Posługa z nadzieją i wiarą

Kiedy z wiarą dotrzymujemy naszych przymierzy, możemy prowadzić inne osoby do Źródła nadziei.

Przykład nadziei i wiary

W Ewangelii Marka czytamy wzruszającą historię o „[niewieście], która od dwunastu lat miała krwotok”. Dowiadujemy się, że „dużo ucierpiała od wielu lekarzy, i wydała wszystko, co miała, a nic jej nie pomogło, przeciwnie, raczej jej się pogorszyło” (Ew. Marka 5:25–26).

Dwanaście lat to długo, gdy się cierpi. Wydać wszystko to dużo, gdy już nie ma się więcej. A jej się jeszcze pogorszyło. Jeśli ktoś miał prawo czuć się beznadziejnie, to właśnie ta kobieta.

Jednak „gdy usłyszała wieści o Jezusie, podeszła w tłumie z tyłu i dotknęła szaty jego”, ponieważ wierzyła, że „jeśli się [dotknie] choćby szaty jego, [będzie] uzdrowiona”.

Marek pisze, że z powodu jej wiary „zaraz ustał jej krwotok, i poczuła na ciele, że jest uleczona z tej dolegliwości” (Ew. Marka 5:27–29).

Nadzieja i wiara tej kobiety w Jezusa doczekały się błogosławieństwa. „A On jej rzekł: Córko, wiara twoja uzdrowiła cię, idź w pokoju i bądź uleczona z dolegliwości swojej” (Ew. Marka 5:34).

W każdym wyzwaniu, bez względu na jego uciążliwość czy czas trwania, nadzieja jest tak bardzo potrzebna. Strach i rozpacz mogą nas paraliżować. Jednak nadzieja i wiara w Jezusa Chrystusa przyciągają Jego moc i błogosławieństwa do naszego życia.

Nadzieja i wiara w praktyce posługi

Jako posługujący bracia i siostry będziemy musieli prosić o tę samą nadzieję i wiarę. Posługa może być zarówno satysfakcjonująca, jak i wiązać się z wyzwaniami. Kiedy ktoś, komu chcemy pomóc, nie chce tej pomocy, łatwo można stracić nadzieję. Być może stoisz w obliczu takiej sytuacji w odniesieniu do członka twojej rodziny, przyjaciela lub kogoś, do pomocy komu jesteś obecnie wyznaczony. Być może, podobnie jak w przypadku kobiety cierpiącej na krwotok, tylko Pan wie, ile czasu i wysiłku poświęciłeś na znalezienie skutecznej pomocy. Jednak podobnie jak ta kobieta, jeśli znajdziemy nadzieję, aby nadal wyciągać pomocną rękę z wiarą, moc Zbawiciela może wiele zmienić.

Czasami wyzwaniem jest posługa osobom, które same mają problem z odczuwaniem nadziei na tyle, aby wykazywać się wiarą. Są tacy, którzy, jak kobieta w ewangelii Marka, mogą zmagać się z przewlekłymi chorobami, komplikacjami finansowymi lub z próbami, które wydają się przytłaczające. Wiedza, że nie są sami w swoich zmaganiach, może być dla nich potężnym źródłem nadziei. Możemy pomóc im odnaleźć tę nadzieję, kiedy okazujemy naszą gotowość, aby nieść ich brzemiona, płakać z nimi, pocieszać ich i stać jako świadkowie Boga (zob. Ks. Mosjasza 18:9–10)¹.

Rozwijanie nadziei i wiary

W jaki sposób możemy rozwinąć Chrystusowe cechy nadziei i wiary? Oto kilka przemyśleń:

Starszy Dieter F. Uchtdorf z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że nadzieja oznacza ufność w to, że Jezus Chrystus wypełni Swoje obietnice, które ci złożył². Ponieważ „nadzieja jest darem Ducha [zob. Ks. Moroniego 8:26]”³, możemy się o nią modlić (zob. Doktryna i Przymierza 46:7–9).
Prezydent Russell M. Nelson nauczał, że zwiększanie wiary wymaga pracy. Opowiedział o tym, w jaki sposób możemy zwiększyć naszą wiarę poprzez studiowanie, decyzję, że będziemy wierzyć, działanie z wiarą, godne przyjmowanie świętych obrzędów i proszenie Ojca Niebieskiego o pomoc⁴.