Rzeczy niepozorne i proste
Prezydent Dallin H. Oaks
Pierwszy Doradca w Pierwszym Prezydium
Musimy pamiętać, że wszystkie z pozoru mało istotne rzeczy, wykonywane przez dłuższy okres, mają moc tworzenia rzeczy wielkich.
I.
Moi drodzy bracia i siostry, podobnie jak wy, jestem ogromnie poruszony mocą i natchnieniem, jakie płyną z przesłań, muzyki i uczuć, jakich jest nam dane dzisiaj razem doświadczać. Z pewnością mogę w waszym imieniu podziękować naszym braciom i siostrom, którzy będąc narzędziami w rękach Pana, dodali nam wszystkim dzisiaj siły.
Jestem wdzięczny, że mogę przemawiać przed tym zgromadzeniem w Wielkanocny poranek. Dzisiaj wraz z resztą chrześcijan świętujemy Zmartwychwstanie Pana Jezusa Chrystusa. Dla członków Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich dosłowne Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jest filarem wiary.
Ponieważ wierzymy w zawarte w Biblii i Księdze Mormona opisy faktycznego Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, wierzymy też w rozliczne nauki pism świętych mówiące, że podobne zmartwychwstanie stanie się udziałem wszystkich śmiertelników, którzy kiedykolwiek żyli na ziemi. Zmartwychwstanie daje nam to, co Apostoł Piotr nazywał „żywą nadzieją” (I List Piotra 1:3). Ta nadzieja to przekonanie, że śmierć nie jest końcem naszego istnienia, lecz jedynie niezbędnym etapem miłosiernego planu Ojca w Niebie dla zbawienia Jego dzieci. Plan ten wymaga przejścia ze stanu śmiertelnego w nieśmiertelność. Sednem tej transformacji jest przypominająca zachód słońca śmierć oraz pełen chwały świt, możliwy dzięki Zmartwychwstaniu naszego Pana i Zbawiciela, które świętujemy w Wielkanocną Niedzielę.
II.
W pięknym hymnie napisanym przez Elizę R. Snow śpiewamy:
Podążając za tym natchnionym przez Boga wzorcem, gromadzimy się na spotkaniach, między innymi takich jak dzisiejsze, aby nauczać się nawzajem i dodawać jeden drugiemu otuchy.
Odczułem natchnienie, by dzisiejszego ranka posłużyć się nauką z Księgi Mormona, którą Alma skierował do swego syna Helamana: „Wielkie dzieła powstają w wyniku tego, co niepozorne i proste” (Alma 37:6).
Ewangelia Jezusa Chrystusa uczy nas wielu prostych i niepozornych rzeczy. Musimy pamiętać, że wszystkie te z pozoru mało istotne rzeczy, wykonywane przez dłuższy okres, mają moc tworzenia rzeczy wielkich. Wiele przemówień wygłosili na ten temat członkowie Władz Generalnych i inni szanowani nauczyciele. Ten temat jest jednak tak ważny, że czuję, iż powinienem ponownie go poruszyć.
O mocy, jaka tkwi w tym, co niepozorne i proste, przypomniało mi coś, co zobaczyłem podczas jednego z porannych spacerów. Oto zdjęcie, które wówczas zrobiłem. Wielki i solidny betonowy chodnik pęka. Czy dzieje się tak z powodu jakiegoś silnego uderzenia? Nie. Pęknięcie spowodowało powolne rozrastanie się niewielkich korzeni sąsiadującego z chodnikiem drzewa. A to kolejny przykład, który zauważyłem na innej ulicy.
Siła naporu, który doprowadził do pęknięcia powierzchni mocnych, betonowych chodników, była zbyt mała, by dało się ją zmierzyć w skali dnia czy nawet miesiąca, ale skutki jej długotrwałego działania były spektakularne.
Podobne efekty przynoszą z czasem małe i niepozorne rzeczy, których nauczają nas pisma święte i prorocy. Pomyślcie o studiowaniu pism świętych, które ma być częścią naszego codziennego życia. Pomyślcie o osobistych modlitwach i klękaniu do rodzinnej modlitwy, które są regularnie praktykowane przez wiernych świętych w dniach ostatnich. Pomyślcie o uczęszczaniu przez młodzież na zajęcia seminarium, a przez młodych dorosłych na instytut. Choć każda z tych czynności wydaje się prosta i niepozorna, z czasem prowadzą one do ogromnego duchowego umocnienia i rozwoju. Dzieje się tak, ponieważ każda z tych prostych i niepozornych rzeczy zaprasza towarzystwo Ducha Świętego — Świadka, który, zgodnie z nauką Prezydenta Eyringa, przynosi nam oświecenie i wiedzie nas ku prawdzie.
Kolejnym źródłem duchowej siły i wzrostu jest stałe pokutowanie nawet za drobne występki. Dokonana pod natchnieniem samoocena pozwala nam dostrzec, gdzie zbłądziliśmy i jak możemy się poprawić. Tego rodzaju pokuta powinna mieć miejsce przed cotygodniowym przyjęciem sakramentu. Tematy do rozważenia podczas pokuty podsuwa nam hymn „Czy dziś dzięki mnie?”
Czy dziś dzięki mnie świat nieco lepszy był?
Czy bliźniemu pomogłem ja?
Czym pociechę mu dał? W serce otuchę wlał?
Jak nie, to zawiodłem tak.
Czy lżejsze brzemiona miał bliźni mój, bo
Gotowy je byłem z nim nieść?
I czy chorym, strudzonym pomogło dziś to,
Że w drodze pomogłem im iść?2
Z pewnością są to drobne rzeczy, lecz wspaniale ilustrują to, czego Alma nauczał swego syna Helamana: „Takimi środkami Pan Bóg doprowadza do spełnienia swych wielkich i wiecznych celów. Tym, co niepozorne […] doprowadza do zbawienia wielu dusz” (Alma 37:7).
Prezydent Steven C. Wheelwright objaśnił nauki Almy studentom Uniwersytetu Brighama Younga na Hawajach w następujący sposób: „Alma poświadczył swemu synowi, że w istocie, kiedy polegamy na wierze w Pana i postępujemy wedle Jego rad w tym, co niepozorne i proste, On błogosławi nas codziennymi drobnymi cudami, a z czasem wielkimi darami”3.
Starszy Howard W. Hunter nauczał: „Często jest tak, że w porównaniu z rzeczami, które świat zalicza do ‘wielkich’, największy pozytywny efekt w życiu ludzi przynoszą zwykłe czynności”4.
O świeckim zastosowaniu tej nauki w przekonujący sposób mówił były senator z Indiany Dan Coats: „Jedynym przygotowaniem do podjęcia doniosłej decyzji, która może odmienić życie jakiegoś człowieka czy całego narodu, są setki i tysiące nie w pełni uświadomionych, kształtujących charakter, z pozoru nieistotnych wyborów dokonywanych w życiu prywatnym”5.
Te „z pozoru nieistotne” osobiste decyzje dotyczą tego, na co poświęcamy swój czas, co oglądamy w telewizji i internecie, co czytamy, jaką muzyką i sztuką otaczamy się w pracy i w domu, jakich rozrywek szukamy oraz na ile wywiązujemy się ze zobowiązania do prawdomówności i uczciwości. Kolejną zdawałoby się drobną i prostą rzeczą jest uprzejmość i pozytywne nastawienie w kontaktach z ludźmi.
Żadna z tych pożądanych drobnych i prostych rzeczy nie wyniesie nas ku wielkości, jeśli nie będziemy ich czynić systematycznie i stale. Prezydent Brigham Young powiedział kiedyś: „Nasze życie składa się z wielu drobnych i prostych sytuacji, które razem nabierają ogromnego znaczenia i stanowią podsumowanie całego życia mężczyzny lub kobiety”6.
Zewsząd otaczają nas wpływy mediów oraz obniżone standardy kultury, których fale, jeśli nie będziemy się im stale opierać, oddalą nas od naszych wartości. Aby wbrew tym nurtom zmierzać ku naszemu wiecznemu przeznaczeniu, musimy bezustannie wiosłować. Znacznym ułatwieniem jest przynależność do załogi, która wiosłuje razem ramię w ramię. Rozwijając tę wodną metaforę, można by jeszcze dodać, że prądy rzeczne są tak silne, że jeśli kiedykolwiek przestaniemy wiosłować, ich nurt zniesie nas ku przeznaczeniu, którego nie pragniemy, a które nieuchronnie nas czeka, jeśli nie będziemy stale przeć naprzód.
Przytoczywszy przykład z pozoru nieistotnego wydarzenia, które było brzemienne w skutki, Nefi napisał: „I tak widzimy, że małymi środkami Pan Bóg doprowadza do spełnienia ważnych celów” (1 Nefi 16:29). Pamiętny przykład takiej właśnie historii znajdziemy w Starym Testamencie. Czytamy tam o tym, jak Izraelitów nękała plaga jadowitych węży. Od ich ukąszeń zmarło wielu ludzi (zob. IV Ks. Mojżeszowa 21:6). Kiedy Mojżesz modlił się o ratunek, otrzymał natchnienie, aby uczynił „miedzianego węża, i osadził go na drzewcu. A jeśli wąż ukąsił człowieka, a ten spojrzał na miedzianego węża, pozostawał przy życiu” (werset 9.). Tak drobna rzecz za taki cud! Nefi wyjaśnił jednak również, że byli tacy, którzy buntowali się przeciwko Panu mimo tego, że przygotował On dla nich prosty sposób na uzdrowienie, a „ponieważ było to tak proste czy też łatwe, wielu z nich zginęło” (1 Nefi 17:41).
Ten przykład i nauka przypominają nam, że prostota danego uczynku czy łatwość wypełnienia przykazania nie oznaczają, że są one nieważne dla spełnienia naszych prawych pragnień.
Podobnie, nawet niewielkie akty nieposłuszeństwa czy drobne odstępstwa od prawych zachowań mogą nas popchnąć w stronę przeznaczenia, przed którym nas ostrzegano. Przykładem może tu być Słowo Mądrości. Prawdopodobnie wpływ jednego papierosa, jednego kieliszka alkoholu czy jednorazowej dawki innej używki na organizm jest zbyt mały, by dało się go zmierzyć. Jednak z czasem skutki używania tych substancji stają się bardzo widoczne, a czasami wręcz nieodwracalne. Pamiętajcie o pęknięciach w chodniku spowodowanych stopniowym wzrostem korzeni drzew. Jedno jest pewne, strasznych konsekwencji działania wszelkich uzależniających substancji i zachowań, takich jak narkotyki, które atakują nasze ciała, czy pornografia, która zatruwa nasze myśli, można uniknąć, jeśli nigdy się po nie nie sięgnie — ani razu.
Wiele lat temu Prezydent M. Russell Ballard opisał podczas konferencji generalnej, „jak rzeczy niepozorne i proste mogą negatywnie oddziaływać i zniweczyć zbawienie człowieka”. Nauczał on: „Podobnie, jak włókna, które tworzą nić, potem pasmo, a w końcu linę, te drobne rzeczy razem mogą stworzyć więzy zbyt silne, abyśmy mogli je zerwać. Musimy zawsze pamiętać o mocy, z jaką proste i niepozorne rzeczy wpływają na naszą duchowość”, powiedział. „Równocześnie musimy być świadomi, że Szatan będzie wykorzystywał proste i niepozorne rzeczy, aby powieść nas ku rozpaczy i cierpieniu”7.
Prezydent Wheelwright udzielił podobnego ostrzeżenia słuchaczom na Uniwersytecie BYU-Hawaje: „To zaniedbywanie tego, co niepozorne i proste, sprawia, że wiara zaczyna się chwiać, cuda ustają, a zmierzanie drogą ku Panu i Jego królestwu najpierw zostaje wstrzymane, potem człowiek zaczyna się gubić, a poszukiwanie królestwa Boga zastępuje pogoń za ziemskimi dobrami i ambicjami świata”8.
Aby chronić się przed sumą negatywnych wpływów, które niszczą nasz duchowy rozwój, musimy postępować zgodnie z duchowym wzorcem, który wyznaczają proste i niepozorne rzeczy. Starszy David A. Bednar opisał tę zasadę podczas Konferencji Kobiet na BYU: „Możemy się wiele nauczyć o naturze i znaczeniu tego duchowego wzorca z techniki […] niezwykle powolnego nasączania ziemi kroplami wody” w przeciwieństwie do zalewania czy polewania dużymi ilościami wody miejsc, które być może tego nie potrzebują.
Wyjaśnił: „Stale padające krople sprawiają, że woda przenika głęboko i zapewnia wilgoć, dzięki której rośliny mogą bujnie rosnąć. W podobny sposób, jeśli wy i ja skupiamy się na tym, by często przyjmować krople duchowego pokarmu, to korzenie ewangelii mogą wniknąć głęboko w naszą duszę, mogą się w niej mocno osadzić i wydać niezwykłe i przepyszne owoce.
Duchowy wzorzec, wedle którego dzięki prostym i niepozornym rzeczom dzieją się rzeczy wielkie, przynosi umocnienie, wytrwałość, większe oddanie i pełniejsze nawrócenie do Pana Jezusa Chrystusa i Jego ewangelii”9.
Prorok Józef Smith nauczał tej zasady słowami, które teraz znajdują się w Naukach i Przymierzach: „Niechaj nikt ich nie uważa za drobiazgi; bowiem wiele jest tego, co […] [odnosi się do] świętych, a co zależy od tych spraw” (NiP 123:15).
W związku z pierwszymi próbami ustanowienia Kościoła w Missouri, Pan doradzał cierpliwość, ponieważ „wszystko musi się stać w swoim czasie” (NiP 64:32). Następnie udzielił wielkiej nauki: „Przeto nie bądźcie znużeni czynieniem dobra, bowiem kładziecie podwaliny wielkiego dzieła. I z małych rzeczy wynika to, co jest wielkie” (NiP 64:33).
Wierzę, że wszyscy pragniemy postępować zgodnie z wezwaniem Prezydenta Russella M. Nelsona i podążać naprzód „ścieżką przymierza”10. Naszą determinację, by to czynić, potęguje stała wierność w „małych rzeczach”, których nauczają nas ewangelia Jezusa Chrystusa i przywódcy Jego Kościoła. Składam o Nim świadectwo i błagam o Jego błogosławieństwa dla wszystkich, którzy starają się trzymać ścieżki przymierza, w imię Jezusa Chrystusa, amen.