Spotkania w drugą i trzecią niedzielę
W drugą i trzecią niedzielę każdego miesiąca kwora starszych i Stowarzyszenia Pomocy będą uczyć się na podstawie nauk przywódców Kościoła z ostatniej konferencji generalnej. Należy zwrócić szczególną uwagę na przesłania od członków Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów. Jednakże, w oparciu o lokalne potrzeby i natchnienie od Ducha, temat do dyskusji może stanowić dowolne przesłanie z ostatniej konferencji generalnej.
W większości przypadków przesłania do studiowania będą wybierane przez prezydium kworum starszych lub prezydium Stowarzyszenia Pomocy. Czasami temat może zasugerować biskup lub prezydent palika. Przywódcy mogą wybrać przesłanie związane z tematem omawianym podczas spotkania rady w pierwszą niedzielę lub wybrać przesłanie na inny temat w oparciu o natchnienie płynące od Ducha.
Przywódcy i nauczyciele powinni znaleźć sposób, aby zachęcić członków do przeczytania z wyprzedzeniem wybranego przesłania i przygotowania się do rozmowy o prawdach ewangelii i sposobach stosowania ich w życiu. Sugerowane poniżej zajęcia, opierające się na zasadach z podręcznika Nauczanie na sposób Zbawiciela, mogą pomóc członkom uczyć się z przesłań konferencji generalnej.
M. Russell Ballard, „Cenne dary Boże”, str. 9–11
Przesłanie prezydenta Ballarda dotyczy różnych tematów, w tym proroków, wiary w Chrystusa, sakramentu i służby. Dla członków twojego kworum starszych lub Stowarzyszenia Pomocy ten lub inny temat może mieć szczególne znaczenie. Poproś członków, aby powiedzieli o fragmencie tego przesłania, który stanowi dla nich natchnienie do działania. Do czego zaprasza nas Starszy Ballard w swoim przesłaniu? Jakie błogosławieństwa nam obiecuje? Możesz poprosić członków, aby rozważyli przez chwilę, do czego czują się natchnieni w wyniku tej dyskusji.
Gary E. Stevenson, „Serce proroka”, str. 17–20
Aby pomóc członkom „pojąć ogrom” procesu powoływania nowego proroka, możesz poprosić ich, aby odszukali w przesłaniu Starszego Stevensona prawdy lub spostrzeżenia, które mogą pomóc im zrozumieć, jak istotny i święty jest ten boski proces. Możesz poprosić członków, aby podzielili się tym, co czuli podczas uroczystego zgromadzenia, kiedy Prezydent Nelson został poparty na Prezydenta Kościoła. Możesz również narysować na tablicy serce i poprosić członków o napisanie w nim słów lub wyrażeń, które opisują serce i charakter Prezydenta Nelsona. Które z jego nauk nas pobłogosławiły?
Neil L. Andersen, „Prorok Boga”, str. 24–27
Dyskusja na temat przesłania Starszego Andersena może wzmocnić wiarę członków w żyjących proroków. Możesz poprosić ich, aby odszukali w jego przesłaniu tego, co pomaga im zrozumieć, dlaczego Bóg wyznacza na ziemi proroków i dlaczego mamy za nimi podążać. W jaki sposób zostaliśmy pobłogosławieni osobą współczesnego nam proroka? Członkowie mogą powiedzieć o tym, jak zdobyli świadectwo o Prezydencie Russellu M. Nelsonie jako proroku Pana i Prezydencie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.
David A. Bednar, „Łagodny i pokornego serca”, str. 30–33
Aby natchnąć członków do dyskusji na temat przesłania Starszego Bednara, możesz zapisać na tablicy następujące sformułowania: Łagodność jest… i Łagodność nie jest…. Następnie członkowie mogą odszukać w jego przemówieniu wyrażenia, którymi uzupełnią zapisane na tablicy zdania. Czego uczymy się z tego przesłania, co inspiruje nas do bycia bardziej łagodnymi ludźmi? Jakie przykłady łagodności możemy wymienić? Jak możemy zastosować radę Starszego Bednara i stać się bardziej łagodni?
Bonnie L. Oscarson, „Młode Kobiety w pracy Pana”, str. 36–38
Pytania to jeden ze sposobów skłonienia nas do rozważań. Możesz zapisać na tablicy kilka pytań, na które odpowiada Siostra Oscarson w swoim przesłaniu, np. W jaki sposób możemy zaangażować młode kobiety w dzieło Pana?. Poproś członków, aby odszukali w jej przemówieniu odpowiedzi na te pytania i omówili to, czego się nauczyli. Jakie błogosławieństwa są rezultatem udziału młodych kobiet w posłudze wobec bliźnich? Być może członkowie klasy mogą podzielić się doświadczeniami z posługi względem bliźnich wraz z młodymi kobietami. Do czego czujemy się zainspirowani w wyniku przeprowadzonej dyskusji?
Dale G. Renlund, „Historia rodziny i praca świątynna: Zapieczętowanie i uzdrowienie”, str. 46–49
Starszy Renlund mówi o wizji, w której Ezechiel ujrzał świątynię z wytryskującą z niej wodą (zob. Ks. Ezechiela 47:8–9). Być może członek kworum lub członkini Stowarzyszenia Pomocy mogliby narysować tę wizję na tablicy. W jakim sensie błogosławieństwa świątyni i te związane z pracą nad historią rodziny są jak woda w wizji Ezechiela? Możesz poprosić członków klasy o opowiedzenie o błogosławieństwach , których doświadczyli w związku z pracą świątynną i badaniem historii rodziny. Co możemy zrobić, aby praca świątynna i badanie historii rodziny stały się nieodłączną częścią naszego życia?
D. Todd Christofferson, „Kworum starszych”, str. 55–58
W kworum starszych możesz zaprosić członków kworum do przeczytania części przesłania Starszego Christoffersona pt. „Cel zmian”. Co możemy zrobić, aby osiągnąć te cele? W Stowarzyszeniu Pomocy możesz poprosić siostrę, aby podsumowała zmiany w kworach Kapłaństwa Melchizedeka, które opisał Starszy Christofferson. Siostry mogą następnie wymienić zasady wprowadzane wraz z tymi zmianami, które odnoszą się do działań twojego Stowarzyszenia Pomocy. W kworum starszych lub Stowarzyszeniu Pomocy członkowie mogą omówić to, czego nauczyli się z historii brata Goatesa i jak to odnosi się do ich pracy.
Ronald A. Rasband, „O, spójrz! Królewska armia”, str. 58–61
Wspólne zaśpiewanie, wysłuchanie lub przeczytanie słów hymnu: „O, spójrz! Królewska armia” (Hymny, nr 157) może natchnąć do dyskusji o przesłaniu Starszego Rasbanda. W jaki sposób kwora kapłańskie i Stowarzyszenia Pomocy przypominają królewską armię? Członkowie mogą również odszukać i omówić „mnóstwo błogosławieństw”, o których wspomina Starszy Rasband, a które wynikają ze zmiany struktury kworów kapłańskich. Jakie inne błogosławieństwa otrzymaliśmy — a może mamy nadzieję otrzymać — w wyniku wprowadzenia tych zmian? W jaki sposób Stowarzyszenia Pomocy mogą w większym stopniu doświadczyć błogosławieństw, takich jak „[różnorodność] darów” i „więcej sposobności do bycia mentorem”?
Henry B. Eyring, „Natchniona posługa”, str. 61–64
Prezydent Eyring opowiada o dwóch przemówieniach wygłoszonych podczas spotkania sakramentalnego, których tematem była posługa. Przemówienia te wywarły na nim wrażenie. Możesz poprosić połowę członków kworum lub Stowarzyszenia Pomocy, by zapoznali się ze słowami 14–letniego chłopca, a drugą połowę, by zapoznali się z historią o nauczycielu domowym. Czytając, członkowie mogą zastanowić się nad radą, jakiej udzieliliby młodemu mężczyźnie lub młodej kobiecie, których niedawno wyznaczono do czynienia posługi względem kogoś. W jaki sposób możemy stać się „bardziej natchnieni i miłosierni […] podczas naszej posługi”?
Dallin H. Oaks, „Moce kapłaństwa”, str. 65–68
Aby rozpocząć dyskusję, możesz napisać tytuły czterech części z przesłania Starszego Oaksa. Następnie poproś każdego członka, aby po cichu przeczytał jeden z nich i zapisał na tablicy jedno zdanie podsumowujące główne przesłanie tej części. Członkowie mogą porozmawiać o tym, do jakich działań inspiruje ich to,, co przeczytali. W jaki sposób nasza służba jako posiadaczy kapłaństwa lub sióstr ze Stowarzyszenia Pomocy ulegnie poprawie, jeśli zastosujemy nauki z przesłania Prezydenta Oaksa?
Russell M. Nelson, „Posługa z mocą i upoważnieniem od Boga”, str. 68–75
Prezydent Nelson zaprasza posiadaczy kapłaństwa, aby „powstali” i używali kapłaństwa, by błogosławić dzieci Ojca Niebieskiego. Poproś członków swojego kworum lub Stowarzyszenia Pomocy, aby odszukali podane w tym przesłaniu przykłady, a następnie aby omówili, w jaki sposób pomagają nam one rozumieć zastosowanie kapłaństwa w błogosławieniu ich rodziny i bliźnich. Jakimi doświadczeniami możemy się podzielić na temat błogosławieństw otrzymywanych dzięki mocy kapłańskiej? W jaki sposób możemy pomóc innym ludziom lub sobie samym wierzyć w kapłaństwo Boga i korzystać z niego, gdy posługujemy innym w Jego imieniu?
Reyna I. Aburto, „Jednomyślnie”, str. 78–80
Przesłanie Siostry Aburto stanowi dla twojego kworum lub Stowarzyszenia Pomocy okazję do oceny tego, na ile łączy was jedność w pracy Pana. Aby pomóc w tym członkom, możesz pokazać ilustracje przedstawiające motyle monarchy, wizytę Zbawiciela u Nefitów (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, str. 82, 83, 84) oraz działania humanitarne Kościoła (zob. stronę internetową LDS.org). Członkowie mogą odszukać w przesłaniu Siostry Aburto, w jaki sposób wykorzystała ona te trzy przykłady, aby nauczać o celach i błogosławieństwach pracy w jedności. Co możemy zrobić, aby działać „jednomyślnie”?
Henry B. Eyring, „Mieć z sobą Jego Ducha”, str. 86–89
Aby zwiększyć nasze pragnienie i zdolność do przyjmowania Ducha Świętego, Prezydent Eyring podzielił się kilkoma osobistymi doświadczeniami i udzielił konkretnych rad. Czy członkowie twojego kworum lub Stowarzyszenia Pomocy mogą, po przeczytaniu doświadczeń Prezydenta Eyringa, powiedzieć, jak Duch Święty poruszył ich serca lub potwierdził im prawdę? Członkowie mogą wymienić na tablicy wskazówki, których udzielił Prezydent Eyring, aby pomóc nam „[otworzyć] serca na otrzymanie posługi Ducha w trakcie tego życia”. W jaki sposób postępowanie zgodnie z tymi wskazówkami może pomóc nam oraz naszym rodzinom, a także naszemu kworum lub Stowarzyszeniu Pomocy?
Dallin H. Oaks, „Rzeczy niepozorne i proste”, str. 89–92
Przesłanie prezydenta Oaksa zawiera metafory, które uczą o tym, jak niepozorne i proste rzeczy mogą mieć potężny wpływ — zarówno dobry, jak i zły. Do tych metafor zaliczamy: korzenie drzew, grupę wioślarzy, włókna liny i kapiącą wodę. Członkowie mogą je przeczytać, a następnie omówić czego uczą one na temat mocy, jaka tkwi w konsekwentnym czynieniu niepozornych i prostych rzeczy. Jakie niepozorne i proste rzeczy zapraszają wpływ Ducha Świętego do naszego życia? Poproś członków, aby zastanowili się nad tym, co uczynią, aby postępować zgodnie z radami Prezydenta Oaksa.
Russell M. Nelson, „Objawienie dla Kościoła, objawienie dla nas”, str. 93–96
W swoim przesłaniu Prezydent Nelson błaga nas, abyśmy „rozwijali swą umiejętność otrzymywania objawień”. Aby pomóc członkom postępować zgodnie z jego radami, możesz napisać na tablicy następujące pytania: Dlaczego potrzebujemy objawienia? Jak możemy zwiększyć naszą zdolność do otrzymywania objawienia — zarówno indywidualnie, jak i kiedy wspólnie się naradzamy? Jakie błogosławieństwa obiecuje Prezydent Nelson, jeśli będziemy starać się o objawienia? Podziel członków na grupy i poproś każdą grupę, aby odszukała i zaprezentowała odpowiedź na jedno z tych pytań.
Gerrit W. Gong, „Chrystus, Pan nasz, z grobu wstał”, str. 97–98
Czego członkowie twojego kworum lub Stowarzyszenia Pomocy mogą nauczyć się z przesłania Starszego Gonga na temat przymierzy i Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa? Możesz poprosić członków, aby odszukali w tym przesłaniu błogosławieństwa, które otrzymujemy dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa i dotrzymywaniu przez nas przymierzy. Następnie możesz zadać następujące pytania na temat tego, co odszukali: W jaki sposób nasze przymierza oraz Zadośćuczynienie „umożliwiają nam działanie i nas uszlachetniają”? Czego pomagają nam się trzymać, a czego się wyzbyć?
Ulisses Soares, „Prorocy mówią poprzez moc Ducha Świętego”, str. 98–99
Przesłanie Starszego Soaresa może zainspirować nas do działania z wiarą, gdy czujemy się nie dość dobrzy do wypełniania woli Pana. W jaki sposób Starszy Soares otrzymał pocieszenie i zapewnienie, gdy został powołany na Apostoła? Czego się nauczył z doświadczenia, gdy został powołany na prezydenta misji? Czego możemy nauczyć się z jego doświadczeń? Daj członkom czas na wymianę ich doświadczeń związanych z uczuciem niepewności, gdy Pan pragnął, aby się czegoś podjęli. Co uczynili, aby odnaleźć w sobie wiarę, by wykonać tę pracę?
Jeffrey R. Holland, „Być z nimi i wzmacniać ich”, str. 101–103
Jakie pytania mieli członkowie twojego kworum lub Stowarzyszenia Pomocy, kiedy dowiedzieli się o zmianach dotyczących posługi w kapłaństwie i Stowarzyszeniu Pomocy? Przesłanie Starszego Hollanda może dostarczyć odpowiedzi. Członkowie mogą odszukać zasady ewangelii, których naucza Starszy Holland, a które są podstawą tych zmian. Do czego nas zaprasza w swoim przesłaniu? Jakie błogosławieństwa są nam obiecane? W jaki sposób te nowe sposoby posługi pomogą nam stać się „prawdziwymi uczniami Chrystusa”?
Jean B. Bingham, „Czynienie posługi tak, jak czyni ją Zbawiciel”, str. 104–107
W swoim przesłaniu Siostra Bingham zaprasza nas do zadawania sobie pytań, które mogą pokierować nas w wysiłkach związanych z posługą. Członkowie mogą omówić, w jaki sposób te pytania mogą ukierunkować ich działania, a następnie poszukać odpowiedzi na pytanie Siostry Bingham: „A więc jak […] ma wyglądać [czynienie posługi]?”. Możesz poświęcić trochę czasu na omówienie niektórych przykładów posługi względem bliźnich, o których mówiła Siostra Bingham, a następnie zaprosić członków do dzielenia się swoimi przykładami. Co w przesłaniu Siostry Bingham pogłębia nasze zrozumienie powodów posługi i sposobów na nią?
Dieter F. Uchtdorf, „Oto Człowiek!”, str. 107–110
W jaki sposób możemy pomóc komuś zrozumieć, że zadość czyniąca ofiara i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa były najważniejszymi wydarzeniami w historii świata? Poproś członków, aby zastanowili się nad tym pytaniem, czytając fragmenty przemówienia Starszego Uchtdorfa. Co w tym przesłaniu może pomóc im wyjaśnić, dlaczego te wydarzenia są dla nich tak ważne? Po tej dyskusji członkowie klasy mogą omówić, co to znaczy według nich „rozpoznać tego Człowieka”. W jaki sposób nauczyliśmy się rozpoznawać „tego Człowieka”?
Quentin L. Cook, „Przygotujcie się na spotkanie z Bogiem”, str. 114–117
Możesz rozpocząć dyskusję nad przesłaniem Starszego Cooka od poproszenia jednego z członków, aby podsumował historię przywrócenia kluczy kapłańskich w świątyni Kirtland. Jakie obowiązki, zgodnie ze słowami Starszego Cooka, ciążą na Kościele w odniesieniu do tych kluczy? W jaki sposób te obowiązki są widoczne we współczesnym Kościele? Zapisz na tablicy słowa: prawość, jedność i równość, a następnie poproś członków, aby podzielili się przemyśleniami na temat każdego z tych pojęć, o których mówił Starszy Cook. W jaki sposób pomagają nam one wypełnić święte obowiązki Kościoła?