เลียโฮนา
ส่วนสิบ: การแสดงศรัทธาของเรา
กุมภาพันธ์ 2024


“ส่วนสิบ: การแสดงศรัทธาของเรา,” เลียโฮนา, ก.พ. 2024.

ส่วนสิบ: การแสดงศรัทธาของเรา

ผมเสียใจมากเมื่อไม่สามารถต่อใบรับรองพระวิหารได้ แต่ศรัทธาในการเริ่มดําเนินชีวิตตามกฎส่วนสิบอีกครั้งนํามาซึ่งพรและสันติสุขอันยิ่งใหญ่

ภาพ
ครอบครัวมาชุมนุมกันเพื่อเล่นโบว์ลิ่ง

ครอบครัวดาติลีสชอบกิจกรรมโยนโบว์ลิ่ง เมื่อลูกๆ ยังเด็ก บราเดอร์ดาติลีสมีปัญหาเรื่องการจ่ายส่วนสิบเพราะธุรกิจของเขาล้มเหลว เขากับภรรยาตั้งเป้าหมายเป็นผู้จ่ายส่วนสิบเต็ม

ภาพถ่ายเอื้อเฟื้อโดยผู้เขียน

หลายปีก่อน เมื่อลูกๆ ยังเด็ก ผมไปพบผู้นําฐานะปุโรหิตเพื่อต่ออายุใบรับรองพระวิหาร แต่เมื่อเขาถามว่าผมเป็นผู้จ่ายส่วนสิบเต็มหรือไม่ ผมจำเป็นต้องบอกเขาว่าผมไม่ได้จ่ายส่วนสิบเต็ม ผมอยากจ่ายให้เต็มจำนวน แต่ผมกําลังประสบปัญหาในการจ่ายส่วนสิบเนื่องจากการตัดสินใจผิดพลาดของผมทำให้ธุรกิจล้มเหลว

หลังจากรับฟังปัญหาของผมและถามถึงความต้องการทางการเงินของผมแล้ว เขาเตือนผมอย่างอ่อนโยนและเห็นอกเห็นใจถึงความสําคัญของการมีศรัทธาในพระเจ้าและการเป็นผู้จ่ายส่วนสิบเต็ม จากนั้นเราทบทวนสิ่งที่เขียนไว้ใน มาลาคี 3:10: “จง​ลอง‍ดู​เรา​ใน​เรื่อง​นี้​ว่า เรา​จะ​เปิด​หน้า‍ต่าง​ใน​ฟ้า‍สวรรค์​ให้​เจ้า และ​เท​พร​อย่าง​ล้น​ไหล​มา​ให้​เจ้า​หรือ​ไม่”

“ผมเข้าใจว่าคุณเจ็บปวดที่ไม่ได้ต่อใบรับรองพระวิหารตอนนี้” เขากล่าว “แต่ปีติที่คุณจะรู้สึกและพรที่จะได้รับจะยิ่งใหญ่ขึ้นมากหลังจากคุณจ่ายส่วนสิบอย่างสมเกียรติ เราสามารถขอต่ออายุใบรับรองพระวิหารได้ภายในสามถึงหกเดือน”

หลังจากสัมภาษณ์ครั้งนั้น ผมกับภรรยาคุยกันและสวดอ้อนวอนถึงเรื่องนี้ เราแน่ใจว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงทราบว่าเราปรารถนาจะกลับไปยังพระวิหารมากเพียงใดเพื่อมีส่วนร่วมในศาสนพิธีศักดิ์สิทธิ์ การไปพระวิหารสําคัญต่อเรามาก ในพระนิเวศน์ของพระเจ้า ไม่เพียงให้ความช่วยเหลือผู้ที่เรารักและจากไปแล้วได้เท่านั้น แต่เรายังประสบปีติใหญ่หลวง สันติสุข และความสงบด้วย ทั้งหมดนี้คือพรล้ำค่าที่เราจะได้รับจากการทําและรักษาพันธสัญญาพระวิหาร และการประกอบศาสนพิธีศักดิ์สิทธิ์ที่นั่น เราตั้งใจมองส่วนสิบในแง่ของเรื่องเงินให้น้อยลง และมองให้มากขึ้นในแง่การให้ศรัทธาของเราอยู่ในพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ เราตั้งเป้าหมายว่าจะเป็นผู้จ่ายส่วนสิบเต็มและกลับไปพระวิหาร

เมื่อนึกถึงเป้าหมายเหล่านี้ เรารู้สึกได้รับการดลใจให้ขายรถของเรา รถเป็นหนทางเดียวในการให้ครอบครัวเดินทางอย่างสะดวกสบาย แต่เรามีศรัทธาว่าพระเจ้าจะประทานพรให้เราถ้าเราเสียสละเช่นนี้ เรารู้ว่าเราคงลําบากถ้าเราต้องนั่งรถโดยสารพร้อมอุ้มเด็กผู้หญิงสามคนในขณะที่ภรรยาของผมจัดการเรื่องกระเป๋า แต่เรารู้ว่าเป็นสิ่งที่เราควรทําเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของเรา เราเริ่มจ่ายส่วนสิบเต็มจำนวน

หลังจากสามเดือน ผมพบกับผู้นําฐานะปุโรหิตอีกครั้งเพื่อสัมภาษณ์ติดตามผล เขาถามผมถึงประจักษ์พยานเรื่องส่วนสิบ และผมบอกเขาได้ว่าผมเป็นผู้จ่ายส่วนสิบเต็มแล้ว

ในที่สุด ผมกับภรรยาก็ได้ใบรับรองพระวิหารใบใหม่ เรากลับไปพระวิหารทันที เราบรรลุเป้าหมายในการกลับไปพระวิหารเพื่อทําพันธสัญญาและรับศาสนพิธีแทนบรรพชนของเรา หน้าต่างฟ้าสวรรค์เปิดให้แก่ผู้ที่เชื่อฟัง พรเริ่มเทลงมา ความรู้สึกถึงความสุขและสันติภายในของผมนั้นเกินกว่าจะพรรณนาได้

เรายังคงเดินทางด้วยรถโดยสารประจำทาง บางครั้งเราก็นั่งเลยป้ายเพราะเราหลับ แต่ปีติของการเป็นผู้จ่ายส่วนสิบเต็มและพรของการนมัสการในพระวิหารยิ่งใหญ่กว่าความยากลําบากทางกายใดๆ

พรยังประทานให้อย่างต่อเนื่อง หลังจากหกเดือน ผมได้รับการเลื่อนตําแหน่งในที่ทํางาน ไม่เพียงได้รับเงินเดือนเพิ่มเท่านั้น แต่ยังได้สวัสดิการเป็นรถยนต์ด้วย หลังจากหกเดือน พระเจ้าประทานรถคันใหม่ให้เรา—ครอบครัวเรามีรถอีกครั้ง และรถคันนี้สบายกว่ารถที่เราขายไป

พระเจ้าทรงรักษาสัญญาของพระองค์กับผม ผมรักษาสัญญากับพระองค์ด้วยการรักษาพระบัญญัติเช่นกัน

ผู้เขียนอาศัยอยู่ในลากูนา ฟิลิปปินส์

พิมพ์