Kapitulo 20
Ang kalaglagan sa Asiria usa ka matang sa kalaglagan sa mga daotan sa Ikaduhang Pag-anhi—Diyotay ra nga tawo ang mahabilin human sa pagbalik sa Ginoo—Ang mga salin ni Jacob mamalik niana nga adlaw—Itandi sa Isaias 10. Mga 559–545 B.C.
1 Alaot sila nga mopakanaog og dili matarong nga kamandoan, ug mosulat og mga madaogdaogong mga balaod nga buot nilang ipatuman;
2 Sa paghikaw sa mga timawa gikan sa kaangayan, ug sa pagkuha sa katungod gikan sa akong mga kabos nga katawhan, aron ang mga biyuda himoon nilang biktima, ug aron ilang makawatan ang walay mga amahan!
3 Ug unsay inyong buhaton sa adlaw sa pagsilot, ug sa kalaglagan nga maggikan sa layo? kang kinsa man kamo modangop aron kamo katabangan? ug asa man ninyo ibilin ang inyong himaya?
4 Kon wala ako, moyukbo sila kauban sa mga binilanggo, ug mapukan sila kauban sa mga napatay. Tungod niining tanan, ang iyang kasuko wala mahunong, apan ang iyang kamot nakalugway sa gihapon.
5 O Asiriahanon, ang bunal sa akong kasuko, ug ang tukon nga anaa sa ilang kamot mao ang ilang kapungot.
6 Ipadala nako siya batok sa usa ka tigpakaaron-ingnon nga nasod, ug batok sa katawhan nga akong gikapungtan mandoan ko siya sa pagkuha sa salin, ug pagdagit sa bihag, ug sa pagtunob-tunob kanila sama sa lapok sa kadalanan.
7 Apan dili kana maoy iyang tuyo, ni ang gihunahuna sa iyang kasingkasing; apan sulod sa iyang kasingkasing mao ang paglaglag ug pagbulag sa dili diyotay nga mga nasod.
8 Kay siya miingon: Dili ba ang tanan kong mga prinsipe mga hari man?
9 Dili ba ang Calno sama sa Carchemis? Dili ba ang Hamath sama sa Arphad? Dili ba ang Samaria sama sa Damasco?
10 Sa samang paagi nga ang akong kamot mitukod sa mga gingharian sa mga dios-dios, ug kansang kinulit nga mga larawan milabaw pa kay niadtong tua sa Jerusalem ug sa Samaria;
11 Dili ba ako, sama sa akong gibuhat sa Samaria ug sa iyang mga dios-dios, mobuhat usab niini ngadto sa Jerusalem ug sa iyang mga dios-dios?
12 Mao nga mahitabo nga kon ang Ginoo makabuhat na sa tibuok niyang buluhaton sa Bukid sa Zion ug sa Jerusalem, akong silotan ang bunga sa bangis og kasingkasing nga hari sa Asiria, ug ang himaya sa iyang halangdon nga postura.
13 Kay miingon siya: Pinaagi sa kusog sa akong kamot ug pinaagi sa akong kaalam nabuhat ko kini nga mga butang; kay ako nagmaalamon; ug akong gitangtang ang mga utlanan sa katawhan, ug mikawat sa ilang mga bahandi, ug gibuntog nako ang mga lumulupyo sama sa tawo nga maisog;
14 Ug ang akong kamot nakakaplag sa katigayonan sa katawhan sama sa salag; ug sama sa tawo nga mipundok sa mga itlog nga nahibilin akong gipundok ang tanang kayutaan; ug walay bisan usa nga milihok sa pako, o mibuka sa ba-ba, o mipiyak.
15 Ang atsa makapanghambog ba sa iyang kaugalingon batok kaniya nga naggamit niini? Ang gabas makaingon ba sa iyang kaugalingon nga mas importante siya batok kaniya nga naggamit niini? Sama nga ang bunal molihok sa iyang kaugalingon batok kaniya nga mihuyad niini, o sama nga ang sungkod mobarog sa iyang kaugalingon nga daw dili kini kahoy!
16 Busa ang Ginoo, ang Ginoo sa mga Panon, mopaniwang ba sa iyang mga tawo nga himsog; ug ubos sa iyang himaya siya modagkot og sama sa dilaab sa kalayo.
17 Ug ang kahayag sa Israel susama sa kalayo, ug ang iyang Usa nga Balaan susama sa usa ka siga, ug mosunog ug mohurot sa iyang mga tunok ug sa iyang mga sampinit sa usa lamang ka adlaw;
18 Ug mougdaw sa katahom sa iyang kalasangan, ug sa iyang mabungahon nga umahan, sa kalag ug sa lawas; ug mahisama sila sa pagpamuypoy sa tiggunit sa bandila.
19 Ug ang mahabilin sa mga kahoy sa iyang kalasangan diyotay ra, nga maihap lamang kini sa usa ka bata.
20 Ug mahitabo nga niana nga adlaw, ang salin sa Israel, ug ang mga nakalingkawas sa balay ni Jacob, dili na gayod mosalig pa kaniya nga misakit kanila, apan mosalig sa Ginoo, ang Balaan sa Israel, sa kamatuoran.
21 Ang mga salin mamalik, oo, gani ang mga salin ni Jacob, ngadto sa makagagahom nga Dios.
22 Kay bisan og ang imong katawhan sa Israel sama kadaghan sa balas sa dagat, bisan pa ang salin kanila mamalik; ang gitakda nga kalaglagan sanapan sa pagkamatarong.
23 Kay ang Ginoong Dios sa mga Panon mohimo og hingpit nga kalaglagan gani gitakda na sa tibuok yuta.
24 Busa, sa ingon niini miingon ang Ginoong Dios sa mga Panon: O akong katawhan nga nanagpuyo sa Zion, ayaw kahadlok sa mga Asiriahanon; siya mobunal kaninyo gamit ang bunal, ug mohuyad sa iyang sungkod batok kaninyo, susama sa gibuhat sa Ehipto.
25 Kay kadiyot na lamang gayod, ug ang kaligutgot mahunong na, ug ang akong kapungot bahin sa ilang kalaglagan.
26 Ug ang Ginoo sa mga Panon magmugna og usa ka tigpaantos alang kaniya susama sa pagpatay sa katawhan sa Midian sa may dakong bato sa Horeb; ug sama nga ang iyang bunal gibakyaw ibabaw sa dagat, ihuyad usab niya kini susama sa gihimo sa Ehipto.
27 Ug mahitabo nga niana nga adlaw nga ang iyang palas-anon tangtangon gikan sa imong abaga, ug ang iyang yugo tangtangon gikan sa imong liog, ug ang yugo pagalaglagon tungod sa pagdihog.
28 Miabot Siya sa Ajad, miagi siya sa Migron; gibilin niya sa Michmas ang iyang mga dala.
29 Milatas sila sa agianan; namahulay sila sa Geba; ang Ramath nahadlok; ang Gibeah ni Saul milayas.
30 Ipalanog ang tingog, O anak nga babaye ni Gallim; ipadungog kini ngadto sa Lais, O kabos nga Anathoth.
31 Ang mga tawo sa Madmenah wala na; ang mga lumulupyo sa Gebim nanagpundok sa ilang kaugalingon aron manglayas.
32 Sa gihapon magpabilin siya sa Nob niana nga adlaw; mowara-wara siya sa iyang kamot batok sa bukid sa anak nga babaye sa Zion, ang bungtod sa Jerusalem.
33 Tan-awa, ang Ginoo, ang Ginoo sa mga Panon moputol sa sanga dala ang kapungot; ug ang mga tawo nga anaa sa taas nga kahimtang pagapurilon; ug ipaubos ang mapahitas-on.
34 Ug pamutlon niya ang mga kasagbotan sa kalasangan gamit ang puthaw, ug ang Lebanon mapukan pinaagi sa tawo nga gamhanan.