Hain Ka Nag-atubang?

Ni Elder Lynn G. Robbins

Sa Kapangulohan sa Seventy

Ang pagsulay sa pagpahimuot sa uban og una kay sa pagpahimuot sa Dios nagbali sa una ug ikaduhang dako nga mga sugo.

“Hain ka mag-atubang?” Si Presidente Boyd K. Packer misurprisa nako nining makalibug nga pangutana samtang nagkuyog mi sa pagbiyahe sa akong unang buluhaton isip bag-ong Seventy. Walay pagpasabut sa pangutana diha sa konteksto, naglibog ko. “Ang usa ka Seventy,” siya mipadayon, “wala magrepresentar sa katawhan ngadto sa propeta apan ang propeta ngadto sa katawhan. Ayaw gayud kalimot hain ka mag-atubang!” Usa kadto ka gamhanang leksyon.

Ang pagsulay sa pagpahimuot sa uban og una kay sa pagpahimuot sa Dios nagbali sa una ug ikaduhang dako nga mga sugo (tan-awa sa Mateo 22:37–39). Kini nakapalimot nato kon asa kita mag-atubang. Ug bisan pa niana, kitang tanan nakabuhat niana nga sayop tungod sa kahadlok sa tawo. Sa Isaias ang Ginoo nagpasidaan nato, “Ayaw ninyo kahadloki ang pagtamay sa mga tawo” (Isaias 51:7; tan-awa usab sa 2 Nephi 8:7). Sa damgo ni Lehi, kini nga kahadlok nasugdan sa tulisok sa pagbugal-bugal gikan sa dako ug lapad nga gambalay, nakapahimo sa daghan nga makalimot hain sila mag-atubang ug mibiya sa kahoy nga “naulaw” (tan-awa sa 1 Nephi 8:25–28).

Kining pagpamugos sa kahigalaan makapausab sa kinaiya sa tawo, kon dili sa batasan, pinaagi sa pagpabati nga siya sad-an tungod sa binuhatan. Kita nagtinguha sa pagpakabuhi uban niadtong manulisok, apan kon kini nga kahadlok sa tawo motintal nato nga paundayunan ang sala, kini mahimong “lit-ag” sumala sa basahon sa mga Proverbio (tan-awa sa Mga Proverbio 29:25). Ang lit-ag dili mailhang paon nga makadani sa atong maloloy-ong kinaiya sa pagtugot o gani sa pag-aprubar sa butang nga gipanghimaraut sa Dios. Alang sa huyang og pagtuo, kini mahimong usa ka dakong babag. Sama pananglit, pipila ka batan-ong mga misyonaryo mibati niining kahadlok sa tawo diha sa natad sa misyon ug napakyas sa pagreport sa dayag nga pagkamasinupakon sa kompanyon ngadto sa ilang presidente sa misyon tungod kay dili sila gusto nga masilo ang ilang masupilon nga kompanyon. Ang mga desisyon sa kinaiya gihimo pinaagi sa paghinumdom sa husto nga pagkahan-ay sa una ug ikaduhang dako nga sugo (tan-awa sa Mateo 22:37–39). Kon kining naglibug nga mga misyonaryo makaamgo nga sila may tulubagon sa Dios ug dili sa ilang kompanyon, kini makahatag nila og kaisug sa pag-atubang.

Sa batan-ong edad nga 22, bisan si Joseph Smith nakalimot hain siya nag-atubang sa dihang balik-balik niyang gisamok ang Ginoo sa pagtugot ni Martin Harris nga pahulamon sa 116 ka pahina nga manuskrito. Tingali si Joseph gusto nga magpakita og pasalamat ngadto ni Martin sa iyang suporta. Nasayud kita nga si Joseph nagtinguha pag-ayo og ubang mga saksi sa pagbarug uban kaniya batok sa makaguol kaayo nga mga bakak nga mikatap mahitungod kaniya.

Bisan unsay rason ni Joseph, o ingon og makita nga angay kaayo nga rason, wala sila makalingkawas sa Ginoo ug gibadlong siya pag-ayo: “Unsa ka kasagaran ikaw milapas … ug nadala diha sa mga pagdani sa mga tawo. Kay, tan-awa, ikaw wala unta mahadlok sa tawo labaw pa kay sa Dios” (D&P 3:6–7; emphasis gidugang). Kining makatandog nga kasinatian nakatabang ni Joseph sa paghinumdom, sa kahangturan, kon hain siya mag-atubang.

Kon ang usa ka tawo maglikay nga maulawan sa mga tawo, sila sa hilom kawad-an sa pagsalig sa Dios. Ang paghunahuna nga ang tawo makapahimuot sa Dios ug sa samang higayon mouyon sa pagsupak sa mga tawo dili mao ang pagka-neutral apan pagpahimuot sa duha, o duhay nawong o sa “pag-alagad og duha ka agalon” (Mateo 6:24; 3 Nephi 13:24).

Samtang magkinahanglan og kaisug sa pag-atubang sa mga katalagman, ang tinuod nga timailhan sa kaisug mao ang pagbuntog sa kahadlok sa tawo. Sama pananglit, ang mga pag-ampo ni Daniel nakatabang niya sa pag-atubang sa mga leon, apan unsay nakapahimo kaniya nga maisug sama sa leon mao ang pagsupak kang Haring Dario (tan-awa sa Daniel 6). Kana nga matang sa kaisug mao ang gasa sa Espiritu ngadto sa mahadlukon sa Dios kinsa nag-ampo. Ang pag-ampo ni Reyna Ester nakahatag usab niya nianang samang kaisug sa pag-atubang sa iyang bana, si Haring Assuero, nasayud nga siya mirisgo sa iyang kinabuhi sa pagbuhat niini (tan-awa sa Ester 4:8–16).

Ang kaisug dili lang usa sa sukaranan nga mga hiyas, apan sama sa naobserbahan ni C. S. Lewis: “Ang kaisug mao … ang porma sa tanang hiyas sa higayon sa pagsulay. … Si Pilato maloloy-on hangtud nga nahimong peligro na.”¹ Si Haring Herodes nagmasulub-on sa hangyo nga putlan og ulo si Juan Bautista apan gusto nga mopahimuot “sa iyang mga dinapit” (Mateo 14:9). Si Haring Noah andam nga buhian si Abinadi hangtud ang pagpamugos sa iyang dautan nga mga pari nakapaduha-duha niya (tan-awa sa Mosiah 17:11–12). Si Haring Saul misupak sa pulong sa Ginoo pinaagi sa pagtipig sa salin sa gubat tungod kay siya “nahadlok sa katawhan, ug mituman sa ilang tingog” (1 Samuel 15:24). Aron sa paghupay sa masinupakon nga Israel sa tiilan sa Bukid sa Sinai, si Aaron mibuhat og bulawan nga baka, nakalimot hain siya mag-atubang (tan-awa sa Exodo 32). Daghan sa mga punoan sa Bag-ong Tugon “misalig sa [Ginoo]; apan tungod sa mga Pariseo kini wala nila itug-an, sa kahadlok nga tingali unyag palagputon sila gikan sa sinagoga: kay labi pa man ugod nilang gihigugma ang pagdalayeg gikan sa mga tawo kay sa pagdalayeg gikan sa Dios” (Juan 12:42–43). Ang mga kasulatan napuno sa maong mga ehemplo.

Karon paminaw sa pipila ka makapadasig nga mga ehemplo:

Una, si Mormon: “Tan-awa, ako namulong nga maisugon, ingon nga may pagtugot gikan sa Dios; ug ako wala mahadlok unsa ang mahimo sa tawo; kay ang hingpit nga gugma mosalikway sa tanan nga kahadlok” (Moroni 8:16; emphasis gidugang).
Si Nephi: “Busa, ang mga butang nga makapahimuot ngadto sa kalibutan ako dili mosulat, apan ang mga butang nga makapahimuot ngadto sa Dios ug ngadto niadtong kinsa dili sa kalibutan” (1 Nephi 6:5).
Si Kapitan Moroni: “Tan-awa, ako si Moroni, ang inyong labaw nga kapitan. Ako wala magtinguha og gahum, apan sa pagtapos niini. Ako wala magtinguha og pagtahud sa kalibutan, apan sa kahimayaan sa akong Dios, ug sa kagawasan ug kaayohan sa akong nasud” (Alma 60:36).

Si Moroni dunay kaisug sa paghinumdom asa siya mag-atubang nga kini gisulti kabahin kaniya, “Kon ang tanan nga mga tawo maingon, ug naingon, ug maingon bisan kanus-a, sama ngadto kang Moroni, tan-awa, ang mga gahum gayud sa impyerno nauyog na unta sa kahangturan; oo, ang yawa wala untay gahum ibabaw sa mga kasingkasing sa mga katawhan” (Alma 48:17).

Ang mga propeta sa kapanahunan kanunay anaa sa pang-ataki sa tudlo sa mabiay-biayon. Ngano man? Sumala sa mga kasulatan, kini tungod kay “ang mga nakasala naghunahuna nga ang kamatuoran malisud, kay kini mopasakit kanila ngadto sa kasingkasing” (1 Nephi 16:2), o sama sa naobserbahan ni Presidente Harold B. Lee, “Ang tinuod makapasilo!”² Ang ilang mabiay-biayon nga reaksyon mao, sa pagkatinuod, sad-an nga naningkamot sa pagsiguro sa iyang kaugalingon, sama kang Korihor, kinsa sa katapusan miangkon, “ako sa kanunay nasayud nga adunay Dios” (Alma 30:52). Si Korihor nakombinser pag-ayo sa iyang panglingla nga siya mismo mituo sa iyang pagpamakak (tan-awa sa Alma 30:53).

Ang mabiay-biayon sa kasagaran moakusar sa mga propeta nga dili moderno sa ika-21 nga siglo o panatiko. Misulay gani sila sa pag-awhag sa Simbahan sa pagpaubos sa sumbanan sa Dios ngadto sa lebel sa ilang kaugalingong dili angay nga kinaiya, sama sa pulong ni Elder Neal A. Maxwell, “mosangpot sa pagkakontento sa kaugalingon, apan dili sa kalamboan sa kaugalingon”³ ug paghinulsol. Ang pagpaubos sa mga sumbanan sa Ginoo ngadto sa lebel sa dili angay nga kinaiya sa katilingban usa ka—apostasiya. Daghan sa mga simbahan taliwala sa mga Nephite duha ka siglo human sa pagbisita sa Manluluwas ngadto kanila misugod sa “pag-usab” sa doktrina, manghulam sa pulong ni Elder Holland.⁴

Samtang maminaw kamo niini nga tudling gikan sa 4 Nephi, pangitaa ang kapareha sa atong panahon: “Ug nahinabo nga sa diha nga ang duha ka gatus ug napulo ka mga tuig milabay adunay daghan nga mga simbahan diha sa yuta; oo, adunay daghan nga mga simbahan nga nagpatuo nga nasayud kang Kristo, bisan pa niana sila milimud sa daghan nga mga bahin sa iyang ebanghelyo, hangtud nga sila midawat sa tanan nga matang sa pagkadautan, ug gipangalagad kana diin mga sagrado ngadto kaniya kang kinsa kini gidili tungod sa pagkadili takus” (4 Nephi 1:27).

Susamang mga butang sa ulahing mga adlaw! Pipila sa mga miyembro wala makaamgo nga sila nahulog ngadto sa samang lit-ag kon sila modawat sa lokal nga lumadnong (mga) “tradisyon sa ilang mga amahan” (D&P 93:39) nga wala mahiuyon sa kultura sa ebanghelyo. Gihapon ang uban, nailad ug milimud sa kaugalingon, mohangyo o modemanda nga ang mga bishop mopaubos sa sumbanan sa mga temple recommend, sa pagduso ngadto sa eskwelahan, o sa mga missionary application. Dili sayon sa usa ka bishop nga maanaa niining pagpamugos. Hinoon, sama sa Manluluwas kinsa mihinlo sa templo aron sa pagpanalipod sa kasagrado niini (tan-awa sa Juan 2:15–16), ang mga bishop karon gitawag nga magmaisugong manalipod sa sumbanan sa templo. Ang Manluluwas kinsa miingon, “Ako magpakita sa akong kaugalingon ngadto sa akong mga katawhan diha sa kalooy … kon ang akong mga katawhan maghupot sa akong mga sugo, ug dili maghugaw-hugaw niining balaan nga balay” (D&P 110:7–8).

Ang Manluluwas, ang atong labing maayo nga Ehemplo, kanunay nga nag-atubang sa Iyang Amahan. Siya nahigugma ug nagserbisyo sa Iyang isigkatawo apan miingon, “Ako wala magpaabut og dungog nga gikan sa tawo” (Juan 5:41). Gusto Niya nga kadtong Iyang gitudloan mosunod Kaniya, apan Siya wala mamugos kanila. Kon mopahigayon og usa ka buhat sa gugma nga putli, sama sa pag-ayo sa masakiton, ang gasa sa kasagaran miabut uban sa hangyo nga “walay bisan kinsa nga imong suginlan” (Mateo 8:4; Marcos 7:36; Lucas 5:14; 8:56). Kabahin niini, mao ang paglikay nga mabantugan nga nahitabo Kaniya bisan pa sa Iyang mga paningkamot sa paglikay niini (tan-awa sa Mateo 4:24). Iyang gipanghimaraut ang mga Pariseo sa pagbuhat lang og maayo aron makita sa mga tawo (tan-awa sa Mateo 6:5).

Ang Manluluwas, ang bugtong hingpit nga tawo nga sukad nagpuyo, nga wala gyuy kahadlok. Sa Iyang kinabuhi, Siya nag-atubang og daghang mga tig-akusar apan wala gyud siya magpadala sa ilang mga panulisok. Siya lang ang bugtong tawo nga wala gyud makalimot hain Siya nag-atubang: “Sa kanunay ginabuhat ko man ang mga makapahimuot [sa Amahan]” (Juan 8:29; emphasis gidugang), ug “Kay wala ko man tinguhaa ang pagbuhat sa akong kaugalingong kabubut-on kondili sa kabubut-on sa nagpadala kanako” (Juan 5:30).

Tunga-tunga sa 3 Nephi kapitulo 11 ug 3 Nephi kapitulo 28, ang Manluluwas migamit sa titulo nga Amahan sa dili mominos 150 ka higayon, giklaro gayud ngadto sa mga Nephite nga Siya nagrepresentar sa Iyang Amahan. Ug gikan sa Juan mga kapitulo 14 hangtud 17, ang Manluluwas nagpasabut sa Amahan sa dili mominos 50 ka higayon. Sa tanang paagi, Siya ang hingpit nga disipulo sa Iyang Amahan. Hingpit kaayo Siya nga nagrepresentar sa Iyang Amahan nga ang pag-ila sa Manluluwas pag-ila usab sa Amahan. Kon nakakita sa Anak nakakita na usab sa Amahan (tan-awa sa Juan 14:9). Kon nakadungog sa Anak nakadungog na usab sa Amahan (tan-awa sa Juan 5:36). Siya, sa lintunganay, walay kalainan sa Amahan. Ang Iyang Amahan ug Siya usa ra (tan-awa sa Juan 17:21–22). Siya hingpit nga nasayud hain Siya nag-atubang.

Hinaut nga ang Iyang makadasig nga ehemplo makapalig-on nato batok sa kadaut sa ulog-ulog o sa hambog sa atong kaugalingon. Hinaut nga kini makahatag nato og kaisug nga dili gayud mahadlok o magpaitoy-itoy sa panghulga. Hinaut nga kini makadasig nato sa pagbuhat og maayo nga dili magpaila kutob sa mahimo ug dili “maninguha sa mga pasidungog sa mga tawo” (D&P 121:35). Ug hinaut nga ang Iyang dili malabwan nga ehemplo makatabang nato nga mahinumdom kanunay nga mao “ang una ug dako nga sugo” (Mateo 22:38). Kon ang uban mopakita og pagtugot sa pagsupak sa mga sugo sa Dios, hinaut nga kita mahinumdom kanunay kinsa kita nga mga disipulo, ug hain kita mag-atubang, mao ang akong pag-ampo sa pangalan ni Jesukristo, amen.