“รองเท้าที่ไม่ได้ผูกเชือกและความรักของพระผู้ช่วยให้รอด,” เลียโฮนา, ก.พ. 2023
เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย
รองเท้าที่ไม่ได้ผูกเชือกและความรักของพระผู้ช่วยให้รอด
ขณะที่ฉันคุกเข่าลงอย่างอดทนเพื่อผูกเชือกรองเท้าอีกคู่หนึ่ง พระเจ้าทรงสอนบทเรียนที่อ่อนน้อมเกี่ยวกับความรักที่พระองค์ทรงมีต่อเรา
หลายปีมาแล้วที่ฉันทำงานเป็นครูการศึกษาพิเศษสำหรับเด็กอายุระหว่างห้าถึงแปดขวบ นักเรียนของฉันประสบกับความพิการทางร่างกาย ตั้งแต่การบาดเจ็บที่สมองและโรคออทิสติกไปจนถึงความบกพร่องทางการเรียนรู้
นักเรียนของฉันหลายคนขาดทักษะควบคุมการขยับร่างกายและไม่สามารถผูกเชือกรองเท้าของตนเองได้ ฉันชมเชยบิดามารดาที่ซื้อรองเท้ามีสายรัดข้อเวลโครให้บุตรของพวกเขา แต่ฉันพร่ำบ่นบิดามารดาที่ซื้อรองเท้าแบบผูกเชือกให้บุตรของพวกเขา
ภาพประกอบโดย เอนยา ท็อดด์; ภาพถ่ายเอื้อเฟื้อโดยผู้เขียน
การมีรองเท้าที่ผูกไว้อย่างถูกต้องเป็นเรื่องความปลอดภัยสำหรับเด็ก ดังนั้น ฉันต้องคุกเข่าลงไปผูกเชือกรองเท้าให้นักเรียนตัวน้อยของฉันวันละหลายๆ ครั้ง ช่วงวันที่เรียน เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ต้องใช้เวลามากและไม่สะดวกอย่างยิ่ง
เมื่อไม่นานมานี้ ขณะที่ฉันคุกเข่าลงบนสนามเด็กเล่นด้วยความใจร้อนเพื่อผูกรองเท้าอีกคู่หนึ่ง ความคิดที่งดงามก็เข้ามาในใจฉัน ฉันนึกถึงภาพพระผู้ช่วยให้รอดที่ทรงคุกเข่าต่อหน้าสานุศิษย์ของพระองค์เพื่อรับใช้ด้วยพระเมตตาโดยการดูแลเท้าของพวกเขา จากนั้นพระดำรัสของพระผู้ช่วยให้รอดเข้ามาในใจของฉัน “เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลายว่า ซึ่งพวกท่านได้ทำกับคนใดคนหนึ่งที่เล็กน้อยที่สุดในพี่น้องของเรานี้ ก็เหมือนทำกับเราด้วย” (มัทธิว 25:40)
ฉันรู้สึกถึงความรักของพระผู้ช่วยให้รอดที่ทรงมีต่อเด็กน้อยที่ฉันคุกเข่าลงข้างๆ เพื่อรับใช้ ฉันรู้สึกถึงความรักของพระเจ้าที่ทรงมีต่อฉันด้วย ฉันรู้สึกว่าพระองค์ทรงเห็นและชื่นชมฉันสำหรับการเสียสละอย่างเหน็ดเหนื่อยหลายชั่วโมงในแต่ละสัปดาห์เพื่อพยายามรับใช้บุตรธิดาตัวน้อยผู้ล้ำค่ายิ่งของพระองค์
ประสบการณ์อันแสนหวานนี้ทำให้ฉันรู้สึกถึงสันติสุขที่ต้องการ พละกำลัง และความมั่นใจว่าฉันอยู่ในที่ที่ควรอยู่และทำสิ่งที่ฉันควรทำ ฉันสำนึกคุณต่อพระเจ้าและพระเมตตาอันละเอียดอ่อนของพระองค์ในชีวิตฉัน และตอนนี้ฉันสำนึกคุณที่ได้คุกเข่าและผูกเชือกรองเท้าให้พวกเขาทุกวัน