Kapitulo 8
Si Jacob mipadayon sa pagbasa gikan sa Isaias: Sa kataposang mga adlaw, ang Ginoo mohupay sa Zion ug mopundok sa Israel—Ang mga tinubos moadto sa Zion taliwala sa dakong kalipay—Itandi sa Isaias 51 ug 52:1–2. Mga 559–545 B.C.
1 Patalinghogi ninyo ako, kamo nga nagpakabuhi nga matarong. Hunahunaa ang bato diin kamo gitipak, ug ang lungag sa gahong diin kamo gikalot.
2 Tan-aw ngadto kang Abraham nga inyong amahan, ug ngadto kang Sara, siya nga mipakatawo kaninyo; kay ako mitawag kaniya lamang, ug mipanalangin kaniya.
3 Kay ang Ginoo mohupay sa Zion, hupayon niya ang tanan niyang awaaw nga dapit; ug himoon niya ang iyang kamingawan nga sama sa Eden, ug ang iyang desyerto nga sama sa tanaman sa Ginoo. Kalipay ug kamaya ang makita diha niini, mga pagpasalamat ug mga huni.
4 Patalinghogi ninyo ako, akong katawhan; ug paminawa ako, O akong nasod; kay usa ka balaod maggikan kanako, ug akong himoon nga ang akong paghukom mapahimutang nga usa ka kahayag sa katawhan.
5 Haduol na ang akong pagkamatarong; gipadangat na ang akong kaluwasan, ug ang akong bukton mohukom sa katawhan. Ang mga pulo magahulat kanako, ug diha sa akong mga bukton sila mosalig.
6 Itan-aw ang inyong mga mata sa kalangitan, ug sud-onga ang yuta sa ubos; kay ang kalangitan mahanaw sama sa aso, ug ang yuta mokaraan sama sa sapot; ug sila nga nanagpuyo diha niini mamatay sa sama nga paagi. Apan ang akong kaluwasan mohangtod sa kahangtoran, ug dili mahanaw ang akong pagkamatarong.
7 Patalinghogi ninyo ako, kamo nga nasayod sa pagkamatarong, ang katawhan kansang kasingkasing akong gisulatan sa akong balaod, ayaw kamo kahadlok sa mga pagsaway sa mga tawo, ni ayaw kamo kahadlok sa ilang mga pagbiay-biay.
8 Kay ang anunugba mokutkot kanila sama sa sapot, ug ang ulod mokutkot kanila sama sa panapton nga delana. Apan ang akong pagkamatarong mohangtod sa kahangtoran, ug ang akong kaluwasan gikan sa usa ka henerasyon ngadto sa lain nga henerasyon.
9 Pagmata, pagmata! Isul-ob ang kalig-on, O bukton sa Ginoo; pagmata sama sa karaang panahon. Dili ba ikaw ang mitigbas ni Rahab, ug misamad sa dragon?
10 Dili ba ikaw ang mipauga sa dagat, sa katubigan sa dako nga lawod; nga mihimo sa kahiladman sa dagat nga usa ka dalan nga kaagian sa mga tinubos?
11 Busa, ang mga tinubos sa Ginoo mamalik, ug moduol nga manag-awit ngadto sa Zion; ug ang walay kataposang kalipay ug pagkabalaan anaa sa ilang mga ulo; ug makaangkon sila og kamaya ug kalipay; ang kasubo ug pagbangotan mawala.
12 Ako mao siya; oo, ako mao siya nga mihupay kaninyo. Tan-awa, kinsa ikaw, nga ikaw mahadlok sa tawo, nga mamatay, ug sa anak sa tawo nga himoong sama sa sagbot?
13 Ug mahikalimot sa Ginoo nga imong magbubuhat, nga mibukhad sa kalangitan, ug mipahiluna sa mga pundasyon sa yuta, ug sa matag adlaw kanunay nga nahadlok, tungod sa kapungot sa malupigon, sama og andam na siya nga molaglag? Ug hain ang kapungot sa malupigon?
14 Ang bihag nga hininginlan nagdali, aron siya mabuhian, ug aron dili siya mamatay sa gahong, ni ang iyang pagkaon magkulang.
15 Apan ako ang Ginoo nga imong Dios, kansang mga balod nagdahunog; Ginoo sa mga Panon ang akong ngalan.
16 Ug ako mibutang sa akong mga pulong diha sa inyong ba-ba, ug misalipod kaninyo sa landong sa akong kamot, aron ako makapugas sa kalangitan ug makapahiluna sa mga pundasyon sa yuta, ug moingon ngadto sa Zion: Tan-awa, kamo ang akong katawhan.
17 Pagmata, pagmata, barog, O Jerusalem, nga nakainom gikan sa kamot sa Ginoo sa kopa sa iyang kaligutgot—inyong gitilok sa pag-inom hangtod sa lawog ang kopa nga makahubog—
18 Ug walay makaagak kaniya isip usa sa tanang anak nga lalaki nga iyang gipakatawo; ni mokupot kaniya pinaagi sa kamot, sa tanang anak nga lalaki nga iyang gimatuto.
19 Kining duha ka anak nga lalaki moduol kanimo, kinsa maguol alang kanimo—sa imong pagkabiniyaan ug pagkalaglag, ug sa gutom ug sa espada—ug si kinsa ang akong pahupayon kanimo?
20 Ang imong mga anak nga lalaki nakuyapan, gawas niining duha; nanghigda sila sa sinugdanan sa tanang kadalanan; sama sa ihalas nga turo nga nabitik sa laang, puno sila sa kaligutgot sa Ginoo, sa tugob nga kasuko sa imong Dios.
21 Busa paminawa kini karon, ikaw nga gisakit, ug nahubog, ug dili tungod sa bino:
22 Sa ingon niini miingon ang imong Ginoo, ang Ginoo ug imong Dios nagpakiluoy tungod ug alang sa iyang katawhan; tan-awa, gikuha ko gikan sa imong kamot ang kopa nga makahubog, ang mga lawog sa kopa sa akong kaligutgot; ayaw na og inom niini pag-usab.
23 Apan ako mobutang niini diha sa kamot kanila nga misakit kanimo; kinsa miingon sa imong kalag: Hapa, aron makatabok kami—ug imong gipahimutang ang imong lawas sama sa yuta ug sama sa dalan ngadto kanila nga mitabok.
24 Pagmata, pagmata, isul-ob ang imong kalig-on, O Zion; isul-ob ang imong matahom nga mga sapot, O Jerusalem, nga balaan nga dakbayan; kay sukad karon wala nay moduol kanimo nga dili tinuli ug dili hinlo.
25 Iyabyab ang imong kaugalingon gikan sa abog; tindog, lingkod, O Jerusalem; buhii ang imong kaugalingon gikan sa mga higot sa imong liog, O binihag nga anak nga babaye sa Zion.