong hugot nga pagtuo sa sunod katuigan tingali dili ang kakulang sa materyal nga mga butang niining kalibutan. Apan sa pagpili kon unsay buhaton sa temporal nga mga panalangin nga inyong nadawat.
Sa mga batan-ong henerasyon karon, si President Ezra Taft Benson (1899–1994) miingon:
“Dul-an sa unom ka libo ka tuig, ang Dios miandam kaninyo aron matawo kamo sa katapusang mga adlaw sa dili pa ang ikaduhang pag-anhi sa Ginoo. …
“… Ang Dios miluwas alang sa katapusang panahon sa pipila sa Iyang pinakalig-on … nga mga anak, kinsa motabang sa paghimo sa gingharian nga madaugon.”3
Si President Thomas S. Monson miingon, “Kamo ang pipila sa pinakalig-on nga mga anak sa atong Langitnong Amahan, ug Siya miandam kaninyo nga moanhi sa kalibutan ‘sa maingon niini nga panahona’ [Ester 4:14].”4
Aron mahimong importante nga bahin sa “kahibulongan nga buhat ug usa ka katingalahan” (2 Nephi 25:17) niining katapusang mga adlaw, kinahanglang itugyan ang inyong kabubut-on sa Dios, hingpit nga isalig ang tanan sa Iyang kabubut-on. Samtang kamo “mopadayon sa unahan uban ang pagkamakanunayon kang Kristo, magbaton sa usa ka hingpit nga kahayag sa paglaum, ug usa ka gugma sa Dios ug sa tanan nga mga tawo … magbusog sa pulong ni Kristo” (2 Nephi 31:20), magsiksik nga makugihon, mag-ampo kanunay, ug magtuo, dayon sama sa gisaad sa Ginoo, “ang tanan nga mga butang maghiusa sa paglihok alang sa inyong kaayohan” (D&P 90:24).
Ihalad ug Ipahinungod
Ako moawhag kaninyo nga mohimo og pasalig sa inyong kaugalingon ug sa Langitnong Amahan sa paghalad sa inyong kinabuhi ug sa pagpahinungod sa inyong panahon ug mga talento sa pagtukod sa Simbahan ni Jesukristo sa pagpaabut sa Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas. Himoa nga ang tinguha sa inyong mga hunahuna ug lihok para sa paghimaya sa Dios ug sa pagpanalangin sa inyong isigkatawo. Himoa nga kining tinguha moawhag kaninyo matag buntag uban sa kadasig ug himoa nga kini modasig sa inyong mga hunahuna ug lihok sa tibuok adlaw.
Kon inyo kining buhaton, kamo mapanalanginan taliwala sa kalibutan nga nagkawalay klaro, ug kamo ug ang inyong mga minahal mahimong luwas ug malipayon. Wala kini nagpasabut nga kamo dili na moatubang og mga kalisdanan ug mga pagsulay, apan kini nagpasabut nga kamo makabaton og espirituhanon nga gahum sa pagdumala niini uban sa hugot nga pagtuo ug pagsalig sa Ginoo.
Ang katuyoan sa akong mensahe mao ang pagtabang kaninyo sa paglantaw sa inyong kaugmaon. Pagbaton og hugot nga pagtuo ug paglaum sa hayag nga kaugmaon nga inyong atubangon. Ang batan-ong mga lalaki mao ang umaabut nga mga amahan; ang batan-ong mga babaye mao ang umaabut nga mga inahan ug tig-alima. Mag-uban kamo ang “kaliwatan nga pinili, ang kahugpungan sa mga harianong priesthood, ang nasud nga balaan, ang katawhan nga iyang kaugalingon sa Dios” (1 Pedro 2:9).
Alang sa mga lalaki ug babaye, usa sa inyong pinakaprayoridad mao ang pagpangita sa inyong mahangturong kapikas kon wala pa kini ninyo himoa. Ang kaminyoon diha sa templo mosangkap ninyo og usa ka kapikas nga motabang ninyo nga magpabilin sa husto nga dalan padulong sa presensya sa atong Langitnong Amahan ug ni Ginoong Jesukristo. Kinahanglan nga buhaton nato ang atong bahin sa pagpadayon sa pagpangandam alang sa Ikaduhang Pag-anhi.
Mga paghulagway sa litrato pinaagi ni Christina Smith
Balaan nga Manunubos, ni Simon Dewey © Altius Fine Arts