Τέλεση διακονίας με ελπίδα και πίστη

Καθώς τηρούμε τις διαθήκες μας με πίστη, μπορούμε να βοηθήσουμε να οδηγηθούν άλλοι στην Πηγή ελπίδας.

Γυναίκα αγγίζει το στρίφωμα του ενδύματος του Ιησού

Ένα παράδειγμα ελπίδας και πίστης

Στο Ευαγγέλιο του Μάρκου, διαβάζουμε μία συγκινητική αφήγηση για «μία γυναίκα, που για δώδεκα χρόνια βρισκόταν με αιμορραγία». Μαθαίνουμε ότι «πολλά έπαθε από πολλούς γιατρούς, και είχε δαπανήσει ολόκληρη την περιουσία της, και δεν είχε ωφεληθεί σε τίποτε, αλλά μάλλον είχε γίνει χειρότερα» (Κατά Μάρκον 5:25-26).

Δώδεκα χρόνια είναι πολύς χρόνος για να υποφέρει. Και να δαπανήσει όλα όσα έχει. Και έγινε χειρότερα. Αν κάποιος είχε το δικαίωμα να αισθάνεται απελπισμένος, ήταν αυτή η γυναίκα.

Ωστόσο, «καθώς άκουσε για τον Iησού, ήρθε ανάμεσα στο πλήθος, από πίσω από [Εκείνον], και άγγιξε το ιμάτιό του», επειδή πίστευε ότι «και αν ακόμα αγγίξω τα ιμάτιά του, θα σωθώ».

Ο Μάρκος αναφέρει ότι λόγω της πίστης της «ξεράθηκε η πηγή τού αίματός της· και αισθάνθηκε στο σώμα της ότι γιατρεύτηκε από τη μάστιγα» (Κατά Μάρκον 5:27-29).

Η ελπίδα και η πίστη της γυναίκας στον Ιησού απαντήθηκαν με μία ευλογία. «Και εκείνος τής είπε: Κόρη μου, η πίστη σου σε έσωσε· πήγαινε σε ειρήνη, και να είσαι υγιής από τη μάστιγά σου» (Κατά Μάρκον 5:34).

Σε οποιαδήποτε δυσκολία, ανεξαρτήτως του μεγέθους η διάρκειας του χρόνου, η ελπίδα είναι πολύ απαραίτητη. Ο φόβος και η απόγνωση μπορούν να μας παραλύσουν. Όμως η ελπίδα και η πίστη στον Ιησού Χριστό προσκαλούν τη δύναμη και τις ευλογίες Του στη ζωή μας.

Εξάσκηση ελπίδας και πίστης κατά την τέλεση διακονίας

Ως αδελφοί και αδελφές που τελούν διακονία, θα χρειασθεί να επικαλεσθούμε την ίδια ελπίδα και πίστη. Η τέλεση διακονίας μπορεί να είναι τόσο ικανοποιητική όσο και δύσκολη. Όταν κάποιος που θέλουμε να βοηθήσουμε φαίνεται ότι δεν το θέλει, μπορεί να είναι εύκολο να χάσουμε την ελπίδα μας. Ίσως αντιμετωπίζετε αυτήν την κατάσταση τώρα με ένα μέλος της οικογένειας, έναν φίλο ή κάποιον που σας έχει ανατεθεί προσφάτως να βοηθήσετε. Ίσως, όπως η γυναίκα με το πρόβλημα του αίματος, μόνο ο Κύριος ξέρει πόσο χρόνο και προσπάθεια έχετε δαπανήσει προσπαθώντας να βρείτε κάτι που βοηθά. Όμως όπως αυτή η γυναίκα, αν βρούμε την ελπίδα να εξακολουθήσουμε να προσεγγίζουμε με πίστη, η δύναμη του Σωτήρος μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Μερικές φορές η δυσκολία είναι η τέλεση διακονίας σε εκείνους που αγωνίζονται οι ίδιοι να αισθανθούν αρκετή ελπίδα για να ασκήσουν πίστη. Υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι, όπως η γυναίκα στο Κατά Μάρκον, μπορεί να αντιμετωπίζουν χρόνιες ασθένειες, οικονομικά εμπόδια ή πολλές φαινομενικά συγκλονιστικές δοκιμασίες. Η γνώση ότι δεν είναι μόνοι στους αγώνες τους μπορεί να είναι μία δυνατή πηγή ελπίδας. Μπορούμε να τους βοηθούμε να βρουν αυτήν την ελπίδα καθώς δείχνουμε την προθυμία μας να φέρουμε τα βάρη τους, να πενθούμε μαζί τους, να τους παρηγορούμε και να στεκόμαστε ως μάρτυρες του Θεού (βλ. Μωσία 18:9-10)¹.

Αναπτύσσοντας ελπίδα και πίστη

Πώς μπορούμε να αναπτύξουμε τα χριστοειδή γνωρίσματα της ελπίδας και της πίστης; Ορίστε μερικές σκέψεις:

Ο Πρεσβύτερος Ντίτερ Ούχτντορφ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων δίδαξε ότι η ελπίδα είναι η εμπιστοσύνη ότι ο Ιησούς Χριστός θα εκπληρώσει τις υποσχέσεις Του προς εσάς². Επειδή «η ελπίδα είναι ένα δώρο του Πνεύματος [βλ. Μορόνι 8:26]»³, κάτι για το οποίο μπορούμε να προσευχόμαστε (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 46:7-9).
Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον δίδαξε ότι η αύξηση της πίστης απαιτεί έργα. Ανέφερε πώς μπορούμε να αυξήσουμε την πίστη μας μέσω μελέτης, επιλέγοντας να πιστεύουμε, ενεργώντας με πίστη, μεταλαμβάνοντας αξίως τις ιερές διατάξεις και ζητώντας βοήθεια από τον Επουράνιο Πατέρα⁴.