De grootste kerstgeschenken
Ouderling DieterF. Uchtdorf
van het Quorumder Twaalf Apostelen
Wat voor geschenk kunnen we onze Heiland geven voor alles wat Hij voor ons heeft gedaan?
Foto’s, Getty Images
Kerstmis is altijd een bijzondere tijd voor me. Een tijd om lief te hebben. Een tijd om te geven. Een tijd om te gedenken.
Ik herinner me de rijke, eeuwenoude kersttradities van Tsjecho-Slowakije, waar ik als jong kind al van onder de indruk was. Ik herinner me de kerstbomen met kaarsjes, de zelfgemaakte cadeaus, de geur van feestelijke voorbereidingen. Ik herinner me de prachtige kerstliederen en indrukwekkende orgelmuziek die de donkere straten van Zwickau in Oost-Duitsland opvrolijkten. Ik herinner me ook de schamele zolder waar ons gezin zich ophield nadat we voor de tweede keer hachelijke situaties waren ontvlucht en na de Tweede Wereldoorlog aan een nieuw leven in West-Duitsland begonnen.
Nu ik met hartzeer en vreugde terugkijk, herinner ik me van de kersttijd misschien het meest hoeveel liefde mijn familie voor elkaar had, dat we de herstelde Kerk van Jezus Christus liefdevol aanvaardden, en dat we de Heiland liefhadden.
Nu Kerstmis weer voor de deur staat, denk ik aan de woorden die president Russell M. Nelson onlangs over onze aandacht tijdens de kersttijd heeft gesproken: ‘[Er is] niets belangrijkers dat we deze kerstperiode kunnen doen dan ons op de Heiland te richten en op het geschenk dat zijn leven echt voor ieder van ons betekent.’1
Ik denk ook aan president Ezra Taft Benson (1899–1994), die na de Tweede Wereldoorlog de opdracht kreeg om de leden van de kerk in Duitsland te helpen. ‘Door de welzijnszorg, die door God geïnspireerd was, voedde hij letterlijk de hongerigen, troostte hij de wenenden en bracht hij allen die hij ontmoette een beetje dichter bij de hemel.’2
Jaren later sprak president Thomas S. Monson (1927–2018) over die gebeurtenis tijdens een inwijdingsdienst in Zwickau. Tijdens die dienst zei een bejaard kerklid tegen hem: ‘Zeg alstublieft tegen president Benson dat wij hem liefhebben. Hij heeft ons leven gered: dat van mij, mijn vrouw, mijn kinderen, en van vele, vele anderen. Hij was net een engel, door God gestuurd, om ons letterlijk weer hoop en vertrouwen in de toekomst te geven.’3
Geliefde broeders en zusters, dierbare vrienden, er is voor ons geen betere tijd dan nu, in deze kersttijd, om ons opnieuw toe te wijden aan de beginselen die Jezus de Christus predikte. Het is altijd de juiste tijd om de Heer, onze God, met heel ons hart lief te hebben, en onze naasten als onszelf.
We doen er goed aan te bedenken dat ‘hij die geld geeft, veel geeft; dat hij die ergens zijn tijd aan geeft, meer geeft; maar dat hij die zichzelf geeft, alles geeft. Laat dit een omschrijving van onze kerstgeschenken zijn.’4
Ons op zijn leven concentreren
Een groot deel van de wereld viert Kerstmis, maar als discipelen en volgelingen van Jezus Christus hebben wij een verbond gesloten om ‘Hem altijd indachtig [te] zijn’ (Leer en Verbonden 20:77, 79). Met Kerstmis vinden we het bijzonder gemakkelijk om ons te concentreren op het Christuskind dat onze Verlosser en Koning is geworden.
We concentreren ons op Jezus Christus wanneer we ons in zijn geboorte verheugen. Met familieleden en vrienden vieren we ‘grote blijdschap’ (Lukas 2:10). We luisteren naar gewijde muziek over zijn komst op aarde. In Mattheüs, Lukas en 3 Nephi lezen we de Schriftuurlijke verslagen van zijn geboorte. Wij getuigen dat Jezus de voorspelde Immanuel is, geboren uit Maria, die ‘Hem in doeken wikkelde en in de kribbe legde, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg’ (zie Lukas 2:7; zie ook Mattheüs 1:23; Jesaja 7:14).
We concentreren ons op Jezus Christus wanneer we zijn leringen bestuderen en aanvaarden. Wij trachten zachtmoedig en barmhartig te worden, vredestichters en zuiver van hart, vergevensgezind en getrouw. We worden traag om te oordelen en vlug om te bidden en te vergeven. We behandelen anderen zoals we zelf behandeld willen worden. We zoeken de ‘goede vruchten’ die uit de goddelijke leer voortkomen. We doen ‘de wil’ van onze Vader in de hemel.5
We concentreren ons op Jezus Christus en volgen zijn volmaakte voorbeeld. Hij heeft gezegd hoe we moeten liefhebben, delen en uitnodigen: door te dienen, te gehoorzamen, te bidden, te offeren en te volharden.
Net als Jezus zoeken wij naar mogelijkheden om Gods kinderen te zegenen door ‘goede werken’ te doen (Handelingen 10:38; zie ook Mattheüs 5:16). Wij volgen zijn voorbeeld van gehoorzaamheid aan de Vader wanneer we ons er opnieuw toe verbinden om het woord van God na te leven en ons opnieuw voornemen om zijn geboden te onderhouden (zie Johannes 14:15).6
We aanvaarden zijn uitnodiging: ‘Kom dan en volg Mij’ (Mattheüs 19:21). Wij nodigen onze medeburgers uit om te komen kijken, te komen helpen, en erbij te horen, zelfs wanneer wij met vervolging, verzoeking of verdrukking geconfronteerd worden.
Op zijn gaven gericht
Het geschenk van de geboorte en het leven van de Heiland voor ons, vindt zijn vervulling in de verzoening en opstanding van Jezus Christus. De Heiland sidderde van pijn, Hij bloedde uit elke porie, en Hij leed naar lichaam en geest (zie Leer en Verbonden 19:18). Zijn offer voor al Gods kinderen en zijn overwinning op zonde en dood zijn een groot geschenk. Om dat kostbare geschenk te begrijpen, moeten we de tijd nemen om over de verzoening van de Heiland na te denken en over wat die voor ieder van ons betekent.
Door de verzoening van Jezus Christus weten we dat wij van wroeging verlost kunnen worden. We weten dat we kunnen veranderen, ons verbeteren en overwinnen. We weten dat we ons van onze zonden kunnen bekeren en vergeving kunnen ontvangen. En wanneer wij geloof tot bekering oefenen, weten we dat de eisen van de gerechtigheid bevredigd zijn (zie Alma 34:16).
President Nelson heeft gezegd: ‘Bekering is een prachtig geschenk. Het is een proces waar we nooit bang voor hoeven te zijn. We mogen dat geschenk dagelijks met vreugde ontvangen, gebruiken en omarmen, in ons streven om meer zoals onze Heiland te worden.’7
Door het Christuskind hebben wij het goddelijke geschenk van de verzoening van Jezus Christus ontvangen. Door dit geschenk kunnen wij genade en leiding ontvangen. We kunnen zin aan ons lijden toekennen. We kunnen vrede vinden, ‘niet zoals de wereld die geeft’, maar zoals de Heer die ons biedt (Johannes 14:27).
Fouten kunnen rechtgezet worden. Lasten kunnen verlicht worden. Door het onmetelijke offer van Jezus Christus kunnen we verlossende hoop vinden.
En waar hopen we op?
Mormon antwoordt: ‘Zie, ik zeg u dat u door de verzoening van Christus en de kracht van zijn opstanding zult hopen tot het eeuwige leven te worden opgewekt, en wel wegens uw geloof in Hem’ (Moroni 7:41).
De verzoening en opstanding van de Heiland maken het grootste van alle kerstgeschenken mogelijk: het eeuwige leven (zie Leer en Verbonden 6:13; 14:7).
Het is dan ook geen wonder dat we ‘Juich, wereld, juich’ zingen.8
Ons geschenk aan Hem
Net als de apostel Paulus verklaren we: ‘God zij dank voor Zijn onuitsprekelijke gave!’ (2 Korinthe 9:15).
Maar wat voor geschenk geven wij Hem?
Wat Hij van ons verwacht kan niet in geld worden uitgedrukt. We kunnen het niet online bestellen. We kunnen niet aan iemand vragen om het voor ons te maken. We kunnen het niet onder de kerstboom leggen.
De Heiland vraagt ons hart.
Wat kan ik Hem geven,
zo arm als ik ben?
Was ik een herder,
dan bracht ik Hem een lam.
Was ik een wijs man,
Dan wist ik wel iets.
Maar wat kan ik Hem geven?
Ik schenk Hem mijn hart.9
Als we Hem ons hart willen geven, moeten we eerst zijn hulp aanvaarden. De Heiland ons hele hart geven, betekent dat we met een gebroken hart en een verslagen geest van bekering bij Hem komen (zie 3 Nephi 12:19). Alleen dan kunnen we zijn geschenk van de verzoening ten volle ontvangen en in aanmerking komen voor Gods geschenk van het eeuwige leven. Als wij ons gewillig bekeren, tonen we onze liefde en dankbaarheid voor Gods geschenk en voor het offer dat de Heiland voor ons heeft gebracht.
Als Jezus Christus ons hart herstelt, is onze vreugde volkomen. En als onze vreugde volkomen is, willen wij deze unieke ervaring van liefde, vrede en hoop met al Gods kinderen delen. Dan willen we God en onze medemensen dienen. En dan willen we iedereen het kostbaarste geschenk bieden dat ooit is gegeven, namelijk ‘het Brood des levens’ (Johannes 6:35) en het ‘levend water’ (Johannes 4:10).
Als wij in deze kersttijd en altijd de Heiland en zijn goddelijke geschenk aan ons tot het middelpunt van ons leven maken, zullen wij vreugdevol en plechtig aan de wereld verklaren dat het leven van Christus ‘niet in Bethlehem is begonnen, noch op Golgotha is geëindigd’.10
Allen die zijn liefdevolle geschenk aanvaarden, zullen nooit honger of dorst hebben. Zij zullen rust vinden voor hun ziel (zie Mattheüs 11:29) en zich met hart en ziel verheugen dat ‘de Heer ’s nabij’.11
Mogen wij in deze kersttijd en gedurende de rest van het jaar de grootste kerstgeschenken ontvangen en geven.