Έλα, ακολούθα με
«Θα σας οδηγήσω εμπρός»
Από τον Μίλτον Καμάργκο
Πρώτο Σύμβουλο στη Γενική Προεδρία του Σχολείου Κυριακής
Παρόλο που είμαστε πνευματικώς σαν παιδιά, ο Κύριος θα μας οδηγήσει εάν Τον εμπιστευθούμε.
Ο ιεραπόστολος είπε ότι το Πνεύμα ψιθύρισε ότι θα εγώ θα τον βοηθούσα να βρει μία απάντηση.
Εικονογραφήσεις υπό David Malan
Στο Διδαχή και Διαθήκες 78:17-18, ο Σωτήρας λέει:
«Αληθινά, αληθινά, σας λέω, είστε μικρά παιδιά, και δεν έχετε καταλάβει ακόμη πόσο μεγάλες ευλογίες έχει ο Πατέρας μέσα στα ίδια του τα χέρια και ετοίμασε για εσάς.
»Δεν μπορείτε να ανθέξετε τώρα τα πάντα. Και όμως, χαρείτε, γιατί εγώ θα σας οδηγήσω εμπρός. Η βασιλεία είναι δική σας και οι ευλογίες της είναι δικές σας, και οι θησαυροί τής αιωνιότητας είναι δικοί σας».
Καθώς όλοι αναλογιζόμαστε τις εμπειρίες μας στη ζωή, σίγουρα θα θυμηθούμε στιγμές που ο Κύριος μας έχει οδηγήσει.
Η πίστη ενός ιεραποστόλου
Θυμάμαι μία φορά που ο Κύριος καθοδήγησε πολλούς ανθρώπους. Υπηρετούσα ως πρόεδρος ιεραποστολής στην Ιεραποστολή Νοτίου Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας. Ένας από τους ιεραποστόλους μας είχε μία ιατρική πάθηση που ονομάζεται χειλεοσχιστία, την οποία δεν είχε ποτέ θεραπεύσει. Όταν μιλούσε, ο αέρας περνούσε από την κορυφή του στόματος και έβγαινε από τη μύτη του. Ήταν δύσκολο για τους άλλους να τον καταλάβουν.
Αυτός ο νεαρός πρεσβύτερος μου είπε ότι είχε προσευχηθεί για το πρόβλημά του. Είπε ότι το Πνεύμα του ψιθύρισε ότι εγώ θα τον βοηθούσα να βρει μία απάντηση. Η απλή, γεμάτη αποφασιστικότητα πίστη του με ενέπνευσε. Στράφηκα στον Θεό για βοήθεια στην εξεύρεση λύσης.
Μία χειρουργική επέμβαση θα μπορούσε να διορθώσει το πρόβλημα, αλλά δεν ήταν απλή διαδικασία να γίνει η χειρουργική επέμβαση. Εάν την κάναμε ιδιωτικά, θα ήταν πολύ ακριβή για την οικογένεια αυτού του ιεραποστόλου. Από την άλλη πλευρά, η χρήση του συστήματος δημόσιας υγείας θα απαιτούσε πολλά ραντεβού και κατά πάσα πιθανότητα θα τελείωνε ο χρόνος της ιεραποστολής του.
Η πίστη της συζύγου μου
Κάθε φορά που έχω μία δύσκολη αποστολή να εκτελέσω, βασίζομαι στην πίστη και τη βοήθεια της συζύγου μου. Της εξήγησα το δίλημμα αυτού του ιεραποστόλου και της ζήτησα να μιλήσει με τους αρμοδίους στο τοπικό δημόσιο νοσοκομείο. Μήπως υπήρχε κάποιος τρόπος να γίνει η επέμβαση χωρίς κόστος και εντός του διαθέσιμου χρονικού διαστήματος;
Αφού προσευχήθηκε για βοήθεια, η σύζυγός μου πήγε στο νοσοκομείο. Μπήκε σε μία μεγάλη ουρά ανθρώπων που περίμεναν να μιλήσουν με έναν νοσοκομειακό υπάλληλο. Καθώς προχωρούσε η ουρά, η σύζυγός μου μπόρεσε να ακούσει πώς αντιμετωπίζονταν τα περιστατικά μπροστά από αυτήν. Συνήθως, έλεγαν στους ανθρώπους να επιστρέψουν με ραντεβού σε έξι μήνες, μερικές φορές περισσότερο.
Η γυναίκα μου ήξερε ότι αυτό θα ήταν πάρα πολύ για τον ιεραπόστολό μας. Ένιωσε την προτροπή να αφήσει την ουρά και να περάσει μία άλλη πόρτα. Εκεί βρήκε έναν άλλο υπάλληλο του νοσοκομείου. Η σύζυγός μου του συστήθηκε και εξήγησε την ανάγκη του ιεραποστόλου μας.
Ο υπάλληλος της έδωσε οδηγίες να μιλήσει απευθείας με τον χειρουργό, ο οποίος ήταν στο νοσοκομείο εκείνη την ημέρα κάνοντας μία επέμβαση σε άλλον όροφο. Εξήγησε στον χειρουργό τι κάνουν οι ιεραπόστολοι και με ποιον τρόπο θα μπορούσε να ευλογηθεί αυτός ο ιεραπόστολος, εάν υποβαλλόταν σε χειρουργική επέμβαση για να διορθώσει τη χειλεοσχιστία του.
Ο χειρουργός έκανε μερικές ερωτήσεις. Στη συνέχεια, είπε: «Μπορούμε να προγραμματίσουμε τη χειρουργική επέμβαση σε δύο εβδομάδες;» Συμπλήρωσε μία αίτηση προς το νοσοκομείο στην οποία εξηγούσε ότι αυτή η χειρουργική επέμβαση ήταν προς το συμφέρον της κοινότητας και ότι ο ίδιος ενδιαφερόταν προσωπικά. Έδωσε την αίτηση στον βοηθό του και του ζήτησε να προγραμματίσει το ραντεβού.
Δέκα ημέρες αργότερα, ο χειρουργός χειρούργησε τον ιεραπόστολό μας. Σύντομα αυτός ο πρεσβύτερος επέστρεψε στο πεδίο δράσεως, χαρούμενος και μιλώντας με καθαρή φωνή. Με ανανεωμένο ενθουσιασμό, αναγνώρισε ότι ο Κύριος τον είχε οδηγήσει.
Η εμπειρία αυτού του ιεραποστόλου αποτελεί μαρτυρία ότι ο Πατέρας μας ακούει τις προσευχές μας και μας οδηγεί, παίρνοντάς μας από το χέρι.
Χωρίς τον Θεό, δεν είμαστε τίποτα
Πνευματικά μιλώντας, είμαστε σαν μικρά παιδιά. Δεν καταλαβαίνουμε τις μεγάλες ευλογίες που ο Επουράνιος Πατέρας έχει προετοιμάσει για εμάς. Καθώς μεγαλώνουμε σωματικά, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε περισσότερα για τους επίγειους νόμους που διέπουν τη ζωή μας. Αλλά δεν θα πρέπει ποτέ να αφήσουμε τη γήινη γνώση να γίνει πιο σημαντική από την κατανόηση των μεγάλων ευλογιών που φυλά ο Πατέρας στους Ουρανούς για εμάς.
Ο Μωυσής, ένας μεγάλος προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης, είχε μία εμπειρία που του έδειξε πόσο λίγα πραγματικά γνώριζε. Αφού «είδε τον κόσμο και τα πέρατα του κόσμου, και όλα τα τέκνα των ανθρώπων που έχουν και που είχαν δημιουργηθεί. Για αυτά πολύ κατεπλάγη και θαύμασε». Τότε ο Θεός αποσύρθηκε. Ο Μωυσής αφέθηκε στον εαυτό του και έπεσε επάνω στη γη.
«Και έγινε ώστε πέρασε ένα διάστημα πολλών ωρών προτού να πάρει πάλι τη φυσική του δύναμη ο Μωυσής σαν άνθρωπος, και είπε στον εαυτό του: Τώρα, γι’ αυτόν το λόγο ξέρω ότι ο άνθρωπος δεν είναι τίποτα, πράγμα το οποίο ποτέ δεν υπέθεσα» (Μωυσή 1:10).
Αν ο Κύριος μας έδειχνε όλα όσα θα μπορούσαμε να κάνουμε με τη δύναμή Του, πιθανότατα να συγκλονιζόμασταν. Όπως ο Μωυσής, θα βλέπαμε ότι χωρίς τον Θεό, δεν είμαστε τίποτα.
Βήμα προς βήμα
Όμως αντί να μας συγκλονίσει, ο Κύριος μας οδηγεί βήμα προς βήμα. Αυτό μας επιτρέπει να καταφέρουμε πολύ περισσότερα από όσα θα μπορούσαμε από μόνοι μας.
«Επειδή οι βουλές μου δεν είναι βουλές σας ούτε οι δρόμοι σας οι δικοί μου δρόμοι, λέει ο Κύριος.
»Αλλ’ όσο ψηλοί είναι οι ουρανοί από τη γη, έτσι και οι δρόμοι μου είναι ψηλότεροι από τους δρόμους σας, και οι βουλές μου από τις δικές σας βουλές» (Ησαΐας 55:8-9).
Ο Κύριος λέει στο Διδαχή και Διαθήκες 78:18: «Δεν μπορείτε να ανθέξετε τώρα τα πάντα». Δεν μπορούμε ακόμη να καταλάβουμε όλα όσα Εκείνος καταλαβαίνει. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε; Ο Κύριος απαντά: «Να έχετε θάρρος!»
Για να βαδίσουμε στο μονοπάτι της διαθήκης με θάρρος πρέπει να είμαστε ταπεινοί, σαν ένα μικρό παιδί. Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να διδαχθούμε και να οδηγηθούμε από τον Πατέρα (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 112:10). Η ζωή είναι τόσο περίπλοκη, που δεν μπορούμε να ελέγξουμε όλες τις λεπτομέρειες του ταξιδιού μας. Και δεν μπορούμε να καταλάβουμε καθετί που συμβαίνει σε εμάς ή τους αγαπημένους μας εδώ στη γη.
Αλλά όσο ελπίζουμε στον Κύριο και Τον αφήνουμε να μας οδηγεί από το χέρι, μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα στο βασίλειό Του από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Θα είμαστε περισσότερο ικανοί να ευλογούμε τη ζωή των τέκνων του Επουράνιου Πατέρα μας. Θα είμαστε περισσότερο ικανοί να αναγνωρίζουμε το χέρι του Σωτήρος στη ζωή μας. Θα είμαστε περισσότερο ικανοί να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για το άπειρο έλεος και την αγάπη Του.
Οι ευλογίες είναι δικές σας
Τέλος, ο Κύριος μας οδηγεί υπενθυμίζοντάς μας ότι «η βασιλεία είναι δική σας και οι ευλογίες της είναι δικές σας, και οι θησαυροί τής αιωνιότητας είναι δικοί σας» (Διδαχή και Διαθήκες 78:18).
Επιστρέφω στο παράδειγμα του ιεραποστόλου μου. Οδηγήθηκε να ζητήσει βοήθεια και ευλογήθηκε με μία χειρουργική επέμβαση που του επιτρέπει πλέον να επικοινωνεί με σαφήνεια. Στη συνέχεια, οδηγήθηκε σε εκείνους που ήταν έτοιμοι να λάβουν το Ευαγγέλιο και τις ευλογίες του, συμπεριλαμβανομένου του βαπτίσματος. Κοιτάζω επίσης το παράδειγμα της συζύγου μου. Η μαρτυρία της έγινε ισχυρότερη καθώς ο Κύριος την καθοδήγησε. Εκείνος στη συνέχεια άνοιξε τα παράθυρα των ουρανών και εκχύθηκε μία ευλογία.
Είμαι ευγνώμων που συνεργάστηκα με αυτόν τον νεαρό ιεραπόστολο, ο οποίος ήταν γεμάτος με απλή, ισχυρή πίστη. Και είμαι ευγνώμων που μπορώ να ζήσω αιώνια με τη σύζυγό μου, η οποία δίνει το παράδειγμα επειδή επιτρέπει στον Κύριο να την οδηγεί.
Πραγματικά το βασίλειο και οι ευλογίες είναι δικές μας.