Υπενθύμιση από το καμπαναριό

Από τον Ντέιβιντ Πέην, Μέρυλαντ, Η.Π.Α.

Εάν είχα ανταποκριθεί στην προτροπή, θα είχαμε περισσότερο χρόνο να διδάξουμε στον Τζιουζέπε το Ευαγγέλιο.

Μία ημέρα προετοιμασίας, ο συνάδελφός μου ιεραπόστολος και εγώ επισκεφθήκαμε έναν καθεδρικό ναό στην Πάρμα της Ιταλίας. Ενώ θαύμαζα τους όμορφους πίνακες εκεί, παρατήρησα έναν μοναχό που διάβαζε σε κοντινή απόσταση. Έλαβα μία παρότρυνση να του μιλήσω για το Βιβλίο του Μόρμον, αλλά φοβήθηκα.

Πώς θα αντιδρούσε ένας καθολικός μοναχός σε έναν ιεραπόστολο που θα δίδασκε μέσα σε έναν καθεδρικό ναό; Η προτροπή ήλθε ξανά, αλλά πάλι την απέρριψα.

Μερικές εβδομάδες αργότερα, οι άλλοι δύο πρεσβύτεροι στο διαμέρισμά μας μάς είπαν ότι είχαν επισκεφθεί έναν μοναχό ονόματι Τζιουζέπε, ενώ επικοινωνούσαν με άτομα στον δρόμο. Αφού του δίδαξαν ένα μάθημα, αποδέχθηκε ένα αντίτυπο του Βιβλίου του Μόρμον.

Όταν οι ιεραπόστολοι συναντήθηκαν με τον Τζιουζέπε μία εβδομάδα αργότερα, είχε ήδη διαβάσει μεγάλο μέρος του βιβλίου. Ήταν πολύ ενθουσιασμένος γι’ αυτό.

Προτού ξανασυναντηθούν οι ιεραπόστολοι με τον Τζιουζέπε, ο συνάδελφός μου μεταφέρθηκε και έτσι εντάχθηκα στη συντροφιά τους. Όταν πήγαμε να διδάξουμε τον Τζιουζέπε στον καθεδρικό ναό, δεν εξεπλάγην που είδα ότι ήταν ο ίδιος μοναχός που παροτρύνθηκα να του μιλήσω νωρίτερα.

Ο Τζιουζέπε μας είπε ότι διάβαζε το βιβλίο του Άλμα, τον οποίο συνέκρινε με τον Απόστολο Παύλο. Αποφασίσαμε να του διδάξουμε το δεύτερο μάθημα, το οποίο τελείωσε με μία πρόσκληση να βαπτισθεί. Στο τέλος του μαθήματός μας, λίγο πριν μπορέσουμε να προσκαλέσουμε τον Τζιουζέπε να ακολουθήσει το παράδειγμα του Ιησού Χριστού και να βαπτισθεί, οι καμπάνες του καθεδρικού ναού άρχισαν να ηχούν και να μας ξαφνιάζουν.

Ο Τζιουζέπε είχε χάσει την αίσθηση του χρόνου και είπε ότι έπρεπε να συμμετάσχει με τους άλλους μοναχούς στις μεσημεριανές προσευχές. Κατόπιν ζήτησε συγγνώμη, λέγοντας ότι δεν θα ήταν διαθέσιμος στο μέλλον, επειδή πήγαινε σε ένα μοναστικό ησυχαστήριο. Θα ακολουθούσε η χειροτόνησή του ως ιερέας.

Ήμασταν έκπληκτοι με τον τρόπο που εκείνη η σημαντική στιγμή είχε μόλις εξανεμισθεί. Εάν είχα ανταποκριθεί στην προηγούμενη προτροπή μου, θα είχαμε περισσότερο χρόνο να διδάξουμε τον Τζιουζέπε και θα είχε χρόνο να τελειώσει το διάβασμα του Βιβλίου του Μόρμον. Απ’ όσο γνωρίζω, οι ιεραπόστολοι δεν τον δίδαξαν ποτέ ξανά.

Ύστερα από αυτήν την εμπειρία, ο ήχος από τις καμπάνες στον πύργο του ρολογιού μού θύμιζε πόσο πολύτιμος και σύντομος είναι ο χρόνος μας. Για το υπόλοιπο της ιεραποστολής μου, κάθε φορά που άκουγα να χτυπά ένα καμπαναριό, παρακινούμην να μιλήσω σε οποιονδήποτε μπορούσα για το Ευαγγέλιο. Σήμερα, ακόμη προσπαθώ να ακολουθώ τις προτροπές από το Πνεύμα.