เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย

ฉันจะใช้ชีวิตโดยปราศจากพระคัมภีร์มอรมอนได้อย่างไร?

โดย โรมี ฟลาวิโอ บาลังกา, ลูอันดา แองโกลา

การศึกษาพระคัมภีร์มอรมอนเป็นส่วนตัวและกับครอบครัวช่วยให้ผมรู้สึกสงบ มีกําลังใจ และมีความหวัง

ภาพถ่ายเอื้อเฟื้อโดยผู้เขียน

เมื่อไม่นานมานี้ ผมกับเพื่อนคนหนึ่งสมัครหลักสูตรการศึกษา ผมมั่นใจว่าผมจะได้รับเลือก เมื่อผลออกมา ผมผิดหวังที่เพื่อนของผมได้รับเลือกแต่ผมไม่ได้รับเลือก ผมรู้สึกผิดเพราะคิดว่าสมควรได้รับเลือกมากกว่าเพื่อน

ในขณะนั้น ผมเห็นเพื่อนเป็นคู่อริหรือคนที่ฉ้อฉลแย่งชิงบางสิ่งที่ควรเป็นของผมไป สองสามวันต่อมา ขณะกำลังศึกษา เจคอบ 2 ในพระคัมภีร์มอรมอน ผมอ่านว่าเจคอบตําหนิผู้คนของเขาเพราะบาปของพวกเขาอย่างไร หนึ่งในบาปเหล่านั้นคือความจองหอง

คําสอนของเจคอบทําให้ผมตระหนักว่าผมกําลังทําบาปแห่งความจองหองต่อเพื่อนของผม โดยคิดว่าผมสมควรได้รับบางสิ่งที่เขาได้รับ ถ้อยคําของเจคอบเป็นการเปิดเผยต่อตัวผม

“อย่าให้ความจองหองของใจท่านนี้ทำลายจิตวิญญาณท่านเลย!

“จงนึกถึงพี่น้องชายของท่านเหมือนนึกถึงตัวท่าน” (เจคอบ 2:16–17)

ผมสวดอ้อนวอนขอให้พระบิดาบนสวรรค์ทรงให้อภัยต่อผม และช่วยให้ผมหลีกเลี่ยงบาปของความหยิ่งยโสได้ในอนาคต หลังจากนั้น ผมพูดกับเพื่อนว่าผมรู้สึกอย่างไรและขอให้เขาให้อภัยผม ผมรู้สึกถึงสันติสุขและปีติในการทําเช่นนั้น และในการได้รับการให้อภัยจากเขาและจากพระบิดาบนสวรรค์

การศึกษาพระคัมภีร์มอรมอนเป็นส่วนตัวและกับครอบครัวทําให้ผมรู้สึกถึงการนําทาง และช่วยให้ผมรู้สึกสงบ มีกําลังใจ และมีความหวัง บางครั้งผมสงสัยว่าผมใช้ชีวิตโดยไม่มีพระคัมภีร์มอรมอนมาหลายปีได้อย่างไร!

ถ้าไม่มีพระคัมภีร์มอรมอน ผมคงไม่มีความหวังว่าผมจะเป็นคนดีขึ้นได้ ชีวิตผมคงจะว่างเปล่าและปราศจากจุดประสงค์ที่ชัดเจน ผมคงไม่รู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงมีแผนแห่งความรอดให้บุตรธิดาของพระองค์ ผมคงไม่มีความเข้าใจชัดเจนถึงการชดใช้ของพระเยซูคริสต์ ผมคงไม่มีความหวังถึงโลกที่ดีกว่านี้ ผมคงไม่เชื่อสิ่งที่ผมเชื่อ ทําสิ่งที่ผมทํา คิดอย่างที่ผมคิด และเป็นอย่างที่ผมเป็น

ผมได้รับการยืนยันว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงรักและทรงห่วงใยบุตรธิดาทุกคนของพระองค์ในทุกภูมิภาคของโลกผ่านพระคัมภีร์มอรมอน ผมรู้ว่าพระคัมภีร์มอรมอนเป็นพยานหลักฐานอีกเล่มหนึ่งของพระเยซูคริสต์